41000 περισσότεροι οι θάνατοι από τις γεννήσεις το 2019

[foscilis]

Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζεις αγαπητέ; Οι μισοί κάτω των 35 έχουν φύγει το εξωτερικό και οι άλλοι μισοί φυτοζωούν στην Ελλάδα.

70 και 100 χρονια πριν δεν ειχανε παπουτσια, κοιμονταν σε ενα δωματιο και δεν ειχαν τουαλετα/κουζινα (την μοιραζονταν με αλλες οικογενειες). Αλλα εκαναν ενα σωρο παιδια.

Ναι αλλά οι λόγοι είναι σύνθετοι.

Ας προσπεράσουμε ιδεολογικούς, εθιμικους και άλλους τέτοιους λόγους μολονότι είναι σημαντικοί

Εγώ θα παρατηρήσω απλά οτι *έκαναν* ένα σωρό παιδιά αλλά η μέση οικογένεια *είχε* λίγο λιγότερα από 3. Διότι η βρεφική και παιδική θνησιμότητα ήταν τεράστιες αλλά και συνολικά η ζωή σύντομη οπότε ήταν ελκυστικό να εισαι R strategist. Δεν είχε θα ζήσω τη ζωή μου ως τα τριάντα γιατί στα τριάντα ήσουν ήδη μεσηλικας.

https://www.cs.montana.edu/webworks/pro ... ge003.html

Η γιαγιά μου είχε πάνω από δέκα αδέρφια. Μια δίδυμή της που πέθανε στη γέννα. Πέντε έξι ακομα που πέθαναν πολύ μικρά από διάφορες αρρωστιες. Μια 5-6 χρονια μεγαλύτερη αδερφή που 17 χρόνων κάηκε με το νερό της κατσαρόλας στο μπούτι και η πληγή μολύνθηκε και πέθανε. Τελικά ενώ η προγιαγιά μου γενναγε κάθε 1-2 χρόνια, ενηλικιώθηκε μόνο η γιαγιά μου, ένας μικρότερος αδερφός και η πρωτότοκη αδερφή της. Δλδ το πρώτο, το δέκατο και το δωδέκατο ή κάτι τέτοιο.

Δεύτερον πριν έναν αιώνα δεν υπήρχε η έννοια της παιδικοτητας. Τα παιδιά με εξαίρεση τα πολύ μικρά ήταν εργατικά χέρια. Στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο νοικοκυριό, στην ανατροφή των μικρότερων.

Αυτά ισχύουν και σήμερα σε πολλές τριτοκοσμικές χώρες.

[Yochanan]

Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζεις αγαπητέ; Οι μισοί κάτω των 35 έχουν φύγει το εξωτερικό και οι άλλοι μισοί φυτοζωούν στην Ελλάδα.

70 και 100 χρονια πριν δεν ειχανε παπουτσια, κοιμονταν σε ενα δωματιο και δεν ειχαν τουαλετα/κουζινα (την μοιραζονταν με αλλες οικογενειες). Αλλα εκαναν ενα σωρο παιδια.

Ναι αλλά οι λόγοι είναι σύνθετοι.

Ας προσπεράσουμε ιδεολογικούς, εθιμικους και άλλους τέτοιους λόγους μολονότι είναι σημαντικοί

Εγώ θα παρατηρήσω απλά οτι *έκαναν* ένα σωρό παιδιά αλλά η μέση οικογένεια *είχε* λίγο λιγότερα από 3. Διότι η βρεφική και παιδική θνησιμότητα ήταν τεράστιες αλλά και συνολικά η ζωή σύντομη οπότε ήταν ελκυστικό να εισαι R strategist. Δεν είχε θα ζήσω τη ζωή μου ως τα τριάντα γιατί στα τριάντα ήσουν ήδη μεσηλικας.

https://www.cs.montana.edu/webworks/pro ... ge003.html

Η γιαγιά μου είχε πάνω από δέκα αδέρφια. Μια δίδυμή της που πέθανε στη γέννα. Πέντε έξι ακομα που πέθαναν πολύ μικρά από διάφορες αρρωστιες. Μια 5-6 χρονια μεγαλύτερη αδερφή που 17 χρόνων κάηκε με το νερό της κατσαρόλας στο μπούτι και η πληγή μολύνθηκε και πέθανε. Τελικά ενώ η προγιαγιά μου γενναγε κάθε 1-2 χρόνια, ενηλικιώθηκε μόνο η γιαγιά μου, ένας μικρότερος αδερφός και η πρωτότοκη αδερφή της. Δλδ το πρώτο, το δέκατο και το δωδέκατο ή κάτι τέτοιο.

