Phorum.com.gr

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:45

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:42 Εγω πηρα motivation απο την ακριβεια και το εχω παει γαμιοντας εδω και κατι μηνες,μου χουν μεινει 4-5 κιλα.Χιλια χρονια ΝΔ.

Εγώ ενώ δεν έβαλα κιλά στην εγκυμοσύνη σχεδόν καθόλου, δεν έχω κάνει καμία προσπάθεια να χάσω αυτά τα πέντε που εβαλα. Τομπαιζω ένα χρόνο. Το ΣΚ τσακίζα κεκακια λακτα. Ευτυχώς έχω τη βάπτιση και θα αναγκαστώ να το ράψω, για να μπω σε κάνα ρούχο μου.

Αυτο με τα κιλα της εγκυμοσυνης ειναι και το ιδανικο,λογικα θα στο πε και ο γιατρος.Πρεπει να ναι πολυ μικρο το ποσοστο των γυναικων που καταφερνει να το κρατησει χαμηλα.

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:51

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:45

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:42 Εγω πηρα motivation απο την ακριβεια και το εχω παει γαμιοντας εδω και κατι μηνες,μου χουν μεινει 4-5 κιλα.Χιλια χρονια ΝΔ.

Εγώ ενώ δεν έβαλα κιλά στην εγκυμοσύνη σχεδόν καθόλου, δεν έχω κάνει καμία προσπάθεια να χάσω αυτά τα πέντε που εβαλα. Τομπαιζω ένα χρόνο. Το ΣΚ τσακίζα κεκακια λακτα. Ευτυχώς έχω τη βάπτιση και θα αναγκαστώ να το ράψω, για να μπω σε κάνα ρούχο μου.

Αυτο με τα κιλα της εγκυμοσυνης ειναι και το ιδανικο,λογικα θα στο πε και ο γιατρος.Πρεπει να ναι πολυ μικρο το ποσοστο των γυναικων που καταφερνει να το κρατησει χαμηλα.

Τι να σου πω, εγώ δεν είχα λιγούρες και τέτοια, πείναγα φυσιολογικά. Μετά που ξεκίνησαν και οι καούρες χαιρετισμούς. Δεν μπορούσα να φάω τίποτα. Εκεί δηλαδή ζορίστηκα, διότι πεινούσα και δεν μπορούσα να φάω.

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:57

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:51

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:45

Εγώ ενώ δεν έβαλα κιλά στην εγκυμοσύνη σχεδόν καθόλου, δεν έχω κάνει καμία προσπάθεια να χάσω αυτά τα πέντε που εβαλα. Τομπαιζω ένα χρόνο. Το ΣΚ τσακίζα κεκακια λακτα. Ευτυχώς έχω τη βάπτιση και θα αναγκαστώ να το ράψω, για να μπω σε κάνα ρούχο μου.

Αυτο με τα κιλα της εγκυμοσυνης ειναι και το ιδανικο,λογικα θα στο πε και ο γιατρος.Πρεπει να ναι πολυ μικρο το ποσοστο των γυναικων που καταφερνει να το κρατησει χαμηλα.

Τι να σου πω, εγώ δεν είχα λιγούρες και τέτοια, πείναγα φυσιολογικά. Μετά που ξεκίνησαν και οι καούρες χαιρετισμούς. Δεν μπορούσα να φάω τίποτα. Εκεί δηλαδή ζορίστηκα, διότι πεινούσα και δεν μπορούσα να φάω.

Στην αρχη ολες φυσιολογικα πεινανε αλλα τρωγοντας ερχεται η ορεξη,οι καουρες δεν ξερω τι ειναι μονο ακουστα τις εχω

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 17:00

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:57

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:51

Αυτο με τα κιλα της εγκυμοσυνης ειναι και το ιδανικο,λογικα θα στο πε και ο γιατρος.Πρεπει να ναι πολυ μικρο το ποσοστο των γυναικων που καταφερνει να το κρατησει χαμηλα.

Τι να σου πω, εγώ δεν είχα λιγούρες και τέτοια, πείναγα φυσιολογικά. Μετά που ξεκίνησαν και οι καούρες χαιρετισμούς. Δεν μπορούσα να φάω τίποτα. Εκεί δηλαδή ζορίστηκα, διότι πεινούσα και δεν μπορούσα να φάω.

