Πέθανε ο Τζίμι Κάρτερ και ούτε ένα νήμα;

[georgebi]

https://www.kathimerini.gr/world/562300 ... tografies/

[georgebi]

Δίκαιη αποτίμηση

https://www.katiousa.gr/istoria/prosopa ... rialismou/

Μπορεί ως πρόεδρος να απέσπασε κριτική στη χώρα του ως «υποχωρητικός» και «αναποτελεσματικός», τις δεκαετίες μετά τη θητεία του ωστόσο κατόρθωσε να εδραιωθεί, με τη βοήθεια και των διεθνών ΜΜΕ ως «φιλάνθρωπος» και «φιλειρηνιστής», που πολέμησε τη φτώχεια και έκανε το παν για να μεσολαβήσει σε διεθνείς κρίσεις.

Παρακολουθώντας προσεχτικότερα την πορεία του, διαπιστώνει κανείς πως στην πραγματικότητα, ούτε η εσωτερική, ούτε η εξωτερική του πολιτική ξέφυγε στον πυρήνα της από εκείνη των προκατόχων του, δηλαδή με βασικό γνώμονα τη διασφάλιση της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στον κόσμο. Η επιλογή του να βασιστεί σε «ειρηνικά» και διπλωματικά μέσα (εννοώντας τόσο τη φανερή, όσο και, κυρίως, την υπόγεια διπλωματία) δεν αλλάζει κάτι στον πυρήνα της υπόθεσης.

Κατά μία ειρωνεία της ιστορίας, ο «μετριοπαθής» Κάρτερ φαίνεται πως εξασφάλισε την εκλογή του και χάρη στο γεγονός πως σε ντιμπέιτ με τον εν ενεργεία ρεπουμπλικανό πρόεδρο κι αντίπαλό του Τζέραλντ Φορντ, ο τελευταίος δεν εμφανίστηκε αρκετά αντισοβιετικός, δηλώνοντας ότι η Ανατολική Ευρώπη δεν κυριαρχείται από την ΕΣΣΔ.

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, ποντάροντας όπως είπαμε στη διασφάλιση των συμφερόντων των ΗΠΑ με «ήπιες» μεθόδους, συμφώνησε το 1977 με τον Παναμά για την εκχώρηση του ελέγχου της ομώνυμης διώρυγας στη χώρα, ενώ πέτυχε και την ευνοϊκή για τις ΗΠΑ συμφιλίωση Αιγύπτου – Ισραήλ στο Camp David το 1978.

Ολοκληρώνοντας την πολιτική που είχε εγκαινιάσει στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Κάρτερ αποκατέστησε πλήρως τις διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα το 1979, διακόπτοντας παράλληλα εκείνες με την Ταϊβάν.

Αποκορύφωμα των διπλωματικών του ικανοτήτων θεωρήθηκε την ίδια χρονιά η υπογραφή της συνθήκης περιορισμού των πυρηνικών εξοπλισμών SALT II με τη Σοβιετική Ένωση. Πολύ γρήγορα όμως, ο Κάρτερ ανακάλεσε τη συνθήκη, απαντώντας στη σοβιετική επέμβαση στο Αφγανιστάν. Παράλληλα, ο «φιλειρηνιστής» πρόεδρος επέβαλε εμπάργκο στις αμερικανικές εξαγωγές σιτηρών στην ΕΣΣΔ και πρωτοστάτησε στην επιχείρηση μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών της Μόσχας το καλοκαίρι του 1980, στο οποίο τελικά συμμετείχαν οι ΗΠΑ και οι περισσότεροι δυτικοί σύμμαχοί της.

Το γεγονός όμως που σημάδεψε την προεδρία του, εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες επανεκλογής, ήταν η λεγόμενη κρίση των ομήρων στο Ιράν, όταν ομάδα ισλαμιστών φοιτητών κράτησαν ομήρους για περίπου ενάμιση χρόνο 52 Αμερικανούς στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Τεχεράνη, την επαύριο της Ιρανικής Επανάστασης το 1979. Η προσπάθεια του Κάρτερ να επιλύσει με το συνήθη διπλωματικό τρόπο την κρίση απέτυχε, όπως και μια παράνομη μυστική στρατιωτική επιχείρηση, που έληξε πριν καν ξεκινήσει με τη συντριβή ενός αεροπλάνου κι ενός ελικοπτέρου.