Δεύτερον πριν έναν αιώνα δεν υπήρχε η έννοια της παιδικοτητας. Τα παιδιά με εξαίρεση τα πολύ μικρά ήταν εργατικά χέρια. Στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο νοικοκυριό, στην ανατροφή των μικρότερων.

Αυτά ισχύουν και σήμερα σε πολλές τριτοκοσμικές χώρες.

+1

η γιαγιά μου στο χωριο παντρευτηκε πολυ νεα και εκανε περίπου τοσα παιδια απο τα οποια ενηλικιωθηκαν λιγο πανω απ'τα μισα

[Papa John]

Κυρίως γιατί έχει γιγάντια κόστη στις μικρές ηλικίες.

Στα αλλα συμφωνώ, εδώ δεν είμαι σίγουρος. Εμας είναι μικρό ακομα, δε θα έλεγα οτι τα κόστη είναι εξωφρενικά, κ σε συζητήσεις με φίλους μου λένε ότι αργότερα τα κόστη είναι ακόμα μεγαλύτερα (αγγλικά, δραστηριότητες, χαρτζιλίκι κτλ)

Να είσαι σίγουρος.Είναι πάρα πολλά τα έξοδα αργότερα.Και αν περάσει σε σχολή (που θα περάσει),εκεί να δεις.

[the comet the course the tail]

μακάρι το παράδειγμά μας να ακολουθήσουν όλες οι χώρες του κόσμου. μαζευτήκαμε πολλοί.

[axilmar]

Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζεις αγαπητέ; Οι μισοί κάτω των 35 έχουν φύγει το εξωτερικό και οι άλλοι μισοί φυτοζωούν στην Ελλάδα.

70 και 100 χρονια πριν δεν ειχανε παπουτσια, κοιμονταν σε ενα δωματιο και δεν ειχαν τουαλετα/κουζινα (την μοιραζονταν με αλλες οικογενειες). Αλλα εκαναν ενα σωρο παιδια.

Ναι αλλά οι λόγοι είναι σύνθετοι.

Ας προσπεράσουμε ιδεολογικούς, εθιμικους και άλλους τέτοιους λόγους μολονότι είναι σημαντικοί

Εγώ θα παρατηρήσω απλά οτι *έκαναν* ένα σωρό παιδιά αλλά η μέση οικογένεια *είχε* λίγο λιγότερα από 3. Διότι η βρεφική και παιδική θνησιμότητα ήταν τεράστιες αλλά και συνολικά η ζωή σύντομη οπότε ήταν ελκυστικό να εισαι R strategist. Δεν είχε θα ζήσω τη ζωή μου ως τα τριάντα γιατί στα τριάντα ήσουν ήδη μεσηλικας.

https://www.cs.montana.edu/webworks/pro ... ge003.html

Η γιαγιά μου είχε πάνω από δέκα αδέρφια. Μια δίδυμή της που πέθανε στη γέννα. Πέντε έξι ακομα που πέθαναν πολύ μικρά από διάφορες αρρωστιες. Μια 5-6 χρονια μεγαλύτερη αδερφή που 17 χρόνων κάηκε με το νερό της κατσαρόλας στο μπούτι και η πληγή μολύνθηκε και πέθανε. Τελικά ενώ η προγιαγιά μου γενναγε κάθε 1-2 χρόνια, ενηλικιώθηκε μόνο η γιαγιά μου, ένας μικρότερος αδερφός και η πρωτότοκη αδερφή της. Δλδ το πρώτο, το δέκατο και το δωδέκατο ή κάτι τέτοιο.

