https://twitter.com/egrammes/status/1877010585751081419
Προς χωμενιδόπανα καμπουράκηδες και λοιπα ορφανά:
copy/paste spoilers into ms-word
press ctrl+h
replace Στάλιν => Σημιταρος ή ό,τι άλλο υγραίνει την μούνα σας
apply
Όχι. Δεν είναι αλήθεια.
Δεν είναι αλήθεια.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες.
Σταματήστε τις.
Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε.
Είναι παρών ο Στάλιν
στο παγκόσμιο πόστο του.
Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις
των πέντε ηπείρων
τις σημαίες της ειρήνης.
Ο Στάλιν ετοιμάζει
με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου
ένα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες.
Σταματήστε τις.
Επιλεγμενο
Ομοσπονδία Γονέων Αττικής: «Ψύλλοι στα άχυρα» το σχολικό καλάθι
«Ψύλλοι στα άχυρα» χαρακτηρίζει το σχολικό καλάθι η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής, μπροστά στην τεράστια ακρίβεια που έχει γονατίσει τις λαϊκές οικογένειες και σε σχετική ανακοίνωσή…
Όσο κι αν τα μονόφθαλμα κανόνια
στρέφουν το μαύρο ρύγχος τους
ίσα κατά την υψικάμινο της ελπίδας μας
ο Στάλιν αγρυπνεί
στο παγκόσμιο πόστο του.
Σώπα, γιαγιά,
και σκούπισε με το μαύρο τσεμπέρι σου
τα μάτια σου.
Όταν σβύνει η φωτιά σου κάτου απ’ το τσουκάλι σου
είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου
ν’ ανάψει.
Όταν λείπει απ’ το τραπέζι μας το ψωμί
κι απ’ το στρώμα μας τ’ όνειρο
κι απ’ το δώμα μας το λυχνάρι
είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά
στον ορίζοντα
κι ακούμε κάτου απ’ τα τούνελ της νύχτας
τη βουή των τραίνων
που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο
στους πεινασμένους.
Γιατί ο Στάλιν είναι
ο πρωτογιός των προλετάριων
κι ο Στάλιν είναι κι ο πατέρας τους.
Για τούτο
κι ο πιο μαύρος τοίχος
της πιο μαύρης νύχτας
είναι γιομάτος
απ’ τους σωλήνες του φωτός.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες.
Οι αιώνες σκαρφαλώνουν
στην κορφή της ψυχής του ν’ ανασάνουν.
Μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε.
Κυττάχτε.
Κάθε ήλιος και σελίδα —μέρα την ημέρα —
με τους ήλιους των 74 χρόνων του,
έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι
και τ’ ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου.
Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν.
Με τ’ όνομά του ανοίγει η Ιστορία
τις πύλες της στον άνθρωπο.
Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν.
Το έργο του: Λευτεριά.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες
κι ακούστε.
Πάνου απ’ την κόκκινη πλατεία, στην εξέδρα του ήλιου,
ο Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν
μιλάει:
«Υπερασπίστε, Λαοί, την Ειρήνη.
Κλάφτε λαοί. Από σήμερα ο κόσμος είναι λιγότερο μεγάλος.
Ο Στάλιν πέθανε.
Ο ίσκιος απ’ το μεγάλο φέρετρό του χαράζει
ένα πελώριο πένθος στα μανίκια των προλετάριων.
Αυτό το φέρετρο που σήμερα σηκώνουνε στους όμους τους οι λαοί.
Ο Στάλιν πέθανε.
Απ’ όλα τις γωνιές του κόσμου οι εργάτες κι οι αγρότες του στέλνουν το χαιρετισμό τους και τον όρκο τους.
Το Ντνιεπροστρόι ξεριζώνει τα τσιμεντένια του πόδια κι έρχεται να κλάψει στο προσκέφαλό του.
Κι ο γέρο-Βόλγας, αϊ για-για, είχε να δει έτσι μαύρη μέρα, από τις μαύρες μέρες της σκλαβιάς.
