Αναφορά στον Κούλη

[Yochanan]

Μην πάψεις ποτέ να παλεύεις ενάντια στον Ζαίο, καλύτερη άσκηση δεν υπάρχει. Μα να κατές πως για να τον παλέψεις με πιο σιγουράδα πρέπει να ξεριζώσεις τις σκοτεινές ρίζες μέσα σου, τα ένστιχτα’ – πριχού παλέψεις με τον οχτρό τον έξω,πρέπει τον εσωτερικό Ζαίο, το Ζαίο μέσα σου, να παλέψεις.

Ναι είναι Ζαίος, μα για να τον νικήσεις ένας μονάχα τρόπος υπάρχει: να τον αγκαλιάσεις, να τον τρυγήσεις και να τον σιχαθείς, να μη σε πειράζει πια’ η θωριά του, αλλιώς και εκατό χρονώ να γίνεις, αν δεν τελειώσεις το Ζαίο, θα’ ρχεται στον ύπνο σου και στον ξύπνο σου και θα λερώνει τον ύπνο σου και την ψυχή σου – θα σου μαγαρίζει τη χώρα ολάκερη.

Το λέω, το ξαναλέω: όποιος ξεριζώνει το Ζαίο μέσα του, τότενες στεριώνει αληθινά και πλέρια τη δύναμη του‘ γιατί με τον καιρό, με τον χορτασμό από τα ξύλο, με την άσκηση στα ξερονήσα, μπορεί η σκοτεινή αυτή ύλη, ο Ζαίος, να γίνει άθρωπος με πνέμα και νου.

Νίκος Γιοχανανάκης – Αναφορά στον Κούλη (σ.278)

[stella]

Απάντηση στον Γιοχανανάκη

Θα μάχομαι, φίλε μου καλέ, καλέ μου φίλε, θα μάχομαι νυχθημερόν, θα παλεύω.

Δεν θα ξαποστάσω στιγμή, προτού η λαίλαπα τελειώσει.

Τούτο είναι για με το ντέστινυ...

[Μαυροβασίλης]

Ήρωας; Μα ήρωας θα πει πειθαρχία σε ανώτερο από τον της αριστεράς ρυθμό. Κι εσύ ’σαι ακόμα όλος ανησυχία και ρεμπελιό. Δεν μπορείς να υποτάξεις το ζαίο μέσα σου και να δημιουργήσεις τον ακέραιο Λόγο και κλαψουρίζοντας δικαιολογιέσαι: «Δε χωρώ στο πολιτικό σύστημα το παλιό…». Μα προχωρώντας στο στοχασμό ή την πράξη θα μπορούσες να φτάσεις στα σύνορα τα ηρωικά, όπου άνετα να χωρούν και να δουλεύουν δέκα ψυχές σαν τη ψυχή σου. Θα μπορούσες, παίρνοντας μια φορά απο τα γνωστά σύμβολα μιας θρησκείας, να ορμήσεις σε δικές σου θεϊκές απόπειρες και να δώσεις αυτό που ζητάς και δεν το ξέρεις: συγχρονισμένη μορφή στα αιώνια πάθη του Θεού και του Δεξιού Ανθρώπου.
Κορφή δεν υπάρχει, υπάρχει μονάχα ύψος. Ανάπαψη δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο προεκλογικός αγώνας.

[Yochanan]

Ήρωας; Μα ήρωας θα πει πειθαρχία σε ανώτερο από τον της αριστεράς ρυθμό. Κι εσύ ’σαι ακόμα όλος ανησυχία και ρεμπελιό. Δεν μπορείς να υποτάξεις το ζαίο μέσα σου και να δημιουργήσεις τον ακέραιο Λόγο και κλαψουρίζοντας δικαιολογιέσαι: «Δε χωρώ στο πολιτικό σύστημα το παλιό…». Μα προχωρώντας στο στοχασμό ή την πράξη θα μπορούσες να φτάσεις στα σύνορα τα ηρωικά, όπου άνετα να χωρούν και να δουλεύουν δέκα ψυχές σαν τη ψυχή σου. Θα μπορούσες, παίρνοντας μια φορά απο τα γνωστά σύμβολα μιας θρησκείας, να ορμήσεις σε δικές σου θεϊκές απόπειρες και να δώσεις αυτό που ζητάς και δεν το ξέρεις: συγχρονισμένη μορφή στα αιώνια πάθη του Θεού και του Δεξιού Ανθρώπου.
Κορφή δεν υπάρχει, υπάρχει μονάχα ύψος. Ανάπαψη δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο προεκλογικός αγώνας.

[Yochanan]

Απάντηση στον Γιοχανανάκη

Θα μάχομαι, φίλε μου καλέ, καλέ μου φίλε, θα μάχομαι νυχθημερόν, θα παλεύω.