Δεύτερον πριν έναν αιώνα δεν υπήρχε η έννοια της παιδικοτητας. Τα παιδιά με εξαίρεση τα πολύ μικρά ήταν εργατικά χέρια. Στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο νοικοκυριό, στην ανατροφή των μικρότερων.

Αυτά ισχύουν και σήμερα σε πολλές τριτοκοσμικές χώρες.

Καλα δεν ισχυει αυτο που λες. Ο παππους μου ειχε 18 αδελφια, η γιαγια μου 5, ο πεθερος μου 5, κλπ. Δεν ηταν 3 παιδια ο μεσος ορος. Ισχυει βεβαια οτι υπηρχε μεγαλη παιδικη θνησιμοτητα, αλλα δεν ηταν τοσο τραγικα οσο τα παρουσιαζεις.

Σωστος και γιαυτο με την παιδικοτητα.

Ολα αυτα ομως τι αποδεικνυουνε; οτι απλως σημερα δεν κανουνε παιδια γιατι περνανε καλα και δεν τα χρειαζονται τα παιδια.

[stavmanr]

Δεν φταιει η φτωχεια για το οτι δεν κανουν οικογενεια/παιδια οι νεοι. Φταιει η υλικη ευμαρεια και η καλοπεραση. Στο παρελθον, κανανε πολλα παιδια αλλα η φτωχεια ηταν πολυ μεγαλυτερη απο οτι σημερα.

Ενας νεος/μια νεα μεχρι 35 χρονων δεν εχει κανεναν λογο να κανει οικογενεια. Μια χαρα λεφτα στην τσεπη εχει, χρονο να τα φαει και να ευχαριστηθει την ζωη του/της, ελαχιστη κοινωνικη πιεση για γαμο. Υπαρχει κανενας λογος να μπαινει κανεις σε περιπετειες; μια χαρα παιρνανε.

Και βεβαια δεν τους κατηγορω, ετσι; δικαιωμα τους. Δεν υπαρχει κανενα συμβολαιο στην ζωη οτι πρεπει να κανει κανεις παιδια.

Α γειά σου βρε axilmar.
Το γράφω κάθε φορά.

[Feindflug]

μακάρι το παράδειγμά μας να ακολουθήσουν όλες οι χώρες του κόσμου. μαζευτήκαμε πολλοί.

Ξεκίνα από εσένα τύπε και άμα πάει καλά, θα έρθουμε και μεις.

[stavmanr]

Δεν φταιει η φτωχεια για το οτι δεν κανουν οικογενεια/παιδια οι νεοι. Φταιει η υλικη ευμαρεια και η καλοπεραση. Στο παρελθον, κανανε πολλα παιδια αλλα η φτωχεια ηταν πολυ μεγαλυτερη απο οτι σημερα.

Ενας νεος/μια νεα μεχρι 35 χρονων δεν εχει κανεναν λογο να κανει οικογενεια. Μια χαρα λεφτα στην τσεπη εχει, χρονο να τα φαει και να ευχαριστηθει την ζωη του/της, ελαχιστη κοινωνικη πιεση για γαμο. Υπαρχει κανενας λογος να μπαινει κανεις σε περιπετειες; μια χαρα παιρνανε.

Και βεβαια δεν τους κατηγορω, ετσι; δικαιωμα τους. Δεν υπαρχει κανενα συμβολαιο στην ζωη οτι πρεπει να κανει κανεις παιδια.

Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζεις αγαπητέ; Οι μισοί κάτω των 35 έχουν φύγει το εξωτερικό και οι άλλοι μισοί φυτοζωούν στην Ελλάδα. Εκτός αν θεωρείς καλοπέραση οτι ο άλλος πίνει ένα φραπέ των 3 ευρώ, και μετά γυρίζει να κοιμηθεί στο παιδικό δωμάτιο.

Μάλλον έχουμε διαφορετική αντίληψη της ακραίας φτώχειας.
Στην Ελλάδα έχεις εγγυημένα εισοδήματα, επιδόματα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ. Ζεις σε μία περιοχή με σχετική κοινωνική ευμάρεια στην οποία μπορείς να βγάλεις ένα μεροκαματάκι αν το κυνηγήσεις αρκετά.
Δεν είσαι παμπτωχος όπως είναι ο σομαλός ή ο κονγκολέζος οι οποίοι δεν ξέρουν αν αύριο θα ζουν.

