Mitharadir έγραψε: 09 Σεπ 2024, 09:00
AlienWay έγραψε: 09 Σεπ 2024, 07:33
Ακόμη δεν έχετε καταλάβει την επίδραση που έχει η αποδόμηση στην ποπ κουλτούρα.
Στις περισσότερες φορές, τα ινκλουσιβ στοιχεία είναι ο φερετζές της αποδόμησης. Αν το κάος αρέσει πολύ κι έχει φαν, τότε δε μιλάμε για αληθινή αποδόμηση.
Η πιο ατόφια μορφή αποδόμησης είναι να πάρεις μια επιτυχημένη συνταγή η φόρμουλα, και να τη βεβηλώσεις χωρίς τη προσθήκη κανενός γουόκ στοιχείου, αρκεί να δημιουργήσεις ένα άσχημο ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ και να ισχυριστείς ότι το κάνεις για ακτιβιστικους λόγους.
Σα να λέμε "αυτό κάποτε άρεσε στους καταπιεστές, επομένως θα το χέσουμε πατόκορφα για να πάρουμε εκδίκηση".
Και δεν είναι ανάγκη να το χέσουν με γουόκ τρόπο.
To KAOS είναι έμπνευση από τη σειρά Πέρσι Τζάκσον του Αμερικανού συγγραφέα Rick Riordan (πρόσφατα βγήκε και σε σειρά με μια σεζόν και έρχονται λέει κι άλλες).Ο Riordan φαντάστηκε σύγχρονους έφηβος ημίθεους απογόνους θεών του Ολύμπου (ο οποίος στη σημερινή εποχή έχει μετακομίσει στο Μανχάταν) στην σημερινή Αμερική να πολεμάνε τέρατα και να σώζουν τον κόσμο.
Ε,οι παραγωγοί του KAOS αποφάσισαν αντί για περιπέτεια να φτιάξουν κωμωδία που θα αποδομει τους θεούς του Ολύμπου.
Μα δεν τους αποδομεί. Ισχύει αυτό που έγραψε ο Άλιεν.Από τη στιγμή που σε κάποιους αρέσει ως μαύρη κωμωδία/παρωδία, ενώ βρίσκουν γελοίες τις αποδόσεις μαύρων Αχιλλέων, Κλεοπατρών, ξωτικών, άγγλων ευγενών, γοργόνων κλπ (για τη μαύρη Χιονάτη

ουδέν σχόλιο, είναι το τέρμα της ντισνεϊκής μαλακίας) ο στόχος της αποδόμησης πάει για βρούβες.
Το ίδιο ισχύει και για τις αναγκαστικές ποσοστώσεις.
Σε κάθε περίπτωση, μπορεί στην αρχή αυτές οι "αποδομήσεις" να προκάλεσαν έναν εκνευρισμό αλλά πλέον έχουν καταλήξει ως μία γραφικότητα που δείχνει τη στειρότητα της γουόκ κοινότητας. Μπορούν μόνον να αποδομούν τα
λευκά/δυτικά/πατριαρχικά πρότυπα αλλά είναι τελείως ανίκανοι να δημιουργήσουν κάποιο δικό τους πρότυπο.
Βωμολόχοι της πλάκας είναι.
Αν αφαιρεθούν από το πλαίσιο τα πρότυπα που μισούν ή μιμούνται

θα διαλυθούν εις τα εξ ων συνετέθησαν. Άνευ αυτών δεν μπορούν να υπάρξουν.
Γενικώς, το πρόβλημα δεν είναι πλέον οι σειρές και ταινίες
αποδόμησης. Μια ακόμη γραφικότητα που έχει συνηθίσει το κοινό είναι. Και όχι, αυτή η συνήθεια δεν συνεπάγεται αποδοχή αλλά αδιαφορία.
Το πρόβλημα είναι στην ελευθερία έκφρασης στην καθημερινότητα και το δικαίωμα της αποδόμησης στους μεν συγχρόνως με την απαγόρευση αποδομητικής κριτικής στους δε. Αυτό ναι, είναι γουόκ παράνοια.