Στην αρχη ολες φυσιολογικα πεινανε αλλα τρωγοντας ερχεται η ορεξη,οι καουρες δεν ξερω τι ειναι μονο ακουστα τις εχω

Είναι σαν να σου καίγεται όλος ο οισοφάγος. Δεν μπορείς να καταπιείς ούτε το σάλιο σου από τον πόνο. Συνήθως επειδή πιέζονται τα όργανα ανεβαίνει το οξύ και ξεκινάει το μαρτύριο. Γενικά δράστης είναι λιπαρά και τέτοια.

Εμένα μου ξεκίνησε από μια γαμημενη μακαρονάδα στην Ιταλίδα. Ένα ιταλικό έχω κοντά μου να μαρεσει και μετά από το τραύμα αυτό δεν μπορώ να ξαναπάω ρε γαμωτο!

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:57

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:51

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:45

Εγώ ενώ δεν έβαλα κιλά στην εγκυμοσύνη σχεδόν καθόλου, δεν έχω κάνει καμία προσπάθεια να χάσω αυτά τα πέντε που εβαλα. Τομπαιζω ένα χρόνο. Το ΣΚ τσακίζα κεκακια λακτα. Ευτυχώς έχω τη βάπτιση και θα αναγκαστώ να το ράψω, για να μπω σε κάνα ρούχο μου.

Αυτο με τα κιλα της εγκυμοσυνης ειναι και το ιδανικο,λογικα θα στο πε και ο γιατρος.Πρεπει να ναι πολυ μικρο το ποσοστο των γυναικων που καταφερνει να το κρατησει χαμηλα.

Τι να σου πω, εγώ δεν είχα λιγούρες και τέτοια, πείναγα φυσιολογικά. Μετά που ξεκίνησαν και οι καούρες χαιρετισμούς. Δεν μπορούσα να φάω τίποτα. Εκεί δηλαδή ζορίστηκα, διότι πεινούσα και δεν μπορούσα να φάω.

Σιγά το 5κιλο πρόβλημα βρε Σέσι.

Μακάρι να είχαν όλες το ίδιο.

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 17:02

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 17:00

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:57

Τι να σου πω, εγώ δεν είχα λιγούρες και τέτοια, πείναγα φυσιολογικά. Μετά που ξεκίνησαν και οι καούρες χαιρετισμούς. Δεν μπορούσα να φάω τίποτα. Εκεί δηλαδή ζορίστηκα, διότι πεινούσα και δεν μπορούσα να φάω.

Στην αρχη ολες φυσιολογικα πεινανε αλλα τρωγοντας ερχεται η ορεξη,οι καουρες δεν ξερω τι ειναι μονο ακουστα τις εχω

Είναι σαν να σου καίγεται όλος ο οισοφάγος. Δεν μπορείς να καταπιείς ούτε το σάλιο σου από τον πόνο. Συνήθως επειδή πιέζονται τα όργανα ανεβαίνει το οξύ και ξεκινάει το μαρτύριο. Γενικά δράστης είναι λιπαρά και τέτοια.

Εμένα μου ξεκίνησε από μια γαμημενη μακαρονάδα στην Ιταλίδα. Ένα ιταλικό έχω κοντά μου να μαρεσει και μετά από το τραύμα αυτό δεν μπορώ να ξαναπάω ρε γαμωτο!

Οκ φανταζομαι χρειαζεται και προδιαθεση γιατι στα λιπαρα ειμαι πρωταθλητης.Αυτο με το τραυμα το χα παθει και γω με μια κοτοσουπα μικρος που την ξερασα και μετα δεν ηθελα ουτε να τη βλεπω,μετα απο καμια 10αρια χρονια μου περασε.

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:33

Feindflug έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:24 Μην την πολυψάχνετε ρε τύποι. Ανεξαρτήτως μεταβολισμού και αντίστασης στην ινσουλίνη, στην τελική όλα είναι θερμίδες που τρως - θερμίδες που καταναλώνεις.

Οι bodybuilders την εποχή του Σβαρτσενέγκερ δεν ήταν τρελαμένοι με το να μετράνε μακροθρεπτικά συστατικά, ούτε είχαν τις επιστημονικές γνώσεις που έχει τώρα ο κάθε gym bro. Ξέρανε κάποια βασικά πράγματα και πήγαιναν ενστικτωδώς. Όταν θέλανε να αδυνατίσουν - γραμμώσουν, μειώνανε τις θερμίδες, έκαναν και λίγη αεροβική παραπάνω και όλα καλά. Με milkshakes και ντόνατς μετά την προπόνηση την βγάζανε. Και όμως είχανε θεαματικά αποτελέσματα.

