Καλύτεροι πολεμιστές; ΧΑ! Από ΤΥΧΗ κέρδισαν

[Nostalgia]

Ρε μαλακες πραγματικα απορω τι σκατα συζηταμε, εμεις ειμαστε πουρεδες σε συγκριση και με 3-4 γενιες πισω και κρινουμε με τα δικα μας δεδομενα αντρες πριν 2500 χρονια;

[Esperos]

Τελος να προσθεσω οτι τις πολεμικες εξαρτησεις κλπ τις κουβαλουσαν οι δουλοι οι οποιοι δεν πολεμουσαν. Σε καθε εναν Σπαρτιατη πολεμιστη εαν θυμαμαι καλα αντιστοιχουσαν πανω απο 3 δουλοι. Επισης κανεις δεν μπορει να αποκλεισει το γεγονος οτι υπηρχαν και αραμπαδες σε σημεια της διαδρομης.

Στις Θερμοπύλες , σύμφωνα με πηγές ,επιστρατεύτηκαν 2000+ είλωτες βοηθητικοί , που πολέμησαν κι αυτοί αξιόμαχα στο τέλος.

Και στις Πλαταιες ειχα διαβασει οτι ο αριθμος των ειλωτων ηταν τεραστιος, ομως δεν θυμαμαι αριθμο. Ο Σταυρακας εχει κολλησει σε κατι εντελως χαζο κρινοντας οχι απλα με σημερινα δεδομενα, αλλα με τα δεδομενα του μεσου δυτικου ανθρωπου που παει στο περιπτερο με αυτοκινητο. Ετσι κουβεντα δεν γινεται. Περυσι στο χωριο ενας θειος μου 87 ετων με εβγαλε νοκ-αουτ οταν πηγαμε περπατωντας στο βουνο να δουμε ενα κτημα. Παλαιοτερα στο Μαιναλο για κυνηγι, στα πρωτα 200 μετρα που περπατησα στο βουνο εφαγα 3 τουμπες ξεγυρισμενες, επεστρεψα 1 ωρα μετα απο την υπολοιπη ομαδα ψοφιος στην κυριολεξια και εκανα μια εβδομαδα να συνελθω, για τους υπολοιπους ηταν απλα ενα συνηθισμενο Σαββατο. Οτι δεν ειμαι εγω "δουλεμενος" δεν σημαινει οτι αυτο που δεν μπορω να κανω εγω δεν το κανουν αλλοι, ποσο μαλιστα οταν μιλαμε για αρχαιους που η ζωη τους ηταν πραγματικα τελειως διαφορετικη.

Εγώ πέρασα φαράγγι Σαμαριάς πριν κάτι χρόνια, την άλλη μέρα στο αεροδρόμιο δεν μπορούσα να περπατήσω μέχρι το αεροπλάνο και με πήγαν με καρεκλάκι κάτι αεροσυνοδές, άντε να τους κάνεις και τον γκόμενο. Οι παλιοί κρητικοί που ζούσαν Σμαριά, όταν έβλεπαν ότι τους κάνουν ντου οι τούρκοι, φόρτωναν όλα τα υπάρχοντά τους στη πλάτη και ανέβαιναν στο τσακ μπαμ το βουνό στη κορυφή, ήταν ρουτίνα.

[Nostalgia]

Στις Θερμοπύλες , σύμφωνα με πηγές ,επιστρατεύτηκαν 2000+ είλωτες βοηθητικοί , που πολέμησαν κι αυτοί αξιόμαχα στο τέλος.

