Έχετε ποτέ προπηλακιστεί ή υποστεί επίθεση;

[Λευκός Λύκος]

Και τώρα ισχύει αυτό.
Τουλάχιστον Θεσσαλονίκη,υπάρχουν αρκετά τέτοια.
Έμεις σαν Παναθηναικοί της πόλης,είχαμε ένα στέκι κάποτε εκτός από τον σύνδεσμο που πηγαίναμε να δουμε παιχνίδια.Ε δεν πατούσε κανένας αλλος.Μόνο Παναθηναικό έπαιζε.

Αθηνα οχι πλεον.Μιλαω για μεταλαδικα.Ασε που η νεα γενια ασχολειται απο λιγο ως καθολου με γηπεδο.

Τα παοκια με σας εχουν θεμα πανω? η λογω του αντιγαυρισμου τους δεν ασχολουνται?

Έχω ξεκόψει από γήπεδα κτλ πάνω απο 10-12 χρόνια.
Παοκια με αρριανα συνεχώς γινονται φασεις και σαν πορδές πετάγονται καμιά φορά και οι γριές.

[stavmanr]

Σας έχουν ποτέ κάνει λεκτικό, ψυχολογικό ή σωματικό "bullying", όπως έχει επικρατήσει να το λέμε πλέον;

Το σύγχρονο bullying γίνεται στο διαδίκτυο.
Μόνο που εδώ οι bullies είναι ακόμα πιο θρασύδειλοι, κρυμμένοι πίσω από οθόνες.

Στο παλιό φόρουμ υπήρχε μία ομάδα θρασύδειλων αλητών που την έπεφτε συστηματικά σε κάθε νέο μέλος.
Ελπίζω να μη συμβεί αντίστοιχο και στο νέο.

[Λευκός Λύκος]

Σας έχουν ποτέ κάνει λεκτικό, ψυχολογικό ή σωματικό "bullying", όπως έχει επικρατήσει να το λέμε πλέον;

Το σύγχρονο bullying γίνεται στο διαδίκτυο.
Μόνο που εδώ οι bullies είναι ακόμα πιο θρασύδειλοι, κρυμμένοι πίσω από οθόνες.

Στο παλιό φόρουμ υπήρχε μία ομάδα θρασύδειλων αλητών που την έπεφτε συστηματικά σε κάθε νέο μέλος.
Ελπίζω να μη συμβεί αντίστοιχο και στο νέο.

Ποιοι ήταν αυτοί;

[stavmanr]

Σας έχουν ποτέ κάνει λεκτικό, ψυχολογικό ή σωματικό "bullying", όπως έχει επικρατήσει να το λέμε πλέον;

Το σύγχρονο bullying γίνεται στο διαδίκτυο.
Μόνο που εδώ οι bullies είναι ακόμα πιο θρασύδειλοι, κρυμμένοι πίσω από οθόνες.

Στο παλιό φόρουμ υπήρχε μία ομάδα θρασύδειλων αλητών που την έπεφτε συστηματικά σε κάθε νέο μέλος.
Ελπίζω να μη συμβεί αντίστοιχο και στο νέο.

Ποιοι ήταν αυτοί;

Δεν έχει σημασία.
Άλλωστε με παρωνύμια λειτουργούν. Σήμερα είναι έτσι, αύριο γιουβέτσι.

Σημασία έχει να μην ξανασυμβεί, όσο είναι στο χέρι της διαχείρισης.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.

Et in Victoria ego....

Τί μού θύμισες τώρα....

Καταγώγιο τό μαγαζί λέμε....

Τόν τσακωμό δέν τόν είδα....θα ήταν νωρίτερα η αργότερα....

.

Δεν το προλαβα αλλα μου τα ειχαν πει παλιοτεροι Χρονια μετα ανοιξε διπλα το Paranoid το οποιο το ειχε ενας γυφτος(original) αλλα καργα μεταλας.Στο μπαρ ηταν ολη η φαμιλια

Παρομοιο ηταν και η Ομπρε.

.

Η Όμπρε ήταν κανονικό μαγαζί....

Η Victoria ηταν ένα υπόγειο... ....γεμάτο καθρέφτες....

καί κατάμαυρο λέμε....χωρίς φακό χανόσουνα....γάμησέ τα λέμε....

Απορώ πώς υπήρχαν τέτοια χαμαιτυπεία....