Τα ψυχοφάρμακα, οι διαβήτες και οι θυρεοειδείς είναι δικαιολογίες. Ίσα ίσα, είναι ένας λόγος για να προσέχει κάποιος παραπάνω, όχι για να αποδεχτεί την παχυσαρκία του.

Ο,τι σου αυξάνει την όρεξη, δεν είναι αστείο. Γι αυτό και αδυνάτισε το σύμπαν με τις οζεμπικ. Εγώ όταν έκανα σοβαρή δίαιτα με διαιτολόγο , για να χάσω τα κιλά από τη μαλακια μου στις πανελλήνιες, κατανάλωνα τον πρώτο χρόνο ένα κουβα σαλάτα την ημέρα , μέχρι που κάποια στιγμή το στομάχι μου έκλεισε και άρχισα να τρώω φυσιολογικές μερίδες.
Κάνε λίγο εικόνα την ποσότητα του φαγητού. Έτρωγα 1500 ξέρω γώ θερμίδες σε διαιτολόγιο νορμαλ και έξτρα, γιατί πείναγα αδιανόητα, κάνε εικόνα ένα κουβα τεράστιο μαρούλια, λάχανα, πιπεριές, μπρόκολα και τέτοια. Κι αυτό κάθε μέρα. Αν για να παχύνω έφαγα το Μίνι μάρκετ του Χέλη, για να αδυνατίσω έφαγα το θεσαλικο κάμπο.

Δεν είπα ότι είναι αστείο, τύπισσα. Είπα ότι δεν είναι δικαιολογία. Αντιθέτως, είναι λόγος για να προσέχει κάποιος παραπάνω.

Ούτε είναι η εγκυμοσύνη δικαιολογία για τα κιλά της εγκυμοσύνης, αρκετό χρόνο μετά από αυτήν. Αυτό ισχύει βέβαια και για τους άνδρες, διότι άλλο που δεν θέλουν κι αυτοί να τρώνε σαχλαμάρες και να τεμπελιάζουν, "συμπάσχοντας" πάντα με την σύντροφο.

Feindflug έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 17:17

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:33

Feindflug έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 16:24 Μην την πολυψάχνετε ρε τύποι. Ανεξαρτήτως μεταβολισμού και αντίστασης στην ινσουλίνη, στην τελική όλα είναι θερμίδες που τρως - θερμίδες που καταναλώνεις.

Οι bodybuilders την εποχή του Σβαρτσενέγκερ δεν ήταν τρελαμένοι με το να μετράνε μακροθρεπτικά συστατικά, ούτε είχαν τις επιστημονικές γνώσεις που έχει τώρα ο κάθε gym bro. Ξέρανε κάποια βασικά πράγματα και πήγαιναν ενστικτωδώς. Όταν θέλανε να αδυνατίσουν - γραμμώσουν, μειώνανε τις θερμίδες, έκαναν και λίγη αεροβική παραπάνω και όλα καλά. Με milkshakes και ντόνατς μετά την προπόνηση την βγάζανε. Και όμως είχανε θεαματικά αποτελέσματα.

Τα ψυχοφάρμακα, οι διαβήτες και οι θυρεοειδείς είναι δικαιολογίες. Ίσα ίσα, είναι ένας λόγος για να προσέχει κάποιος παραπάνω, όχι για να αποδεχτεί την παχυσαρκία του.

Ο,τι σου αυξάνει την όρεξη, δεν είναι αστείο. Γι αυτό και αδυνάτισε το σύμπαν με τις οζεμπικ. Εγώ όταν έκανα σοβαρή δίαιτα με διαιτολόγο , για να χάσω τα κιλά από τη μαλακια μου στις πανελλήνιες, κατανάλωνα τον πρώτο χρόνο ένα κουβα σαλάτα την ημέρα , μέχρι που κάποια στιγμή το στομάχι μου έκλεισε και άρχισα να τρώω φυσιολογικές μερίδες.
Κάνε λίγο εικόνα την ποσότητα του φαγητού. Έτρωγα 1500 ξέρω γώ θερμίδες σε διαιτολόγιο νορμαλ και έξτρα, γιατί πείναγα αδιανόητα, κάνε εικόνα ένα κουβα τεράστιο μαρούλια, λάχανα, πιπεριές, μπρόκολα και τέτοια. Κι αυτό κάθε μέρα. Αν για να παχύνω έφαγα το Μίνι μάρκετ του Χέλη, για να αδυνατίσω έφαγα το θεσαλικο κάμπο.

