Αποχαιρέτα την γενιά που χάνεται...

[κορόιδο]

Σκεφτείτε τι φρίκη έφαγε η γενιά που γεννήθηκε αρχές 1900, έφαγε το Κραχ, επιστρατεύτηκε στον πόλεμο (πολέμους), κι όταν άρχισε να στρώνει η ζωή έσκασε ο Β' ΠΠ όπου έστειλαν τα παιδιά τους.

Δεν το έβαλαν κάτω, δε δικαιούμαστε ούτε εμείς σε πολύ πιο χαλαρές φάσεις.

Και γενικά, μην είστε απαισιόδοξοι. Δε χρησιμεύει σε κάτι

Η διαφορά με εκείνη την γενιά ή την γενιά των προσφύγων από την Μικρά Ασία ή την γενιά του πολέμου του '40, είναι ότι τότε δεν κινδύνευε το έθνος-κράτος. Τώρα επέρχεται η διάλυση του. Οι αποφάσεις παίρνονται τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη.

[Papa John]

Ε γιατί άλλο;

*για τι

https://mikropragmata.lifo.gr/snax_quiz ... kos-eisai/

Να είμαστε σωστοί πάνω απ' όλα.

[Σταθαρας]

Οι μόνες γενιές που χάνονται είναι αυτές που τις δίδαξαν ότι μπορούν να χαθούν. Αυτές που τις δίδαξαν ότι η νόρμα είναι 8 με 5.

Στην πραγματικότητα καμία γενιά δεν χάνεται. Ο καινούριος κόσμος φαντάζει δύσκολος. Και είναι. Αλλά είναι επίσης γεμάτος ευκαιρίες. Άλλο αν τα παιδιά μας δεν διδάχτηκαν πως να διαχειριστουν τα νέα δεδομένα.

Έτσι όπως προσαρμόζεται ο άνθρωπος στον πολεμο και στην κάθε δυσκολία έτσι θα προσαρμόστουν και οι νέοι. φορ κραηστς σεηκ. Εδώ επιβιώνουν οι Ινδοί στη βρώμα του βαρανασι.

Όλα θα πάνε καλά.

Η αισιοδοξία σου βασίζεται επί πραγματικών δεδομένων ή είναι απλώς ευχολόγιο; Και τι πάει πει ότι είμαστε απαισιόδοξοι επειδή διδαχτήκαμε πως η νόρμα είναι 8-5; Όταν θα κληθούμε, στον ιδιωτικό τομέα, να δουλεύουμε 8:00-20:00 με 600 Ευρώ, θα πρέπει να λέμε, εντάξει μωρέ, οι παππούδες μας ήταν χειρότερα;

Επίσης, ποιες είναι οι ευκαιρίες; Οι τράπεζες δάνεια δεν δίνουν και αν δεν έχεις γερές πλάτες από πίσω είναι αδύνατον να ξεκινήσει δική σου επιχείρηση. Βέβαια, αν έχεις γερές πλάτες, δεν βλέπω τον λόγο να ρισκάρεις το οτιδήποτε σίγουρο, ειδικά εδώ στην Ελλάδα.

Σαφώς και βασίζεται σε δεδομένα με αφορμή το "χαμένη γενιά" που είναι τελείως έσχατολογικό. Όπως επιβίωσαν τόσοι και τόσοι θα επιβιώσει και αυτή. Εκτός αν θεωρούμε χαμένο όποιον δεν ζήσει όπως έζησε στα 90ς.

Εγω γνωρίζω ανθρώπους που σπουδάζουν στα 40 και στα 50 τους. Αν μπορούν αυτοί, σίγουρα μπορούν νεότεροι.

Οι ευκαιρίες, που φυσικά δεν μπορώ να τις απαριθμήσω, μιας και εγώ ο ίδιος δεν είμαι τόσο ενήμερος, έχουν όλες αφετηρία τις νέες τεχνολογίες. Όπως το ίντερνετ. Ακόμη και η ευκολότερη μετανάστευση είναι μπόνους.

