«Ολόκληρες οικογένειες - γράφει ο Ντέιβιντ Φλόιντ - έλαβαν μέρος στη διαδήλωση και πολλοί κουβαλούσαν εικονίσματα ή πορτρέτα του τσάρου, του "πατερούλη" του ρωσικού λαού. Καθώς προχωρούσαν μέσα από τους δρόμους της πόλεως, οι φάλαγγες έψαλλαν χαρούμενα, όχι επαναστατικά τραγούδια, αλλά και θρησκευτικούς ύμνους και κυρίως τον ύμνο "Ο θεός σώζοι τον τσάρο". Κανείς δεν κρατούσε όπλα και κανείς δε ζητούσε φασαρίες, ακόμη δε λιγότερο απ' όλους ο νεαρός ιερεύς της Ορθόδοξης εκκλησίας πατήρ Γεώργιος Γκαπόν.»
Και τους ρίχνει στο ψαχνό ο φοβισμένος τσάρος.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στο μεγάλο ζήτημα:
Ορφέας Ξανθούλης
Τη Δευτέρα προς Τρίτη 25/02 γύρω στις 2:00 το βράδυ προσέγγισε το λιμάνι της Λέσβου καράβι στο οποίο επέβαιναν 10 διμοιρίες, 1 αύρα και διάφορα μηχανήματα εκσκαφής. Έξω από το λιμάνι ήταν συγκεντρωμένο το πλήθος, το οποίο ήδη από τις προηγούμενες μέρες ήταν ενοχλημένο και οργισμένο από την απόφαση της κυβέρνησης για την απόσχιση γης κοντά στον Καράβα έτσι ώστε να φτιαχτεί κέντρο κράτησης κλειστής δομής.
Στο πλήθος αυτό υπήρχαν διάφορες ετερόκλητες φωνές. Από τη μία μεριά υπήρχαν διαμαρτυρόμενα άτομα τα οποία, απευθυνόμενα στις δυνάμεις καταστολής, έκαναν επίκληση στα εθνικά και θρησκευτικά τους ιδεώδη απορώντας αν είναι Έλληνες ορθόδοξοι και τραγουδώντας συνάμα τον εθνικό ύμνο. Από την άλλη μεριά, υπήρχε και αυτό το κομμάτι του κόσμου το οποίο είχε αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά χαρακτηριστικά, δεν έδειχνε ιδιαίτερη σημασία για τα ιδεώδη των ΜΑΤ και φώναζε συνθήματα όπως «Λέσβος, γη αντιφασιστική». Το τρίτο κομμάτι του κόσμου δεν είχε τα χαρακτηριστικά κανενός από τα δύο μέρη.
Αν και υπήρχαν διάφορες σπόντες και από τις δύο πλευρές, τελικά υπερίσχυσε το αίσθημα της οργής απέναντι στις κατασταλτικές δυνάμεις, όπου απάντησαν στο διαμαρτυρόμενο πλήθος με δακρυγόνα.
Μετά από την αποβίβασή τους τα ΜΑΤ κατευθύνθηκαν προς την Καράβα, όπου και τους βρήκαν οι κάτοικοι των γύρω χωριών. Δημιουργήθηκαν τρία μπλόκα γύρω από την ευρύτερη περιοχή, που δυστυχώς δεν κατάφεραν να ανακάμψουν την είσοδο της αστυνομίας και των οχημάτων, καθώς η ΕΛΑΣ με τη βοήθεια του ελληνικού στρατού, άνοιξε εκείνη τη στιγμή δρόμο για να κατευθυνθούν προς την Καράβα.
Όλη την επόμενη μέρα κόσμος από όλο το νησί έφτασε στην περιοχή για να ενισχύσει τα μπλόκα. Η σύνθεση του κόσμου ήταν παρόμοια με αυτήν που συνευρέθηκε και στο λιμάνι, με πιο μάχιμα χαρακτηριστικά, αλλά πιο άγριες ήταν και οι διαθέσεις από τα ΜΑΤ. Η αντίδραση της αστυνομίας απέναντι στους διαδηλωτές ήταν υπερβολικά βίαιη, δεδομένου ότι οι περισσότεροι από τους διαδηλωτές αποτελούν και εκλογικό σώμα της κυβέρνησης ή φίλα προσκείμενοι σε αυτήν.
Μέχρι στιγμής ο κοινωνικός αναβρασμός δεν έχει αποκτήσει πολιτικά χαρακτηριστικά, καθότι πολλοί κάτοικοι του νησιού, ασχέτως αν έχουν συντηρητικές απόψεις, δεν ταυτίζουν άμεσα τον εαυτό τους με φασιστικά και ναζιστικά μορφώματα.
Για αυτόν τον λόγο, κρίνεται αναγκαίο από το μεγαλύτερο μέρος του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού σώματος να αλληλεπιδράσει με τον κόσμο ώστε να αποβάλει τα ακροδεξιά στοιχεία και να περάσει την αντίληψη ότι για αυτή την κατάσταση δεν φταίνε οι μετανάστ(ρι)ες, αλλά οι κρατικές πολιτικές και οι διακρατικές συμφωνίες.
https://www.aftoleksi.gr/2020/02/26/poi ... 2klOOoMbsk