Δεν θα ξαποστάσω στιγμή, προτού η λαίλαπα τελειώσει.

Τούτο είναι για με το ντέστινυ...

ολα τα ευρώ το βλέμμα του δύσμοιρου του Τομ. Τι έχει κάνει για αυτή τη γυναίκα ο άνθρωπος, μεγάλη αγαπη πρέπει να της έχει πραγματικά.

[Valkanios Jim]

ολα τα ευρώ το βλέμμα του δύσμοιρου του Τομ.

Pure mugshot. Στα δόντια το πασαπόρτι

[ΟΥΤΙΣ]

Μην πάψεις ποτέ να παλεύεις ενάντια στον Ζαίο, καλύτερη άσκηση δεν υπάρχει. Μα να κατές πως για να τον παλέψεις με πιο σιγουράδα πρέπει να ξεριζώσεις τις σκοτεινές ρίζες μέσα σου, τα ένστιχτα’ – πριχού παλέψεις με τον οχτρό τον έξω,πρέπει τον εσωτερικό Ζαίο, το Ζαίο μέσα σου, να παλέψεις.

Ναι είναι Ζαίος, μα για να τον νικήσεις ένας μονάχα τρόπος υπάρχει: να τον αγκαλιάσεις, να τον τρυγήσεις και να τον σιχαθείς, να μη σε πειράζει πια’ η θωριά του, αλλιώς και εκατό χρονώ να γίνεις, αν δεν τελειώσεις το Ζαίο, θα’ ρχεται στον ύπνο σου και στον ξύπνο σου και θα λερώνει τον ύπνο σου και την ψυχή σου – θα σου μαγαρίζει τη χώρα ολάκερη.

Το λέω, το ξαναλέω: όποιος ξεριζώνει το Ζαίο μέσα του, τότενες στεριώνει αληθινά και πλέρια τη δύναμη του‘ γιατί με τον καιρό, με τον χορτασμό από τα ξύλο, με την άσκηση στα ξερονήσα, μπορεί η σκοτεινή αυτή ύλη, ο Ζαίος, να γίνει άθρωπος με πνέμα και νου.

Νίκος Γιοχανανάκης – Αναφορά στον Κούλη (σ.278)

[Otto Weininger]

ολα τα ευρώ το βλέμμα του δύσμοιρου του Τομ.

Pure mugshot. Στα δόντια το πασαπόρτι

Τι ευχάριστη έκπληξη είναι αυτή
Κακώς ήλθες!!!!

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Ήταν πιο ψηλός απ΄ ότι έδειχνε στις φωτογραφίες. Πραγματικός γίγαντας. Αυτό σκεφτόταν ο Τομ καθώς έβλεπε τον Κυριάκο να τον πλησιάζει με δύο ποτήρια σαμπινιόν νουάρ. Χαμογελαστός, εύθυμος. Κι όμως, σκέφτηκε ο Τομ, που ήταν το επάγγελμα του η ανάγνωση ψυχικών χαρακτηριστικών που καταγράφονται στην κίνηση, στην έκφραση, στον τόνο. Υπάρχει και κάτι άλλο. Κάτι βαθύ κι απροσδιόριστο. Μια χαλύβδινη θέληση βαθιά μέσα στο είναι αυτού του ανθρώπου. Μια μεγαλοπρέπεια δυσδιάκριτη, σήμα κατατεθέν των μεγάλων ηγετών, μακιγιαρισμένη σε ταπεινότητα. Σαν το όμορφο σπάνιο λουλούδι τασαγιέν του Αμαζόνιου που προσελκύει εξωτικά πουλιά με τη μυρωδιά του για να τα φυλακίσει και να τα καταβροχθίσει εκεί.
Οι γυναίκες αποσύρθηκαν στο σαλόνι για να ανταλλάξουν συνταγές μεσογειακής κουζίνας. Ο Κυριάκος κάθισε δίπλα στον Τομ. Τ' αστέρια ένα λαμπερό, νοτισμένο από πρωινές δροσοσταλίδες, νήμα αράχνης στον ουρανό της Πάτμου.
Σε αυτό τον προικισμένο τόπο, είπε ο Κυριάκος σε άπταιστα αγγλικά, μπορεί να βρεθεί ένα πνεύμα εφάμιλλο της γης του. Ξεριζωμένο από τον βαθύ πυρήνα της. Που να εκφράζει όλες τις αντιφάσεις του "είναι", όλες τις εξαιρέσεις των κανόνων. Αυτό το πνεύμα πασχίζουμε να αναδείξουμε Τομ.
Ο Τομ φαντάστηκε τον γίγαντα Κυριάκο να παίρνει ύψος και με τεράστιες δρασκελιές να πατάει από νησί σε νησί περιφρουρώντας την αδάμαστη μάνα Ελλάδα. Από τη Μύκονο ως την Ιθάκη. Από τον Έβρο ως την Κρήτη. Αναψοκοκκίνησε και συστράφηκε στη θέση του. Σχεδόν άθελα άγγιξε το πέος του Κυριάκου κι άρχισε να το χαιδεύει. Ο Κυριάκος έριξε μια ματιά στην κουζίνα να δει τι κάνουν τα κορίτσια και μετά είπε στα ελληνικά: Θέλω να σε γαμήσω. Μ' έχεις γκαβλώσει.