Το να ξεκινήσει κάποιος δική του επιχείρηση είναι άλλο κεφάλαιο τελείως. Δεν είναι για αυτό το νήμα. Προφανώς δεν θα σωθούνε οι νέοι αν έχει ο καθένας την δική του επιχείρηση.
. Ναι θα έρθει φτώχεια, αλλά καμία γενιά δεν θα χαθεί και εφόσον κάποιοι αξιοποιήσουν τα όπλα του σύγχρονου κόσμου τους περιμένει καλύτερο μέλλον από αυτό που τους επιφύλασσαν οι γονείς τους.

[Tarkovsky]

Η διδασκαλία και οι δημοσιεύσεις ειναι δυο διαφορετικά πράγματα.

Σωστό.

Για να μην σου πω ότι στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η -ποιότητα στη- διδασκαλία και η βαθύτερη γνώση του αντικειμένου είναι δυο αντιστρόφως ανάλογα πράγματα.

Τραβηγμένη ερώτηση, ωστόσο ενδεικτική: πόσο καλός διδάσκων για προπτυχιακούς μαθηματικούς και φυσικούς θα ήταν ο Άινσταϊν;
Τα αυτονόητα για έναν πανέξυπνο και γνώστη, δεν είναι καθόλου αυτονόητα για τους μαθητές του.

Δυστυχώς το academia -που αναφέρεις- είναι δομημένο αποκλειστικά στην παραγωγή επιστημόνων οι οποίοι παρεμπιπτόντως θα διδάσκουν (δηλαδή ανάμεσα στα άλλα). Όχι στην παραγωγή καθηγητών που θα δημιουργούν νέους επιστήμονες.

[EKPLIKTIKOS]

πόσο καλός διδάσκων για προπτυχιακούς μαθηματικούς και φυσικούς θα ήταν ο Άινσταϊν;
Τα αυτονόητα για έναν πανέξυπνο και γνώστη, δεν είναι καθόλου αυτονόητα για τους μαθητές του.

Αυτο είναι πολυ σημαντικό και για τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας. Εχω βρεθεί σε παρέες να κράζουν τους μαθητές και να τους λένε χαζούς, ενώ ξεχνάνε πόσο δύσκολα μπορεί να ηταν τα πράγματα οταν ηταν στη θεση τους.

[Tarkovsky]

πόσο καλός διδάσκων για προπτυχιακούς μαθηματικούς και φυσικούς θα ήταν ο Άινσταϊν;
Τα αυτονόητα για έναν πανέξυπνο και γνώστη, δεν είναι καθόλου αυτονόητα για τους μαθητές του.

Αυτο είναι πολυ σημαντικό και για τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας. Εχω βρεθεί σε παρέες να κράζουν τους μαθητές και να τους λένε χαζούς, ενώ ξεχνάνε πόσο δύσκολα μπορεί να ηταν τα πράγματα οταν ηταν στη θεση τους.

Επέκτεινέ το και στην πρωτοβάθμια, εκεί δηλαδή από όπου ξεκινά ουσιαστικά και το όλο πρόβλημα, δεδομένου ότι στο δημοτικό είναι που πρωτογίνεται η επαφή με τις δομικές έννοιες για το λόγο, τη γραφή και τη σκέψη.

Ευτυχώς, στην πρωτοβάθμια και λιγότερο στη δευτεροβάθμια, οι διδάσκοντες έχουν δεχτεί μία κάποια παιδαγωγική εκπαίδευση. Στην τριτοβάθμια, όμως, καμία.

[Ασέβαστος]

Άλλες γενιές έχουν περάσει πολύ πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις, σίγουρα.
Ζούμε στην καλύτερη ίσως εποχή της ανθρώπινης ιστορίας για τον κόσμο συνολικά.
Βέβαια, το ζήτημα της επαγγελματικής αποκατάστασης είναι γεγονός, αλλά εν πολλοίς οφείλεται και στη μαζική στροφή σε εξειδικευμένες σπουδές. Νομίζω ότι αν υπήρχαν οι κατάλληλες πολιτικές θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί.

