«Είσαι 40 και μένεις ακόμα με τους γονείς σου!;»

[Naida]

καλά δεν λέει κανένα τρελό σενάριο οποιοσδήποτε άνθρωπος δεν έχει σοβαρά προβλήματα υγείας, έχει ένα σπίτι και μια μέση δουλειά μπορεί να περνάει έτσι.

Ειρωνικά το είπα.

α δεν το κατάλαβα.
Ωστόσο και πάλι το σενάριο της ναιδας δεν ειναι και τόσο άξιο ειρωνείας. Μια χαρά την περνάει ο υποθετικός τύπος. Πολύ πάνω απο τον μέσο όρο.

Ποιος από τους δύο;

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Να κάνω μια ερώτηση αγαπητοί συμφορουμίται;
Πότε θεωρείτε εσείς ότι ενηλικιώνεται ένας άνθρωπος, άντρας ή γυναίκα, δεν εννοώ νομικά στα 18 του χρόνια, γενικά, σαν άνθρωπος, στη συμπεριφορά του, τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του, τον τρόπο που αντιμετωπίζει την ίδια τη ζωη, τον εαυτό του, τους γύρω του, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του;

Όταν αποκτα δικό του πορτοφόλι και αναλαμβάνει ο ίδιος να ζει χωρίς να στηρίζεται στους γονείς του

[Antares]

Μέσα στο ίδιο σπίτι δημιουργούνται προστριβές. Ιδανικά για μένα θα ήταν να έχω τα αδέρφια μου στην ίδια πόλη αλλά σε δικά τους σπίτια όπως και τους γονείς (μητέρα στην προκειμένη περίπτωση).
Θυμάμαι ότι παλαιότερα ξίνιζα λίγο, αν θα έκανε η αδερφή μου οικογένεια και παιδιά, ότι θα είχα υποχρέωση να βοηθήσω και εγώ. Ήξερα ότι εγώ αποκλείεται να κάνω οικογένεια. Όταν έκανε τρεις κόρες τρελάθηκα, μάλιστα είχα πάρει μετάθεση για κοντινή πόλη και ήταν η μεγαλύτερή μου χαρά να τις βλέπω και να τις φροντίζω (αν έμενα πιο κοντά). Ακόμη είναι, θα ήθελα να τις διαβάζω, να τις βλέπω, αλλά μένουν μακριά.

[νύχτα]

Σύμφωνοι, ποια είναι εκείνα τα κριτήρια, ο τρόπος σκέψης,ζωής εμπειριες κλπ που σε φέρνουν κοντύτερα σ αυτό που θα ονομαζες εσύ ως ενήλικα;

σέβεσαι τα δικαιώματα των άλλων
δεν έχεις ενοχές να στενοχωρήσεις κάποιους
έχεις δεχτεί ότι κανείς δε σου χρωστάει τίποτα
διεκδικείς αυτά που θέλεις
έχεις φιλοδοξίες

Τύπε, αυτά είναι κριτήρια για να βγεις Μις Ελλάς.

[νύχτα]

Κι εγώ, ίσως γι αυτό μου φαίνεται και τόσο περίεργο να θέλει κάποιος να ζει με τους δικούς του.
Εσύ θα επέστρεφες τωρα στο πατρικό σου να μην έχεις έξοδα και να μπορείς να κάνεις ταξίδια;

κοίταξε, νομίζω στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι ακριβώς
επιλογή το να μην φύγεις ή να επιστρέψεις στο πατρικό


επιλογή είναι να παραμένεις ενώ θα μπορούσες να μην


έντιτ: ξέχασα να σου απαντήσω

για μένα είναι πολύ δύσκολο πια να ζω μόνη, αρχίζω κι αισθάνομαι
μοναξιά ενώ ανέκαθεν ήμουν μοναχικός τύπος και γούσταρα ησυχία κτλ,
σκέψου ότι μετά από μια -ας πούμε- κοινωνική μέρα, πάντα χρειάζομαι
αρκετό χρόνο μόνη μου ώστε να συνέλθω

ωστόσο δε θα με χαλούσε να πάρει καμιά ευθύνη και κανας άλλος, να φροντίζει
να είναι το ψυγείο γεμάτο, να πλένει τα κουφώματα κτλ



χμμμ...


λοιπόν αν επέστρεφα στο πατρικό μου θα ήμουν δυστυχής αλλά αυτό
δε σημαίνει
α) ότι όσοι επιστρέφουν ή δεν έφυγαν ποτέ είναι επίσης δυστυχείς
β) ότι δεν είμαστε προσαρμοστικά όντα οι άνθρωποι
γ) ότι είμαι ευτυχισμένη ζώντας μόνη και τέλος
δ) ότι ξέρουμε εντέλει τί είναι η ευτυχία

[Athos]

Σύμφωνοι, ποια είναι εκείνα τα κριτήρια, ο τρόπος σκέψης,ζωής εμπειριες κλπ που σε φέρνουν κοντύτερα σ αυτό που θα ονομαζες εσύ ως ενήλικα;

σέβεσαι τα δικαιώματα των άλλων
δεν έχεις ενοχές να στενοχωρήσεις κάποιους
έχεις δεχτεί ότι κανείς δε σου χρωστάει τίποτα
διεκδικείς αυτά που θέλεις
έχεις φιλοδοξίες

Τύπε, αυτά είναι κριτήρια για να βγεις Μις Ελλάς.

