«Είσαι 40 και μένεις ακόμα με τους γονείς σου!;»

[Naida]

επικίνδυνα θα έλεγα

Καλά κάνω

εννοείται
δεν το είπα για κακό άλλωστε

Ναι ναι ξέρω

[Antares]

Δεν ξέρω τι να σου πω σ' αυτό.

Ο αδερφός μου είχε πάει να δώσει αίμα στα 25 του και του λέει ο γιατρός "μμμ... φρέσκο αίμα από νέο".
Τον πατέρα μιας συναδέλφου (γύρω στα 80) πήγε να τον σηκώσει μόνος του ο νοσηλευτής και του έπεσε. Τελικά πέθανε από τα αιματώματα της πτώσης και όχι από την αιτία για την οποία πήγε.

[Ορέστης 35]

Εμενα οι συγγενεις λεγαν οτι ειμαι τρελος και απομακρυναν τα παιδια τους απο κοντα μου, ταυτοχρονα ομως ανακατευονταν και στη ζωη μου, πραγμα που δειχνει δολο.

Γενικά βγάζουν τρελούς όσους έτυχε να χρειαστούν τις υπηρεσίες ψυχιάτρου. Αν και οι ίδιοι χρειάζονται ζουρλομανδύα καμιά φορά.

Ειχα αρρωστησει απο το στομαχι μου και επειδη δε μου εβρισκαν τιποτα στο νοσοκομειο στην αρχη ειπαν οτι ελεγα ψεμματα και μετα οτι ειμαι τρελος. Εχω ξαναδιγηθει το περιστατικο: Περπαττουσε ο γερος καθηγητης περιστοιχισμενος απο μια ομαδα φοιτητων. Τους λεει οταν του ζηταμε να μας δειξει το σημειο που ποναει το δειχνει κοιταζοντας το και αυτο σημαινει οτι λεει ψεμματα. Ολοι οι φοιτητες χαμογελουσαν αυταρεσκα. Τρεχω στο κρεβατι μου επειδη καταλαβα οτι ερχονταν να με δουν. Στεκονται γυρω μου χαμογελαστοι. Μου λενε δειξε μας που πονας. Κοιταξα το ταβανι, και εβαλα το δαχτυλο μου στο σημειο που ποναγα. Αυτοι οι ηλιθιοι γινονται γιατροι.
Κατι αναλογο εζησα στο Ιπποκρατειο μετα τη βλαβη στην υγεια που μου προξενησε πληρωμα του εκαβ που ζηταγε εικοσαευρω. Εκει βεβαια ειχαν αλλο σκοπο: Να συγκαλυψουν τους συναδελφους τους με την ευρεια εννοια, και να σαμποταρουν την εξεταση χωρις να φανει δικη τους αρνηση να με εξετασουν. Αυτα τα πουσταρια γινονται γιατροι.

[Ορέστης 35]

Αλλά προσωπικά πάλι όταν χρειάστηκε να νοσηλευτώ και να χειρουργηθω στον Ευαγγελισμό πήγα. Και η αλήθεια είναι ότι δεν μου έμεινε αρνητική εικόνα. Οι γιατροί ήταν γαμάτοι.

Η αλήθεια είναι ότι στους νέους δείχνουν μεγαλύτερη ευαισθησία οι ιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό.
Άμα ήσουνα μεγάλη σε ηλικία, άλλη συμπεριφορά θα έβλεπες.

Δεν ξέρω τι να σου πω σ' αυτό.

Εμενα σαν νεο μου φερονταν απαισια, αλλα δεν ειμαι γυναικα, αλλα μοναχικος αντρας. Οταν γερασεις θα σου φερονται κι εσενα απαισια. Ενας γιατρος σε αλλο φορουμ αποκαλουσε τους γερους ψοφιμια.

[Antares]

.......

Ορέστη δεν παραθέτω το κείμενο, αλλά δεν κατάλαβα καλά τι συνέβη.