Κυριακο βγες απο το λογαριασμο του Highlander

Γιατί; Είναι αντικειμενικό γεγονός ότι ποτέ δεν ήταν καλύτερα ο κόσμος μας σε όλα τα επίπεδα: μόρφωση, κοινωνικές ελευθερίες, κατάργηση των προκαταλήψεων, ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής ισότητας, μείωση των σκοτωμών προελαύνουν σε όλο τον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες.

Το ανησυχητικό είναι η οικονομική αστάθεια που φαίνεται να υπάρχει (και πάλι, όμως, ακόμα και με κρίση ζούμε πολύ πολύ καλύτερα απ' ό,τι ζούσαν οι προηγούμενες γενιές μέσα στη μίρλα, τη φτώχεια, τον τσιφλικαδισμο και την ανελευθερία, χωρίς και τις τεχνολογικές διεξόδους) και η παγκόσμια άνοδος του εθνικισμού που παρατηρείται εδώ και μερικά χρόνια.

Πρέπει να είσαι Κυριάκος για να το καταλάβεις αυτό;

οχι, αλλα πρεπει να μην εισαι ζαιος για να καταλαβεις αυτα που λες παραπανω, τα οποια ειναι ολα σωστα.

[sys3x]

Κι εγώ αυτό νόμιζα και χάρηκα, αλλά μπα...

Κακώς χάρηκες.
Όλοι μας πρέπει να ακουγόμαστε και κυρίως αυτοί με τους οποίους διαφωνούμε.

Ν' ακουστεί τί? Δεν έχει καμία άποψη, απλά θέλει ν' ασχολούμαστε όλοι όλη την ώρα μαζί του.

Και τι σε πειράζει, άστην να θέλει ότι θέλει.

[Kauldron]

Κακώς χάρηκες.
Όλοι μας πρέπει να ακουγόμαστε και κυρίως αυτοί με τους οποίους διαφωνούμε.

Ν' ακουστεί τί? Δεν έχει καμία άποψη, απλά θέλει ν' ασχολούμαστε όλοι όλη την ώρα μαζί του.

Και τι σε πειράζει, άστην να θέλει ότι θέλει.

Όταν δεν του/της δίνουν σημασία, μπαίνει σ' άλλα νήματα και επιχειρεί να τα μπαχαλέψει. Ευτυχώς οι περισσότεροι δεν ασχολούνται πλέον, αλλά πάλι αποπροσανατολίζει τη συζήτηση.

[Απολλόδωρος Βρυξελλιώτης]

πόσο καλός διδάσκων για προπτυχιακούς μαθηματικούς και φυσικούς θα ήταν ο Άινσταϊν;
Τα αυτονόητα για έναν πανέξυπνο και γνώστη, δεν είναι καθόλου αυτονόητα για τους μαθητές του.

Αυτο είναι πολυ σημαντικό και για τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας. Εχω βρεθεί σε παρέες να κράζουν τους μαθητές και να τους λένε χαζούς, ενώ ξεχνάνε πόσο δύσκολα μπορεί να ηταν τα πράγματα οταν ηταν στη θεση τους.

Επέκτεινέ το και στην πρωτοβάθμια, εκεί δηλαδή από όπου ξεκινά ουσιαστικά και το όλο πρόβλημα, δεδομένου ότι στο δημοτικό είναι που πρωτογίνεται η επαφή με τις δομικές έννοιες για το λόγο, τη γραφή και τη σκέψη.

Ευτυχώς, στην πρωτοβάθμια και λιγότερο στη δευτεροβάθμια, οι διδάσκοντες έχουν δεχτεί μία κάποια παιδαγωγική εκπαίδευση. Στην τριτοβάθμια, όμως, καμία.

στη δευτεροβάθμια πώς;

[Tarkovsky]

Αυτο είναι πολυ σημαντικό και για τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας. Εχω βρεθεί σε παρέες να κράζουν τους μαθητές και να τους λένε χαζούς, ενώ ξεχνάνε πόσο δύσκολα μπορεί να ηταν τα πράγματα οταν ηταν στη θεση τους.

