Οι Αμερικάνοι βεβαίως μετα από τον εμφύλιο(ο οποίος προκλήθηκε από το αντάρτικο τον κομμουνιστών και στα τελευταία του χρόνια δεν ήταν και τόσο εμφύλιος και είχε μετατραπεί περισσότερο σε εθνικό αγώνα με διακυβευμα την Μακεδονία,που εποφθαλμιούσε ο Τίτο,ο οποίος βοηθούσε την πλευρά των ανταρτών)είχαν ενεργή συμμετοχή και ανακατεύονταν σε πολλά ,φερ΄ ειπείν την περίοδο του πρέσβη Πιουριφόι,μπορούμε να μιλάμε για έναν μικρό πρωθυπουργό(τέτοιος ήταν ο αμερικάνος πρέσβης εκείνα τα χρόνια),
δεν πρέπει ωστόσο να νομίσει κανείς πως μιλάμε για κανέναν δικτατορίσκο,συχνά και οι πολιτικοί,στρατιωτικοί και άλλοι αποζητούσαν την εύνοια των αμερικάνων.
εξάλλου αναφερόμαστε πάντα στην περίοδο του ψυχρού πολέμου,οι κομμουνιστές είχαν ανοιχτή επικοινωνία και συνεργασία με τα γνωστά κέντρα του υπαρκτου,η αστική τάξη της ελλάδας με την αμερική,στην οποία άλλωστε οφείλε την οικονομική της ανάπτυξη,σχέδιο μάρσαλ,που όσο και αν κατασπαταλήθηκε βοήθησε,(και την τελική επικράτησή της στον εμφύλιο).
να αναφέρουμε κάποια δεδομένα,
-καταρχήν η ελλάδα συνόρευε με τα κομμουνιστικά κράτη (κάτι σαν τον Άτλα που κρατά στους ώμους του τον "κόκκινο"ουρανό)σχεδόν ολόκληρη βουτηγμένη στην μεσόγειο,ηταν τεράστιας σημασίας για την Αμερική.Η οποία δεν ήταν διατεθειμένη σε καμία περίπτωση να την αφήσει στα χέρια των κομμουνιστών(των οποίων ο αγώνας ήταν επομένως μάταιος).
- Το σταθμαρχείο της CIA στην Ελλάδα ήταν το τρίτο πολυπληθέστερο ολόκληρου του πλανήτη!Αυτό δείχνει την προτεραιότητα που είχε η χώρα για την Αμερική.
-η γραμμή των Αμερικάνων(με δεδομένο πως πρέπει να κρατηθεί η Ελλάδα την περίοδο του ψυχρού πολέμου στην Ευρωατλαντική συμμάχία του ΝΑΤΟ)δεν ήταν πάντως ενιαία,για τα διάφορα πρόσωπα γεγονότα κ.λπ.
καταρχην υπηρχε η CIA,μετα υπηρχε η Πρεσβεια...αυτοι ερχονταν σε συγκρουση για ουκ ολιγα γεγονοτα,μετα ηταν και το Στεητ ντιπαρμεντ,το υπουργειο εξωτερικων,ο ιδιος ο προεδρος και αλλες υπηρεσιες...αυτοι ολοι δεν ειχαν ΜΙΑ αποψη για ολα τα προσωπα και τα γεγονοτα.Και σημαντικο ρολο επαιζε τι πληροφορηση επαιρναν για να λαβουν αποφασεις.Η πληροφορηση τωρα εξαρτιοταν απο πρακτορες που ηταν διασκορπισμενοι στην επικρατεια,απο την πληροφορηση που διναν,(και τελικα η προσωπικοτητα του εκαστοτε πρακτορα επαιζε καποιο ρολο στην εκαστοτε κριση γεγονοτων,αποψεων,προσωπων),απο τους ιδιους τους πολιτικους και τις φιλοδοξιες τους που διαρκως(ειτε ηταν η ΕΡΕ,η Ενωση Κεντρου κ.λπ)ερχονταν σε επαφη με την πρεσβεια ή αλλους αξιωματουχους και ζητουσαν γνωμες ή ακόμα κ αποδοχη για τις κινησεις τους,απο το Παλατι βεβαιως κ.α συνεπως το πλεγμα ηταν πολυπλοκο.
