Από την ανάπτυξη και εξέλιξη του διαδικτύου και μετά, παρατηρούμε ότι έχουν δημιουργηθεί 2 αδρές και αντιμαχόμενες παρατάξεις κόσμου, που συνήθως αρέσκονται να συγκρούονται μεταξύ τους διαδικτυακά, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα.
Είναι οι συστημικοί εναντίον των αντισυστημικών.
Οι συστημικοί -όπως το βλέπω εγώ- κατά βάθος θεωρούν ότι ο κόσμος λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Σπάνια υπάρχουν παράδοξα ή αξιοπερίεργα δρώμενα στον πλανήτη μας, αλλά κι αυτά ακόμη είναι ανάξια λόγου. Οποιοδήποτε σκάνδαλο έρχεται στο φως, αποτελεί σύμφωνα με αυτούς εξαίρεση στον κανόνα της κανονικότητας και της ομαλότητας. Η διαφθορά, τα μυστήρια, τα ανεξήγητα συμβάντα, τα σκανδαλώδη εγκλήματα, δεν τους αρέσουν. Τους αποπροσανατολίζουν. Υποστηρίζουν συνήθως τον νεο-φιλελευθερισμό (δηλαδή τον άδικο φιλελευθερισμό όπως εφαρμώζεται στην πράξη), δικαιολογούν τα συμφέροντα και απεχθάνονται τη συνωμοσιολογία. Μοιάζουν αντιπαθείς, αλλά τις περισσότερες φορές έχουν δίκιο, διότι λένε σκληρές αλήθειες. Αλήθειες που δεν ηχούν καλά, αλλά παραμένουν αλήθειες.
Τον καιρό που ήταν της μόδας η διαμάχη της συνομωσιολογίας με την αντισυνομωσιολογία, αυτοί εκπροσωπούσαν την ορθολογιστική προσέγγιση της αντισυνωμοσιολογίας. Είχαν το δίκιο με το μέρος τους, εφόσον αντιμετώπιζαν το εκάστοτε αφήγημα με ρεαλιστικούς όρους και με επιστημονικά δεδομένα. Διότι όπως και να το κάνουμε, η Γη δεν είναι ούτε κούφια, ούτε επίπεδη, οι ερπετόμορφοι δεν υπάρχουν, οι κροκόδειλοι δεν κάνουν σουλάτσο στους υπονόμους των πόλεων, οι εξωγήινοι αν μας επισκέπτονταν θα έκαναν κάποια στιγμή ορατή την παρουσία τους, κλπ.
Εκεί που έχαναν λίγο το δίκιο τους, ήταν ότι πολλές φορές αντιμετώπιζαν ως συνωμοσιολογία ακόμη και τα πορίσματα επιστημονικών ερευνών, ή τα ρεπορτάζ συστημικών μέσων, διότι πολλοί από αυτούς δεν κατανοούσαν την ιεράρχηση της αξιοπιστίας των πηγών. Οτιδήποτε "αντικανονικό" συνέβαινε, το μισούσαν, ακόμη κι αν ήταν τεκμηριωμένο επιστημονικά.
Αργότερα, στην εποχή "μνημόνιο-αντιμνημόνιο" οι συστημικοί έπαιρναν το μέρος της σαφώς πιο ψύχραιμης και "σκληρής" πλευράς, που αντιπροσώπευε το ΔΝΤ και ο Σόιμπλε. Συμφωνούσαν με τα μνημόνια σαν να ήταν ευαγγέλια. Θεωρούσαν ότι οι Έλληνες πλήρωναν της αμαρτίες του παρελθόντος και ότι έπρεπε να εργαστούν σκληρά -δια της ανέχειας και της ανεργίας- ώστε να ορθοποδήσουν εκ νέου. Κάποιοι από αυτούς ήταν κάτοικοι εξωτερικού και βρίζαν τους πρώην συμπατριώτες τους. Κάποιοι τάχθηκαν απροκάλυπτα με το μέρος της Γερμανίας, τεκμηριώνοντας την επιλογή τους με τη φράση "οι ισχυροί οφείλουν να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους". Στην πράξη τελικά αποδείχτηκε ότι η αλήθεια βρισκόταν στη μέση: Τα μνημόνια και ο ελεγχόμενος δανεισμός είναι η μοναδική λύση όταν ένα κράτος χρεοκοπεί και στην ουσία απλώς θέτουν στόχους και χρονοδιαγράμματα για την επίτευξή τους. Και προτείνουν μέτρα. Ωστόσο ακόμη κι έτσι, το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι στην περίπτωση της χώρας μας, τα χρονοδιαγράμματα και οι στόχοι δεν ήταν απολύτως σωστά, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί το ΑΕΠ.