Και γενικά, δες το σε παγκόσμια κλίμακα: πού γεννιούνται τα περισσότερα παιδιά;
Προσπάθησε να το αιτιολογήσεις ανάλογα.

[the comet the course the tail]

μακάρι το παράδειγμά μας να ακολουθήσουν όλες οι χώρες του κόσμου. μαζευτήκαμε πολλοί.

Ξεκίνα από εσένα τύπε και άμα πάει καλά, θα έρθουμε και μεις.

δεν έχω παιδιά. νομίζω πως ακόμα είμαι σε καλό δρόμο.

[foscilis]

70 και 100 χρονια πριν δεν ειχανε παπουτσια, κοιμονταν σε ενα δωματιο και δεν ειχαν τουαλετα/κουζινα (την μοιραζονταν με αλλες οικογενειες). Αλλα εκαναν ενα σωρο παιδια.

Ναι αλλά οι λόγοι είναι σύνθετοι.

Ας προσπεράσουμε ιδεολογικούς, εθιμικους και άλλους τέτοιους λόγους μολονότι είναι σημαντικοί

Εγώ θα παρατηρήσω απλά οτι *έκαναν* ένα σωρό παιδιά αλλά η μέση οικογένεια *είχε* λίγο λιγότερα από 3. Διότι η βρεφική και παιδική θνησιμότητα ήταν τεράστιες αλλά και συνολικά η ζωή σύντομη οπότε ήταν ελκυστικό να εισαι R strategist. Δεν είχε θα ζήσω τη ζωή μου ως τα τριάντα γιατί στα τριάντα ήσουν ήδη μεσηλικας.

https://www.cs.montana.edu/webworks/pro ... ge003.html

Η γιαγιά μου είχε πάνω από δέκα αδέρφια. Μια δίδυμή της που πέθανε στη γέννα. Πέντε έξι ακομα που πέθαναν πολύ μικρά από διάφορες αρρωστιες. Μια 5-6 χρονια μεγαλύτερη αδερφή που 17 χρόνων κάηκε με το νερό της κατσαρόλας στο μπούτι και η πληγή μολύνθηκε και πέθανε. Τελικά ενώ η προγιαγιά μου γενναγε κάθε 1-2 χρόνια, ενηλικιώθηκε μόνο η γιαγιά μου, ένας μικρότερος αδερφός και η πρωτότοκη αδερφή της. Δλδ το πρώτο, το δέκατο και το δωδέκατο ή κάτι τέτοιο.

Δεύτερον πριν έναν αιώνα δεν υπήρχε η έννοια της παιδικοτητας. Τα παιδιά με εξαίρεση τα πολύ μικρά ήταν εργατικά χέρια. Στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο νοικοκυριό, στην ανατροφή των μικρότερων.

Αυτά ισχύουν και σήμερα σε πολλές τριτοκοσμικές χώρες.

Καλα δεν ισχυει αυτο που λες. Ο παππους μου ειχε 18 αδελφια, η γιαγια μου 5, ο πεθερος μου 5, κλπ. Δεν ηταν 3 παιδια ο μεσος ορος. Ισχυει βεβαια οτι υπηρχε μεγαλη παιδικη θνησιμοτητα, αλλα δεν ηταν τοσο τραγικα οσο τα παρουσιαζεις.

Σωστος και γιαυτο με την παιδικοτητα.

Ολα αυτα ομως τι αποδεικνυουνε; οτι απλως σημερα δεν κανουνε παιδια γιατι περνανε καλα και δεν τα χρειαζονται τα παιδια.

Ο μέσος όρος είναι αθροιστικό μέγεθος. Περιλαμβάνει τον παππού σου που είχε 18 αδέρφια και την άλλη γιαγιά μου που είχε 0 (γιατί η μάνα της εκδήλωσε ζάχαρο στην εγκυμοσύνη και πέρασε τα υπόλοιπα εννιά χρόνια της ζωής της ανάπηρη). Δεν εννιαπλασιαζοταν ο πληθυσμος κάθε τριάντα χρόνια. Ούτε καν διπλασιαζοταν. Αυτό θέτει συγκεκριμένο άνω φράγμα στο πόσα παιδιά είχε η κάθε οικογένεια και προφανώς είναι κάτω από 5 ή και 4.