-το υπουργειο αμυνης την περιοδο του ψυχρου πολεμου μετα τον εμφυλιο ηταν κατι σαν αβατο!δεν επιθυμουσαν κομματικο ελεγχο,ουτε το Παλατι,ουτε ο Αμερικανος(αν και αυτος οχι ολα τα χρονια),διοτι ηθελαν να ελεγχουν μεταθεσεις κ.λπ ωστε να μην βρεθουν προ εκπληξεως απο συνωμοτικες ομαδες κομμουνιστων κ.α ,αλλα και απο πολιτικα προσωπα που μπορει να αποζητουσαν ελεγχο για τις φιλοδοξιες τους με αποτελεσμα να υπονομευσουν την δυναμικη του στρατου,εξαλλου το παλατι παντοτε προσπαθουσε να προφυλαξει την εξουσια του απο πραξικοπηματα...γενικα εκει δεν γινοταν να βαλει κανεις χερι πλην των δυο εκεινα τα χρονια.Εξαλλου τα ΛΟΚ τα οργανωσαν οι αμερικάνοι(και ειχαν και σχεδιο με συμμετοχη τους Σε περιπτωση που γινει νεο ανταρτικο!)οπως και την ΕΥΠ(στην οποια δουλευε και ο Παπαδοπουλος ενα διαστημα)
-οι αξιωματικοι ειχαν μνημες εμφυλιου,πολεμουσαν τους κομμουνιστες(συμμοριτες τους ελεγαν ολοι καθ ολη εκεινη την περιοδο),ο κινδυνος απο το βορρα θεωρουνταν παντοτε υπαρκτος(και για τους αμερικανους).
-το κυπριακο ειναι το νο1 ζητημα εξωτερικης πολιτικης καθ ολη εκεινη την κρισιμη περιοδο.ο Καραμανλης ουσιαστικα προτιμηθηκε απο αμερικανους και παλατι για την πρωθυπουργια επειδη ειχε εργο στο υπουργειο που ανελαβε(εκανε εργα οπως λεμε),ηταν συμπαθης στις πλατιες μάζες και καθ υπερβολη μιλωντας θα εθαβε(Δεν θα προχωρουσε πιο σωστα σε δυναμικες ενεργειες) στο κυπριακο,που προκαλούσε μεγάλο αντιαμερικανικό μένος στον κόσμο!αυτος ο συνδυασμος ηταν ασυναγωνιστος και ετσι απο το πουθενα πρωθυπουργοποιηθηκε ο συμπαθής Μακεδόνας πολιτικός.
-η φρειδερικη ηταν ο πρωταγωνιστης στο παλατι.
-η ανοδος της ΕΔΑ το 59 καταθορυβησε τους αμερικανους,αλλα γρηγορα αντιμετωπιστηκε ολο αυτο.οι Αμερικανοι ηταν θετικα διακειμενοι στην Ενωση Κεντρου και στον Γιωργιο Παπανδρεου(με γνωστο αντικομμουνιστικο παρελθον)και τους έβλεπαν ως παραγοντα ανασχεσης της αριστερας.
τα παραπανω ειναι το γενικο πλαισιο(μου διαφευγουν και καποια δεν κανουμε διατριβη,εν ταχει τα εβαλα,αν καθησω λιγο πιο σοβαρα ειναι βεβαιο πως θα βγουν και αλλα συμπερασματα)
Τι το νεοτερο κομιζε η δεκαετια του 60
-ΟΙ αμερικανοι ειναι απορροφημενοι απο το Βιετναμ!εχουν παψει να θεωρουν προτεραιοτητα τους την ελλαδα και δεν πιστευουν πως ο κομμουνιστικος κινδυνος ειναι το ίδιο έντονος .Αναφέρεται πως τα αλλοτινά προεκλογικά λογύδρια των κομμάτων για "Συμμορίτες κινδύνους κλπ"που ήταν τόσο της μόδας στα 50ς είχαν ήδη περιοριστεί πάρα πολύ συγκριτικά.