Οσο για τους αντισυστημικούς, γι' αυτούς δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Μονίμως παπαρολογούν, συνωμοσιολογούν και θεωρούν ότι αν κυβερνούσαν αυτοί, η χώρα θα ήταν ένας παράδεισος. Τους αρέσουν τα λεφτόδεντρα και μονίμως φταίνε γι' αυτούς "οι σκοτεινές δυνάμεις που εξουσιάζουν τον πλανήτη". Κάθε φορά που οι θεωρίες τους διαψεύδονται από τις εξελίξεις, επινοούν καινούργιες και συνεχίζουν ακάθεκτοι. Οτιδήποτε παράδοξο, σκανδαλώδες και αντικανονικό συμβαίνει στον κόσμου, τους δελεάζει και τους ενθουσιάζει. Δεν δέχονται ότι πολλά φαινόμενα ή γεωπολιτικές εξελίξεις μπορεί να προκαλούν ερωτήματα και ότι θα αργήσουν να εξηγηθούν, αλλά μονίμως, έχουν μια έτοιμη απάντηση, που συνήθως την κατεβάζουν από την κούτρα τους, συνδυάζοντας τις γνώσεις που ήδη έχουν.
Φτάσαμε όμως στην εποχή που το "σύστημα" το εξουσιάζουν οι πολιτικορθάκηδες. Οι πολιτικορθάκηδες, οι SJW, το Woke crowd, ΔΕΝ πιστεύουν στην κανονικότητα. Για την ακρίβεια η θέση τους είναι ότι όλη η πραγματικότητα θα πρέπει να ανατραπεί, να κοπεί και να ραφτεί με βάση νέες νόρμες, έναν νέο "μωσαικό νόμο" που θα επιβληθεί στον κόσμο και που θα αναθεωρήσει ακόμη και την ίδια την επιστήμη (γκουγκλάρετε "science is sexist" ή "science is racist" και θα καταλάβετε). Γι' αυτούς, τα πάντα είναι ρατσιστικά, τα πάντα είναι σεξιστικά, τα πάντα είναι ομοφοβικά και θεωρούν ότι πρέπει να το επισημαίνουν. Ο κόσμος δεν είναι αυθύπαρκτος, αλλά θα πρέπει να αλλάξει, ωστε να δημιουργηθεί εκ νέου με βάση τους δικούς τους κανόνες. Τι κι αν τα βιολογικά φύλα είναι μόνο 2; Σημασία έχει το πώς αισθάνεται κανείς. Αρα σου λέει "κάνε τα 102 και βάλε". Τι κι αν η παχυσαρκία προκαλεί προβλήματα; Φάτε όσο θέλετε. Τα συναισθήματα και η ευθιξία, μετράνε περισσότερο από τα δεδομένα. Πολλές ακραίες σέχτες αυτών μάλιστα, φτάνουν στο σημείο να πιστεύουν ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός πρέπει να μειωθεί ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ, ώστε να αποτραπεί η κλιματική αλλαγή. Οι γεννήσεις θα πρέπει να μειωθούν σημαντικά, αλλά εφόσον αυτό θα επιφέρει ζημιά στα ασφαλιστικά ταμεία, θα πρέπει πρώτα να εξωντωθούν οι μπούμερς. Κάποιοι φτάνουν στο σημείο να προτείνουν μακροπρόθεσμη μείωση του αντρικού πληθυσμού στο 10% (μέσω ευνουχισμού των αρσενικών βρεφών) και την παράδοση της παγκόσμιας εξουσίας στις γυναίκες.
Πρόκειται για θεωρίες που είναι εξωφρενικές, αντικανονικές και 100% συστημικές.
Εδώ όμως είναι το δίλημμα για τους συστημικούς: Πώς θα μπορέσουν να ασπαστούν όλα αυτά τα παράδοξα και αντικανονικά πράγματα που υποστηρίζει η πολιτική ορθότητα; Γιατί μπορεί το φαινόμενο να λέγεται "πολιτική ορθότητα", αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για πολιτική ανορθοδοξία, για μια ακραία αντι-κανονικότητα που ανατρέπει τα πάντα. Ενώ από την άλλη, οι φιλο-συστημικοί διέπονται από μια καρτεσιανή, σχεδόν μαθηματική αντίληψη για τον κόσμο. Την αντίληψη αυτή, την πολεμά το σύγχρονο σύστημα μέσω της "πολιτικής ορθότητας".
Αρα πλέον το σύστημα δεν είναι με το μέρος των συστημικών. Οι συστημικοί βρίσκονται σε ένα ουσιαστικό δίλημμα: Θα υπακούσουν στις επιταγές του νέου συστήματος και θα συμμορφωθούν με αυτές, ή πλέον θα μετατραπούν σε αντισυστημικούς και θα το πολεμήσουν;
Πολλοί από αυτούς προς το παρόν αποφεύγουν να πάρουν θέση και αρέσκονται σε προπαγάνδα υπέρ των λιντλ. Ή ακόμη αναμασούν το δίλημμα "ευρώ η δραχμή" που πλέον είναι παρωχημένο. Ζούνε ακόμη στην εποχή μνημόνιο-αντιμνημόνιο, ενώ τα δεδομένα στην παγκόσμια σκακιέρα έχουν αλλάξει, και τους καλούν να πάρουν θέση.
