Μια ναζιστική κυβέρνηση στην Ελλάδα, θα ήταν καλή πρόφαση για όσους μας επιβουλεύονται και θα ακολουθείτο μια πολιτική που θα οδηγούσε σε πολεμικές συγκρούσεις.
Αλλά τι θα έλεγε ο Ηλίας Κασιδιάρης σε αυτή την περίπτωση;
Ένδειξη τα όσα γράφει εισαγωγικά στο Πολιτικό Ημερολόγιό του.
Κάνεις μέχρι σήμερα δεν έχει καταλάβει τι πραγματικά εκφράζουν ιδιοσυγκρασιακά οι Χρυσαυγίτες. Εκφράζουν τους ιδιοσυγκρασιακά ηττημένους (αυτούς που δεν θα μπορούσαν να είναι τίποτε άλλο παρά ηττημένοι) που τη στιγμή της ήττας και του ξεπεσμού τους αναρωτιούνται αν νίκησαν.Αυτός άλλωστε ήταν και ο μοναδικός λόγος που το σάπιο και διεφθαρμένο Σύστημα μας φυλάκισε: για να μας εξαφανίσει από την πολιτική ζωή της χώρας.
Τα κατάφερε; Προφανώς όχι. Καταφέραμε να νικήσουμε; Αυτό θα το κρίνει η Ιστορία. Προσωπικά με εκφράζει μία φράση του Νίκου Καζαντζάκη, που περιγράφει απόλυτα τα συναισθήματά μου, την ώρα που έκλεινε πίσω μου η σιδερένια πύλη των φυλακών Κορυδαλλού και ανέπνεα και πάλι τον αέρα της ελευθερίας: «Νίκησα; Νικήθηκα; Τούτο μονάχα ξέρω... είμαι γεμάτος πληγές και στέκομαι όρθιος!"
Κατα μία έννοια, ο ξεπεσμός τους είναι η μόνη νίκη τους γιατί ο ξεπεσμός τους ήταν ανέκαθεν ο προορισμός τους.
Παρόλα αυτά, καλλιτεχνικά πρέπει να τους εκτιμήσουμε, σαν τους καταραμένους ποιητές που θεωρεί ήρωες ο Μιχαλολιάκος, που έχει γράψει άλλωστε θαυμάσια σατανιστικά ποιήματα.