[Ορέστης 35]

.......

Ορέστη δεν παραθέτω το κείμενο, αλλά δεν κατάλαβα καλά τι συνέβη.

Οταν ημουν 8 με πονουσε η κοιλια μου και νοσηλευτηκα σε νοσοκομειο.

[Antares]

.......

Ορέστη δεν παραθέτω το κείμενο, αλλά δεν κατάλαβα καλά τι συνέβη.

Οταν ημουν 8 με πονουσε η κοιλια μου και νοσηλευτηκα σε νοσοκομειο.

Στα 8 συνέβη αυτό που περιγράφεις με τους γιατρούς; Περίεργο. Δεν συμπεριφέρονται έτσι σε παιδί ότι και αν λέει. Ούτε σε ενήλικα. Δεν είναι συμπεριφορά γιατρών που έχουν ορκισθεί με τον όρκο του Ιπποκράτη.
Γι΄αυτό μου φάνηκαν περίεργα όσα γράφεις.

[Ορέστης 35]

Ορέστη δεν παραθέτω το κείμενο, αλλά δεν κατάλαβα καλά τι συνέβη.

Οταν ημουν 8 με πονουσε η κοιλια μου και νοσηλευτηκα σε νοσοκομειο.

Στα 8 συνέβη αυτό που περιγράφεις με τους γιατρούς; Περίεργο. Δεν συμπεριφέρονται έτσι σε παιδί ότι και αν λέει. Ούτε σε ενήλικα. Δεν είναι συμπεριφορά γιατρών που έχουν ορκισθεί με τον όρκο του Ιπποκράτη.
Γι΄αυτό μου φάνηκαν περίεργα όσα γράφεις.

Σιγα τ'αυγα. Εχουν κανει πολυ χειροτερα. Ο πατερας μου εξοργιστηκε οταν του ειπαν οτι ειμαι τρελος και μου φωναζε μεσα στο νοσοκομειο: ΑΡΩΣΤΙΕΣ ΓΙΑ ΠΛΟΥΣΊΟΥΣ! ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΓΙΑ ΠΛΟΥΣΊΟΥΣ!

Μετα βεβαια το χρησιμοποιησε για να κλαιγεται στους συγγενεις της μανας μου που ειχαν λεφτα.

[Feindflug]

Δεν ξέρω τι να σου πω σ' αυτό.

Ο αδερφός μου είχε πάει να δώσει αίμα στα 25 του και του λέει ο γιατρός "μμμ... φρέσκο αίμα από νέο".
Τον πατέρα μιας συναδέλφου (γύρω στα 80) πήγε να τον σηκώσει μόνος του ο νοσηλευτής και του έπεσε. Τελικά πέθανε από τα αιματώματα της πτώσης και όχι από την αιτία για την οποία πήγε.

Το λέει κι η παροιμία, τύπισσα.

Ο γέρος ή από πέσιμο ή από χέσιμο θα πάει.

[Naida]

Εμενα οι συγγενεις λεγαν οτι ειμαι τρελος και απομακρυναν τα παιδια τους απο κοντα μου, ταυτοχρονα ομως ανακατευονταν και στη ζωη μου, πραγμα που δειχνει δολο.

Γενικά βγάζουν τρελούς όσους έτυχε να χρειαστούν τις υπηρεσίες ψυχιάτρου. Αν και οι ίδιοι χρειάζονται ζουρλομανδύα καμιά φορά.