Και στις Πλαταιες ειχα διαβασει οτι ο αριθμος των ειλωτων ηταν τεραστιος, ομως δεν θυμαμαι αριθμο. Ο Σταυρακας εχει κολλησει σε κατι εντελως χαζο κρινοντας οχι απλα με σημερινα δεδομενα, αλλα με τα δεδομενα του μεσου δυτικου ανθρωπου που παει στο περιπτερο με αυτοκινητο. Ετσι κουβεντα δεν γινεται. Περυσι στο χωριο ενας θειος μου 87 ετων με εβγαλε νοκ-αουτ οταν πηγαμε περπατωντας στο βουνο να δουμε ενα κτημα. Παλαιοτερα στο Μαιναλο για κυνηγι, στα πρωτα 200 μετρα που περπατησα στο βουνο εφαγα 3 τουμπες ξεγυρισμενες, επεστρεψα 1 ωρα μετα απο την υπολοιπη ομαδα ψοφιος στην κυριολεξια και εκανα μια εβδομαδα να συνελθω, για τους υπολοιπους ηταν απλα ενα συνηθισμενο Σαββατο. Οτι δεν ειμαι εγω "δουλεμενος" δεν σημαινει οτι αυτο που δεν μπορω να κανω εγω δεν το κανουν αλλοι, ποσο μαλιστα οταν μιλαμε για αρχαιους που η ζωη τους ηταν πραγματικα τελειως διαφορετικη.

Εγώ πέρασα φαράγγι Σαμαριάς πριν κάτι χρόνια, την άλλη μέρα στο αεροδρόμιο δεν μπορούσα να περπατήσω μέχρι το αεροπλάνο και με πήγαν με καρεκλάκι κάτι αεροσυνοδές, άντε να τους κάνεις και τον γκόμενο. Οι παλιοί κρητικοί που ζούσαν Σμαριά, όταν έβλεπαν ότι τους κάνουν ντου οι τούρκοι, φόρτωναν όλα τα υπάρχοντά τους στη πλάτη και ανέβαιναν στο τσακ μπαμ το βουνό στη κορυφή, ήταν ρουτίνα.

Πεστα ρε φιλε....

[Λοξίας]

Tι ακριβως ζοριζεσαι να αποδεχτεις;
{...}

Μα δεν είναι φανερό ρε Κορώνα;
Δεν μπορεί να αποδεχθεί πως επί 40 χρόνια, οι Πέρσες φύσαγαν συνεχώς τα ελληνικά τρομπόνια.
Έχει κάποιου είδους Ελληνοδυσανεξία...

[ΓΑΛΗ]

Γι' αυτό ο αγγελιοφόρος που ήταν ο καλύτερος δρομέας τους (τον διάλεξε ο ίδιος ο Μιλτιάδης) κι έτρεξε χωρίς πανοπλίες και όπλα, αλλά ανάλαφρος, έσκασε από την υπερπροσπάθεια;

"Ο Μαραθώνιος προέρχεται από την ιστορία ενός Έλληνα αγγελιοφόρου. Σύμφωνα με αυτή, ο Μιλτιάδης αμέσως μετά την περίφημη εκείνη μάχη απέστειλε τον Φειδιππίδη, που θεωρούνταν ο ταχύτερος τότε ημεροδρόμος του αθηναϊκού στρατού, από το πεδίο του Μαραθώνα στην Αθήνα για να αναγγείλει τη νίκη κατά των Περσών[1]. Λέγεται ότι έτρεξε όλη την απόσταση χωρίς διακοπή και μπήκε στην Συνέλευση της Βουλής, όπου αναφώνησε "Νενικήκαμεν" (νικήσαμε) πριν καταρρεύσει και πεθάνει.[2]."

Κι εκεί που λες τα είδα όλα, τσουπ, σκάει ακόμη μια γροθιά στο στομάχι.

Μπορεί ένας τύπος που τρέχει για να προλάβει να πει κάτι πολύ σημαντικό στους συμπολίτες του, να σκάσει από την υπερπροσπάθεια αν διανύσει 42 χιλιόμετρα χωρίς πανοπλία;

Βλέπεις ήταν πιο σημαντικό ο αγγελιοφόρος να πει νενικήκαμεν, παρά ο στρατός να τρέξει να προλάβει τα πλοία που όδευαν προς το λιμάνι των Αθηνών κι ετοιμάζονταν να μπουκάρουν... Ο πρώτος έσκασε από την υπερπροσπάθεια. Οι δεύτεροι πήγαιναν με το πάσο τους...