Επέκτεινέ το και στην πρωτοβάθμια, εκεί δηλαδή από όπου ξεκινά ουσιαστικά και το όλο πρόβλημα, δεδομένου ότι στο δημοτικό είναι που πρωτογίνεται η επαφή με τις δομικές έννοιες για το λόγο, τη γραφή και τη σκέψη.

Ευτυχώς, στην πρωτοβάθμια και λιγότερο στη δευτεροβάθμια, οι διδάσκοντες έχουν δεχτεί μία κάποια παιδαγωγική εκπαίδευση. Στην τριτοβάθμια, όμως, καμία.

στη δευτεροβάθμια πώς;

στο Πανεπιστήμιο κάνουν -έστω- κάποια μαθήματα παιδαγωγικής, άλλο ότι τα περνάνε αέρα-πατέρα χωρίς πολύ διάβασμα

το ίδιο και στην ΑΣΠΑΙΤΕ (ex ΣΕΛΕΤΕ) όσοι προορίζονται για καθηγητές αρκετών ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ

[Highlander]

Κυριακο βγες απο το λογαριασμο του Highlander

Γιατί; Είναι αντικειμενικό γεγονός ότι ποτέ δεν ήταν καλύτερα ο κόσμος μας σε όλα τα επίπεδα: μόρφωση, κοινωνικές ελευθερίες, κατάργηση των προκαταλήψεων, ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής ισότητας, μείωση των σκοτωμών προελαύνουν σε όλο τον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες.

Το ανησυχητικό είναι η οικονομική αστάθεια που φαίνεται να υπάρχει (και πάλι, όμως, ακόμα και με κρίση ζούμε πολύ πολύ καλύτερα απ' ό,τι ζούσαν οι προηγούμενες γενιές μέσα στη μίρλα, τη φτώχεια, τον τσιφλικαδισμο και την ανελευθερία, χωρίς και τις τεχνολογικές διεξόδους) και η παγκόσμια άνοδος του εθνικισμού που παρατηρείται εδώ και μερικά χρόνια.

Πρέπει να είσαι Κυριάκος για να το καταλάβεις αυτό;

οχι, αλλα πρεπει να μην εισαι ζαιος για να καταλαβεις αυτα που λες παραπανω, τα οποια ειναι ολα σωστα.

Πρέπει να μην είσαι ο παλιά μυρίζανε οι αυλές γιασεμί και κοιμόμασταν με τα παράθυρα ανοιχτά

[Dwarven Blacksmith]

Γιατί; Είναι αντικειμενικό γεγονός ότι ποτέ δεν ήταν καλύτερα ο κόσμος μας σε όλα τα επίπεδα: μόρφωση, κοινωνικές ελευθερίες, κατάργηση των προκαταλήψεων, ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής ισότητας, μείωση των σκοτωμών προελαύνουν σε όλο τον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες.

Το ανησυχητικό είναι η οικονομική αστάθεια που φαίνεται να υπάρχει (και πάλι, όμως, ακόμα και με κρίση ζούμε πολύ πολύ καλύτερα απ' ό,τι ζούσαν οι προηγούμενες γενιές μέσα στη μίρλα, τη φτώχεια, τον τσιφλικαδισμο και την ανελευθερία, χωρίς και τις τεχνολογικές διεξόδους) και η παγκόσμια άνοδος του εθνικισμού που παρατηρείται εδώ και μερικά χρόνια.

Πρέπει να είσαι Κυριάκος για να το καταλάβεις αυτό;

οχι, αλλα πρεπει να μην εισαι ζαιος για να καταλαβεις αυτα που λες παραπανω, τα οποια ειναι ολα σωστα.

Πρέπει να μην είσαι ο παλιά μυρίζανε οι αυλές γιασεμί και κοιμόμασταν με τα παράθυρα ανοιχτά

Ε ναι, άμα κάποιος μου κάψει το σπίτι και μετά κοιμάμαι σε χαρτόκουτο, θα είμαι αντιδραστικός αν πω ότι τότε ήταν καλύτερες οι συνθήκες ζωής μου.
Αυτός είναι ο ζαιϊσμός.