Ειχα αρρωστησει απο το στομαχι μου και επειδη δε μου εβρισκαν τιποτα στο νοσοκομειο στην αρχη ειπαν οτι ελεγα ψεμματα και μετα οτι ειμαι τρελος. Εχω ξαναδιγηθει το περιστατικο: Περπαττουσε ο γερος καθηγητης περιστοιχισμενος απο μια ομαδα φοιτητων. Τους λεει οταν του ζηταμε να μας δειξει το σημειο που ποναει το δειχνει κοιταζοντας το και αυτο σημαινει οτι λεει ψεμματα. Ολοι οι φοιτητες χαμογελουσαν αυταρεσκα. Τρεχω στο κρεβατι μου επειδη καταλαβα οτι ερχονταν να με δουν. Στεκονται γυρω μου χαμογελαστοι. Μου λενε δειξε μας που πονας. Κοιταξα το ταβανι, και εβαλα το δαχτυλο μου στο σημειο που ποναγα. Αυτοι οι ηλιθιοι γινονται γιατροι;
Κατι αναλογο εζησα στο Ιπποκρατειο μετα τη βλαβη στην υγεια που μου προξενησε πληρωμα του εκαβ που ζηταγε εικοσαευρω. Εκει βεβαια ειχαν αλλο σκοπο: Να συγκαλυψουν τους συναδελφους τους με την ευρεια εννοια, και να σαμποταρουν την εξεταση χωρις να φανει δικη τους αρνηση να με εξετασουν. Αυτα τα πουσταρια γινονται γιατροι.

Εγώ όταν μπήκα επείγοντα με είδε ενας γιατρός, με πάρκαρε και φώναξε έναν άλλο μεγάλο(καθηγητής;) με τους φοιτητές γύρω του. Και τους ρώταγε με αυτά τα συμπτώματα τι μπορεί να έχουμε; δεν απαντούσε κανένας και απάντησε μόνος του αλλά εμένα ήταν και λίγο περίπλοκο και τους είπε είστε τυχεροί εσείς σήμερα που μας έτυχε η κοπέλα. Και εγώ ήμουν wtf κάντε μου μια παυσίπονη να φυγω

[Antares]

Σιγα τ'αυγα. Εχουν κανει πολυ χειροτερα. Ο πατερας μου εξοργιστηκε οταν του ειπαν οτι ειμαι τρελος και μου φωναζε μεσα στο νοσοκομειο: ΑΡΩΣΤΙΕΣ ΓΙΑ ΠΛΟΥΣΊΟΥΣ! ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΓΙΑ ΠΛΟΥΣΊΟΥΣ!

Μετα βεβαια το χρησιμοποιησε για να κλαιγεται στους συγγενεις της μανας μου που ειχαν λεφτα.

Μα στα 8 σου έκαναν διάγνωση; Έχω ακούσει για αυτισμό, μια ξαδέρφη μου έχει αυτιστικό παιδί, αλλά η διάγνωση για το "τρελός" όπως το αναφέρεις γίνεται από 17 και άνω. Κατά τα άλλα συμφωνώ. Υπάρχουν περισσότερα κακά παρά καλά σε όλο τον δημόσιο τομέα. Επίσης ο τρόπος που γράφεις δεν δείχνει κάποια σοβαρή ασθένεια.

[Ορέστης 35]

Γενικά βγάζουν τρελούς όσους έτυχε να χρειαστούν τις υπηρεσίες ψυχιάτρου. Αν και οι ίδιοι χρειάζονται ζουρλομανδύα καμιά φορά.

Ειχα αρρωστησει απο το στομαχι μου και επειδη δε μου εβρισκαν τιποτα στο νοσοκομειο στην αρχη ειπαν οτι ελεγα ψεμματα και μετα οτι ειμαι τρελος. Εχω ξαναδιγηθει το περιστατικο: Περπαττουσε ο γερος καθηγητης περιστοιχισμενος απο μια ομαδα φοιτητων. Τους λεει οταν του ζηταμε να μας δειξει το σημειο που ποναει το δειχνει κοιταζοντας το και αυτο σημαινει οτι λεει ψεμματα. Ολοι οι φοιτητες χαμογελουσαν αυταρεσκα. Τρεχω στο κρεβατι μου επειδη καταλαβα οτι ερχονταν να με δουν. Στεκονται γυρω μου χαμογελαστοι. Μου λενε δειξε μας που πονας. Κοιταξα το ταβανι, και εβαλα το δαχτυλο μου στο σημειο που ποναγα. Αυτοι οι ηλιθιοι γινονται γιατροι;
Κατι αναλογο εζησα στο Ιπποκρατειο μετα τη βλαβη στην υγεια που μου προξενησε πληρωμα του εκαβ που ζηταγε εικοσαευρω. Εκει βεβαια ειχαν αλλο σκοπο: Να συγκαλυψουν τους συναδελφους τους με την ευρεια εννοια, και να σαμποταρουν την εξεταση χωρις να φανει δικη τους αρνηση να με εξετασουν. Αυτα τα πουσταρια γινονται γιατροι.