Γενικά, έχεις καμία αίσθηση αυτών που γράφεις ή απλά τα γράφεις;

[stavmanr]

Tι ακριβως ζοριζεσαι να αποδεχτεις; Οτι μπορουσαν με πληρη εξαρτηση να τρεξουν; Μην κρινεις με τα σημερινα δεδομενα, μπροστα σε εμας ηταν σιγουρα υπερανθρωποι. Στο ξαναειπα πολεμουσαν για ωρες μεσα στο καλοκαιρι κατω απο 40αρια. Οι κυνηγοι/τροφοσυλλεκτες παλαιοτερα, εκαναν καθημερινα απο 25 εως και 50 χιλιομετρα την ημερα για να κυνηγησουν/συλλεξουν τροφη και η μιση διαδρομη (επιστροφη) σκεψου οτι ηταν κουβαλωντας την τροφη/κυνηγι.

Στην Αφρικη μαλιστα υπαρχει ακομα και στις ημερες μας μια φυλη (δεν θυμαμαι ονομα) που στηνει ενεδρες σε αντιλοπες, ιμπαλα κλπ, τραυματιζουν το ζωο με κατι τοξα της κακιας συμφορας και την ακολουθουν (τζοκινγκ) για πολλα χιλιομετρα μεχρι το ζωο να σκασει απο την κουραση και τα τραυματα και μετα γυριζουν πισω στο χωριο κουβαλωντας παλι.

Στο μονοπατι Νατσεζ στο Μισισιπι οπου εκτεινεται σε 715 χιλιομετρα περιπου, οι Ιθαγενεις (Ινδιανοι), εκαναν καθημερινα 32 χιλιομετρα (μεσα απο δασικη εκταση ετσι) και αυτο το ξερουν πολυ καλα απο τους διαφορους "σταθμους" που ειχαν φτιαξει οι ιδιοι ανα 20 μιλια (32 χλμ).

Οι δε Ρωμαιοι επειδη ειχαν τους δρομους, εχει αποδειχτει οτι οικογενειες (με παιδια εννοω) μπορουσαν να περπατησουν περιπου 50 χιλιομετρα την ημερα λογω της ευκολιας των δρομων που ειχαν ανοιξει.

Να στο πω και διαφορετικα; Οτι εχουν υπολογισει πολλους απο τους σημερινους μεταναστες οτι περπατουν πανω απο 50 χιλιομετρα την ημερα;

Τι θες να μας πεις δηλαδη, οτι ολα αυτα δεν συνεβησαν ή δεν συμβαινουν; Μην κρινεις απο εμας του καναπεδατους που ανεβαινουμε μια σκαλα και μας βγαινει η γλωσσα. Ειναι τελειως χαζο να κρινουμε την φυσικη κατασταση, ειδικα των αρχαιων (οποιο κι αν ειναι αυτοι), με τα σημερινα δεδομενα και στο λεω πολυ φιλικα.

Γι' αυτό ο αγγελιοφόρος που ήταν ο καλύτερος δρομέας τους (τον διάλεξε ο ίδιος ο Μιλτιάδης) κι έτρεξε χωρίς πανοπλίες και όπλα, αλλά ανάλαφρος, έσκασε από την υπερπροσπάθεια;

"Ο Μαραθώνιος προέρχεται από την ιστορία ενός Έλληνα αγγελιοφόρου. Σύμφωνα με αυτή, ο Μιλτιάδης αμέσως μετά την περίφημη εκείνη μάχη απέστειλε τον Φειδιππίδη, που θεωρούνταν ο ταχύτερος τότε ημεροδρόμος του αθηναϊκού στρατού, από το πεδίο του Μαραθώνα στην Αθήνα για να αναγγείλει τη νίκη κατά των Περσών[1]. Λέγεται ότι έτρεξε όλη την απόσταση χωρίς διακοπή και μπήκε στην Συνέλευση της Βουλής, όπου αναφώνησε "Νενικήκαμεν" (νικήσαμε) πριν καταρρεύσει και πεθάνει.[2]."

(...)

Επιπλέον, ο στρατιωτικός εξοπλισμός της εποχής υπερέβαινε σε βάρος τα 30 κιλά.

[Chainis]

Στις Θερμοπύλες , σύμφωνα με πηγές ,επιστρατεύτηκαν 2000+ είλωτες βοηθητικοί , που πολέμησαν κι αυτοί αξιόμαχα στο τέλος.