-το συμπερασμα που βγαζω για το Κυπριακο ειναι πως αν δεν εμπαινε με δολιο τροπο (στην λογικη διαιρει και βασιλευε) ο τουρκος στο παιχνιδι απο τους βρετανους την περιοδο που ματαιως προσπαθουσαν αυτοι μεταπολεμικα να διατηρησουν καποια ισχυ οι αμερικανοι θα παραχωρουσαν την κυπρο στην Ελλαδα.Δεν το επραξαν μετα διοτι δεν ηθενα συγκρουση σε αυτην την κρισιμη για αυτους γειτονια μεταξυ νατοικων συμμαχων με τον μπαμπουλα του κομμουνισμου τριγυρω! προσπαθησαν παρα πολυ ναεπιβαλλουν ενωση με παραχωρηση μερους της Καρπασιας ή επινοικιαση της στους τουρκους.κανεις ομως δεν επαιρνε την ευθυνη απο την ελλαδα και ο Μακαριος και αλλοι γνωστοι πολιτικοι(που κυβερνησαν μετα την εισβολη)δεν θελαν την ενωση!Οι τουρκοι πετουσαν την σκουφια τους..οταν μαλιστα ακουσαν για ομοσπονδιοποιηση(τις στιγμες που τα ειχαν παρει οι αμερικανοι απο τις αρνησεις μας)η απαντηση ηταν: παραδεισος!
μετα γιναν βεβαια σκληροι
-οι αμερικανοι σταματησαν ενα σωρο πραξικοπηματα,αλλα και μια εισβολη(ο τεξανος τζονσον με αυστηρη επιστολη του στον ινονου)
-ο πρεσβης τους στην ελλαδα(ταλμποτ) τα χρονια πριν την χουντα δεν ηταν της αποψης πως πρεπει να εμπλεκεται ζωηρά καθως επραξαν οι προηγουμενοι!αυτο οσο και αν ακουγεται περιεργο λειτουργησε αρνητικα για τα συμφεροντα της ελλαδας...ουσιαστικα τα χρονια που η αμερικη αποστασιοποιειται ειναι τα χρονια της πολιτικης ανωμαλιας
- δεν δωσαν οκ για καμια χουντα.θεωρουσαν πως τα οφελη (και τα δικα τους)απο την χουντα θα ηταν προσκαιρα και σε βαθος χρονου ο λαος θα ριζοσπαστικοποιηθει περισσοτερο αντιδρώντας αντανακλαστικα στην τυραννία πράγμα που θα ανοιξει τον δρομο για ριζικο μετασχηματισμο του πολιτικου περιβαλλοντος,αλλα και της νοοτροπιας της κοινωνιας...ενω το παλατι θα βρισκοταν σε μεγαλο κινδυνο(δηλαδη θα εξελειπε)..πεσαν σε ολα μεσα
υπηρχε αντιγνωμια και μεσα στους κολπους των αμερικανων σχετικα με το τι θα επρεπε να πραξουν τις πρωτες ημερες της απριλιανης χουντας!αλλοι ηταν υπερ της διαμορφωθεισας καταστασης ,δεδομενου του τι χαμος συνεβαινε στα πριν,αλλοι πιστευαν πως θα επρεπε να ανατραπει.κανεις ομως δεν προκρινε δυναμικη λυση!συνεχιζαν να μην θελουν να ανακατευονται οπως στα 50ς ,τους εντυπωσιασε το ποσο αγχωμενοι ηταν οι πραξικοπηματιες εκεινες τις ημερες..ο πρωθυπουργος κολλιας στην συναντηση που ειχε με τον πρεσβη αναφερεται ηταν τρεμαμενος!αφου ο εκτος στολος ηταν στα ελληνικα χωρικα υδατα και οι αμερικανοι ειχαν ηδη αργησει να αναγνωρισουν την χουντα...καποιοι(αμερικανικα στελεχη) κινητοποιηθηκαν και στελναν επιστολες γιατι βλεπαν πως με μια μονο λεξη τους αρκουσε να τους ανατρεψουν...τελικα μετα απο συσκεψηεπικρατησε η λογικη της αποδοχης,αφου και το παλατι τους ειχε ηδη αποδεχτει και εξαλλου δεν επηρεαζονταν τα συμφεροντα τους.
