Συγχώρεση - η λύση των αρνητικών δεσμών...

[ΓΑΛΗ]

Οπότε, σταμάτα να παρατηρείς αν κάνουν ή δεν κάνουν αυτά που περιμένεις να κάνουν.

Γράψ' τους.

Αυτό κάνω. Δεν έχετε ιδέα.

Είναι μια πολύ καλή αρχή. Και να σου πω κάτι;

Σταμάτα να ξοδεύεσαι σ' αυτά που έχασες και στους άλλους κι επικεντρώσου σ' αυτά που έχεις εσύ. Γιατί έχεις.

Και δεν εννοώ μόνον τον σταθερό μισθό, έτσι;

[Antares]

Ίσως να ήσουν καλύτερα αν είχες πάει Γερμανία. Τι να κάνεις όμως πλέον δεν υπάρχει αυτή η εναλλακτική. Αν υπήρχε τώρα θα το έκανες; σου έλεγε κάποιος αύριο, υπάρχει μια δουλειά για σενα με τα ίδια λεφτά που παίρνεις τώρα. Θα έφευγες από την δουλειά σου και αυτό το κακό περιβάλλον;

Έκανα μια αίτηση σε μια ομάδα έρευνας με μισθό. Δεν έγινε δεκτή, ίσως λόγω ηλικίας, γιατί συνήθως παίρνουν νεαρά άτομα για να κάνουν διδακτορικό. Κατά τα άλλα χρειάζεται κάποιο ποσό, να πας, να βρεις σπίτι, να φτιάξεις τα χαρτιά σου και στην ανάγκη γράφεσαι στον εκεί ΟΑΕΔ για δουλειά. Αλλά δεν υπάρχει μία. Μόνο χρέη.
Δεν είναι αυτό το θέμα του νήματος όμως και από την εμπειρία μου η συζήτηση εδώ μέσα δεν φέρνει τίποτα καλό.

[Antares]

Είναι μια πολύ καλή αρχή. Και να σου πω κάτι;

Σταμάτα να ξοδεύεσαι σ' αυτά που έχασες και στους άλλους κι επικεντρώσου σ' αυτά που έχεις εσύ. Γιατί έχεις.

Και δεν εννοώ μόνον τον σταθερό μισθό, έτσι;

Αυτά κάνω. Φεύγω και από την Αθήνα επίσης με μετάθεση. Να έχω ησυχία και να μην χρειάζομαι συγκοινωνίες ατέλειωτες.

[νύχτα]

είναι αδύνατο να καταφέρεις να συγχωρέσεις κάποιον ο οποίος
δεν θέλει να συγχωρεθεί


με αποθαρρύνει που το τόπικ βρίσκεται στην ενότητα της Θρησκειολογίας,
ειδάλλως θα ξεδίπλωνα τις σκέψεις μου και θα σας έλεγα πολλά για τις
πίπες ανωτερότητας που θυμίζουν αναγνώσματα αυτοβελτίωσης και αυτοΐασης

[Antares]

είναι αδύνατο να καταφέρεις να συγχωρέσεις κάποιον ο οποίος
δεν θέλει να συγχωρεθεί

Όντως. Δεν θέλει να είναι κανείς συγχωρεμένος. Συγνώμη μου φάνηκε αστείο.

[ΓΑΛΗ]

είναι αδύνατο να καταφέρεις να συγχωρέσεις κάποιον ο οποίος
δεν θέλει να συγχωρεθεί

με αποθαρρύνει που το τόπικ βρίσκεται στην ενότητα της Θρησκειολογίας,
ειδάλλως θα ξεδίπλωνα τις σκέψεις μου και θα σας έλεγα πολλά για τις
πίπες ανωτερότητας που θυμίζουν αναγνώσματα αυτοβελτίωσης και αυτοΐασης

[νύχτα]

Όντως. Δεν θέλει να είναι κανείς συγχωρεμένος. Συγνώμη μου φάνηκε αστείο.