Εγώ όταν μπήκα επείγοντα με είδε ενας γιατρός, με πάρκαρε και φώναξε έναν άλλο μεγάλο(καθηγητής;) με τους φοιτητές γύρω του. Και τους ρώταγε με αυτά τα συμπτώματα τι μπορεί να έχουμε; δεν απαντούσε κανένας και απάντησε μόνος του αλλά εμένα ήταν και λίγο περίπλοκο και τους είπε είστε τυχεροί εσείς σήμερα που μας έτυχε η κοπέλα. Και εγώ ήμουν wtf κάντε μου μια παυσίπονη να φυγω

Τι σπανια αρρωστια ειχες;

[Naida]

Ειχα αρρωστησει απο το στομαχι μου και επειδη δε μου εβρισκαν τιποτα στο νοσοκομειο στην αρχη ειπαν οτι ελεγα ψεμματα και μετα οτι ειμαι τρελος. Εχω ξαναδιγηθει το περιστατικο: Περπαττουσε ο γερος καθηγητης περιστοιχισμενος απο μια ομαδα φοιτητων. Τους λεει οταν του ζηταμε να μας δειξει το σημειο που ποναει το δειχνει κοιταζοντας το και αυτο σημαινει οτι λεει ψεμματα. Ολοι οι φοιτητες χαμογελουσαν αυταρεσκα. Τρεχω στο κρεβατι μου επειδη καταλαβα οτι ερχονταν να με δουν. Στεκονται γυρω μου χαμογελαστοι. Μου λενε δειξε μας που πονας. Κοιταξα το ταβανι, και εβαλα το δαχτυλο μου στο σημειο που ποναγα. Αυτοι οι ηλιθιοι γινονται γιατροι;
Κατι αναλογο εζησα στο Ιπποκρατειο μετα τη βλαβη στην υγεια που μου προξενησε πληρωμα του εκαβ που ζηταγε εικοσαευρω. Εκει βεβαια ειχαν αλλο σκοπο: Να συγκαλυψουν τους συναδελφους τους με την ευρεια εννοια, και να σαμποταρουν την εξεταση χωρις να φανει δικη τους αρνηση να με εξετασουν. Αυτα τα πουσταρια γινονται γιατροι.

Εγώ όταν μπήκα επείγοντα με είδε ενας γιατρός, με πάρκαρε και φώναξε έναν άλλο μεγάλο(καθηγητής;) με τους φοιτητές γύρω του. Και τους ρώταγε με αυτά τα συμπτώματα τι μπορεί να έχουμε; δεν απαντούσε κανένας και απάντησε μόνος του αλλά εμένα ήταν και λίγο περίπλοκο και τους είπε είστε τυχεροί εσείς σήμερα που μας έτυχε η κοπέλα. Και εγώ ήμουν wtf κάντε μου μια παυσίπονη να φυγω

Τι σπανια αρρωστια ειχες;

Τακαμουρι

[Interregnum]

Λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής, συχνά-πυκνά ακούμε την έκφραση «Είσαι 40 και μένεις ακόμα με τους γονείς σου!;»,
να λέγεται επικριτικά για όσους νέους "δεν τα κατάφεραν στη ζωή" σύμφωνα με τους επικριτές, και έχουν μια δουλειά που μετά βίας
βγάζουν δε βγάζουν 4-5 κατοστάρικα το μήνα.
Ωστόσο, αν το καλοσκεφτούμε, αυτό το καθεστώς, δεν υφίσταται, είναι επίπλαστο, επομένως η επίκριση/κατάκριση
για το ότι κάποιος έφτασε σε κάποια μέση ηλικία (35, 40, 45 κλπ.) δε στέκει λογικά.
Δεν γνωρίζω για το εξωτερικό, αλλά στην ελληνική κοινωνία, παραδοσιακά, ουδέποτε έφευγε ο νέος απ' το σπίτι,
να ζήσει μόνος του και ανεξάρτητα. Είτε στην επαρχία είτε ακόμα και στις πόλεις, ο άνδρας πάντοτε έμενε στο πατρικό
του, και η γυναίκα πήγαινε να ζήσει στο σπίτι του άνδρα που παντρευόταν και ο οποίος ζούσε με τους γονείς του.
Αλλά ο αστικός τρόπος ζωής, θες η "ευμάρεια" που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια, θες ότι
τα σύγχρονα διαμερίσματα είναι σαν κλουβιά φτιαγμένα και δεν μπορούν να χωρέσουν δυο οικογένειες,
οδήγησε στην αντίληψη ότι ο νέος σε τάχα "φυσιολογικές" συνθήκες πρέπει να φεύγει απ' το σπίτι και να ζει μόνος.
Αλλά κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα δεν ισχύει, πολύ περισσότερο και υπό τις σημερινές συνθήκες που δεν υπάρχουν δουλειές,
και οι μισθοί είναι στα τάρταρα. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί και εκ των πραγμάτων.

Αν επιθυμείς να ανεξαρτητοποιηθείς ή να αποστασιοποιηθείς, και το επιτρέπουν και οι οικογενειακές υποχρεώσεις, το πράττεις. Όπως νιώθεις και όπως σου υπαγορεύει η συνείδησή σου. Οι μόδες και οι προκαταλήψεις ας πάνε από κει που ήρθανε.

[Ίφιδα]

Ίφιδα, εαν δεν φας πολύ ξύλο στην ζωή, σπανίως ωριμάζεις ψυχοπνευματικά δηλαδή αναπτύσσεις την δεξιότητα να μπορείς να βλέπεις πρώτον τον εαυτό σου πολύ ξεκάθαρα και μετά όλα τα άλλα και να στοχάζεσαι και να κινείσαι αναλόγως. Ειναι πρωτίστως θέμα αυτογνωσίας την οποία βεβαίως πληρώνεις πολύ ακριβά. Όλα τα υπόλοιπα είναι στην κατηγορία πηγαίνω στον γκουρού και στον λαιφ κόουτσερ για να έχω άμεσες και έτοιμες λύσεις για το προσωπικο αμέρικαν ντριμ μου ή καταναλώνω τόνους επιστημονικής γνώσης, προσωπικών επιτευγμάτων κτλ για να δημιουργήσω ένα δίχτυ ασφαλείας υπαρξιακό .


Όχι βέβαια οτι δεν συμβαίνει να μην βάζεις και ποτέ μυαλό, που λένε, αλλά λέμε τώρα ποιά είναι βασική προυπόθεση για να αναπτυχθεί ο άνθρωπος ψυχοπνευματικά. Βέβαια εγώ αυτό όλο το εντάσσω μέσα στο Ορθόδοξο Χριστιανικό Πιστεύω το οποίο εκτός από θεωρητικώς τα τελευταία χρόνια το βιώνω και επιβεβαιώνω και εμπειρικώς.