Και στις Πλαταιες ειχα διαβασει οτι ο αριθμος των ειλωτων ηταν τεραστιος, ομως δεν θυμαμαι αριθμο. Ο Σταυρακας εχει κολλησει σε κατι εντελως χαζο κρινοντας οχι απλα με σημερινα δεδομενα, αλλα με τα δεδομενα του μεσου δυτικου ανθρωπου που παει στο περιπτερο με αυτοκινητο. Ετσι κουβεντα δεν γινεται. Περυσι στο χωριο ενας θειος μου 87 ετων με εβγαλε νοκ-αουτ οταν πηγαμε περπατωντας στο βουνο να δουμε ενα κτημα. Παλαιοτερα στο Μαιναλο για κυνηγι, στα πρωτα 200 μετρα που περπατησα στο βουνο εφαγα 3 τουμπες ξεγυρισμενες, επεστρεψα 1 ωρα μετα απο την υπολοιπη ομαδα ψοφιος στην κυριολεξια και εκανα μια εβδομαδα να συνελθω, για τους υπολοιπους ηταν απλα ενα συνηθισμενο Σαββατο. Οτι δεν ειμαι εγω "δουλεμενος" δεν σημαινει οτι αυτο που δεν μπορω να κανω εγω δεν το κανουν αλλοι, ποσο μαλιστα οταν μιλαμε για αρχαιους που η ζωη τους ηταν πραγματικα τελειως διαφορετικη.

Εγώ πέρασα φαράγγι Σαμαριάς πριν κάτι χρόνια, την άλλη μέρα στο αεροδρόμιο δεν μπορούσα να περπατήσω μέχρι το αεροπλάνο και με πήγαν με καρεκλάκι κάτι αεροσυνοδές, άντε να τους κάνεις και τον γκόμενο. Οι παλιοί κρητικοί που ζούσαν Σμαριά, όταν έβλεπαν ότι τους κάνουν ντου οι τούρκοι, φόρτωναν όλα τα υπάρχοντά τους στη πλάτη και ανέβαιναν στο τσακ μπαμ το βουνό στη κορυφή, ήταν ρουτίνα.

Πριν 80 χρόνια, το 40, ομάδα γυναικών και παιδιων στην Πίνδο ανεβηκαν φορτωμένοι οι μεν γυναίκες με μια κάσα σφαίρες η χειροβομβίδες τα δε παιδιά με ένα ταγάρι με 2-3 βλήματα ολμου σε ανηφορικά πορεία 7 ωρών για να εφοδιάσουν τμηνατα μας και χωρίς να μείνουν καθότι πόλεμος γύρω τους έκαναν άλλο τόσο για να γυρίσουν πίσω, 14 ώρες πορεία, οι πρώτες μισές σε ανηφόρα φορτωμένοι.
Μπορούσαν γιατί έτσι ήταν η καθημερινότητα τους, όλες οι δουλειές γινονταν με τα χέρια περπατώντας χωρίς ωράριο.

[Esperos]

Και στις Πλαταιες ειχα διαβασει οτι ο αριθμος των ειλωτων ηταν τεραστιος, ομως δεν θυμαμαι αριθμο. Ο Σταυρακας εχει κολλησει σε κατι εντελως χαζο κρινοντας οχι απλα με σημερινα δεδομενα, αλλα με τα δεδομενα του μεσου δυτικου ανθρωπου που παει στο περιπτερο με αυτοκινητο. Ετσι κουβεντα δεν γινεται. Περυσι στο χωριο ενας θειος μου 87 ετων με εβγαλε νοκ-αουτ οταν πηγαμε περπατωντας στο βουνο να δουμε ενα κτημα. Παλαιοτερα στο Μαιναλο για κυνηγι, στα πρωτα 200 μετρα που περπατησα στο βουνο εφαγα 3 τουμπες ξεγυρισμενες, επεστρεψα 1 ωρα μετα απο την υπολοιπη ομαδα ψοφιος στην κυριολεξια και εκανα μια εβδομαδα να συνελθω, για τους υπολοιπους ηταν απλα ενα συνηθισμενο Σαββατο. Οτι δεν ειμαι εγω "δουλεμενος" δεν σημαινει οτι αυτο που δεν μπορω να κανω εγω δεν το κανουν αλλοι, ποσο μαλιστα οταν μιλαμε για αρχαιους που η ζωη τους ηταν πραγματικα τελειως διαφορετικη.

