aljawn έγραψε: 12 Ιαν 2021, 23:09Προφανώς και πρέπει να γίνουν διακρίσεις, όσον αφορά τους δικαστές, καθότι σε κάποιες πολιτείες μπορεί να εκλέγονται παράλληλα με τους αντιπροσώπους, σε άλλες προτείνονται από την εκτελεστική εξουσία και διορίζονται από την νομοθετική κτλ. Βέβαια και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να είναι διαφορετικού κόμματος, νταξ, αλλά το κόμμα πάντα διορίζει τον ατόρνει τζένεραλ που έχει σημαντικές εξουσίες στο δικαιοδοτικό έργο. Πρακτικά μη συνεργάσιμος ατ = κλαίει η μάνα μου στο μνήμα για τους προσφεύγοντες. H το ανάποδο, ένας βολικός ατ μπορεί να σπρώξει καταστάσεις (δες ποιος προσέφυγε στην Texas v. Pennsylvania που παρέθεσα και σκέψου τι κόμμα ελέγχει την πολιτεία του).
Σουίνγκ στέιτς είναι οι πολιτείες που άλλαξαν την ψήφο τους σε σχέση με τον πρόεδρο που ψήφισαν την προηγούμενη φορά. Επειδη βέβαια η ψηφοφορία για πολιτειακή αρχή είναι διαφορετική, μπορεί μια πολιτεία να είναι δημοκρατικη καιρό, και να ψήφισε εξαιρετικά Τραμπ. Πάλι όσον αφορά την Πενσιλβανια, οι δημοκρατικοί την ελέγχουν από το 2015, το 2016 ψήφισε Τραμπ και τώρα Μπάιντεν.
Όσον αφορά τις δικαστικές αποφάσεις, όταν μπορείς να κερδίσεις ΠΑΝΤΑ σε συμφέρει ουσιαστική κρίση, και γιατί δεν αφήνονται αμφιβολίες, αλλά και γιατί δεσμεύονται τα υπόλοιπα δικαστήρια που θα επιληφθούν.
Ωραία, ας υποθέσουμε για χάρη της συζήτησης ότι ο Attorney General στην Πενσυλβάνια ήταν Δημοκρατικός και είχε κάθε συμφέρον να σταματήσει τις προσφυγές του Τραμπ. Τότε πώς και έφτασαν τόσες υποθέσεις μέχρι εκδίκαση και τελική απόφαση και δεν τις σταμάτησε σύμφωνα με το σκεπτικό που ανέπτυξες παραπάνω; Μήπως αυτοαναιρείσαι ελαφρώς;
Διόρθωσέ με αν κατάλαβα κάτι λάθος, αλλά μόλις τώρα κοίταξα στη Wikipedia και αυτό που είδα είναι ότι οι Ρεπουμπλικάνοι ελέγχουν την τοπική Γερουσία από το 1994.
Δηλαδή σύμφωνα με το σενάριό σου έχει γίνει το εξής. Ο Attorney General της Πολιτείας είναι Δημοκρατικός. Μπορεί να επιλέξει να μην είναι συνεργάσιμος και να σταματήσει τις προσφυγές στο ξεκίνημά τους, αλλά τις αφήνει να εκδικαστούν. Αυτές φτάνουν στα δικαστήρια, στα οποία παρά τη σαφή κυριαρχία (διαρκείας...) των Ρεπουμπλικάνων στα νομοθετικά σώματα της Πολιτείας τον έλεγχο έχουν με μαγικό τρόπο οι Δημοκρατικοί. Εκεί οι (ελεγχόμενοι από τους Δημοκρατικούς) δικαστές, ενώ μπορούν να απορρίψουν τις προσφυγές χωρίς εκδίκαση, τις αφήνουν να εκδικαστούν και έτσι επιτρέπουν μέχρι να βγει κάποια απόφαση να υπάρχει ντόρος για νοθεία (δηλαδή επιτρέπουν συνέχιση της φημολογίας σε βάρος του κόμματος που υποτίθεται ότι τους ελέγχει) σε εφημερίδες, κανάλια κτλ., και μάλιστα παγκοσμίως. Ο απώτερος στόχος των δικαστών είναι να τις απορρίψουν μετά τη δίκη επειδή έτσι θα... κερδίσει στο τέλος το κόμμα τους τις εντυπώσεις περισσότερο από όσο θα τις κέρδιζε με τη μη εκδίκαση. Βρίσκεις λογική σε όλο αυτό το σκεπτικό; Γιατί εγώ ζορίζομαι...