Καλύτερα θά ήταν σε κοτέτσι....

.

[Obi Wan Iakobi]

Έχω ξεκόψει από γήπεδα κτλ πάνω απο 10-12 χρόνια.
Παοκια με αρριανα συνεχώς γινονται φασεις και σαν πορδές πετάγονται καμιά φορά και οι γριές.

Α καλα κι εδω γινονται σκηνικα μεχρι και γαυρων με πανιωνιους

[Kauldron]

Μικρή επειδή ήμουν πιο γεμάτη και αναπτυγμένη από τα παιδάκια τα υπόλοιπα ήταν ένα μικροκαμωμένο που με κορόιδευε και ήθελε να με χουφτώσει. Μια μέρα το έπιασα από τον λαιμό και το κόλλησα στον τοίχο και κάτι του είχα πει για τη δική του σωματική διάπλαση. Δεν με ξαναενόχλησε. Και τώρα στην δουλειά η συνάδελφος κάνει συνεχώς σχόλια για το σώμα μου όχι φάση μπούλινγκ αλλά σχολιάζει. Την "χτυπάω" αλλιώς και έρχεται στα ίσια της.

[Naida]

Μικρή επειδή ήμουν πιο γεμάτη και αναπτυγμένη από τα παιδάκια τα υπόλοιπα ήταν ένα μικροκαμωμένο που με κορόιδευε και ήθελε να με χουφτώσει. Μια μέρα το έπιασα από τον λαιμό και το κόλλησα στον τοίχο και κάτι του είχα πει για τη δική του σωματική διάπλαση. Δεν με ξαναενόχλησε. Και τώρα στην δουλειά η συνάδελφος κάνει συνεχώς σχόλια για το σώμα μου όχι φάση μπούλινγκ αλλά σχολιάζει. Την "χτυπάω" αλλιώς και έρχεται στα ίσια της.

Είναι της παλιάς σχολής αλλά εντάξει τα 'χουμε βρει πάνω κάτω.

[Gordian Knot]

Πιτσιρικας 15-16 παιρνω το λεωφορειο απο κεντρο να παω σπιτι και σε καποια σταση ανεβαινουν δυο τυποι ψηλοι 30αρηδες και με το που με βλεπουν μου λεει ο ενας μικρε βγαλε τη μπλουζα(φοραγα μια Megadeth).Eγω στην αρχη γελασα νομιζα οτι μου κανει πλακα και του λεω ''οχι θα κρυωσω''.Χωρις να μιλησει με πλησιαζει στο μισο μετρο και με καρφωνει στα ματια.Μειναμε μισο λεπτο να κοιταζομαστε ωσπου ο αλλος τον παιρνει και κατεβαινουν.Σταμπαρα τη σταση και ολη τη βδομαδα την ειχα στησει με κατι γνωστους(στην ηλικια αυτων των δυο).Τζιφος αλλα ακριβως στο τελος της εβδομαδας την ιδια μερα και ωρα κατεβαινουν οι τυποι στη σταση Τους πλησιαζουμε τους περικυκλωνουμε και λεω του νταη βγαλε το πουκαμισο σου τωρα.Ο τυπος ετρεμε και το εβγαλε με τη μια.Εφαγε και δυο σφαλιαρες απο εναν της παρεας και το θεμα εληξε εκει.

Απουσιάζουν πληροφορίες που μπορεί να έπαιξαν ρόλο στο όλο περιστατικό.
π.χ. ποιος δίσκος Megadeth απεικονίζετο στο T-Shirt; Μπορεί να φόραγες το “Rust in peace” και οι 30άρηδες ως πιο παλιοί να ήσαν fans του line-up με τον Chris Poland, να θεωρούσαν ότι ο ερχομός του Marty Friedman επέδρασε αρνητικά στην πορεία του συγκροτήματος (ξεπουλήθηκαν, φλώρεψαν) και άλλα πολλά.
Έχουν προκύψει ομηρικές μάχες από κάτι τέτοια, ακόμα και μεταξύ φίλων.
Εγώ ας πούμε, πλακώνομαι κάθε φορά (αλλά ΚΑΘΕ φορά) που έρχεται στην συζήτηση το όνομα των Heir Apparent.
«Το “One small voice” είναι αριστούργημα του μελωδικού progressive metal, το “Graceful inheritance” απλή υποσημείωση» τους λέω.
«Τι είπες ρε ΜΠΙΝΕ;» απαντάνε. «Εμείς γουστάρουμε τον πιο ακατέργαστο ήχο»
«Σιγά ρε Πρασούλα, μην σκίσεις κανά καλτσόν» ανταπαντάω. «Αν σ’ αρέσουν τα ακατέργαστα, τράβα ν’ ακούσεις punk»
(ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσβολή όπως καταλαβαίνετε)
And that’s how the fight started.