Δεν ξέρω τι θα αποφασίσουν οι συστημικοί, πάντως από τη στάση τους θα κριθεί το μέλλον του κόσμου, εφόσον έχουν αποδείξει ότι εκπροσωπούν την πλευρά της λογικής. Η φωνή τους είναι απαραίτητη, σήμερα περισσότερο από ποτέ.
Το παραπάνω "άρθρο" το συνέγραψα μόνος μου και έχει δημοσιοποιηθεί μόνο εδώ, στο πχώρουμ κομ τζι αρ.
!!! DEVELOPMENT MODE !!!
Το μεγάλο διλημμα των συστημικών στην εποχή της πολιτικής ορθότητας.
Το μεγάλο διλημμα των συστημικών στην εποχή της πολιτικής ορθότητας.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος AlienWay την 17 Ιούλ 2020, 14:46, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Ζούμε σε ένα σύστημα.
-
πατησιωτης
- Δημοσιεύσεις: 39932
- Εγγραφή: 06 Ιαν 2019, 06:41
- Phorum.gr user: πατησιωτης
- Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ
Re: Το μεγάλο διλημμα των συστημικών στην εποχή της πολιτικής ορθότητας.
Δεν είναι.Παλαβομάρες είναι.Αλλά τι θα πει "συστημικός";η Ιερά Εξέταση ήταν ένα σύστημα.το ίδιο και ο Καλιγούλας.Σύστημα είχε και αυτός όπως και πολλοί άλλοι στην ιστορία.Το "συστημικός" δεν σημαίνει μόνο του απολύτως τίποτα.Υπάρχει το αληθές και το ψευδές.AlienWay έγραψε: 17 Ιούλ 2020, 14:40 Πρόκειται για θεωρίες που είναι εξωφρενικές, αντικανονικές και 100% συστημικές.
Re: Το μεγάλο διλημμα των συστημικών στην εποχή της πολιτικής ορθότητας.
αυτό είναι το Δίλημμα: Θα υποστηρίξουν το σύστημα ακόμη κι όταν επιβάλει παλαβομάρες ή θα το πολεμήσουν και θα γίνουν αντισυστημικοί;
Ζούμε σε ένα σύστημα.
- Dwarven Blacksmith
- Δημοσιεύσεις: 49563
- Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:08
- Τοποθεσία: Maiore Patria
Re: Το μεγάλο διλημμα των συστημικών στην εποχή της πολιτικής ορθότητας.
Οι ορθολογιστές και οι ψεκ δεν έχουν διακριτές πολιτικές ιδεολογίες.
Ο δε περισσότερος κόσμος θέλει την ησυχία του και είναι διατεθημένος να συγχωρήσει πολλά για να την κρατήσει. Πρέπει να φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Υπό αυτή την έννοια είναι συστημικοί, χωρίς αυτό να υποδηλώνει κάτι για τον ορθολογισμό τους.
Ο δε περισσότερος κόσμος θέλει την ησυχία του και είναι διατεθημένος να συγχωρήσει πολλά για να την κρατήσει. Πρέπει να φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Υπό αυτή την έννοια είναι συστημικοί, χωρίς αυτό να υποδηλώνει κάτι για τον ορθολογισμό τους.
Re: Το μεγάλο διλημμα των συστημικών στην εποχή της πολιτικής ορθότητας.
Δεν είναι διακριτές γιατί τόσο οι μεν, όσο και οι δε, ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα.Dwarven Blacksmith έγραψε: 17 Ιούλ 2020, 15:50 Οι ορθολογιστές και οι ψεκ δεν έχουν διακριτές πολιτικές ιδεολογίες.
Ο δε περισσότερος κόσμος θέλει την ησυχία του και είναι διατεθημένος να συγχωρήσει πολλά για να την κρατήσει. Πρέπει να φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Υπό αυτή την έννοια είναι συστημικοί, χωρίς αυτό να υποδηλώνει κάτι για τον ορθολογισμό τους.
Επίσης δεν είναι σωστό να ΘΕΛΟΥΜΕ να τους μαντρώσουμε σε πολιτικές ιδεολογίες, γιατί ως στερεότυπα, τόσο αυτοί που δοξάζουν το σύστημα, όσο και αυτοί που επαναστατούν έναντι σε οτιδηποτε τους κατέβει, ψηφίζουν όλα τα κόμματα.
Ζούμε σε ένα σύστημα.
Re: Το μεγάλο διλημμα των συστημικών στην εποχή της πολιτικής ορθότητας.
σε γενικες γραμμες, σωστα τα λες.
To be old and wise, you must first be young and stupid.
https://www.talcmag.gr/apopseis/ante-gamisou/ αντε και γαμησου.
https://www.talcmag.gr/apopseis/ante-gamisou/ αντε και γαμησου.