ΙΣΠΑΝΟΙ <<ΛΑΙΚΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ>> ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ 1936 ΤΟΝ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΧΡΥΣΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΣΟΒΙΕΤΙΑ

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Πιό παραστατικός όμως απ’ τόν Καΐσλερ είναι έ¬νας άλλος μαχητής τής «Δημοκρατίας». Αύτός δεν είναι αριστερός διανοούμενος ή Δημοκρατικός ’Αγγλοσάξων. Είναι ένας πούρος Ισπανός καί βέρος κομμουνιστής. Έζησε κι αύτός άπό κοντά τή «Δημο¬κρατική» "Ισπανική ύπόθεσι, όχι όμως σάν παρατη¬ρητής ή σάν κομπάρσος, αλλά σάν ένας άπό τούς πρωταγωνιστάς. Είναι ό Κόκκινος Στρατηγός τής «Δημοκρατικής "Ισπανίας» Βαλεντίνος Γκοντζάλεθ, γνωστός μέ τήν επαναστατική προσωνυμία «ΕΑ ΚΑΜΠΕΣΙΝΟ» (ό χωριάτης). "Ένα «άγριο θηρίο διψασμένο γιά αίμα» γιά τούς έθνικιστάς καί ένας «πο¬λέμαρχος άνωτέρας κλάσεως καί πρώτης γραμμής στρατηγικό κεφάλι παρά τόν άναλφαθητισμό του» γιά τούς δημοκρατικούς.
Εδώ θά μεταφέρω ένα κομμάτι άπό μιά συνέντευξι πού έδωσε στά 1961 στό Παρίσι πού δούλευε χτί¬στης σέ γιαπί, στό Γάλλο συνεργάτη τού περιοδικού «"Ιστορία γιά όλους» Φρανσουά Μπρινιώ:
«Τις παραμονές τού έμφυλίου πολέμου, διηγείται ό Καμπεσίνο, δούλευα καί τότε σ’ ένα γιαπί. Καί ξέ¬ρεις ποιόν είχα έργοδηγό; Τόν Ίμπαροΰρι, ναί, τόν
σύζυγο τής Ντολόρες, τής περιφήμου Πασιονά- ριας!».