Μα όχι, δεν είναι αλήθεια γέρο-Βόλγα, όχι αδέρφια λαοί.
Ο Στάλιν δεν πέθανε.
Όταν οι εργάτες χτίζουν τις μεγάλες γέφυρες για να περάσει το μέλλον
Ο Στάλιν ζει.
Όταν οι κόκκινοι φαντάροι αγρυπνάνε για την πατρίδα και την Ειρήνη
Ο Στάλιν ζει.
Όταν μισούμε τον πόλεμο, όταν αντιστεκόμαστε στον πόλεμο
Ο Στάλιν ζει.
Όταν ελπίζουμε, όταν τραγουδάμε, όταν παλεύουμε
Ο Στάλιν ζει.
Όταν σε όλο τον κόσμο οι πατριώτες πεθαίνουν για τη λευτεριά
Ο Στάλιν ζει.
Γιατί ο Στάλιν δεν είναι ένας άνθρωπος για να μπορεί να πεθάνει!
Ο Στάλιν είναι η ελπίδα και το ψωμί, είναι τ’ ατσάλι και η Ειρήνη…
Ο Στάλιν είναι η φωτιά που τέσσερα δισεκατομμύρια χέρια απλώνονται να ζεσταθούν
Ο Στάλιν είναι ποτάμι και φράγμα, υψικάμινος και σημαία.
Ο Στάλιν είναι το μεγάλο αγκωνάρι που ακουμπάει ο κόσμος.
Κοιτάχτε τον!
Να ‘τος!
Πελώριος!
Σαν ένα βουνό!
Όπου κι αν γυρίσετε θα δείτε το πλατύ του χέρι να σας γνέφει.
Ο Στάλιν περπατάει τους δρόμους της Ρωσίας της Ρωσίας, γυρνάει όλους τους δρόμους του κόσμου.
Θα τον βρείτε πλάι στους εργάτες να φτυαρίζει το κάρβουνο και να τροφοδοτεί τη φωτιά του χρόνου και της ελπίδας.
Θα τον βρείτε στον θερισμό να δίνει ένα χέρι στους κουρασμένους χωριάτες
Θα τον δείτε συλογισμένο να κοιτάει μακριά και να ονειρεύεται την ευτυχία του κόσμου
Ενώ το ηλιοβασίλεμα θα πέφτει πάνω του αργά σα μια κόκκινη σημαία
Ο Στάλιν ζει!
Ακούστε, ακούστε λοιπόν!
Μες στο γιγάντιο βήμα των λαών ακούστε τη μεγάλη καρδιά του να χτυπάει…
Κλάφτε λαοί… Από σήμερα ο κόσμος είναι λιγότερο μεγάλος
Ο Στάλιν πέθανε.
Κι ο γέρο-Βόλγας, αϊ για-για…
Μάθε κάθε πολιτεία κάθε γωνιά του κόσμου από σήμερα παίρνει τα’ όνομά του
Γίνεται ένα Στάλινγκραντ.
Κι οι εργάτες ανεβασμένοι στην πελώρια σκαλωσιά του ήλιου
Με τα σφυριά τους σκαλίζουν τη μορφή του στην είσοδο της Ιστορίας.
Προχωρείτε λαοί. Από σήμερα ο κόσμος θα γίνει ακόμα πιο μεγάλος
Ο Στάλιν πέθανε.
Ο Στάλιν ζει. Εμπρός, εμπρός, τραγουδώντας το μεγάλο όνομά του, προχωρείτε
Προχωρείτε λαοί.
Κι ο γέρο-Βόλγας, αϊ για-για, έχει να δει μεγάλες μέρες, σαν έρθει η Ειρήνη κι η παγκόσμια λευτεριά.
Y.Γ αν ακούει ο Βλαστάρης να τον γράψει / ο κυριάκαρος να τον εκφωνήσει στα ουρντού/τουρκικά, να γλυτώσουν χρονο οι μελλοντικές γεννιές nu-greeks από τις μεταφράσεις.
There are decades where you fuck around and days where you find out
