Από παλιά δεν μου άρεσε ο κλασικός ελληνικός, παρά μόνο ο διπλός μαζί με ψωμί ή παξιμάδι για πρωινό.
Χρόνια προτιμώ τον στιγμιαίο, ζεστό τον χειμώνα ή το καλοκαίρι κρύο και βαπορίσιο (χωρίς αφρό).
Τον τελευταίο καιρό, για κάποιους λόγους (αλλεργία ή/και ηλικία και απώλεια γεύσης) ακόμα και ο νες μου φαίνεται άγευστος/άοσμος.
Τώρα χρησιμοποιώ έναν γερμανικό εσπρέσσο στιγμιαίο Douwe Egberts, που αν και χάνει το άρωμα γρήγορα, μετά το άνοιγμα του βάζου, έχει τουλάχιστον έντονη γεύση/άρωμα καφέ.
Αποφάσισα να πειραματιστώ με τον κλασικό εσπρέσσο (όχι μηχανής) το μπρίκι και, μετά από σεμινάρια από το ιντερνέτ, αγόρασα αυτό:

Έχει μια πατέντα, βαλβίδα στο καπάκι, που κάνει κρέμα στον καφέ (όχι πάντα).
Επειδή η ποσότητα - έστω και του διπλού - είναι μικρή, τον συμπληρώνω με ζεστό νερό, για να "φτουρήσει".
Αγόρασα καφέ Illy, πειραματίζομαι και αφού μου χύθηκε 2 φορές (
Έχουμε μερακλήδες στο πχόρουμ να προτείνουν ιδέες;
.