τσούπρα αντάρες να γελάς

[ΓΑΛΗ]

Είναι μια πολύ καλή αρχή. Και να σου πω κάτι;

Σταμάτα να ξοδεύεσαι σ' αυτά που έχασες και στους άλλους κι επικεντρώσου σ' αυτά που έχεις εσύ. Γιατί έχεις.

Και δεν εννοώ μόνον τον σταθερό μισθό, έτσι;

Αυτά κάνω. Φεύγω και από την Αθήνα επίσης με μετάθεση. Να έχω ησυχία και να μην χρειάζομαι συγκοινωνίες ατέλειωτες.

Μια αφιέρωση.

Ένα γλυκό μωρό με γερό μυαλουδάκι είσαι.

[Antares]

Φωνάρα και ωραίο τραγούδι.

[ΓΑΛΗ]

με αποθαρρύνει που το τόπικ βρίσκεται στην ενότητα της Θρησκειολογίας,

Εμένα αντιθέτως, μου φαίνεται η τέλεια ενότητα όπως εξελίχθηκε το θέμα.

[- Casper -]

Το είχα διαβάσει το άρθρο, πριν σου απαντήσω. Και αυτό που μπόλνταρα στην τελευταία σιτ πρόταση, είναι αυτό που εννοώ "πάγωμα συναισθήματος".

Είναι πανεύκολο να συγχωρείς αυτούς που δεν σ' ενδιαφέρουν.

Υπάρχει κι άλλη λέξη γι' αυτού του τύπου τη "συγγνώμη".

Γιατί γενικεύεις όμως;

Αν ήταν πανεύκολο δεν θα χρειάζονταν χρόνια για να μπορέσεις να φτάσεις σ' αυτό το σημείο. Ναι υπάρχει και η περίπτωση που λες, αλλά μπορεί να μιλάμε και για άτομο που ήσουν στενά συνδεδεμένος και να πληγώθηκες πολύ, να αρρώστησες με την συμπεριφορά του. Οπότε αυτό από μόνο του κάνει τα συναισθήματά σου πιο δύσκολα διαχειρίσιμα.

Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Ε τώρα αν αυτό το άτομο δεν αναγνωρίζει καν τα λάθη του και συνεχίζει να συμπεριφέρεται σκάρτα, αυτό γιατί να αφορά εσένα; Εσύ τον αποδέχεσαι και καταφέρνεις να βγάλεις από μέσα μου τα τοξικά συναισθήματα που σε ταλαιπωρούσαν για χρόνια και προστατεύεις ταυτόχρονα και τον εαυτό σου αφού τώρα πια "γνωρίζεις" και βάζεις και τα όριά σου. Μάλιστα, ξέρεις τι να περιμένεις και τα συναισθήματα γίνονται πια πιο ήπια.

Ίσα ίσα που πιστεύω πως όσο δεν αποβάλλεις τα τοξικά συναισθήματα από μέσα σου, τόσο περισσότερο γιγαντώνονται. Ουσιαστικά, για σένα το κάνεις. Κυρίως εσύ ηρεμείς από την διαδικασία γιατί εσύ τρώγεσαι, ιδίως όταν "ο θύτης" είναι αλλού γι' αλλού και δεν παίρνει χαμπάρι τι σκατά κάνει.

Οκ, θα το θέσω πιο κυνικά. Αντικατέστησε τον προσδιορισμό "πάγωμα συναισθημάτων" με το "αφόδευση συναισθημάτων" που ταιριάζει καλύτερα στην αποβολή της τοξικότητας που αναφέρεις. Αυτό ακριβώς είναι.

Εντάξει. Τότε το ίδιο λέμε. Παρεξήγησα.

[νύχτα]

Εμένα αντιθέτως, μου φαίνεται η τέλεια ενότητα όπως εξελίχθηκε το θέμα.

