Γιατί ένας Γ' παγκόσμιος πόλεμος δεν θα είναι πυρηνικός
Δημοσιεύτηκε: 03 Μαρ 2022, 08:04
Όλοι φοβούνται τον πυρηνικό πόλεμο.
Ο Πούτιν όμως τους έπαιξε πονηρά και εκτός απροόπτου πήρε την Ουκρανία.
Τίθεται σαν ερώτημα, ισχύουν όλα όσα ακούμε περί πυρηνικού ολέθρου, πυρηνικού ολοκαυτώματος και τα λοιπά ή μήπως όχι ;
Κατά τη γνώμη μου δεν ισχύουν και πρόκειται για ένα μεγάλο στρατηγικό λάθος που έκαναν και οι δύο πλευρές, από την εποχή του ψυχρού πολέμου και μετά.
Σε ένα πυρηνικό πόλεμο δεν μπορεί να υπάρξει νικητής.
Δεν είναι απλά σχήμα λόγου ή δήλωση ενός φιλειρηνιστή αυτό.
Διότι πέστε μου πως θα γίνει ; Ποιές είναι οι μάχες, οι στρατηγικές κινήσεις ;
Συζητάμε πάντα με την προϋπόθεση ότι έχουν και οι δύο πυρηνικά. Αν έχει ο ένας δεν πιάνεται. Αν έχει ο ένας από τους δύο μόνο μπορεί και να τα χρησιμοποιήσει, όπως έγινε με την Ιαπωνία το 1945. Να έχουν και οι δύο.
Πέστε μου λοιπόν πως θα γινόταν η απόβαση της Νορμανδίας αν είχαν και οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί πυρηνικά. Ή και η αντιαπόβαση.
Πέστε μου πως θα γινόταν το leapfrogging στον Ειρηνικό.
Απλά δεν βγαίνει λογαριασμός.
Νομίζω λοιπόν ότι ο οποιοσδήποτε πόλεμος μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων θα είναι εν πολλοίς συμβατικός.
Μπορεί να ισχύσει ο εξής κανόνας: Αν κάνεις χρήση πυρηνικών εσύ, θα κάνω χρήση κι εγώ.
Γιατί να μην ισχύσει ; Ποιό λογικό είναι να ισχύσει και να μην κάνει χρήση κανένας, ενώ όμως ο πόλεμος θα διεξαχθεί κανονικά.
Τι γίνεται τώρα αν ένας από τους δύο στην πορεία βρεθεί σε απελπιστική θέση ;
Όπως η Γερμανία το 1945 μετά την κατάρρευση της γραμμής Ζίγκφριντ και την κατάρρευση και της άλλης γραμμής στα ανατολικά.
Δεν θα ήταν πρόσκληση για χρήση πυρηνικών αυτό από τη Γερμανία ;
Όχι, πιστεύω δεν θα ήταν. Μετά από την πρώτη κρυάδα η ατμόσφαιρα που θα επικρατούσε στο "wolf's lair" δεν θα διέφερε από την ατμόσφαιρα στη διάρκεια των peace talks του Μονάχου το 1938. Θα έλεγαν "παραδινόμαστε" ή θα έλεγαν "το συνεχίζουμε για λίγο ακόμα".
Φυσικά ένας άλλος κανόνας θα είναι "όχι δίκες της Νυρεμβέργης - όχι εγκληματίες πολέμου". Ο Αδόλφος απλά θα επέστρεφε στη βίλλα του στο Λαγονήσι με την Εύα.
Ξέρω ότι σε διάφορες φάσεις στο παρελθόν παραλίγο να πατηθούν τα κουμπιά, όπως στην κρίση της Κούβας για παράδειγμα.
Μπορεί, αλλά αυτό ήταν στα πλαίσια του μόνιμου στρατηγικού λάθους και των δύο. Έδωσαν μεγαλύτερη βάση στον Οππενχάϊμερ και στον Αϊνστάϊν απ' ότι έπρεπε.