[Dwarven Blacksmith]

Love her or hate her, she's spitting straight facts.

https://www.theatlantic.com/ideas/archi ... on/609832/

Millennials Don’t Stand a Chance
They’re facing a second once-in-a-lifetime downturn at a crucial moment.

APRIL 13, 2020

Annie Lowrey
Staff writer at The Atlantic
Enjoy unlimited access to The Atlantic for less than $1 per week.
Sign in
Subscribe Now
An illustration of the letter M with torn images.
GETTY / THE ATLANTIC
Link Copied
Hello, lost generation.

The Millennials entered the workforce during the worst downturn since the Great Depression. Saddled with debt, unable to accumulate wealth, and stuck in low-benefit, dead-end jobs, they never gained the financial security that their parents, grandparents, or even older siblings enjoyed. They are now entering their peak earning years in the midst of an economic cataclysm more severe than the Great Recession, near guaranteeing that they will be the first generation in modern American history to end up poorer than their parents.

Read: Generation C has nowhere to turn

It is too soon to know how the unfurling business-failure and unemployment crisis caused by this novel public-health crisis is hitting different age groups, or how much income and wealth each generation is losing; it is far too soon to know how different groups will rebound. But we do know that Millennials are vulnerable. They have smaller savings accounts than prior generations. They have less money invested. They own fewer houses to refinance or rent out or sell. They make less money, and are less likely to have benefits like paid sick leave. They have more than half a trillion dollars of student-loan debt to keep paying off, as well as hefty rent and child-care payments that keep coming due.

MORE BY ANNIE LOWREY

The Economy Is Collapsing. So Are Trump’s Reelection Chances.
ANNIE LOWREY
An illustration of dollar bills falling from a helicopter.
We Need to Start Tossing Money Out of Helicopters
ANNIE LOWREY
An illustration of a snail with the U.S. Congress seal as its shell.
Where Is the Government?
ANNIE LOWREY
Compounding their troubles, Millennials are, for now, disproportionate holders of the kind of positions disappearing the fastest: This is a jobs crisis of the young, the diverse, and the contingent, meaning disproportionately of the Millennials. They make up a majority of bartenders, half of restaurant workers, and a large share of retail workers. They are also heavily dependent on gig and contract work, which is evaporating as the consumer economy grinds to a halt. It’s a cruel economic version of that old Catskill resort joke: These are terrible jobs, and now all the young people holding them are getting fired.

Annie Lowrey: The great affordability crisis breaking America

What little data exist point to a financial tsunami for younger workers. In a new report, Data for Progress found that a staggering 52 percent of people under the age of 45 have lost a job, been put on leave, or had their hours reduced due to the pandemic, compared with 26 percent of people over the age of 45. Nearly half said that the cash payments the federal government is sending to lower- and middle-income individuals would cover just a week or two of expenses, compared with a third of older adults. This means skipped meals, scuppered start-ups, and lost homes. It means Great Depression–type precarity for prime-age workers in the richest country on earth.

Recessions are not good for anyone, from infants to the elderly. Nor are pandemics. Americans born during this calamity will be more likely to have low birth weights and to be in poor health generally, with lifelong effects. Children will not just endure this trauma—manifested in lost months of schooling, skipped meals, housing volatility, and increased abuse—but will carry it with them. Zoomers graduating into the recession will die sooner because of it, suffering increased incidence of heart disease, lung cancer, liver disease, and drug overdoses in the coming decades; they will also earn less over the course of their lives. The elderly are likely to be the most economically insulated group but are facing the most terrifying health consequences.

Among adults the news isn’t good, either. And particularly not for those youngish-but-no-longer-young adults who came into this crisis already vulnerable, already fragile, already over-indebted and underpaid. The Millennials were left with scars during the Great Recession that never quite healed, and inherited an economy structured to manufacture precarity for the young and the poor and black and brown, and to perpetuate wealth for the old and the rich and white.