Αλλά. Οφείλω να το επισημάνω:
Ουδέποτε διανοήθηκε κανείς να ξεγυμνώσει τον άλλο. Χασταγκ Νο Χόμο.
Μια φορά στήθηκε κανονικό debate καταμεσής του δρόμου αναφορικά με τους Νορβηγούς -και δυστυχώς disbanded- Ark.
Μόλις είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το ΘΕΪΚΟ/Από άλλον πλανήτη “Burn the sun” (που αποτέλεσε και την πρώτη μου γνωριμία με τον άξιο διάδοχο των R.J. Dio/David Coverdale) και τσιμπιόμασταν να δούμε αν ονειρευόμασταν!
Φεύγω από το δισκάδικο (ένα ήταν το δισκάδικο) για τις αφετηρίες των λεωφορείων και στη διαδρομή πετυχαίνω γνωστό μεταλλοπατέρα με ιδιαίτερη αδυναμία σε Epic/Power και απέχθεια σε οτιδήποτε θορυβωκουλώδες (=θορυβώδες, από άτομα που στερούνται στοιχειωδών μουσικών ικανοτήτων).
- Επ, τι πήρες GK;
- Βγάζω 2 CDs από την σακούλα (το ένα θα πρέπει να ήταν το 1ο *κανονικό* album των Firewind με τον Stephen Fredrick στα φωνητικά που προσωπικά θεωρώ πως τους ταίριαζε περισσότερο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) και του τα δείχνω.
Και πάνω στο σχολιασμό, πετάω και ένα «ο δίσκος της χρονιάς πάντως είναι το “Burn the sun” hands down. Πιο down δεν γίνεται»
- [Ανύψωση φρυδιού] Δηλ. προτιμάς τον 2ος δίσκο όπου ουσιαστικά έχουν μετατραπεί σε έναν ακόμη κλώνο των Dream Theater και όχι το ντεμπούτο που έχει χαρακτήρα και προσωπικότητα;
- Ναι, δεν αντιλέγω. Το 1ο είναι πιο ιδιαίτερο σε στυλ. Αλλά τι να κάνουμε τώρα, ο 2ος δίσκος διαθέτει καλύτερο (και, ομολογουμένως, πιο πιασάρικο) υλικό. Έχω/έχουμε πάθει ΜΟΥΝΟΠΛΑΚΑ λέμε!
Με το που το πήραν πρέφα οι Πετρούτσιδες και Πορτνόυδες τους ήρθε ταμπλάς! Τους ξετίναξε κανοικά! Δεν αποκλείω να γυρίσουν πίσω στα Μπέρκλεϋ και δεν ξέρω που αλλού, να συνεχίσουν τα μαθήματά τους, γιατί όπως καταλαβαίνεις ο ανταγωνισμός έχει αυξηθεί και η κυριαρχία τους αμφισβητείται.
Η επόμενη μισή ώρα κύλισε κάπως έτσι...
Heated arguments άνευ ξύλου.

Γι αυτό σου λέω, μην βγάζεις εύκολα συμπεράσματα.

[Papa John]

Ήμουν 14 ετών και φανατικός χεβυμετσλσς όταν ήρθαν οι Saxon στην Ελλάδα. Πρώτη φορά ερχόταν μεγάλο συγκρότημα στη χώρα. Πήγα στις πρώτες σειρές στη Ριζούπολη. Μου επιτεθηκε μια ομάδα
ατόμων για να μου πάρουν το μπουφάν και όταν κατάλαβαν ότι είμαι Παναθηναϊκός άρχισαν να με χτυπάνε σε όλο μου το σώμα. Με έστειλαν με μολωπες στο νοσοκομείο. Από τότε σταμάτησα να ακουω metal και στο γήπεδο πήγαινα πιο διακριτικά