Εγώ πέρασα φαράγγι Σαμαριάς πριν κάτι χρόνια, την άλλη μέρα στο αεροδρόμιο δεν μπορούσα να περπατήσω μέχρι το αεροπλάνο και με πήγαν με καρεκλάκι κάτι αεροσυνοδές, άντε να τους κάνεις και τον γκόμενο. Οι παλιοί κρητικοί που ζούσαν Σμαριά, όταν έβλεπαν ότι τους κάνουν ντου οι τούρκοι, φόρτωναν όλα τα υπάρχοντά τους στη πλάτη και ανέβαιναν στο τσακ μπαμ το βουνό στη κορυφή, ήταν ρουτίνα.

Πριν 80 χρόνια, το 40, ομάδα γυναικών και παιδιων στην Πίνδο ανεβηκαν φορτωμένο οι μεν γυναίκες με μια κάσα σφαίρες η χειροβομβίδες τα δε παιδιά με ένα ταγάρι με 2-3 βλήματα ολμου σε ανηφορικά πορεία 7 ωρών για να εφοδιάσουν τμηνατα μας και χωρίς να μείνουν καθότι πόλεμος γύρω τους έκαναν άλλο τόσο για να γυρίσουν πίσω, 14 ώρες πορεία, οι πρώτες μισές σε ανηφόρα φορτωμένοι.
Μπορούσαν γιατί έτσι ήταν η καθημερινότητα τους, όλες οι δουλειές γινονταν με τα χέρια περπατώντας χωρίς ωράριο.

Και οι Ιταλοί ήθελαν πρωινό, το αυγό τους, πρώτο πιάτο δεύτερο πιάτο, και έτσι τους μαντρώσαμε αιχμαλώτους, δε ξέραμε που να τους βάλουμε. Αν υπήρχε Παρασκευόπουλος και ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα θα είχαν φτιάξει ρυθμιστικό νόμο απελευθέρωσης λόγω φόρτου στα κρατητήρια.

[Λοξίας]

Η Ιστορία έχει γνωμοδοτήσει:

Οι Έλληνες, συνασπισμένοι ή όχι, από το 490 μέχρι το 450 π.Χ, όπου συνάντησαν τους Πέρσες, είτε σε ξηρά είτε στην θάλλασα, τους πήγαν γ@μιώντας. Σποραδικές και πρόσκαιρες επιτυχίες των Περσών, δεν ανέτρεψαν την οριστική ήττα τους.
Η επόμενη πολεμική συνάντηση, έγινε το 334 π.Χ στον Γρανικό ποταμό, όπου οι Πέρσες, ακόμα μια φορά, ηττήθηκαν κατά κράτος.
Ο Αλέξανδρος μέσα στα επόμενα τρία χρόνια κατέλυσε την Περσική αυτοκρατορία, διαλύοντας τους Πέρσες σε όποια μάχη δόθηκε.

Αυτή είναι η καταγραμμένη ιστορική αλήθεια, όσο και αν κοάζουν τα βατράχια.
Τόσες πολλές νίκες και σε ξηρά και σε θάλασσα, και στο τέλος κατάλυση της αυτοκρατορίας των Περσών, μόνον ένας ηλίθιος θα το απέδιδε στην τύχη! Ευτυχώς οι ιστορικοί δεν ανήκουν στην κατηγορία αυτήν.
Δεν έχουν σχέση οι υπερβολές του Ηρόδοτου. Τις γνωρίζουν ο ιστορικοί και το θέμα αυτό έχει λήξει.
Ούτε οι φουρτούνες, ούτε τα κακοτράχαλα εδάφη, ούτε ο ανάδρομος Ερμής, ούτε και η ουρά του γαϊδάτου που έσταξε, φταίνε για τις απανωτές ήττες των Περσών. Γνωρίζουμε όλοι, ιστορικοί και απλοί άνθρωποι, γιατί οι Έλληνες ξέσκισαν τους Πέρσες.
Αλλά κάποιοι, δεν τολμούν να το ομολογήσουν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό.
Τόσο μικρά ανθρωπάκια είναι...