Δεν είπα ότι είναι αστείο, τύπισσα. Είπα ότι δεν είναι δικαιολογία. Αντιθέτως, είναι λόγος για να προσέχει κάποιος παραπάνω.

Ούτε είναι η εγκυμοσύνη δικαιολογία για τα κιλά της εγκυμοσύνης, αρκετό χρόνο μετά από αυτήν. Αυτό ισχύει βέβαια και για τους άνδρες, διότι άλλο που δεν θέλουν κι αυτοί να τρώνε σαχλαμάρες και να τεμπελιάζουν, "συμπάσχοντας" πάντα με την σύντροφο.

Ναι απλά σου εξηγώ ότι η τεχνητή αύξηση της πείνας που προκαλείται από εξωτερικούς παράγοντες, ακόμα και αγωγή, δεν ειναι εύκολο να αντιμετωπιστεί. Δεν είναι δικαιολογία, αντίθετα είναι υπαρκτή συνθήκη. Δικαιολογία είναι η δικιά μου πχ που πλακώνω τα σοκολατάκια το δίχως αύριο, γιατί είμαι γουρούνα.

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 17:07

Cecily Anne έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 17:02

GoBack έγραψε: 01 Νοέμ 2024, 17:00

Στην αρχη ολες φυσιολογικα πεινανε αλλα τρωγοντας ερχεται η ορεξη,οι καουρες δεν ξερω τι ειναι μονο ακουστα τις εχω

Είναι σαν να σου καίγεται όλος ο οισοφάγος. Δεν μπορείς να καταπιείς ούτε το σάλιο σου από τον πόνο. Συνήθως επειδή πιέζονται τα όργανα ανεβαίνει το οξύ και ξεκινάει το μαρτύριο. Γενικά δράστης είναι λιπαρά και τέτοια.

Εμένα μου ξεκίνησε από μια γαμημενη μακαρονάδα στην Ιταλίδα. Ένα ιταλικό έχω κοντά μου να μαρεσει και μετά από το τραύμα αυτό δεν μπορώ να ξαναπάω ρε γαμωτο!

Οκ φανταζομαι χρειαζεται και προδιαθεση γιατι στα λιπαρα ειμαι πρωταθλητης.Αυτο με το τραυμα το χα παθει και γω με μια κοτοσουπα μικρος που την ξερασα και μετα δεν ηθελα ουτε να τη βλεπω,μετα απο καμια 10αρια χρονια μου περασε.

Όχι καμία προδιάθεση, στην εγκυμοσύνη το μωρό πιέζει τα όργανα. Όπως το στομάχι πιέζεται τα γαστρικά υγρά ανεβαίνουν. Τώρα σαν ασθένεια κλπ στον νορμαλ πληθυσμό κυκλοφορεί με άλλες μορφές, πχ παλινδρόμηση και τέτοια. Πάντως ναι πέρασα τις προάλλες απέξω από το μαγαζί και πόνεσε το είναι μου που το θυμήθηκα.

Λοιπόν επειδή ξεφύγαμε λίγο από την ερώτηση που θέτει το νήμα, ορίστε η απάντηση:

Η παχυσαρκία είναι ένα ψυχολογικό πρόβλημα. Όταν πολλοί άνθρωποι είναι κοινωνοί ενός ψυχολογικού προβλήματος τότε αυτό το ψυχολογικό πρόβλημα γίνεται κοινωνικό πρόβλημα. Στη συνέχεια αυτό το κοινωνικό πρόβλημα εξαντικειμενοποιείται, δηλαδή καθίσταται αυτόνομη ύπαρξη και αυτοδιαιωνίζεται ενσωματὠνοντας το κύτταρο του στην ψυχολογική δομή της νέας γενιάς.

Η παχυσαρκία είναι ένα πρόβλημα που εδραιώθηκε μεταπολεμικά από τα νέα καινοτόμα προιόντα που ανέπτυξε η βιομηχανία τροφίμων σε συνεργασία με επιστήμονες με απώτερο σκοπό το κέρδος, δηλαδή έχει τις ρίζες του στον ψυχανώμαλο αντικοινωνικό χαρακτήρα του καπιταλισμού. Οι νεαρές ηλικίες μεγάλωσαν με αυτά τα προιόντα και έτσι μια παθογένεια που προήλθε από τον εμπορικό κόσμο έλαβε μετάσταση και μετεξελίχθηκε σε μια νέα μαζική ψυχανωμαλία που τη λέμε παχυσαρκία. Αυτή η νέα ψυχανωμαλία έδωσε με την σειρά της τροφή σε άλλες ψυχανωμαλίες, π.χ. την εμμονή με το υγιές σώμα που οδήγησε κατόπιν κι αυτή σε άλλες όπως π.χ. η ανορεξία, ή ο γυμνασιακός παροξυσμός.