-ειχαν γνωση για κινησεις,αλλα δεν πιστευαν πως θα γινει κατι χωρις την αποδοχη του παλατιου!επισης η κινηση απο πραξικοπηματιες τους εγινε γνωστη καιρο πριν,αλλα απο κατωτερο στελεχος γι αυτο και δεν δωσαν σημασια,δεν την θεωρησαν σοβαρη!περιμεναν πραξικοπημα απο στρατηγους συνεργεια του παλατιου.
-ολα ξεκινουν απο την κοντρα φρειδερικης καραμανλη!ο καραμανλης βρισκεται στο απογειο της εξουσιας του,το παλατι δεν μπορει να δεχτει τοση ισχυ και τοση περαση,νιωθει πως περιοριζεται η δικη του εξουσια και επ αφορμη της επισκεψεως του παλατιου στην βρετανια και της αντιθεσης που υπηρχε για το θεμα μεταξυ των δυο ο καραμανλης πεφτει,εν συνεχεια εχουμε τα ιουλιανα του 65 και την περιοδο της ανωμαλιας.
- αμερικανοι και αλλοι συμφωνουν πως ο νο1 καταλυτης ηταν τελικα ο Ανδρεας παπανδρεου!
καταρχην στην ΕΚ υπηρχε ενας φυσικος διαδοχος ο Μητσοτακης( ο γερος ητανμεγαλος σε ηλικια πια),οταν ηρθε ο Ανδρεας επηλθε συγκρουση φιλοδοξιων(ο μητσοτακης εγινε αποστατης τελικα).κατα δευτερον ο ανδρεας παπανδρεου ελειπε 20 χρονια στην αμερικη,επισκεφτηκε την ελλαδα κανα δυο φορες ολο αυτο το διαστημα....συνεπως δεν ειχε εμπειρια ουτε εμφυλιου,ουτε τπτ.
ο ιδιος προσπαθουσε να προβαλλει(η μαλλον είχε) ενα προοδευτικο προφιλ,φλερταρε ισως και με την αριστερα(ηταν φιλος του εξαλλου ο κυρκος)...φυσικα για ολα αυτα το να εισαι αμερικανος πολιτης εκεινα τα χρονια και να μην ειχες συμμετοχη στον εμφυλιο δεν ηταν καποιο αβανταζ! ασκουσε πολεμικη εναντιον των αμερικανων και του παλατιου...
και φυσικα ειχε μεγαλες φιλοδοξιες...τελος δεν εδειχνε τα σημαδια του συμβιβασμου που εδειξε π.χ ο γωργος παπανδρεου καποιες φορες.
το Παλατι θα μπορουσε και παλι να συμμαζεψει την κατασταση,αλλα καθε φορα επελεγε και μια λαθος(εκ των υστερων βεβαια κρίνοντας) κινηση.Ωσπου φτασαμε στις εκλογες του Μαιου του 67 με την κυριαρχια της ΕΚ δεδομενης(οπως και του ανδρεα επομενως,δεδομενου πως ο γ.παπανδρεου ηταν 80 τοσων ετων πια),να επικειται προεκλογικη ομιλια στην Θεσσαλονικη την Κυριακη στην οποια αναμενοταν δριμυτατο κατηγορω εναντιον του παλατιου..Μια κατασταση την οποια προλαβε το Απριλιανο πραξικοπημα!
σας προτεινω το βιβλιο του παπαχελα ο βιασμος της ελληνικης δημοκρατιας,ενας θησαυρος πηγων.τα παραπανω ερχονται ως φυσικο επακολουθο της αναγνωσης του.