Καί σ' αυτό τό όνομα ξεσπάει γιά μιά στιγμή γιο¬μάτος βιαιότητα κι άγανάκτησι.
- «'Άχ αυτή! Τι βρωμοθήλυκο! Τό ξέρεις ότι την ξαναβρήκα στη Ρωσία τό 1940! Είχε φροντίσει νά φέρη τον έραστή της άπ την κατεχομένη Γαλλία μέ ένα χιτλερικό άεροπλάνο! Έξ αιτίας τέτοιων άνθρώπων χάσαμε. Πού τούςένδιέφερε περισσότερο νά καλοπεράσουν, νά πλουτίσουν καί νά τρώγωνται γιά την έξουσία παρά νά βάλουν τά δυνατά τους γιά νά συντρίψουν τόν Φράνκο. Ή μόνη έπιχείρησις πού είχαν έπιτυχία ήταν ή κλεψιά του Ισπανικού χρυ¬σού. Ήμουνα έκεΐ. 'Άχ, τί άφελής πού στάθηκα κεί¬νη τήν έποχή
- Ηταν τόν 'Οκτώβριο τού 1936. Ό δόκτωρ Νεγκρίν, τότε υπουργός των Οικονομικών τής Κυβερνήσεως Καμπαλλέρο, είχε θελήσει νά μετα φέρη τό χρυσάφι τής Τραπέζης τής Ισπανίας σέ μέ¬ρος ασφαλές.
- ~Ηταν φυσικά ένα μυστικό τού Κρά¬τους. Αλλά ό Ρόζεμπεργκ, ό σοβιετικός πρέσβυς (στή Μαδρίτη), οι πράκτορες τής Νικαβεντέ στήν Ι¬σπανία καί ό Χοσέ Ντιάζ, ό γενικός γραμματεύς τού κομμουνιστικού κόμματος Ισπανίας, ήσαν έπίσης έν γνώσει. Ό ίδιος ό Ντιάζ μέ κάλεσε καί μού είπε:
- Έσύ θ’ άναλάβης τή διεύθυνσι τής έπιχειρήσεως. Πρέπει νάχης τελειώσει μέσα σέ δυο ώρες.
- Μήπως θά πρέπει νά χρησιμοποιήσω βία; τόν ρώτησα.
- ’Όχι. Ή έπιχείρησις έχει πολύ καλά προπαρα¬σκευαστή. Δέν θά χρειαστή.
Ό μόνος πού θά μπορούσε νά έχη άντιρρήσεις γιά τή «μεταφορά» ήταν ό διευθυντής τής Τραπέζης.
"Ένας τίμιος δημοκράτης. Ό Νεγκρίν τόν κάλεσε σέ μιά σύσκεψι πού κράτησε τέσσαρες ώρες. Έν τω με¬ταξύ οι φύλακες άντικατασταθήκανε άπό δικούς μας άνθρώπους πού φορώντας στολές φυλάκων, έβγαλαν τό χρυσάφι άπό τά υπόγεια. Υπήρχαν 7.800 κιβώτια πού φορτώθηκαν σέ τριανταπέντε καμιόνια. Άφησαμε τή Μαδρίτη στίς 10 και 42 .'Στήν έξοδο τής πόλεως ή φάλαγγα των αυτοκινήτων σταμάτησε. Διώ¬ξαμε τούς πρώτους σωφεραίους. Τοποθετήσαμε κόκ¬κινες σημαίες πάνω στά καμιόνια γιά νά δείξουμε ότι τά οχήματα είναι φορτωμένα μέ έκρηκτικές ύλες.
’Έτσι, οι καινούργιοι οδηγοί πού έφτασαν, σχη¬μάτισαν τήν έντύπωσι ότι μεταφέρουν δυναμίτες καί ή κίνησις συνεχίστηκε χωρίς άπρόοπτα πάνω στό δρόμο τής Καρθαγένης.
Στή Γαλέτα τά κιβώτια τοποθετήθηκαν μέσα σέ μπαράγκες πού χρησιμέυσαν γιά έναποθήκευσι άποθεμάτων έκκρηκτικών υλών. Στίς 25 ’Οκτωβρίου κομμουνιστές πυροβολητές τίς φόρτωσαν σέ ένα βα¬πόρι καί πήραν τήν κατεύθυνσι τής Οδησσού. Ηταν μιά τεράστια κλεψιά εις βάρος τού Ισπανικού λαού. Εκείνη τήν εποχή ούτε πού τό σκέφτηκα. Τώρα ό¬μως, ή άνάμνησις τής συνενοχής μου μέ κάνει νά συχαίνομαι τόν εαυτό μου».
Μένει γιά λίγο σιωπηλός μέ τό πηγούνι άνάμεσα στά δυό χέρια καί συνεχίζει:
- «Δέν ήταν έξ άλλου ή μόνη κλεψιά πού έγινε εις βάρος τού Ισπανικού Λαού. "Οταν ξανακατέλαβα τή Λερίντα μ' ένα τολμηρό έγχείρημα, ανακάλυψα μέσα σέ μιά υπόνομο μιά μεγάλη ποσότητα άπό χρυ¬σάφι καί τόν καλύτερο ραδιοπομπό πού καθώς φαίνε¬ται υπήρχε σ’ όλη τήν Καταλωνία. Χάρισα τόν πομ¬πό στό Λουίς Κομπανύς τόν πρόεδρο τής Καταλωνίας. Τό χρυσό τόν μετέφερε ό κομμουνιστής Ούγγρια μέ δυό καμιόνια, καί μέ τήν έντολή νά τόν παραδώση στό Χοσέ Ντιάθ καί στήν Πασιονάρια.
Αργότερα ό Χοσέ Ντιάθ μού είπε ότι μεταφέρθη¬κε στή Γαλλία καί παραδόθηκε στό Μωρίς Τορέζ (τόν αρχηγό τού Κ.Κ. Γαλλίας). Κατά τίς τελευταίες μάχες στήν Καταλωνία, στό Καστίγιο ντέ Φιγκουέρας, έξη καμιόνια μέ χρυσάφι σέ ράβδους καί μέ πο¬λυτίμους λίθους φορτώθηκαν απ' τόν ταγματάρχη
Μανόλο, τό δεξί χέρι τον στρατηγόυ Λίστερ - ακόμα ένα ώραΐο μούτρο έπαναστάτη αυτός έκεϊ - πού στή Μόσχα άφοΰ έβίασε πέντε Ισπανίδες πρόσφυγες, τίς κατήγγειλε σάν φασίστριες γιά νά μήν μπορέσουν νά πιάσουν τά παράπονά τους. Τά τέσσαρα άπ' τά έξη καμιόνια τής Φιγκουέρας, πέρασαν έπίσης στή Γαλ¬λία. Θά πρέπει νά έξασφαλίσουν στό Βιγιασαντέθ ά¬νετα γεράματα. Ά, τί βρωμιά! 77 βρωμιά!...».
Δέ θά έπεκταθώ περισσότερο μέ τις αναμνήσεις του Έλ Καμπεσίνο, τό μόνο πού θά προσθέσω είναι μερικά άκόμα στοιχεία γιά τήν προσωπικότητά του: Γιός 'άναρχοσυνδικαλιστοϋ ηγέτη άρχισε τήν επανα¬στατική του σταδιοδρομία μέ φόνους χωροφυλάκων άπό πολύ νεαρή ήλικία. Φυλακίστηκε έπανειλημμένα κι έκανε αρκετούς μήνες στό κλαρί ληστοφυγόδικος. Σέ ηλικία 20 χρόνων ίδρυσε τίς κομμουνιστικές οργανώσεις έργατικής καί άγροτικής νεολαίας πού τίς γύμνασε στρατιωτικά. Κατά τή διάρκεια τού εμ¬φυλίου πολέμου ονομάστηκε στρατηγός και επί κε¬φαλής 10.000 άνδρών ανέπτυξε έντονη πολεμική δράσι. Φαίνεται ότι ήταν γεννημένος πολεμικός η¬γέτης παρά τή αγραμματοσύνη του. Φανατικός καί αίμοβόρος (μέ τά ίδια του τά χέρια όπως ομολογεί ό ίδιος είχε στείλει στόν άλλο κόσμο κάπου σαράντα χωροφύλακες) ήταν ό φόβος καί τρόμος όχι μόνο των άντιπάλων του άλλά καί των δικών του.
Μετά τό τέλος τού πολέμου πήγε στή Ρωσία. Ε¬κεί, οι Σοβιετικές Αρχές τόν έγκατέστησαν σ’ ένα πολυτελέστατο μέγαρο όπου τού έδωσαν καί δυό ώραιότατες κοπέλλες γιά νά τού παρέχουν κάθε είδους ύπηρεσία, μά πού στήν πραγματικότητα ήταν πρά¬κτορες τής Νικαβεντέ. Σέ λίγο καιρό τόν έβαλαν στή Σοβιετική Ακαδημία Πολέμου μ’ έναν ήγεμονικό μισθό.
Φαίνεται όμως ότι παρ’ όλη του τήν έπαναστατικότητα, κι’ ίσως έξ αιτίας αύτής, δέν μπόρεσε νά προσαρμοσθή μέ τή Σοβιετική Ηθική, γιατί, όταν σέ μιά έξέτασι κατά τή διάρκεια των μαθημάτων, τόν ρώτησαν «ποιά είναι ή αποστολή μιας όμάδος μά¬χης;» έδωσε τήν έξης καταπληκτική άπάντησι:
«Στήν Ε.Σ.Σ.Δ. ή άποστολή μιας όμάδος μάχης είναι . . νά κλέβη κόττες γιά τούς άρχηγους και νά τούς προμηθεύη ώραϊα κορίτσια»... Άπό κεΐ καί πέρα άρχίζει γι’ αύτόν μιά νέα περίοδος διωγμών, φυλακίσεων, μαρτυριών καί δραπετεύσεων γιά νά καταλήξη χτί¬στης στό Παρίσι, απόβλητος τού Ρωσικού παραδεί¬σου, καταδικασμένος εις θάνατον άπό τό Ισπανικό κράτος, διωγμένος άπό παντού...