Βασικά δεν έχουμε επίγνωση τι σημαίνει ένα έγκαυμα ή μια αμυγδαλίτιδα να είναι αρρώστιες που προκαλούν θάνατο ή αναπηρία. Και ότι σε αυτό το περιβάλλον το να κάνεις πολλά παιδιά είναι κάτι που βγάζει απόλυτο οικονομικό νοημα, δε σημαίνει ότι είσαι πιο αλυρουιστης, αντιθετα είσαι ένα είδος μικροπαραγωγου λευκής σαρκός.

[Feindflug]

μακάρι το παράδειγμά μας να ακολουθήσουν όλες οι χώρες του κόσμου. μαζευτήκαμε πολλοί.

Ξεκίνα από εσένα τύπε και άμα πάει καλά, θα έρθουμε και μεις.

δεν έχω παιδιά. νομίζω πως ακόμα είμαι σε καλό δρόμο.

Μπορείς να πεθάνεις για αρχή, δικέ μου.

[the comet the course the tail]

Ξεκίνα από εσένα τύπε και άμα πάει καλά, θα έρθουμε και μεις.

δεν έχω παιδιά. νομίζω πως ακόμα είμαι σε καλό δρόμο.

Μπορείς να πεθάνεις για αρχή, δικέ μου.

θα πεθάνω κάποια στιγμή. έχω κάποιες δουλίτσες ακόμα να τακτοποιήσω.

[panos291]

Επίσης αντί να δίνονται κίνητρα για κάθε παιδί, θα πρέπει να μη δίνεται τίποτα για 1-2 παιδιά και να αυξάνονται ισχυρά οι παροχές για 3 και ειδικά 4+ τέκνα.

ΟΧΙ.

Είναι πάρα πολύ πιθανό να μην κάνεις καθόλου παιδιά επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα. Οι παροχές σε κάθε παιδί βοηθάνε. Ένα παραπάνω παιδί είναι ένα παραπάνω παιδί αδιάφορα αν είναι το 1ο ή το 5ο της γυναίκας.

Άμα όμως κάνεις τρίτο παιδί για παροχές, είναι σχεδόν σίγουρο ότι ανήκεις σε κατηγορία που θα έπρεπε να στειρωθεί και να εκδιωχθεί από τη χώρα.

[Mitharadir]

Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζεις αγαπητέ; Οι μισοί κάτω των 35 έχουν φύγει το εξωτερικό και οι άλλοι μισοί φυτοζωούν στην Ελλάδα.

70 και 100 χρονια πριν δεν ειχανε παπουτσια, κοιμονταν σε ενα δωματιο και δεν ειχαν τουαλετα/κουζινα (την μοιραζονταν με αλλες οικογενειες). Αλλα εκαναν ενα σωρο παιδια.

Ναι αλλά οι λόγοι είναι σύνθετοι.

Ας προσπεράσουμε ιδεολογικούς, εθιμικους και άλλους τέτοιους λόγους μολονότι είναι σημαντικοί

Εγώ θα παρατηρήσω απλά οτι *έκαναν* ένα σωρό παιδιά αλλά η μέση οικογένεια *είχε* λίγο λιγότερα από 3. Διότι η βρεφική και παιδική θνησιμότητα ήταν τεράστιες αλλά και συνολικά η ζωή σύντομη οπότε ήταν ελκυστικό να εισαι R strategist. Δεν είχε θα ζήσω τη ζωή μου ως τα τριάντα γιατί στα τριάντα ήσουν ήδη μεσηλικας.

https://www.cs.montana.edu/webworks/pro ... ge003.html

Η γιαγιά μου είχε πάνω από δέκα αδέρφια. Μια δίδυμή της που πέθανε στη γέννα. Πέντε έξι ακομα που πέθαναν πολύ μικρά από διάφορες αρρωστιες. Μια 5-6 χρονια μεγαλύτερη αδερφή που 17 χρόνων κάηκε με το νερό της κατσαρόλας στο μπούτι και η πληγή μολύνθηκε και πέθανε. Τελικά ενώ η προγιαγιά μου γενναγε κάθε 1-2 χρόνια, ενηλικιώθηκε μόνο η γιαγιά μου, ένας μικρότερος αδερφός και η πρωτότοκη αδερφή της. Δλδ το πρώτο, το δέκατο και το δωδέκατο ή κάτι τέτοιο.

