Γιατι τα ριμεηκ/ριμπουτ ταινιων και σειρων ειναι τοσο χαλια?

[George_V]

Προχτες ετυχε να δω το ριμεηκ του Μπεν Χουρ και πραγματικα δεν αντεξα. Πετσοκομμενο, ρηχο ανευρο και γενικοτερα καμια σχεση ουτε με την ταινια του 1959 ουτε με αυτη του 1925.

Ειναι σαν να την εγραψαν στο ποδι και να τη γυρισαν στα γρηγορα σαν βιντεοκασετα.

Και αυτο το εχω δει σε ολα τα ριμεηκ/ριμπουτ που εχουν βγει. Υπαρχουν φυσικα και εξαιρεσεις στον κανονα αλλα γενικοτερα ειναι σκατα τα ριμεηκ.

Γιατι?

[Συριζαίος]

Γιατί δεν υπάρχουν σοβαροί συντελεστες(σκηνοθέτες κτλ) πλέον.

[alekhine]

τα reboot καλο ειναι να εξαταζονται κατα περιπτωση

παραδειγματα καλων reboot

Spoiler

και μερικα αθλια reboots

Spoiler

[George_V]

Ειπα οτι υπαρχουν εξαιρεσεις στον κανονα.

Το Καζινο Ρουαγιαλ ειναι η εξαιρεση. Το Μπεν Χουρ του 2016 ειναι ο κανονας. Γυρισμενο λες και κανεις αγγαρεια. Οι Βιντεοκασσετες του 80 ηταν καλυτερα γυρισμενες.

[alekhine]

ελα ρε μλκ σου βαλα και αλλα καλα reboots
γενικα στα reboot παντως εχεις καλυτερες πιθανοτητες να βγαλεις φλομπα απο καλο παντως

[George_V]

ελα ρε μλκ σου βαλα και αλλα καλα reboots
γενικα στα reboot παντως εχεις καλυτερες πιθανοτητες να βγαλεις φλομπα απο καλο παντως

Και στα ριμεηκ επισης.

[zteo]

Γενικα ζουμε εναν κινηματογραφικο μεσαιωνα οπου τα παντα στηριζοντε σε remake-reboot παλιων επιτυχημενων franchise.

[Naranjita]

και στο political correct που για να μην θίγονται οι διάφορες φυλές (μαο μαο κτλ) οι ταινίες και σειρές βγαίνουν νερόβραστες.

[Mhtsos]

Δεν συμφωνώ, κάποια ριμέικ είναι εκπληκτικά:



Ή και καλύτερα από την πρώτη ταινία:

[Stalker]

Γενικα ζουμε εναν κινηματογραφικο μεσαιωνα οπου τα παντα στηριζοντε σε remake-reboot παλιων επιτυχημενων franchise.

Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερα χρυσή εποχή του κινηματογράφου για να λέμε την τωρινή μεσαίωνα, απλά γίνεται εξιδανίκευση του παρελθόντος επειδή μόνο οι καλές ταινίες γίνονται διαχρονικές, ενώ για κάθε 12 Angry Men είχες σκηνοθέτες τύπου Ed Wood που έβγαζαν μια ταινία το δίμηνο που τον επόμενο χρόνο δεν την θυμόνταν ούτε οι πρωταγωνιστές της.

Αν έχει κάτι το ιδιαίτερο η εποχή μας είναι η μετανάστευση ταλέντου προς την τηλεόραση και η δυνατότητα αποσυμπιεσμένου story telling που παρέχει. Το ότι στο σινεμά πλέον πας περισσότερο για το χαππενινγκ και την έξοδο και όχι για την ταινία είναι περισσότερο πισωγύρισμα παρά σημείο των καιρών.

[Stalker]

Δεν συμφωνώ, κάποια ριμέικ είναι εκπληκτικά:

Fury Road

Dredd 3d

Blade Runner 2049

Όλα αυτά είναι sequels εκτός από το dredd που είναι reboot, κανένα δεν είναι ρημέικ. Όλα έχουν ορίτζιναλ σενάριο. Συμφωνώ ότι είναι κορυφαίες ταινίες πάντως.

[Stalker]

Προχτες ετυχε να δω το ριμεηκ του Μπεν Χουρ και πραγματικα δεν αντεξα. Πετσοκομμενο, ρηχο ανευρο και γενικοτερα καμια σχεση ουτε με την ταινια του 1959 ουτε με αυτη του 1925.