Αυτό που θα γράψω είναι εντελώς άσχετο με το πνεύμα του νήματος,αλλά μου το επανέφερε στη μνήμη η ανάρτησή σου.
Δύο καλοί μου φίλοι είχαν ταξιδέψει στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο Yellowstone στη Montana.
Στην επιστροφή,αναχώρησαν από ΝΥ και ενόσω ήταν στο αεροπλάνο έτοιμοι προς απογείωση,άκουσαν επιφωνήματα χαράς,θαυμασμού κλπ και συνειδητοποίησαν ότι θα ταξίδευαν στο ίδιο αεροπλάνο που μετέφερε τους Manowar για συναυλία στην Ελλάδα.

Αυτοί στα τέτοια τους βέβαια,αφού είναι και οι δύο παλιά φρικιά,καμμία σχέση με το υπο-είδος που λέγεται μέταλ.

[Antigeist]

Εγώ δεν έχω δεχτεί ποτέ μπούλινγκ αλλά στο σχολείο έκανα ο ίδιος λεκτικό σε εύσωμα ή αμβλύνοα άτομα.

[Obi Wan Iakobi]

Απουσιάζουν πληροφορίες που μπορεί να έπαιξαν ρόλο στο όλο περιστατικό.
π.χ. ποιος δίσκος Megadeth απεικονίζετο στο T-Shirt; Μπορεί να φόραγες το “Rust in peace” και οι 30άρηδες ως πιο παλιοί να ήσαν fans του line-up με τον Chris Poland, να θεωρούσαν ότι ο ερχομός του Marty Friedman επέδρασε αρνητικά στην πορεία του συγκροτήματος (ξεπουλήθηκαν, φλώρεψαν) και άλλα πολλά.
Έχουν προκύψει ομηρικές μάχες από κάτι τέτοια, ακόμα και μεταξύ φίλων.
Εγώ ας πούμε, πλακώνομαι κάθε φορά (αλλά ΚΑΘΕ φορά) που έρχεται στην συζήτηση το όνομα των Heir Apparent.
«Το “One small voice” είναι αριστούργημα του μελωδικού progressive metal, το “Graceful inheritance” απλή υποσημείωση» τους λέω.
«Τι είπες ρε ΜΠΙΝΕ;» απαντάνε. «Εμείς γουστάρουμε τον πιο ακατέργαστο ήχο»
«Σιγά ρε Πρασούλα, μην σκίσεις κανά καλτσόν» ανταπαντάω. «Αν σ’ αρέσουν τα ακατέργαστα, τράβα ν’ ακούσεις punk»
(ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσβολή όπως καταλαβαίνετε)
And that’s how the fight started.

Αλλά. Οφείλω να το επισημάνω:
Ουδέποτε διανοήθηκε κανείς να ξεγυμνώσει τον άλλο. Χασταγκ Νο Χόμο.
Μια φορά στήθηκε κανονικό debate καταμεσής του δρόμου αναφορικά με τους Νορβηγούς -και δυστυχώς disbanded- Ark.
Μόλις είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το ΘΕΪΚΟ/Από άλλον πλανήτη “Burn the sun” (που αποτέλεσε και την πρώτη μου γνωριμία με τον άξιο διάδοχο των R.J. Dio/David Coverdale) και τσιμπιόμασταν να δούμε αν ονειρευόμασταν!
Φεύγω από το δισκάδικο (ένα ήταν το δισκάδικο) για τις αφετηρίες των λεωφορείων και στη διαδρομή πετυχαίνω γνωστό μεταλλοπατέρα με ιδιαίτερη αδυναμία σε Epic/Power και απέχθεια σε οτιδήποτε θορυβωκουλώδες (=θορυβώδες, από άτομα που στερούνται στοιχειωδών μουσικών ικανοτήτων).
- Επ, τι πήρες GK;
- Βγάζω 2 CDs από την σακούλα (το ένα θα πρέπει να ήταν το 1ο *κανονικό* album των Firewind με τον Stephen Fredrick στα φωνητικά που προσωπικά θεωρώ πως τους ταίριαζε περισσότερο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) και του τα δείχνω.
Και πάνω στο σχολιασμό, πετάω και ένα «ο δίσκος της χρονιάς πάντως είναι το “Burn the sun” hands down. Πιο down δεν γίνεται»
- [Ανύψωση φρυδιού] Δηλ. προτιμάς τον 2ος δίσκο όπου ουσιαστικά έχουν μετατραπεί σε έναν ακόμη κλώνο των Dream Theater και όχι το ντεμπούτο που έχει χαρακτήρα και προσωπικότητα;
- Ναι, δεν αντιλέγω. Το 1ο είναι πιο ιδιαίτερο σε στυλ. Αλλά τι να κάνουμε τώρα, ο 2ος δίσκος διαθέτει καλύτερο (και, ομολογουμένως, πιο πιασάρικο) υλικό. Έχω/έχουμε πάθει ΜΟΥΝΟΠΛΑΚΑ λέμε!
Με το που το πήραν πρέφα οι Πετρούτσιδες και Πορτνόυδες τους ήρθε ταμπλάς! Τους ξετίναξε κανοικά! Δεν αποκλείω να γυρίσουν πίσω στα Μπέρκλεϋ και δεν ξέρω που αλλού, να συνεχίσουν τα μαθήματά τους, γιατί όπως καταλαβαίνεις ο ανταγωνισμός έχει αυξηθεί και η κυριαρχία τους αμφισβητείται.
Η επόμενη μισή ώρα κύλισε κάπως έτσι...
Heated arguments άνευ ξύλου.

