Δεν ήταν κανένας fan του Παπαδόπουλου.Planis έγραψε: 23 Νοέμ 2020, 03:24 Νομίζω ότι ο Πατησιώτης το έθεσε πιο σωστά το θέμα. Προσπάθησαν πάση θυσία να ανακόψουν την ομαλή μετάβαση στη δημοκρατία την οποία προωθούσε ο Παπαδόπουλος. Το θέμα είναι ότι βρήκαν συνοδοιπόρους και μέσα στο κίνημα. Ουσιαστικά, στη συγκεκριμένη χούντα ισχύει όσο πουθενά αλλού η παροιμία «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει». Δεν ήταν ο Παπαδόπουλος ένας Μεταξάς, δηλαδή μία στιβαρή μορφή η οποία να επιβάλλεται χωρίς καμμία αμφισβήτηση.
Το δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 73 ήταν μουφιέ. Ήταν και αρκετοί που ψήφισαν για λόγους μπίζνες (να γίνει δημοκρατία έστω και παπαδοπουλική) αλλά fan club του George δεν υπήρχε.
Πράγματι μετά το δημοψήφισμα ήταν πολλοί που έλεγαν "κοίτα το μπαγάσα, τάφερε από δω, τάφερε από κει, θα σβήσει η όποια διάθεση του λαού για αντίσταση". Αυτό φανάτισε περισσότερο τους "πολυτεχνειακούς" που την έκαναν τελικά τη φάση το Νοέμβριο.
Ο Παπαδόπουλος φοβήθηκε. Δεν ήταν τοπικά επεισόδια, οσονδήποτε εκτεταμένα, τύπου Γρηγορόπουλου. Για τέτοια αρκούσαν οι αύρες.
Αλλά οπωσδήποτε ο λαός δεν το είδε καθόλου σαν κομμουνιστικό. Όποιος και να ήταν ο βαθμός στον οποίο συμμετείχαν/ήλεγχαν την εξέγερση του πολυτεχνείου οι κομμουνισταί, ο λαός δεν το είδε ούτε κατά φαντασία σαν κομμουνιστικό - το καπέλωμα ήρθε ένα χρόνο μετά.
Τώρα αν μου πείτε ότι "αν δεν γινόταν το πολυτεχνείο ή κάτι παρόμοιο τότε θα ήταν plain sailing για George", ευχαριστώ πολύ. Εντάξει θα ήταν plain sailing.