Ενήλικος είναι η ψυχική ωρίμανση.
Εάν την έχεις, άνετα θα τα βγάλεις πέρα και στα ζόρια της ζωής.
Δεν είναι πόσο έχεις αγωνιστεί ούτε τι έχεις πετύχει από λεφτά.
Τα ψυχολογικά θέματα έχουν συχνά υποτιμηθεί έως και γελοιοποιηθεί,
οπότε δικαίωμα σου να τα βλέπεις για τη Μις Ελλάς

[Feindflug]

Κι εγώ, ίσως γι αυτό μου φαίνεται και τόσο περίεργο να θέλει κάποιος να ζει με τους δικούς του.
Εσύ θα επέστρεφες τωρα στο πατρικό σου να μην έχεις έξοδα και να μπορείς να κάνεις ταξίδια;

κοίταξε, νομίζω στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι ακριβώς
επιλογή το να μην φύγεις ή να επιστρέψεις στο πατρικό


επιλογή είναι να παραμένεις ενώ θα μπορούσες να μην


έντιτ: ξέχασα να σου απαντήσω

για μένα είναι πολύ δύσκολο πια να ζω μόνη, αρχίζω κι αισθάνομαι
μοναξιά ενώ ανέκαθεν ήμουν μοναχικός τύπος και γούσταρα ησυχία κτλ,
σκέψου ότι μετά από μια -ας πούμε- κοινωνική μέρα, πάντα χρειάζομαι
αρκετό χρόνο μόνη μου ώστε να συνέλθω

ωστόσο δε θα με χαλούσε να πάρει καμιά ευθύνη και κανας άλλος, να φροντίζει
να είναι το ψυγείο γεμάτο, να πλένει τα κουφώματα κτλ



χμμμ...


λοιπόν αν επέστρεφα στο πατρικό μου θα ήμουν δυστυχής αλλά αυτό
δε σημαίνει
α) ότι όσοι επιστρέφουν ή δεν έφυγαν ποτέ είναι επίσης δυστυχείς
β) ότι δεν είμαστε προσαρμοστικά όντα οι άνθρωποι
γ) ότι είμαι ευτυχισμένη ζώντας μόνη και τέλος
δ) ότι ξέρουμε εντέλει τί είναι η ευτυχία

Εντελώς άχρηστη η γάτα σου, έτσι τύπισσα;

[νύχτα]

Εντελώς άχρηστη η γάτα σου, έτσι τύπισσα;

ανεπρόκοπη

[Otto Weininger]

καλά δεν λέει κανένα τρελό σενάριο οποιοσδήποτε άνθρωπος δεν έχει σοβαρά προβλήματα υγείας, έχει ένα σπίτι και μια μέση δουλειά μπορεί να περνάει έτσι.

Ειρωνικά το είπα.

α δεν το κατάλαβα.
Ωστόσο και πάλι το σενάριο της ναιδας δεν ειναι και τόσο άξιο ειρωνείας. Μια χαρά την περνάει ο υποθετικός τύπος. Πολύ πάνω απο τον μέσο όρο.

Αδερφέ, αυτό είναι παρατεταμένη φοιτητική ζωή. Δεν είναι ενηλικίωση.
Απλά αντι για την σχολή, πάει στην δουλειά.

Και όχι, δεν είναι το άλφα και το ωμέγα σε αυτή την ζωή να βγάζεις κάποια φράγκα για να είσαι αυτόνομος.
Ούτε φυσικά να βγάζεις ένα σκασμό λεφτά αλλά να δουλεύεις από τις 7 το πρωί ως τις 10 το βράδυ.

[Dwarven Blacksmith]

Ειρωνικά το είπα.

α δεν το κατάλαβα.
Ωστόσο και πάλι το σενάριο της ναιδας δεν ειναι και τόσο άξιο ειρωνείας. Μια χαρά την περνάει ο υποθετικός τύπος. Πολύ πάνω απο τον μέσο όρο.

Αδερφέ, αυτό είναι παρατεταμένη φοιτητική ζωή. Δεν είναι ενηλικίωση.
Απλά αντι για την σχολή, πάει στην δουλειά.

Και όχι, δεν είναι το άλφα και το ωμέγα σε αυτή την ζωή να βγάζεις κάποια φράγκα για να είσαι αυτόνομος.
Ούτε φυσικά να βγάζεις ένα σκασμό λεφτά αλλά να δουλεύεις από τις 7 το πρωί ως τις 10 το βράδυ.

Άρα ενηλικίωση λοιπόν καταλήγεις ότι είναι work-life balance + συσσώρευση κεφαλαίου;

[Otto Weininger]

α δεν το κατάλαβα.
Ωστόσο και πάλι το σενάριο της ναιδας δεν ειναι και τόσο άξιο ειρωνείας. Μια χαρά την περνάει ο υποθετικός τύπος. Πολύ πάνω απο τον μέσο όρο.