Ειναι σαν να την εγραψαν στο ποδι και να τη γυρισαν στα γρηγορα σαν βιντεοκασετα.

Και αυτο το εχω δει σε ολα τα ριμεηκ/ριμπουτ που εχουν βγει. Υπαρχουν φυσικα και εξαιρεσεις στον κανονα αλλα γενικοτερα ειναι σκατα τα ριμεηκ.

Γιατι?

Γιατί υπάρχει κόσμος που δίνει λεφτά για να τα βλέπει, δεν είναι κανένα μεγάλο μυστήριο.

Αν μια ταινία βγάλει ένα δολάριο κέρδος θεωρείται επιτυχία και οι καριέρες των συντελεστών ακμάζουσες.

[zteo]

Γενικα ζουμε εναν κινηματογραφικο μεσαιωνα οπου τα παντα στηριζοντε σε remake-reboot παλιων επιτυχημενων franchise.

Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερα χρυσή εποχή του κινηματογράφου για να λέμε την τωρινή μεσαίωνα, απλά γίνεται εξιδανίκευση του παρελθόντος επειδή μόνο οι καλές ταινίες γίνονται διαχρονικές, ενώ για κάθε 12 Angry Men είχες σκηνοθέτες τύπου Ed Wood που έβγαζαν μια ταινία το δίμηνο που τον επόμενο χρόνο δεν την θυμόνταν ούτε οι πρωταγωνιστές της.

Αν έχει κάτι το ιδιαίτερο η εποχή μας είναι η μετανάστευση ταλέντου προς την τηλεόραση και η δυνατότητα αποσυμπιεσμένου story telling που παρέχει. Το ότι στο σινεμά πλέον πας περισσότερο για το χαππενινγκ και την έξοδο και όχι για την ταινία είναι περισσότερο πισωγύρισμα παρά σημείο των καιρών.

Η Καθε δεκαετια ειχε και ενα νεο franchise που την καθοριζε.Πλησιαζουμε στο 2020 και ακομα δεν εχει δημιουργηθει τιποτα.Ακομα και στην τηλεοραση αναμασανε τα παλια franchise.Ιδιως στην επιστημονικη φαντασια.

[Συριζαίος]

Γενικα ζουμε εναν κινηματογραφικο μεσαιωνα οπου τα παντα στηριζοντε σε remake-reboot παλιων επιτυχημενων franchise.

Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερα χρυσή εποχή του κινηματογράφου για να λέμε την τωρινή μεσαίωνα, απλά γίνεται εξιδανίκευση του παρελθόντος επειδή μόνο οι καλές ταινίες γίνονται διαχρονικές, ενώ για κάθε 12 Angry Men είχες σκηνοθέτες τύπου Ed Wood που έβγαζαν μια ταινία το δίμηνο που τον επόμενο χρόνο δεν την θυμόνταν ούτε οι πρωταγωνιστές της.

Αν έχει κάτι το ιδιαίτερο η εποχή μας είναι η μετανάστευση ταλέντου προς την τηλεόραση και η δυνατότητα αποσυμπιεσμένου story telling που παρέχει. Το ότι στο σινεμά πλέον πας περισσότερο για το χαππενινγκ και την έξοδο και όχι για την ταινία είναι περισσότερο πισωγύρισμα παρά σημείο των καιρών.

Η Καθε δεκαετια ειχε και ενα νεο franchise που την καθοριζε.Πλησιαζουμε στο 2020 και ακομα δεν εχει δημιουργηθει τιποτα.Ακομα και στην τηλεοραση αναμασανε τα παλια franchise.Ιδιως στην επηστιμονικη φαντασια.

Έχει το Game of thrones

[Stalker]

Η Καθε δεκαετια ειχε και ενα νεο franchise που την καθοριζε.Πλησιαζουμε στο 2020 και ακομα δεν εχει δημιουργηθει τιποτα.Ακομα και στην τηλεοραση αναμασανε τα παλια franchise.Ιδιως στην επιστημονικη φαντασια.

Το αντίθετο νομίζω, τώρα που το franchise είναι το κατεξοχήν επικερδές μοντέλο έχουμε τόσα πολλά που είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ένα σαν χαρακτηριστικό, και έχουμε και το concept των shared universes (δηλαδή franchise από franchise) να περιπλέκει τα πράγματα.

Την απαίτηση να υπάρχει ένα κυρίαρχο φράντσαϊζ ανά δεκαετία την βρίσκω λίγο αυθαίρετη σαν κριτήριο.