Ένας που το πήρε χαμπάρι είναι φυσικά ο Πούτιν.
Ο Πούτιν όμως τους έπαιξε πονηρά και εκτός απροόπτου πήρε την Ουκρανία.
Τίθεται σαν ερώτημα, ισχύουν όλα όσα ακούμε περί πυρηνικού ολέθρου, πυρηνικού ολοκαυτώματος και τα λοιπά ή μήπως όχι ;
Κατά τη γνώμη μου δεν ισχύουν και πρόκειται για ένα μεγάλο στρατηγικό λάθος που έκαναν και οι δύο πλευρές, από την εποχή του ψυχρού πολέμου και μετά.
Σε ένα πυρηνικό πόλεμο δεν μπορεί να υπάρξει νικητής.
Δεν είναι απλά σχήμα λόγου ή δήλωση ενός φιλειρηνιστή αυτό.
Διότι πέστε μου πως θα γίνει ; Ποιές είναι οι μάχες, οι στρατηγικές κινήσεις ;
Συζητάμε πάντα με την προϋπόθεση ότι έχουν και οι δύο πυρηνικά. Αν έχει ο ένας δεν πιάνεται. Αν έχει ο ένας από τους δύο μόνο μπορεί και να τα χρησιμοποιήσει, όπως έγινε με την Ιαπωνία το 1945. Να έχουν και οι δύο.
Πέστε μου λοιπόν πως θα γινόταν η απόβαση της Νορμανδίας αν είχαν και οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί πυρηνικά. Ή και η αντιαπόβαση.
Πέστε μου πως θα γινόταν το leapfrogging στον Ειρηνικό.
Απλά δεν βγαίνει λογαριασμός.
Νομίζω λοιπόν ότι ο οποιοσδήποτε πόλεμος μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων θα είναι εν πολλοίς συμβατικός.
Μπορεί να ισχύσει ο εξής κανόνας: Αν κάνεις χρήση πυρηνικών εσύ, θα κάνω χρήση κι εγώ.
Γιατί να μην ισχύσει ; Ποιό λογικό είναι να ισχύσει και να μην κάνει χρήση κανένας, ενώ όμως ο πόλεμος θα διεξαχθεί κανονικά.
Τι γίνεται τώρα αν ένας από τους δύο στην πορεία βρεθεί σε απελπιστική θέση ;
Όπως η Γερμανία το 1945 μετά την κατάρρευση της γραμμής Ζίγκφριντ και την κατάρρευση και της άλλης γραμμής στα ανατολικά.
Δεν θα ήταν πρόσκληση για χρήση πυρηνικών αυτό από τη Γερμανία ;
Όχι, πιστεύω δεν θα ήταν. Μετά από την πρώτη κρυάδα η ατμόσφαιρα που θα επικρατούσε στο "wolf's lair" δεν θα διέφερε από την ατμόσφαιρα στη διάρκεια των peace talks του Μονάχου το 1938. Θα έλεγαν "παραδινόμαστε" ή θα έλεγαν "το συνεχίζουμε για λίγο ακόμα".
Φυσικά ένας άλλος κανόνας θα είναι "όχι δίκες της Νυρεμβέργης - όχι εγκληματίες πολέμου". Ο Αδόλφος απλά θα επέστρεφε στη βίλλα του στο Λαγονήσι με την Εύα.
Ξέρω ότι σε διάφορες φάσεις στο παρελθόν παραλίγο να πατηθούν τα κουμπιά, όπως στην κρίση της Κούβας για παράδειγμα.
Μπορεί, αλλά αυτό ήταν στα πλαίσια του μόνιμου στρατηγικού λάθους και των δύο. Έδωσαν μεγαλύτερη βάση στον Οππενχάϊμερ και στον Αϊνστάϊν απ' ότι έπρεπε.
Ένας που το πήρε χαμπάρι είναι φυσικά ο Πούτιν.