Αδερφέ, αυτό είναι παρατεταμένη φοιτητική ζωή. Δεν είναι ενηλικίωση.
Απλά αντι για την σχολή, πάει στην δουλειά.

Και όχι, δεν είναι το άλφα και το ωμέγα σε αυτή την ζωή να βγάζεις κάποια φράγκα για να είσαι αυτόνομος.
Ούτε φυσικά να βγάζεις ένα σκασμό λεφτά αλλά να δουλεύεις από τις 7 το πρωί ως τις 10 το βράδυ.

Άρα ενηλικίωση λοιπόν καταλήγεις ότι είναι work-life balance + συσσώρευση κεφαλαίου;

Με την διαφορά ότι το work-life balance, ιδανικά, είναι το σκαλοπάτι.
Ο στόχος είναι no work.

[Dwarven Blacksmith]

Αδερφέ, αυτό είναι παρατεταμένη φοιτητική ζωή. Δεν είναι ενηλικίωση.
Απλά αντι για την σχολή, πάει στην δουλειά.

Και όχι, δεν είναι το άλφα και το ωμέγα σε αυτή την ζωή να βγάζεις κάποια φράγκα για να είσαι αυτόνομος.
Ούτε φυσικά να βγάζεις ένα σκασμό λεφτά αλλά να δουλεύεις από τις 7 το πρωί ως τις 10 το βράδυ.

Άρα ενηλικίωση λοιπόν καταλήγεις ότι είναι work-life balance + συσσώρευση κεφαλαίου;

Με την διαφορά ότι το work-life balance, ιδανικά, είναι το σκαλοπάτι.
Ο στόχος είναι no work.

Ευγενής στόχος αλλά δεν θα τον έλεγα ενηλικίωση μια και αυτό υπονοεί ότι είναι κάτι που πρέπει να το φτάσουν όλοι και είναι κατακριτέοι όσοι δεν το φτάσουν, ενώ στην πραγματικότητα ελάχιστοι θα καταφέρουν αυτό που λες.

[Otto Weininger]

Άρα ενηλικίωση λοιπόν καταλήγεις ότι είναι work-life balance + συσσώρευση κεφαλαίου;

Με την διαφορά ότι το work-life balance, ιδανικά, είναι το σκαλοπάτι.
Ο στόχος είναι no work.

Ευγενής στόχος αλλά δεν θα τον έλεγα ενηλικίωση μια και αυτό υπονοεί ότι είναι κάτι που πρέπει να το φτάσουν όλοι και είναι κατακριτέοι όσοι δεν το φτάσουν, ενώ στην πραγματικότητα ελάχιστοι θα καταφέρουν αυτό που λες.

Ενηλικίωση είναι αυτό το mentality. Το οποίο σου λέει ότι πρέπει να ζήσεις με ποιότητα. Και αν εσύ δεν το καταφέρεις για σένα, κατάφερε το για τα παιδιά σου. Ή δώσε τους εφόδια να το καταφέρουν.

Κοίτα γύρω σου. Θα δεις πάρα πολύ κόσμο να έχει κατεβάσει τα στάνταρ του στο πάτωμα. Και να νομίζει ότι είναι και χαρούμενος γιατί ευτυχία είναι υποκειμενική, ένα καστανο, τα μάτια σου και δύο τραγούδια.

Είναι μεγάλη κουβέντα.

[νύχτα]

Ενηλικίωση είναι αυτό το mentality. Το οποίο σου λέει ότι πρέπει να ζήσεις με ποιότητα. Και αν εσύ δεν το καταφέρεις για σένα, κατάφερε το για τα παιδιά σου. Ή δώσε τους εφόδια να το καταφέρουν.

μα τί προσπαθείς να κάνεις τώρα, να ορίσεις την ενηλικίωση
ως γενική έννοια σύμφωνα με τις δικές σου επιθυμίες;


όποιος δε θέλει ποιότητα και παιδιά πάει να πει δεν ενηλικιώνεται ποτέ;

[Otto Weininger]

Ενηλικίωση είναι αυτό το mentality. Το οποίο σου λέει ότι πρέπει να ζήσεις με ποιότητα. Και αν εσύ δεν το καταφέρεις για σένα, κατάφερε το για τα παιδιά σου. Ή δώσε τους εφόδια να το καταφέρουν.

μα τί προσπαθείς να κάνεις τώρα, να ορίσεις την ενηλικίωση
ως γενική έννοια σύμφωνα με τις δικές σου επιθυμίες;


όποιος δε θέλει ποιότητα και παιδιά πάει να πει δεν ενηλικιώνεται ποτέ;

Όποιος δεν θέλει ποιότητα, ναι.
Τα παιδιά είναι άλλη κουβέντα. Αλλά ποιότητα οφείλεις να ζητάς στην ζωή. Αλλιώς dust in the air.
Και για να σε προλάβω, ποιότητα δεν είναι μόνο το χρήμα.
Αλλά καλώς ή κακώς είναι μέρος αυτής.