Γι αυτό σου λέω, μην βγάζεις εύκολα συμπεράσματα.

Aυτη φοραγα



Μπα δεν ηταν θεμα γουστου τρεντηδες φαινοντουσαν αυτοι.Εχω ακουσει για παλιες ιστοριες οπου ατομα ειχαν ξεγυμνωθει απο μεγαλυτερους μεταλαδες αν φοραγαν μπλουζα η ραφτο και δεν ηξεραν τους δισκους.Λογικα γιατι το Metal ειχε γινει μοδα και τα μεταλαδικα τα φοραγαν και ασχετοι Ξυλο απο οσο ξερω ειχε πεσει μονο μεταξυ επικαδων-θρασαδων αλλα μαλλον για πολιτικους λογους και οχι μουσικους(αν και πολλοι παλιοι μεταλαδες δεν γουσταραν το θρας γιατι το θεωρουσαν μπασταρδεμα με το punk)

Στο θεμα των Heir Apparent ειμαι κι εγω υπερ Graceful inheritance αν και το αλλο εχει μια κομματαρα το Crossing the Border.Παρομοια κουβεντα ειχα με εναν φιλο για Fates Warning εγω να υπερασπιζομαι τα πρωτα και αυτος το συνολο της δισκογραφιας.

Dream Theater τους ειχα δει παλιοτερα σε ενα φεστιβαλ και βαρεθηκα αφανταστα.

[AlienWay]

Εχω φάει ξύλο από τρεις ανθρώπους-κοπρόσκυλα όταν πήγαινα στο λύκειο γιατί είχα τη φαεινή ιδέα να σπρώξω ένα πιτσιρίκι λίγο πιο πέρα τη στιγμή που κοπανούσε τη διευθύντρια του σχολείου μου με κρόταλα.

(Το πιτσιρίκι ήταν "το καψούρι τους" όπως χαρακτηριστικά μου είχαν πει όταν με έδερναν).

Εκείνες τις χρονιές είχα δώσει κι εγώ ξύλο καθώς είχα οξύθυμη εφηβεία.

Επίσης με έχει πάρει στο κυνήγι άντρας των ΜΑΤ στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, διότι ενώ μαινόταν φασαρία, εγώ είχα τη φαεινή ιδέα να τρέξω όταν τον είδα και με τον τρόπο αυτό τον προκάλεσα (θεωρησε ότι αποτελούσα μέλος της ομάδας που έκανε τα επεισόδια).

Εχω προπηλακιστεί πολλές φορές, άδικα.

[Μαυροβασίλης]

Ξυλο απο οσο ξερω ειχε πεσει μονο μεταξυ επικαδων-θρασαδων

μούφα ο ανίερος πόλεμος επιντεμικ-επιντερμικ του μαίνονταν στο χαμμερ;

[Obi Wan Iakobi]

μούφα ο ανίερος πόλεμος επιντεμικ-επιντερμικ του μαίνονταν στο χαμμερ;

Να σε δω ποιου κομματος ηταν φανατικοι οι επιντερμικ?