Ιστορικά ανύπαρκτος ο "όρκος" του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ωπι της Ασσυρίας. Πρωτοφανής γκάφα της ελληνικής προπαγάνδας

[Giorgos 574]

ΛΟΓΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΣΟΦΙΑ ΠΟΥ ΟΜΩΣ... ΔΕΝ ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ!

"Σας εύχομαι τώρα που θα τελειώσουν οι πόλεμοι να είστε ευτυχισμένοι μέσα σε ειρήνη. ΄0λοι οι θνητοί από εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός μονιασμένος για την κοινή προκοπή, να έχετε την οικουμένη για πατρίδα σας, με νόμους κοινούς, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι ανεξάρτητα απ΄ τη φυλή"
"Δε χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Ελληνες και βάρβαρους"

"Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν, τους καταμερίζω με μοναδικό κριτήριο την αρετή, για μένα κάθε καλός ξένος είναι Ελληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο"

"Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ διαιτητής σας"

"Το θεό δεν πρέπει να τον έχετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τα αδέλφια μέσα στην οικογένεια"

"Από τη μεριά μου όλους σας θεωρώ ίσους, λευκούς και μελαψούς και θα ήθελα να μην αισθάνεστε μόνο σαν υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά να νοιώθετε όλοι σαν μέτοχοι και συνέταιροι"

"0σο περνά απ΄ το χέρι μου, θα προσπαθήσω να γίνουν πραγματικότητα αυτά που υπόσχομαι. Αυτό τον όρκο που δώσαμε απόψε με σπονδές κρατήστε τον σαν σύμβολο αγάπης"

"Δεν διακρίνω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, με βάση την καταγωγή τους, αλλά με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Ελληνας και κάθε κακός Ελληνας χειρότερος από βάρβαρος".

Η αποδιδόμενη στον Αλέξανδρο προσφώνηση-όρκος σε συμπόσιο που οργάνωσε το 324 π.Χ. για τον στρατό του και πλήθος αξιωματούχων από κάθε φυλή, στην πόλη Ωπι της Μεσοποταμίας

[Giorgos 574]

Ο όρκος που αποδίδεται στον Αλέξανδρο είναι πασίγνωστος. Θα τον συναντήσουμε παντού, απ' άκρη σ' άκρη της χώρας. Από το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης μέχρι την Νομαρχία Πέλλας. Χαραγμένος σε αναρίθμητα μνημεία, κορνιζαρισμένος σε αίθουσες συλλόγων, πολυδιαφημισμένος στο διαδίκτυο.
Ο υποτιθέμενος όρκος του Αλεξάνδρου αποκαλύπτει το μεγαλείο του "Ελληνα" στρατηλάτη που δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε πολιτισμένους και βάρβαρους, σε μαύρους και λευκούς, σε Ελληνες και ξένους. Ιδιαίτερα μετά την κρίση των Σκοπίων το 1991, ο όρκος (ή υποθήκη του Αλεξάνδρου) αποτέλεσε ένα από τα επιχειρήματα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας. Ακόμα και Υπουργοί τον επικαλέσθηκαν σε ομιλίες τους για να εμπεδώσουν τα Ελληνικά εθνικά δίκαια. Υποτίθεται ότι εκφωνήθηκε στην αρχαιολογικά μη εντοπισμένη πόλη Ωπι της Μεσοποταμίας-Ασσυρίας (σημερινό βορειο Ιράκ) επί του ποταμού Τίγρι το 324 πΧ, ένα μόλις χρόνο πριν ο Αλέξανδρος πεθάνει. Το γελοίο της όλης ιστορίας είναι οτι ο όρκος είναι ιστορικά ανύπαρκτος αφού δεν υπάρχει το αρχικό του αρχαίο κείμενο. Μιά στοιχειώδης έρευνα σε βιβλιοθήκες και στο διαδίκτυο θα πείσει και τον πλέον κακόπιστο ερευνητή. Ολοι οι Ελληνες και Ρωμαίοι ιστορικοί που ασχολήθηκαν με τον Αλέξανδρο (Αρριανός, Πλούταρχος, Παυσανίας, Διόδωρος Σικελιώτης, Καλλισθένης, Στράβων, Ιουστίνος, Ρούφος) δεν κάνουν την παραμικρή μνεία για όρκο ενώπιον του στρατεύματος. Καμία αναφορά στο γεγονός. Δεν μνημονεύουν καν την πόλη Ωπι στην οποία εκφωνήθηκε. Ιστορική πλαστογράφηση και τίποτα περισσότερο.

Η παραποίηση της ιστορίας και η προσθήκη κατασκευασμένων εδαφίων, στις ιστορικές πηγές της αρχαιότητας για την προώθηση οποιασδήποτε προπαγάνδας είναι κάτι παραπάνω από εξοργιστική.