Ibram X. Kendi: What the racial data show

For the most part, kids of the 1980s and 1990s did it right: They avoided drugs and alcohol as adolescents. They went to college in record numbers. They sought stable, meaningful jobs and stable, meaningful careers. A lot of good that did. Studies have shown that young workers entering the labor force in a recession—as millions of Millennials did—absorb large initial earnings losses that take years and years to fade. Every 1-percentage-point bump in the unemployment rate costs new graduates 7 percent of their earnings at the start of their careers, and 2 percent of their earnings nearly two decades later. The effects are particularly acute for workers with less educational attainment; those who are least advantaged to begin with are consigned to permanently lower wages.

Slogging their way through the aughts, avocado toast in hand, the Millennials proved those miserable studies true. During the recession, half of recent graduates were unable to find work; the Millennials’ formal unemployment rate ranged as high as 20 or 30 percent. High rates of joblessness, low wages, and stagnant earnings trajectories dogged them for the following decade. A major Pew study found that Millennials with a college degree and a full-time job were earning by 2018 roughly what Gen Xers were earning in 2001. But Millennials who did not finish their post-secondary education or never went to college were poorer than their counterparts in Generation X or the Baby Boom generation. Economic growth, in other words, left the best-off Millennials treading water and the worst-off drowning.

Crummy wages collided with a cost-of-living crisis and heavy debt loads. The cost of higher education grew by 7 percent per year through the 1980s, 1990s, and much of the 2000s, far faster than the overall rate of inflation, leaving Millennial borrowers with an average of $33,000 in debt. Worse: The return on that investment has proved dubious, particularly for black Millennials. The college wage premium has eroded, and for black students the college wealth premium has disappeared entirely. While struggling to pay down their student loans, millions of younger Americans have also found themselves shut out of the real-estate market by housing shortages and attending sky-high prices. Rich Boomers bought the houses and made building new ones impossible. Millennials were forced to keep on renting, transferring wealth from the young to the old.

Read: The four possible timelines for life returning to normal

Put it all together, and the Millennials had no chance to build the kind of nest eggs that older generations did—the financial cushions that help people weather catastrophes, provide support to sick or down-on-their luck relatives, start businesses, invest in real estate, or go back to school. Going into the 2008 financial crisis, Gen Xers had twice the assets that Millennials have today; right now, Gen Xers have four times the assets and double the savings of younger adults.

Millennials now are facing the second once-in-a-lifetime downturn of their short careers. The first one put them on a worse lifetime-earnings trajectory and blocked them out of the asset market. The second is sapping their paychecks just as they enter their peak-earnings years, with 20 million kids relying on them, too. There’s no good news in a recession, and no good news in a pandemic. For Millennials, it feels like there is never any good news at all.

We want to hear what you think about this article. Submit a letter to the editor or write to letters@theatlantic.com.

[axilmar]

Κι εγώ ρε φίλε!

Ειδικά μετά από το νήμα που ρωτάει τις γυναίκες του πχόρουμ τι νοιώθουν στο πρωκτικό σεξ, περίμενα σουτ.

Ον τόπικ
Ο γιος μου 21 και η κόρη μου 17,5.
Χτες μου ανακοίνωσε, η κόρη, πως δεν θα δώσει πανελλήνιες.(Όλη την χρονιά τις περίμενε με ανυπομονησία).
Σε αυτό τον κόσμο δεν βρίσκει νόημα να χάσει κι άλλα 4-6 χρόνια στα θρανία για ένα αβέβαιο μέλλον...

Αν τις σπουδές τις θέλει μόνο για επαγγελματική αποκατάσταση, τότε έχει δίκιο 100%. Προσπάθησε να την πείσεις να σπουδάσει για τον εαυτό της και την πνευματική της καλλιέργεια. Το ξέρω. Δύσκολη ηλικία, αλλά κάνε μια προσπάθεια.

οι 15-18 βλεπουνε τους 25αρηδες που εχουνε μεταπτυχιακα και δεν βρισκουνε δουλεια ουτε για χαρτζιλικη ...δεν μπορεις να τους ξεγελασεις

Ενω χωρις σπουδες θα βρουνε πιο ευκολα;

Περιπατο η λογικη για ακομα μια φορα.

Ασε δε αμα θελουνε να πανε εξω. Αλλιως ειναι να εισαι πτυχιουχος.