Οι όμηροι τελικά απελευθερώθηκαν μια μέρα μετά την ορκωμοσία του Ρόναλντ Ρέιγκαν, προκαλώντας υπόνοιες για μυστική συμφωνία Ρεπουμπλικανών και ιρανικής κυβέρνησης, που δεν αποδείχτηκαν σε έρευνες που ακολούθησαν.

[Scouser]

Τον έκανε με τα κρεμμυδάκια ο Ριγκαν αυτόν.

[nowhere]

η κατάρα των 100.έχει φύγει κοσμάκης σ αυτή την ηλικια

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

100 χρόνων ήταν , τι να κάνουμε. Από τα διάφορα τούβλα που βγάζουν προέδρους οι ρεπουμπλικανοι, σίγουρα έμοιαζε με Αϊνστάιν.

[Zundapp]

η κατάρα των 100.έχει φύγει κοσμάκης σ αυτή την ηλικια

η Καίτη Γκρέυ βασταει ακομα

[georgebi]

100 χρόνων ήταν , τι να κάνουμε. Από τα διάφορα τούβλα που βγάζουν προέδρους οι ρεπουμπλικανοι, σίγουρα έμοιαζε με Αϊνστάιν.

Σε έχω ξαναρωτήσει....Βιβιαν, εσύ;

[georgebi]

[Dwarven Blacksmith]

Μεταξύ των Προέδρων των ΗΠΑ ήταν σίγουρα από τους καλύτερους ως άνθρωπος.
Χαμηλά η μπάρα βέβαια.

[πατησιωτης]

Όλα τα βιβλία που προέβλεπαν νίκη των Σοβιετικών στον ψυχρό πόλεμο από τον Ρεβέλ ως τον Καστοριάδη βγήκαν επί προεδρίας του.Ήταν η εποχή που οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στο Αφγανιστάν,οι Κουβανοί ΄κυριαρχούσαν στην Αφρική από Αγκόλα έως Αιθιοπία και στη Νικαράγουα ανέβαιναν οι Σαντινίστας και με δική του υποστήριξη.
Έχω ακόμη το βιβλίο του Καστοριάδη "Μπροστά στον πόλεμο" όπου γράφει ότι το αντιδραστικό ρεύμα Ρήγκαν δεν επαρκεί για να αντιστρέψει την κατάσταση.Καλά κρασιά.

[George_V]

Τον ειχα δει απο κοντα το 2010.

Ηταν στην πτηση μας απο Ατλαντα για Παρισι (πεταξαμε εκτακτως και εν μεσω καταιγιδας για να παει ο Καρτερ σε ενα συνεδριο στο Παρισι) και μας χαιρετησε ολους προσωπικα με χειραψια και ανταλλαξαμε και δυο κουβεντες.

Για Δημοκρατικος ηταν απο τους καλους υποψηφιους και Νοτιος.

[Japetus]

[nowhere]

η Καίτη Γκρέυ βασταει ακομα

30 χρόνια μαξ της δίνω

[Scouser]

100 χρόνων ήταν , τι να κάνουμε. Από τα διάφορα τούβλα που βγάζουν προέδρους οι ρεπουμπλικανοι, σίγουρα έμοιαζε με Αϊνστάιν.

Μιλάμε για τον πιο αποτυχημενο πρόεδρο στη μεταπολεμικη Ιστορία των ΗΠΑ. Το ανοϊκό ζόμπι δεν πιάνεται, δεν κυβέρνησε ποτέ ουσιαστικά.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

100 χρόνων ήταν , τι να κάνουμε. Από τα διάφορα τούβλα που βγάζουν προέδρους οι ρεπουμπλικανοι, σίγουρα έμοιαζε με Αϊνστάιν.

Μιλάμε για τον πιο αποτυχημενο πρόεδρο στη μεταπολεμικη Ιστορία των ΗΠΑ. Το ανοϊκό ζόμπι δεν πιάνεται, δεν κυβέρνησε ποτέ ουσιαστικά.

Καλά και ο Στάλιν ήταν ο πιο επιτυχημένος, αλλά θα προτιμησω τον χρουτσωφ. Επίσης μιλάμε για ατομικά επίπεδο, ο άνθρωπος είχε επίπεδο. Reagan, Bush jr, trump, όλοι είναι τούβλα μπατικα. Μάλλον για να πιάνουν το ανάλογο επίπεδο σκέψης της βάσης.