εγώ με τους Θεούς έχω τελειώσει

οριακά και με τους ανθρώπους, αλλά η αντάρεςμας γελάει,
ας μη της το χαλάσουμε

[- Casper -]

Η μάνα του άραγε θα έχει συγχωρήσει τον δολοφόνο;
Βρισκόμαστε στην θρησκειολογία και όχι στην ψυχολογία οπότε δικαιολογείται και αυτή η ερώτηση.
Αν βρίσκεται κάπου όπου έχει αντίληψη και μνήμη αλλά και τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά από τον κόσμο μας;
Εκείνο που βοηθάει είναι μια καλύτερη οικονομική κατάσταση, γι' αυτό υπάρχουν και οι αποζημιώσεις, για τους εναπομείναντες. Πράγμα που δεν συμβαίνει βέβαια για όλους.

Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Αν ήμουν εκείνη η μάνα, ή ακόμα και ο γιος της, μπορεί να μην κατάφερνα ποτέ να συγχωρήσω. Όμως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Δεν είναι μόνο θέμα οικονομικής αποζημίωσης. Αυτό είναι το λιγότερο όταν κάποιος αφαιρεί ανθρώπινη ζωή. Εξάρταται από το πώς το χειρίζεται ο κάθε άνθρωπος και τι τον βοηθάει περισσότερο.

[Antares]

Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Αν ήμουν εκείνη η μάνα, ή ακόμα και ο γιος της, μπορεί να μην κατάφερνα ποτέ να συγχωρήσω. Όμως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Δεν είναι μόνο θέμα οικονομικής αποζημίωσης. Αυτό είναι το λιγότερο όταν κάποιος αφαιρεί ανθρώπινη ζωή. Εξάρταται από το πώς το χειρίζεται ο κάθε άνθρωπος και τι τον βοηθάει περισσότερο.

Φυσικά εξαρτάται από τον τρόπο που το χειρίζεται ο καθένας. Μερικές φορές βλέπω σε εφημερίδες φωτογραφίες συγγενών που αποτυπώνουν αυτό που δεν λέγεται με λέξεις. Ιδιαίτερα σε θανάτους νέων ανθρώπων. Δεν βλέπω διάθεση συγχώρεσης. Ίσως κάποια στιγμή φτάσει στην αφόδευση συναισθημάτων όπως γράψατε πιο πάνω.

[- Casper -]

Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Αν ήμουν εκείνη η μάνα, ή ακόμα και ο γιος της, μπορεί να μην κατάφερνα ποτέ να συγχωρήσω. Όμως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Δεν είναι μόνο θέμα οικονομικής αποζημίωσης. Αυτό είναι το λιγότερο όταν κάποιος αφαιρεί ανθρώπινη ζωή. Εξάρταται από το πώς το χειρίζεται ο κάθε άνθρωπος και τι τον βοηθάει περισσότερο.

Φυσικά εξαρτάται από τον τρόπο που το χειρίζεται ο καθένας. Μερικές φορές βλέπω σε εφημερίδες φωτογραφίες συγγενών που αποτυπώνουν αυτό που δεν λέγεται με λέξεις. Ιδιαίτερα σε θανάτους νέων ανθρώπων. Δεν βλέπω διάθεση συγχώρεσης. Ίσως κάποια στιγμή φτάσει στην αφόδευση συναισθημάτων όπως γράψατε πιο πάνω.

Πρέπει να είσαι Άγιος άνθρωπος (με την μεταφορική έννοια το λέω) ή αναίσθητος για να μην σε επηρεάζουν τέτοια γεγονότα και να μην εξοργίζεσαι, να μην αρρωσταίνεις, ιδιαίτερα αν είσαι συγγενής θύματος και συμβαίνει κάτι πρόσφατα. Είναι λογικό για μένα ακόμα και το να θες να αυτοδικήσεις για να βρεις "δικαίωση". Γι' αυτό έγραψα και στο πρώτο ποστ πως είναι κάτι στο οποίο απαιτείται χρόνος, αν φτάσεις ποτέ σ' αυτό το σημείο. Θαυμάζω τους ανθρώπους που εν τέλει το καταφέρνουν.