Η ιστορία του Tapoush, του γάτου, του πολυταξιδεμένου και πολυαγαπημένου.Τον Tapoush τον βρήκε η μαμά του μωράκι, σε ερείπια, κάπου έξω από τη Δαμασκό. Εκεί που κάποτε ήταν το σπίτι τους. Η βιολογική του μαμά είχε σκοτωθεί. Η Ε τον λάτρεψε από την πρώτη στιγμή και δεν τον άφησε να φύγει από την αγκαλιά της λεπτό. Όταν έπρεπε να αποχαιρετήσουν τον τόπο τους , όσους και όσα αγάπησαν για να ξεκινήσουν το μακρύ ταξίδι προς την ασφάλεια δεν υπήρξε δίλημμα. Τον πήραν μαζί. Στα χέρια. Από Συρία, Τουρκία, σε ελληνικό νησί και στις λάσπες της Ειδομένης. Στο μεταξύ ο γατούλης μεγάλωνε. Εκεί τον πρωτοσυναντήσαμε. Σε σκηνή. Άνθρωπός μας τους βοήθησε με τη φροντίδα του και ο Tapoush πήγε στον κτηνίατρο. Έπρεπε να αρχίσει να ετοιμάζεται για το πέρασμα του στην Ευρώπη. Αυτό βέβαια άργησε πολύ. Τα σύνορα έκλεισαν. Ακολούθησαν ατελείωτοι μήνες αναμονής, προσπάθειας και αγωνίας για να μπορέσει η οικογένεια να πετύχει την επανένωση με μέλη της που ζούσαν Σουηδία. Ο Tapoush μαζί με την οικογένειά του άλλαζε σπίτια και πόλεις. Γέμιζε εικόνες, αγαπήθηκε, δάγκωσε δάχτυλα, μέχρι που τρομοκράτησε και άλλους γατούληδες ο μοσχαναθρεμένος Tapoush. Ωσπου έφτασε εκείνη η στιγμή που η οικογένεια θα μπορούσε να ταξιδέψει Σουηδία. Ο ίδιος όμως δεν ήταν έτοιμος. Αργούσαν τα χαρτιά του. Έτσι για πρώτη φορά αποχωρίστηκε τη μαμά του. «Για λίγο »είπαμε. Αυτό έγινε. Σύντομα ταξίδεψε Σουηδία και από τα χέρια της εθελόντριας που τον συνόδευε, βούτηξε στην αγκαλιά της Ε Από τότε πέρασε καιρός. Πάντα μαθαίνουμε νέα του. Ζει λατρεμένος και ασφαλής. Η μαμά του, πρόσφατα του έκανε και ένα δώρο.Ένα ανθρώπινο αδελφάκι, ένα ροζ κοριτσάκι. Μοιράζονται την κούνια, το ρηλάξ και την αγάπη. Ας τους ευχηθούμε μια πολύχρονη, ασφαλή και χαρούμενη ζωή. Ο Τapoush έκανε ένα δύσκολο, μακρύ, επικίνδυνο ταξίδι για να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Στα χέρια και στην αγκαλιά των ανθρώπων του. Ενωμένοι και αποφασισμένοι ,ποτέ δεν σκέφτηκαν να τον αφήσουν πίσω. Γιατί; Επειδή ό,τι αγαπάμε πραγματικά δεν το εγκαταλείπουμε ποτέ.Είναι και εκείνοι οι άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους μέχρι εκείνη τη στιγμή, με μόνο κοινό σημείο αναφοράς την αγάπης τους για τα ζώα και τον άνθρωπο που έκαναν με ανιδιοτέλεια ό,τι ήταν δυνατό για να έχει το ταξίδι του Tapoush αίσιο τέλος. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εκείνους λοιπόν γιατί δεν προσπέρασαν τον μικρο Tapoush και την οικογένεια του, ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί μας έδειξαν ότι όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά!!!
TAPOUSH, σε αγαπάμε και δεν σε ξεχνάμε ποτέ.