Ο Ασέβαστος παραπάνω ανέφερε επίσης σαν πιο στοχευμένη απάντηση κάτι πολύ σωστό: η απόλυτη ευθύνη του εαυτού σου ή/και άλλων ανθρώπων εξαρτώμενων απόλυτα από εσένα είναι καταστάσεις οι οποίες μπορούν να σε βάλουν πιο γρήγορα και άμεσα σε συνθήκες ωρίμανσης.


Ακόμη, κάτι το οποίο σε παρακινεί σε ωρίμανση και αυτογνωσία είναι κάποια κρίσιμα διλήμματα και κάτι δύσκολα σταυροδρόμια που σου φέρνει η ζωή και πρέπει να πάρεις εξαιρετικά δύσκολες και εξαιρετικότατα επίπονες αποφάσεις, εκεί συνήθως βλέπεις ποιός πραγματικά είσαι, τί πραγματικά θέλεις και τί πραγματικά πιστεύεις καθώς επίσης και τί πραγματικά μπορείς. End of story δηλαδή.

Ετσι, απλά να προσθεσω πως δεν χρειάζεται να ενταχθεί κάποιος σε κάποιο Πιστεύω, βοηθάει βέβαια, αν ο άνθρωπος το πάρει σοβαρά και προσπαθήσει να αναπτυχθεί μέσα απ τα Πιστεύω της θρησκείας του, τα θετικά πάντα, σίγουρα θα εξελιχθεί πνευματικά, αλλά δεν είναι αναγκαίο, δεν είναι μόνο αυτός ο δρόμος που μπορει να σε οδηγήσει σε ωριμανση μιας που το όχημα είναι η αυτογνωσία οπως σωστα λες κι αυτή επιτυγχάνεται και εκτος θρησκείας.

σέβεσαι τα δικαιώματα των άλλων
δεν έχεις ενοχές να στενοχωρήσεις κάποιους
έχεις δεχτεί ότι κανείς δε σου χρωστάει τίποτα
διεκδικείς αυτά που θέλεις

Σωστό και δύσκολο επίσης, οι περισσότεροι δυσκολευόμαστε σε κάποια ή σε όλα, σε κάποια φάση της ζωή μας

έχεις φιλοδοξίες

Τι είδους φιλοδοξίες;

Όταν αποκτα δικό του πορτοφόλι και αναλαμβάνει ο ίδιος να ζει χωρίς να στηρίζεται στους γονείς του

Ενηλικίωση είναι αυτό το mentality. Το οποίο σου λέει ότι πρέπει να ζήσεις με ποιότητα. Και αν εσύ δεν το καταφέρεις για σένα, κατάφερε το για τα παιδιά σου. Ή δώσε τους εφόδια να το καταφέρουν.

Κοίτα γύρω σου. Θα δεις πάρα πολύ κόσμο να έχει κατεβάσει τα στάνταρ του στο πάτωμα. Και να νομίζει ότι είναι και χαρούμενος γιατί ευτυχία είναι υποκειμενική, ένα καστανο, τα μάτια σου και δύο τραγούδια.

Είναι μεγάλη κουβέντα.

Μιλάς για ποιότητα κι όπου ποιότητα βάζεις το χρήμα, το ακριβό, το πολυτελές
Όχι, το μενταλιτι της διαρκούς καλοπέρασης δεν έχει να κάνει με ωρίμανση και ενηλικίωση. Ίσα ίσα.
Το _ούτσα, λούσα και χορός, δεν ειναι στόχος ζωής ενός ενηλίκου

Ο περισσότερος κόσμος δε νοιάζεται για το αν θα πετάξει βαζοντας τον κωλο του σε ακριβότερο δέρμα απ του διπλανού, αν θα τους κεραστεί ουίσκι ή καφές στις 2 ωρες πτήσης, αν θα περάσει καλά σε 5αστερο ή σε σκηνή στην παραλία. Τον νοιάζει να περάσει καλά, να μαθει καινούργια πράγματα, να δημιουργήσει αναμνήσεις, καλύτερες σχέσεις, εμπειρίες κλπ.

