Γιατί όταν εκνευριζόμαστε κάνουμε ορθογραφικά λάθη;

[neon imposter]

Απλώς το επισημαίνω.

Δεν έχω απάντηση ακόμη, αλλά θα ήθελα να ακούσω γνώμες.

Ίσως κάνω κάποια πειράματα με γύφτους κ τους βάλω έπειτα να απαντήσουν γραπτώς - αν δεν έχουν ορθογραφικά αυτό σημαίνει ότι οπωσδήποτε κάποιος μηχανισμός κρύβεται από πίσω.

[Green Dragon]

Εγώ πάντως δεν κάνω ακόμα και αν έχω σεληνιαστεί. Μήπως είναι δικό σου πρόβλημα;

[neon imposter]

Παρατηρώ - συνήθως αν δεν είμαι σίγουρος για κάτι, το κοιτάζω πριν γράψω.

Υπάρχει βέβαια πάντα και ένας άλλος δρόμος - "σπέρνεις" τυχαία "λάθη" στα καλά καθούμενα ώστε όταν κάνεις πράγματι λάθος και σε πιάσουν στα πράσα να ισχυριστείς ότι το έκανες επίτηδες.

[neon imposter]

Κ αφού όταν εκνευριζόμαστε υποπίπτουμε σε λάθη, θα έπρεπε όταν υποπίπτουμε σε λάθη να εκνευριζόμαστε κοκ επ' άπειρον

Αλλά κανείς δεν φαίνεται να εκνευρίζεται όταν υποπίπτει σε λάθη που προκάλεσε ο εκνευρισμός του

[Πασιφάη]

Ενίοτε μπορεί να μου ξεφεύγουν. Κυρίως όταν γράφω κάτι βιαστικά. Αλλά γενική κουβέντα, δεν έχω εντοπίσει κάτι, απλά και μόνο λόγω εκνευρισμού.

[ΓΑΛΗ]

Κ αφού όταν εκνευριζόμαστε υποπίπτουμε σε λάθη, θα έπρεπε όταν υποπίπτουμε σε λάθη να εκνευριζόμαστε κοκ επ' άπειρον

Αλλά κανείς δεν φαίνεται να εκνευρίζεται όταν υποπίπτει σε λάθη που προκάλεσε ο εκνευρισμός του

Το πάθος είναι αλληλένδετο με τη βιασύνη, οπότε δεν υπάρχει χρόνος για δεύτερη ανάγνωση.

Το γαρ πολύ του εκνευρισμού γεννά την οκνηρία.

[Chainis]

Γιατί η προσοχή μας και η σκέψη μας είναι αλλού, σε ότι μας εκνεύρισε.

[neon imposter]

Κ αφού όταν εκνευριζόμαστε υποπίπτουμε σε λάθη, θα έπρεπε όταν υποπίπτουμε σε λάθη να εκνευριζόμαστε κοκ επ' άπειρον

Αλλά κανείς δεν φαίνεται να εκνευρίζεται όταν υποπίπτει σε λάθη που προκάλεσε ο εκνευρισμός του

Το πάθος είναι αλληλένδετο με τη βιασύνη, οπότε δεν υπάρχει χρόνος για δεύτερη ανάγνωση.

Το γαρ πολύ του εκνευρισμού γεννά την οκνηρία.

Ναι

Σκεφτόμουν αυτό το μπωντλαιρικό σχόλιο - Αυτό που είναι μεθυστικό στο κακό γούστο, είναι η αριστοκρατική αίσθηση του να δυσαρεστείσαι.

Αν κάποιος δυσαρεστείται, αν εκνευρίζεται - αυτό σημαίνει ότι θεωρεί την αντίθετη γνώμη ως ένα είδος κακού γούστου (αφού τα πάντα είναι αισθητική) - και όμως, φροντίζει να απαντήσει στο κακό γούστο με κακό γούστο (κάνοντας ορθογραφικό λάθος);

Μήπως έχουμε ανάγκη το κακό γούστο, επειδή ακριβώς είναι μεθυστική η αίσθηση που προκαλεί;

[neon imposter]

Γιατί η προσοχή μας και η σκέψη μας είναι αλλού, σε ότι μας εκνεύρισε.

Ναι, αλλά γραπτώς υπάρχει ο χρόνος για έλεγχο, δεν είναι προφορική η κατάσταση όπου αυθόρμητα αμολάμε κοτσάνες πριν μετρήσουμε ως το 10.