[Στύγιος]

Τελος να προσθεσω οτι τις πολεμικες εξαρτησεις κλπ τις κουβαλουσαν οι δουλοι οι οποιοι δεν πολεμουσαν. Σε καθε εναν Σπαρτιατη πολεμιστη εαν θυμαμαι καλα αντιστοιχουσαν πανω απο 3 δουλοι. Επισης κανεις δεν μπορει να αποκλεισει το γεγονος οτι υπηρχαν και αραμπαδες σε σημεια της διαδρομης.

Ασχέτως με τους ειλωτες (που δεν ήταν δούλοι με την σημερινή έννοια, πιο πολύ τους ταιριάζει ο όρος δουκοπαροικοι) και ασχέτως με τους Σπαρτιάτες ΟΛΟΙ οι οπλίτες εκπαιδευονταν με μεγάλες πορείες με πλήρη φόρτο εκστρατείας πράγμα που γίνεται μέχρι και σήμερα σε όλους τους σοβαρούς στρατούς.
Δεν έχει μεγάλη διαφορά να κουβαλάει σήμερα σε πορείες ένας Αμερικανός στρατιώτης 25-30 κιλά συνολικό βάρος από τότε και τότε οι άντρες ήταν πιο σκληραγωγημενοι και ανθεκτικοί.
Επίσης οι ειλωτες εκτός από την διοικητική μέριμνα που ήταν υποχρέωση τους πολλές φορές πολεμούσαν σαν ψιλοι ελαφρά οπλισμένοι.

Σε μερικούς είλωτες ,αν θυμάμαι καλά , που επέζησαν, οι Σπαρτιάτες χορήγησαν πλήρη δικαιώματα και τους δέχτηκαν ως "ομοίους".

[nemo]

Από τα στοιχεία που διαθέτουμε εκτιμούμε πάντως ότι περισσότεροι πέρσες σκοτώθηκαν από φυσικά φαινόμενα, παρά από τον εχθρό τους.

Απο την περιγραφή της μαχης συμπεραίνουμε ότι είναι λίγοι οι νεκροί Πέρσες αναλογικά αποδεικνύεται
οτι υπήρχαν Αθηναίοι που δεν μάτωσαν το σπαθί τους

Και πώς έγινε η "πολύωρη μάχη";
Τσακώνονταν δύο και οι άλλοι έκαναν κύκλο και κοιτούσαν;

Διαβάστε βρε τις περιγραφές πριν αναφερθείτε σε εκείνες...

11000 ελληνες 6500 χιλ. νεκροι περσες διαβασε τους αριθμους και τρεις ώρες μόνο κράτησε η μάχη

[Λοξίας]

Εδώ ο έτερος Καππαδόκης, ο Τουρκομογγολολάτρης, υποστηρίζει πως οι Έλληνες πέρναγαν καλά στα τουρκικά χέρια όσο το τουρκικό κράτος ευημερούσε!
Και εσείς περιμένετε αναγνώριση της αξίας των Ελλήνων;
Αστεία πράγματα...

[Λοξίας]

Στύγιος
Πήρες ειδικά χαπάκια για να αντέξεις ρε;

[Γλαύκος]

[Nandros]

.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες καθιερώθηκε αγώνισμα δρόμου με πλήρως αρματωμένους δρομείς.

Το αγώνισμα της οπλιτοδρομίας αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στην 65η Ολυμπιάδα του -520 και σε συνέχεια στα Πύθια του -498, στα Νέμεα και στα Ίσθμια.

στην Οπλιτοδρομία, οι ανταγωνιστές έπρεπε να φορούν το κράνος του και τις περικνημίδες του οπλίτη στρατιώτη, από τον οποίο πήρε και το όνομά του το αγώνισμα. Οι δρομείς έφεραν επιπλέον την ασπίδα του, η οποία ήταν μία χάλκινη ασπίδα καλυμμένη με ξύλο, η οποία ανέβαζε το συνολικό βάρος τουλάχιστον 50 κιλά.


Οι μακάκες μπορείτε να συνεχίσετε με την μακακία σας!
.