Δεύτερον πριν έναν αιώνα δεν υπήρχε η έννοια της παιδικοτητας. Τα παιδιά με εξαίρεση τα πολύ μικρά ήταν εργατικά χέρια. Στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο νοικοκυριό, στην ανατροφή των μικρότερων.

Αυτά ισχύουν και σήμερα σε πολλές τριτοκοσμικές χώρες.

Η Ελλάδα απο κοινωνικοοικονομικης άποψης ήταν χώρα του τρίτου κόσμου μέχρι περίπου τα μέσα της δεκαετίας του 1960.Μετά μεταπήδησε στον δεύτερο κόσμο και απο το 1981 περίπου έγινε χώρα του πρώτου κόσμου.Αλλα οι συνθήκες ζωής διέφεραν σημαντικά ανάμεσα στις πόλεις και στις αγροτικές περιοχές.Και ακόμα και στις αγροτικές(που λογικά ζούσε η προγιαγιά σου) τα πράγματα δεν ήταν τόσο ακραία κατα κανόνα όσο τα περιγραφεις(αυτό που λες είναι υπερβολικά ακραία περίπτωση ακόμα και τα δεδομένα της τότε αγροτικής Ελλάδας). Εμένα η προγιαγιά μου είχε κάνει έξι παιδιά απο τα οποία τα πέντε ενηλικιώθηκαν και άφησαν απογόνους και μόνο το ένα πέθανε πριν γίνει ενήλικο.Σήμερα πλέον η Ελλάδα αργοσβηνει με υπογενετικοτητα και(σω να μην έφτανε αυτό) και με μετανάστευση πολλών νέων ελλήνων στο εξωτερικό.Εαν δεν δωθεί λύση οι αλλοδαποί (Καυκάσιοι, Βαλκάνια, Μαύροι, Ανατολικοευρωπαιοι και Ασιάτες κτλ) θα ξεπεράσουν σε πληθυσμό τους αυτόχθονες έλληνες και το ελληνικό έθνος θα μετεξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό.

[mao mao]

Μάλλον έχουμε διαφορετική αντίληψη της ακραίας φτώχειας.
Στην Ελλάδα έχεις εγγυημένα εισοδήματα, επιδόματα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ. Ζεις σε μία περιοχή με σχετική κοινωνική ευμάρεια στην οποία μπορείς να βγάλεις ένα μεροκαματάκι αν το κυνηγήσεις αρκετά.
Δεν είσαι παμπτωχος όπως είναι ο σομαλός ή ο κονγκολέζος οι οποίοι δεν ξέρουν αν αύριο θα ζουν.

Και γενικά, δες το σε παγκόσμια κλίμακα: πού γεννιούνται τα περισσότερα παιδιά;
Προσπάθησε να το αιτιολογήσεις ανάλογα.

Εδώ βλέπουμε τις γεννήσεις στην Ελλάδα ανά έτος την τελευταία 20ετία. Τα χρόνια της ευμάρειας είχαμε πολλές γεννήσεις, από την κρίση και μετά οι γεννήσεις κατέρρευσαν και φτάσαμε στην πληθυσμιακή συρρίκνωση. Επομένως η ευμάρεια αυξάνει τις γεννήσεις, η φτώχεια τις μειώνει. Δυστυχώς σε αυτό το πχώρουμ πρέπει να λέμε και τα αυτονόητα.

Η σύγκριση με Σομαλίες, Κονγκο κλπ είναι άστοχη. Μιλάμε για άλλου τύπου κοινωνίες 100 χρόνια πίσω από εμάς. Εκεί κάνουν παιδιά για εργατικά χέρια, και για να τους περιθάλψουν όταν γεράσουν.