Αστικοί μύθοι και Παραδοσιακοί θρύλοι

[Yochanan]

Στα Άγραφα έρχονταν Έλλενοι, μεγάλοι, αντρειωμένοι, που δε χρωστούσανε στους Φράγκους. Σε λίγο όμως έπεσαν φοβερά μνημούνια, με μύτες γαμψές που κυνηγούσαν τους Έλλενους, ώσπου αναγκάστηκαν όσοι είχαν απομείνει να βρούνε δουλειά και να αρχίσουνε να αποπληρώνουνε τις δόσεις τους. Κι έτσι αφανίστηκε από τα Αγραφα η πρώτη γενιά, η μεγάλη, η αξιόχρεη.

ΆΓΡΑΦΑ, 24ος αιώνας

Στους βοσκούς γύρω από το αρχαίο θέρετρο στη Μύκονο ζει ακόμα σήμερα το όνομα των Ελλένων. Με αυτό το όνομα χαρακτηρίζουν καθετί που πιστεύεται αξιόχρεο και γιγάντιο. Για τον εαυτό τους κάθε άλλο παρά που θαρρούν πως είναι οι κληρονόμοι της δόξας των παλαιών κατοίκων που τους θεωρούνε ότι είχανε ο καθένας από δυο πελφετερς στην καθισά τους. Η απλοϊκή σκέψη αυτών των βοσκών θεωρεί τους Έλλενους προγόνους των Φράγκων, ξένους τουρίστες που κάποτε κρατούσαν τον τόπο αυτόν. Έτσι εξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι ταξιδεύουν στα μέρη αυτά και δίνουν τόση σημασία σε ό,τι έχει απομείνει από εκείνους.


ΜΥΚΟΝΟΣ, 25ος αι.