Ποιότητα έχει και το να ψαρέψεις με τους φίλους σου σα τον Ασέβαστο και να απολαύσεις τους καρπούς του κόπου σου με τα κολλητάρια σου στην παραλία πινοντας τσιπουράκι με τα πόδια μες την άμμο, χαβαλεδιάζοντας, τρώγοντας και τα γλυκά των συζύγων στον άτυπο διαγωνισμό, Ποιότητα έχει και το να φας στο Φις Ρεστοραν της Μυκόνου, με το λευκό των 1500 ευρώ, θαυμάζοντας τα ομορφα καθαρα, πεντικιουρισμένα ποδαρακια σου συζητώντας με τους φίλους σου για την επόμενη εξωτική τοποθεσία όπου θα επιδείξετε τα καλογυμνασμένα σας κορμιά.
Σε καμια περιπτωση όμως μη θεωρείς οτι η δεύτερη περίπτωση έχει περισσότερη ποιότητα απ την πρώτη ή ότι θα είσαι πιο ευτυχισμένος στην δεύτερη απ ότι στην πρώτη. Δηλαδή εσύ μπορεί να είσαι, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν είναι
Το να απαντάς στο αν έχεις κάνει κάμπινγκ με το ναί, στο στρατό, είναι σα να σου απαντάνε στο αν έχεις μείνει σε 5αστερο με το ναι, έχω δουλέψει μια σεζόν. Μην παρεξηγηθώ, ωραίο το 5αστερο, και το μασαζ, η καλή σαμπάνια, το χαβιάρι αναλόγως τα γούστα. το τζακούζι, και τα δείπνα των εξωτικών γεύσεων, να τα ζήσεις και μια και δύο και δεκαπεντε φορες σαν εμπειρίες, αλλά δεν είναι αυτό όλη η ζωή, είναι για την ακρίβεια ένα πολυ μικρό μέρος της και η αντιληψη αυτού του πράγματος είναι ενα καλό μικρό βήμα προς την ενηλικίωση.

Επικίνδυνα ρομαντική και αφελής είναι η σκέψη του no work κι ακόμα χειρότερα του no work για τα οποια μελλοντικά παιδιά. Και πόσο μάλλον όταν δεν έχεις κάνει πραγματικά βήματα ενηλικιωσης. Η ζωή δεν είναι μια διαρκής καλοπέραση, μια προστατευμένη φούσκα όπου όλα θα πάνε όπως θέλουμε όταν τα θέλουμε. Ολες αυτές οι φούσκες σπαν πανεύκολα όταν παρουσιάζονται πραγματικά προβλήματα επιβίωσης, θάνατοι, αρρώστιες, εξαρτήσεις κλπ κι όχι ωκεανοί του αναγκάστηκα να μείνω σε 4στερο τελικά, γμσέ τα, δράμα.

Δεν έχει καλύτερη ποιότητα ο τύπος του φαίνεσθαι στο Ναμμος με τις εκατοντάδες δερματινες ξαπλώστρες, τα καλογυμνασμένα πλαστικά αποτριχωμένα κορμιά με τους 5 τόνους αντηλιακού που απλώνονται στη θάλασσα απ τον τύπο που ξύπνησε με την κοπελιά ή τα φιλαράκια του 20 μέτρα απ την θάλασσα σε κάποιο απομονωμένο κολπάκι. Αυτό που θες εσύ, δε το θέλει αυτός, κι αυτό που θέλει αυτός δε το θες εσύ.
Το κυνήγι του καλύτερου πράγματος, της καλύτερης παροχής, της καλοπέρασης γενικά δεν έχει καμιά σχέση με την ενηλικίωση, πόσο μάλλον οταν δεν γίνονται πραγματικά βήματα ενηλικίωσης στο βωμό της καλοπέρασης

και τί σχέση έχει η ενηλικίωση με όλα αυτά εντέλει;

Καμία, αλλά ότι έχει ο καθένας