[perseus]

Μην πάψεις ποτέ να παλεύεις ενάντια στον Ζαίο, καλύτερη άσκηση δεν υπάρχει. Μα να κατές πως για να τον παλέψεις με πιο σιγουράδα πρέπει να ξεριζώσεις τις σκοτεινές ρίζες μέσα σου, τα ένστιχτα’ – πριχού παλέψεις με τον οχτρό τον έξω,πρέπει τον εσωτερικό Ζαίο, το Ζαίο μέσα σου, να παλέψεις.

Ναι είναι Ζαίος, μα για να τον νικήσεις ένας μονάχα τρόπος υπάρχει: να τον αγκαλιάσεις, να τον τρυγήσεις και να τον σιχαθείς, να μη σε πειράζει πια’ η θωριά του, αλλιώς και εκατό χρονώ να γίνεις, αν δεν τελειώσεις το Ζαίο, θα’ ρχεται στον ύπνο σου και στον ξύπνο σου και θα λερώνει τον ύπνο σου και την ψυχή σου – θα σου μαγαρίζει τη χώρα ολάκερη.

Το λέω, το ξαναλέω: όποιος ξεριζώνει το Ζαίο μέσα του, τότενες στεριώνει αληθινά και πλέρια τη δύναμη του‘ γιατί με τον καιρό, με τον χορτασμό από τα ξύλο, με την άσκηση στα ξερονήσα, μπορεί η σκοτεινή αυτή ύλη, ο Ζαίος, να γίνει άθρωπος με πνέμα και νου.

Νίκος Γιοχανανάκης – Αναφορά στον Κούλη (σ.278)

δεν σε γαμησε χθες και το χασες?

[ΓΑΛΗ]

Είστε απολαυστικοί.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Απάντηση στον Γιοχανανάκη

Θα μάχομαι, φίλε μου καλέ, καλέ μου φίλε, θα μάχομαι νυχθημερόν, θα παλεύω.

Δεν θα ξαποστάσω στιγμή, προτού η λαίλαπα τελειώσει.

Τούτο είναι για με το ντέστινυ...

ολα τα ευρώ το βλέμμα του δύσμοιρου του Τομ. Τι έχει κάνει για αυτή τη γυναίκα ο άνθρωπος, μεγάλη αγαπη πρέπει να της έχει πραγματικά.

[sys3x]

Είστε απολαυστικοί.

Είναι οι πούστηδοι.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

΄.

ένα μπούλιτζερ για το γκύριο

[elchav]

Μην πάψεις ποτέ να παλεύεις ενάντια στον Ζαίο, καλύτερη άσκηση δεν υπάρχει. Μα να κατές πως για να τον παλέψεις με πιο σιγουράδα πρέπει να ξεριζώσεις τις σκοτεινές ρίζες μέσα σου, τα ένστιχτα’ – πριχού παλέψεις με τον οχτρό τον έξω,πρέπει τον εσωτερικό Ζαίο, το Ζαίο μέσα σου, να παλέψεις.

Ναι είναι Ζαίος, μα για να τον νικήσεις ένας μονάχα τρόπος υπάρχει: να τον αγκαλιάσεις, να τον τρυγήσεις και να τον σιχαθείς, να μη σε πειράζει πια’ η θωριά του, αλλιώς και εκατό χρονώ να γίνεις, αν δεν τελειώσεις το Ζαίο, θα’ ρχεται στον ύπνο σου και στον ξύπνο σου και θα λερώνει τον ύπνο σου και την ψυχή σου – θα σου μαγαρίζει τη χώρα ολάκερη.

Το λέω, το ξαναλέω: όποιος ξεριζώνει το Ζαίο μέσα του, τότενες στεριώνει αληθινά και πλέρια τη δύναμη του‘ γιατί με τον καιρό, με τον χορτασμό από τα ξύλο, με την άσκηση στα ξερονήσα, μπορεί η σκοτεινή αυτή ύλη, ο Ζαίος, να γίνει άθρωπος με πνέμα και νου.

Νίκος Γιοχανανάκης – Αναφορά στον Κούλη (σ.278)