Ακριβώς αυτό εννοώ. Οι ψυχολόγοι/ψυχοθεραπευτές είναι μια σοφτ φάση, που σε κάποιες περιπτώσεις λειτουργεί θετικά αλλά σε κάποιες άλλες λειτουργεί σε ένα "ανώδυνο" στάδιο που μπορεί να διαιωνίζεται ως πρόφαση. Τα πάντα εξαρτώνται από τη δεκτικότητα και τη θέληση του "ασθενή" να μπει συνειδητά σ' αυτή τη διαδικασία.Nero έγραψε: 10 Ιαν 2020, 13:36σε ψυχολόγο λέει ότι πήγε, όχι σε ψυχίατρο. Οι ψυχολόγοι δεν είναι, και στην Ελλάδα τουλάχιστον ούτε παριστάνουν τους γιατρούς. Είναι glorified εξομολόγοι και ως τέτοιοι αναγνωρίζονται και απο το κράτος. Συμβουλές δίνουν μόνοΓΑΛΗ έγραψε: 10 Ιαν 2020, 13:33 Παίδες, πέρα από τα αστεία, έχω ένα ερώτημα.
Έστω ότι υπάρχουν κοπελιές που βλέπουν τα πράγματα όπως η υποθετική ή υπαρκτή περσόνα του θέματος.
Έστω ότι όντως κάνει ψυχοθεραπεία.
Τι γίνεται στη φάση που η ψυχοθεραπεία δεν αποδίδει και απλώς λειτουργεί ως πρόσχημα, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση;
Πως πρέπει να αντιδρά το στενό της περιβάλλον, όταν διαπιστώνει ότι όντως υπάρχουν κάποια θέματα που για τον χ ή ψ λόγο η γυναίκα δεν μπορεί ή δεν θέλει να παραδεχθεί ή να αντιμετωπίσει, ακόμη κι αν παίζει ψυχοθεραπεία για ένα χ διάστημα στο πλάνο; Ισχύει και για αντίστοιχες περιπτώσεις ανδρών το ερώτημα.
Δεν έχει κάποια ειρωνική ή περιπαικτική διάθεση το ερώτημα, το διευκρινίζω από τώρα.
Το γράφω αυτό, γιατί πολλές φορές λέμε "πρέπει να ζητάμε τη βοήθεια ειδικού σε κάποιες περιπτώσεις" αλλά το θέμα είναι αυτό ακριβώς που γράφεις. Άλλο ψυχοθεραπευτής, που για κάποιους είναι κάτι σαν γκουρού διαλογισμού ή επίσκεψη σε γυμναστήριο και άλλο ψυχίατρος.
Οκ, το τι θα κάνεις στο κρυολόγημα, μπορεί να στο πει και ο φαρμακοποιός ή ο παθολόγος. Όταν πρόκειται για κάτι που δεν περνάει με ασπιρίνες, υγρά, ξεκούραση και κοτόσουπες, τι γίνεται;