[Giorgos 574]

Ο όρκος γράφτηκε το... 1951 από τον Χρήστο Ζαλοκώστα

Ο όρκος δεν είναι τίποτα άλλο από ένα φανταστικό δημιούργημα που έπλασε ο γνωστός εθνικιστής συγγραφέας Χρήστος Ζαλόκωστας το 1951 στο βιβλίο του "ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ". Πρόκειται λοιπόν για κείμενο του 1951 μΧ και όχι του 324 πΧ, ένα ακόμα άθλιο χάλκευμα προοριζόμενο να εξυψώσει το διεθνιστικό image του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο οποίος σύμφωνα με το Ζαλοκώστα υπήρξε ...προπομπός του Ιησού

Το κείμενο του ψευδοόρκου ξεφεύγει από κάθε πραγματικότητα αφού σε πολλούς λόγους του ο Αλέξανδρος διεχώριζε του Έλληνες από τους βαρβάρους, όπως ακριβώς έκανε τόσο ο δάσκαλός του Αριστοτέλης όσο και η μητέρα του Ολυμπιάδα στις επιστολές της προς τον γιο της. Ο Αλέξανδρος σε κάθε πόλη που καταλάμβανε, και πριν αναχωρήσει για την επόμενη, διόριζε κάποιους στρατηγούς του, που τους αποκαλούσε σατράπες από την Περσική ορολογία, σαν βασιλιάδες και αρχηγούς της κατακτημένης πόλης, που φυσικά ήταν μόνο Μακεδόνες και κανένας τους βάρβαρος. Ο όρκος λοιπόν δεν ειπώθηκε ποτέ. Κάποιοι αναφέρουν ως πηγές τον Αρριανο στο χωρίο Ζ΄ 7,6 Ζ΄ 8,1. Ο Αρριανος όμως στην συγκεκριμένη παράγραφο αναφέρει τελείως διαφορετικά λόγια. Τα λόγια του Αλέξανδρου προς τους Μακεδόνες, σύμφωνα με τον Αρριανο, ήταν πως πριν τον πατέρα του η Μακεδονία ήταν μια μικρή δύναμη που οι βόρειοι γείτονες της την νικούσαν ενώ στα χρόνια του Φιλίππου έγινε υπερδύναμη. Στο χωρίο αυτό αναφέρεται ακόμα ότι ο Αλέξανδρος παρέλαβε μια δυνατή στρατιωτική χώρα αλλά χρεωμένη. Παρ' όλα αυτά οδήγησε τους υπηκόους του σε νίκες που πλούτισαν την Μακεδονία. Απ' όλους τους τεράστιους θησαυρούς που βρήκαν, αυτός δεν κράτησε τίποτα για τον εαυτό του αλλά έδωσε όλα τα χρήματα στους Μακεδόνες. Καταλήγει λέγοντας πως τους οδήγησε σε ανεπανάληπτες στρατιωτικές νίκες και πως δεν ξεχωρίζει σε τίποτα απ' αυτούς. Καμμία σχέση με τον όρκο. Οι υπέρμαχοι του ψευδοόρκου αναφέρουν ως πηγές τον Ψευδοκαλλισθενης και Ερατοσθένης. Ωστόσο δεν υπάρχει κανένα σχετικό κείμενο. Ολες οι ιδέες του όρκου αποδίδουν το πνεύμα του εικοστού αιώνα και όχι τα χρόνια του Αλέξανδρου. Επιπλέον κάποιες παρατηρήσεις που δείχνουν ττην πλαστότητα του όρκου είναι οι εξής:

1. Δεν υπάρχει το αρχαίο κείμενο του όρκου

2. Σύμφωνα με το κείμενο ο Αλέξανδρος δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους σε Έλληνες και Βαρβάρους όπως κάνουν οι στενόμυαλοι. Αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να το πει ο Αλέξανδρος γιατί αυτό το διαχωρισμό τον έκανε και ο δάσκαλός του Αριστοτέλης που τον τιμούσε πολύ. Δεν υπήρχε περίπτωση να πει τέτοια λόγια ενάντια στον δάσκαλό του.

3. Σε κάποιο σημείο του «όρκου» αναφέρει πως δεν κάνει διαχωρισμούς σε λευκούς και μελαψούς. Αυτός ο διαχωρισμός είναι του εικοστού αιώνα και μάλιστα των δεκαετιών του 40 και 50 που το πρόβλημα του ρατσισμού με τις υπεροψίες των ανωτέρων φυλών ήταν έντονο. Στην αρχαιότητα ποτέ δεν έγινε διαχωρισμός σε λευκούς και μαύρους. Το φοβερό της όλης ιστορίας είναι οτι χρησιμοποιείται ο Αλέξανδρος σύμφωνα με τις Ελληνικές ιδεολογικές προτιμήσεις αφού μπαίνουν στο στόμα του πράγματα που ποτέ δεν εκστόμισε. Ο Αλέξανδρος, κατ' άλλους gay και σφαγέας, εμφανίζεται πολυπολιτισμικός και εκπολιτιστής εκφωνόντας έναν ανύπαρκτο όρκο. Υπάρχει μάλλιστα και μαρμάρινη επιγραφή στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης με τον ψευδοόρκο τον οποίον πολλοί πολιτικοί χρησιμοποιούν στις ομιλίες τους αποδίδοντάς τον στον Αλέξανδρο.

Συμπέρασμα: Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει ξεφύγει τελείως, ο καθένας κάνει του κεφαλιού του και κάποιοι σύγχρονοι μυθοπλάστες μας παρασύρουν σε απίστευτες παρερμηνείες της ιστορίας, προκειμένου να κάνουν πιο πειστικές τις όποιες προπαγάνδες τους.

[Υδράργυρος]

[nowhere]

υπάρχει στα ιστορικά του πεοκλή του μιλήσιου

[Hector Buas]

Θα μας πείς και που τα βρήκες αυτά?

[Hector Buas]

...

Γιωργάκη, όταν "ξεσηκώνεις" τα γραπτά του Νικόλα του Στοίδη από το bulgarmak, καλό είναι να το αναφέρεις κιόλας...

Το πρωτότυπο κείμενο στο web archive στον παρακάτω σύνδεσμο:

Bulgarmak: ΠΛΑΣΤΟΣ Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