υΓ,Εχετε δει κομμουνιστη που αγαπαει τον λαο απο οπου σιτιζεται;

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Ενας αμερικανος καθηγητης μεσα απο σοβιετικα αρχεια που επετρεψε ο γιελτσιν να ανοιχτουν εχει γραψει λεπτομερειες για το πως οι σταλινικοι καθαρισαν κοσμο στην ισπανια επι εμφυλιου πολεμου 1936-1939.δεν λυπαμαι για τα θυματα καθαρματα ητσν και αυτοι.αλλα για λογους ιστοριας.φιλοι καθαριζαν φιλους.το ειδαμε και στην ελλαδα αυτο μεταξυ κομμουνιστων.παντα οι ιδιοι δολοφονοι.
Ενας διασημος δολοφονος του σταλιν ο αλεξανδρος ορλωφ οταν τον καλεσαν το 1938 στην σοβιετια να τον καθαρισουν και αυτον την κοπανισε για αμερικη και εβγαλε και βιβλιο ο αθεοφοβος με τα εγκληματα του σταλιν αλλα κουβεντα δεν λεει για τα δικα του εγκληματα λες και ο σταλιν τα εκανε μονος του.
Οποιος θελει τα σπανια αυτα βιβλια που τα εχω σε pdf ας μου στειλει πμ.αποκλειονται τα κουμμουνια διοτι δεν εχουν το καταλληλο μυαλο να τα διαβασουν.

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Αν βρειτε τετοια και τοσα εγκληματα οπουδηποτε αλλου σε αλλα συστηματα να μου το πειτε.