Για τη συντριπτική πλειοψηφία δεν είναι ψυχολογικό πρόβλημα. Έχουνε πέσει δισεκατομμύρια σε έρευνα για να φτιαχτούν φαγητά που είναι εθιστικά και φτηνά, έχουν δοθεί λάθος οδηγίες από υπεύθυνους οργανισμούς σε πολλές χώρες λόγω συμφερόντων, και έχουμε αποκτήσει και την κακή συνήθεια να ρωτάμε για τη διατροφή μας τους γιατρούς οι οποίοι όμως δεν είναι διατροφολόγοι και μας λένε ό,τι θυμούνται από 5 ώρες που διάβασαν 30 χρόνια πριν.

Οι γιατροί είναι κάτι σαν τους οικονομολόγους, πες μου ποιά θες εσύ να είναι η σωστή απάντηση και θα σου βρώ γιατρούς που θα συμφωνήσουν.
Χορτοφαγία, σαρκοφαγία, κέτο, Μεσογειακή διατροφή, πάλεο, ό,τι έτρωγε η γιαγιά σου στην κατοχή, αυτοφαγία, Μπλε Ζώνες, διατροφική πυραμίδα, ισορροπημένη διατροφή (whatever the fuck that means), διακοπτόμενη νηστεία, ΟΜΑD, πες μου τι γουστάρεις και θα σου βρω γιατρούς με άδεια, ιατρείο και πτυχίο στον τοίχο που θα σου πουν ότι αυτό είναι το σωστό.

Είναι κοινωνικό γιατί τρώμε σαβούρες σε σχέση με αυτά που τρώγανε οι άνθρωποι παλιά. Πολλή ζάχαρη και αλάτι.

Είναι ψυχολογικό γιατί οι άνθρωποι τρώνε ξεκάθαρα παραπάνω για να καλύψουν τα κενά τους, την βαρεμάρα τους κτλ. Και γω το κάνω.

Η λύση είναι απλά θερμίδες μέσα < θερμίδες έξω. Δεν υπάρχει ασθένεια στον κόσμο που να το αλλάζει αυτό... αν το κάνεις θα χάσεις κιλά.

Η άσκηση που αναφέρανε κάνα δυο είναι ο μεγαλύτερος μύθος, αμελητέα, κάντε την μόνο για την υγεία σας.

Γιατί θεωρούμε την παχυσαρκία ως πρόβλημα και γιατί θεωρούμε πως η φυσική κατάσταση στον άνθρωπο είναι να είναι λεπτός και αδύνατος;

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 04 Νοέμ 2024, 07:08 Γιατί θεωρούμε την παχυσαρκία ως πρόβλημα και γιατί θεωρούμε πως η φυσική κατάσταση στον άνθρωπο είναι να είναι λεπτός και αδύνατος;

Γιατι οσο ναναι το να μην μπορεις να βρεις το πουλι σου ειναι ενα ζητημα.

Τώρα εγώ θα πω κάτι που προσωπικά δεν μου αρέσει, αλλά τα (μέχρι τώρα) επιστημονικά δεδομένα (φαίνεται να) το στηρίζουν: Αυτοί που ζουν περισσότερο δεν είναι αυτοί που παραμένουν σε φυσιολογικό βάρος καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Αλλά είναι αυτοί που στα 20-30 τους έχουν φυσιολογικό βάρος και μετά σιγά-σιγά παίρνουν από λίγο ώστε να φτάσουν στο επίπεδο του υπέρβαρου, αλλά όχι του παχύσαρκου. Δηλαδή ένας άντρας 1.80 που μέχρι τα 30 του ήταν στα 80 κιλά και μετά παίρνει περίπου ένα κιλό κάθε 4-5 χρόνια ώστε να φτάσει το πολύ μέχρι 95 κιλά, αυτός έχει το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Φαίνεται ότι κάποια παχάκια ασκούν μια προστατευτική επίδραση από μια ηλικία και μετά. Αλλά αυτό συμβαίνει μόνο αν ο άνθρωπος δεν ήταν υπέρβαρος πριν τα 30, και μόνο αν δεν περάσει ποτέ στο επίπεδο της παχυσαρκίας.

https://www.sciencedaily.com/releases/2 ... 085451.htm