Γιατί ζηλεύω τις κότες.

[Γενιά της Αγαμίας]

Θέλω να είχα γεννηθεί κότα. Δε νιώθω ολοκληρωμένος που γεννήθηκα άνδρας.
Θέλω να ανοίξω τα φτερά μου , να τα ισιώσω και να τα κόψω ωραίες αφέλειες ή να πετάξω ένα χαριτωμένο λειρί μπροστά.
Θέλω να φορέσω μια ταμπέλα ιδιοκτησίας-υποταγής στον σύντροφο μου που μου πήρε (αν θυμάστε για ποιον μιλάω στο ΠΑΚΥ) και να γουστάρω.
Να φορέσω κάτι κοντό και να βγω έξω να θαυμάσουν όλοι τα μπούτια μου.

Θέλω να τρώω σανό.

Θέλω να βάλω ένα προκλητικό άβαταρ και να με δω στον καθρέφτη.
Θα θελα πάραααα πολύ να είχα ένα απαλό αποτριχωμένο δέρμα. Χωρίς ίχνος πατριαρχικής τρίχας. Να ναι το κορμί μου πορσελάνη.
Μακάρι να μπορούσα να φτιάξω ένα πιάτο της προκοπής.

Όλα αυτά τα ονειρεύτηκα σήμερα που έλεγα ότι δεν θα ξαναγράψω στο πχώρουμ λόγω του ατενσιοχορισμού που δεν πέτυχε.
Σήμερα λοιπόν ένιωσα για 2η φορά στη ζωή μου ότι είμαι κότα. Μου έχω βγάλει και όνομα. Για ευνόητους λόγους το λέω. Γεια σας είμαι η Λιλίκα.
Μπήκα που λέτε στην περσόνα μου την 100% ορνιθική και ένιωσα τέτοια πληρότητα συναισθημάτων. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Είμαι σίγουρα καρακοτάρα.
Θα μπορούσα να ήμουν εύκολα η πιο χαρούμενη κότα στον κόσμο. Αρκεί να υπάρχω στο κοτέτσι των άλλων ως τέτοια.
Το φύλο είναι όντως κοινωνικό το κατάλαβα. Ανούσιος περιορισμός. Αρκεί να υιοθετείς τα αηδιαστικά στοιχεία του άλλου φύλου, κρατώντας και τα αποκρουστικά του δικού σου. Χρειάζομαι κοινό για να λειτουργήσω ως κότα. Αλήθεια θα μπορούσα να είμαι Βασίλισσα.
Ίσως είναι όνειρο. Όμως εγώ θα το κλωσσήσω. Αν μπορεί να γίνει εδώ ή σε άλλα φεμινιστικά περιβάλλοντα θα πάω μπροστά ως θηλυκό.
Πείτε με Λιλίκα.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Το πχώρουμ έχει Γενιά-ποιηθεί πλήρως. Θρίαμβος.

[taliban]

Να γραφτει και η γενιά της μαλακιας.

Να έχουμε απαρτία εστω και τυπικά.

[Papa John]

Θέλω να τρώω σανό.

Άλλη μάρκα εννοείς ;