[ΓΑΛΗ]

Κ αφού όταν εκνευριζόμαστε υποπίπτουμε σε λάθη, θα έπρεπε όταν υποπίπτουμε σε λάθη να εκνευριζόμαστε κοκ επ' άπειρον

Αλλά κανείς δεν φαίνεται να εκνευρίζεται όταν υποπίπτει σε λάθη που προκάλεσε ο εκνευρισμός του

Το πάθος είναι αλληλένδετο με τη βιασύνη, οπότε δεν υπάρχει χρόνος για δεύτερη ανάγνωση.

Το γαρ πολύ του εκνευρισμού γεννά την οκνηρία.

Ναι

Σκεφτόμουν αυτό το μπωντλαιρικό σχόλιο - Αυτό που είναι μεθυστικό στο κακό γούστο, είναι η αριστοκρατική αίσθηση του να δυσαρεστείσαι.

Αν κάποιος δυσαρεστείται, αν εκνευρίζεται - αυτό σημαίνει ότι θεωρεί την αντίθετη γνώμη ως ένα είδος κακού γούστου (αφού τα πάντα είναι αισθητική) - και όμως, φροντίζει να απαντήσει στο κακό γούστο με κακό γούστο (κάνοντας ορθογραφικό λάθος);

Μήπως έχουμε ανάγκη το κακό γούστο, επειδή ακριβώς είναι μεθυστική η αίσθηση που προκαλεί;

Επειδή ακριβώς το κακό γούστο έχει να κάνει με την προσωπική αισθητική του καθενός, τόσο το καλόγουστο όσο και το κακόγουστο είναι τελείως αφηρημένες έννοιες, που ουδείς μπορεί ή δικαιούται να προσδιορίσει.

Ενιγουέι, επειδή είναι τεράστιο αυτό το θέμα, υποθέτω ότι αυτή η "μεθυστική" αίσθηση που εννοείς αφορά στη συνειδητή επικάλυψη του κακόγουστου με την τσεκουράτη αυθεντικότητα...

[neon imposter]

Το πάθος είναι αλληλένδετο με τη βιασύνη, οπότε δεν υπάρχει χρόνος για δεύτερη ανάγνωση.

Το γαρ πολύ του εκνευρισμού γεννά την οκνηρία.

Ναι

Σκεφτόμουν αυτό το μπωντλαιρικό σχόλιο - Αυτό που είναι μεθυστικό στο κακό γούστο, είναι η αριστοκρατική αίσθηση του να δυσαρεστείσαι.

Αν κάποιος δυσαρεστείται, αν εκνευρίζεται - αυτό σημαίνει ότι θεωρεί την αντίθετη γνώμη ως ένα είδος κακού γούστου (αφού τα πάντα είναι αισθητική) - και όμως, φροντίζει να απαντήσει στο κακό γούστο με κακό γούστο (κάνοντας ορθογραφικό λάθος);

Μήπως έχουμε ανάγκη το κακό γούστο, επειδή ακριβώς είναι μεθυστική η αίσθηση που προκαλεί;

Επειδή ακριβώς το κακό γούστο έχει να κάνει με την προσωπική αισθητική του καθενός, τόσο το καλόγουστο όσο και το κακόγουστο είναι τελείως αφηρημένες έννοιες, που ουδείς μπορεί ή δικαιούται να προσδιορίσει.

Ενιγουέι, επειδή είναι τεράστιο αυτό το θέμα, υποθέτω ότι αυτή η "μεθυστική" αίσθηση που εννοείς αφορά στη συνειδητή επικάλυψη του κακόγουστου με την τσεκουράτη αυθεντικότητα...

Δεν γνωρίζω τι εννοεί ο Μπωντλαίρ, αλλά επειδή έχει πει ότι και η τύψη είναι μοναδικό συστατικό της ηδονής, φαντάζομαι ότι εννοεί πως ο εκνευρισμός αυτός που προκαλεί το κακό γούστο είναι σαν εσπρέσο κικ για τον οργανισμό ή κάτι τέτοιο.

Από την άλλη, προφανώς υπάρχει καλό γούστο, δεν είναι αφηρημένη έννοια, μην αρχίζουμε τα αριστερόστροφα δλδ

[neon imposter]

τι είναι τσεκουράτη αυθεντικότητα

[ΓΑΛΗ]

τι είναι τσεκουράτη αυθεντικότητα

Κάτι που παραπέμπει στον πολάκειο λόγο.

[AlienWay]

Γιατί δεν έχουμε χρόνο να τα διορθώσουμε εκείνη τη στιγμή.

[Beria]

Κάποιοι πρέπει να είναι διαρκώς εκνευρισμένοι