Phorum.com.gr

Imperium έγραψε: 29 Φεβ 2024, 15:16

Ερμής έγραψε: 29 Φεβ 2024, 14:09

Imperium έγραψε: 29 Φεβ 2024, 13:48

Γιατί, όσο να 'ναι, από σαλωνάδικες μαντολινάτες καντάδες, είναι πιο απολαυστικός ο Τσιτσάνης.

Βέβαια, αν τα γούστα σου τείνουν πιο προς το καψουροτράγουδο ή το γαβ-γαβ, αλλάζει το θέμα.

Αλλά η αλήθεια είναι ότι πριν 70 χρόνια θα άκουγες Χιώτη, και θα τον εκθείαζες κι όλας, δεν καταλαβαίνω αυτήν την μονδερνα γουόκ φασιστοαντίδραση στα ρεμπέτικα.

Καμια σχεση με γαβ γαβ, απο Ελληνική μουσική ακούω μονο Δημοτικά.
Όσο για το φάλτσο, δε ξερω εμένα αυτη η φωνη ων ρεμπετων (και ειδικά του τσιτσάνη) μου τρυπάει τα αυτιά.
Αστο αυτο, πες οκ ειναι θέμα γούστου. Αυτη η θεοποίηση των στίχων περι παρανομίας και ουσιών είναι πανομοιότυπη με το σήμερα. Απλά τότε ήταν χασίσια και λουλάδες και τώρα είναι κοκα, τότε ήταν "αθορυβες" και τώρα είναι γκάνια.

Το χασίσι στην ρεμπέτικη παράδοση έχει ρίζες θρησκευτικές, στις Απταλικες και Σουφικες παραδόσεις ως το βότανο (μεταξύ άλλων) του Αγίου Ηλία. Αν βρεθείς σε θρησκευτικές γιορτές πχ στην Ιρανική επαρχία θα δεις ότι ακόμα και σήμερα ετοιμάζεται και καταναλώνεται τελετουργικά.

Το "παράνομο" στοιχείο ξεκίνησε από το κυνήγι που του έρριξαν οι Σουνίτες Οθωμανοί και οι Δυτικοί ταλιμπάνοι διάδοχοί τους. Παρανομία έξω απ αυτό, ελάχιστη. Πιο πολύ στο παράνομο ήταν οι κατσαπλιάδες λήσταρχοι του Δημοτικού, οι κλέφτες και η καλοπαρέα τους. Εκεί να δεις γκάνια και τραπ.

Τώρα, για την φωνή του Τσιτσάνη, ΟΚ, δεν είναι πάντα μέλι, αλλά απ' το να ακούω Ρουβά και Ρέμο δε βαριέσαι...

Αν παίζει σύγκριση με κατηγορια Ρέμο Ρουβά και τέτοιους, σίγουρα δεν ειμαι ο ειδικός να ξέρω, πάω πάσο. Είναι και τα δύο εκτος των ακουστικών μου επιλογών.

Λίνο Βεντούρα έγραψε: 29 Φεβ 2024, 14:08

foscilis έγραψε: 29 Φεβ 2024, 08:24 Επισης τα αρχικα ρεμπετικα ειχαν κυριως κιθαρα και/ή βιολι. Το μπουζουκι εγινε δημοφιλες στο ρεμπετικο (και γενικα στο ελληνικο τραγουδι) με το μνημειωδες instrumental "Μινορε του Τεκε" (Ιωαννης Χαλικιας, ΗΠΑ 1932) που εισηγαγε και ολες τις βασικες φορμες παιξιματος, κατα τη γνωμη μου εξαιρετικα επηρεασμενο με τη σειρα του απο τα τεντωματα της Blues.

Ό,τι να ‘ναι

Γιατί "ο,τι να 'ναι";

Η ιστορία είναι γνωστή.

Το "Μινόρε του Τεκέ" του Jack Gregory έκανε θραύση όταν πρωτακούστηκε στην Ελλάδα, και οι παράγοντες της Columbia (νομίζω;;;) τσακίστηκαν να βρουν τι ήταν αυτό τι μυστήριο πράγμα.
Μπουζούκι; Τι είναι αυτό; Έχουμε εδώ τέτοιο πραγμα; Κάτι ύποπτοι μυστήριοι τύποι στον Πειραιά λέει, έχουν. Βρείτε τους!
And the rest is history.

Για αυτό στέκει να λέμε ότι το μπουζούκι ήρθε στην Ελλάδα απ' την Αμερική.

Imperium έγραψε: 29 Φεβ 2024, 15:16
Το χασίσι στην ρεμπέτικη παράδοση έχει ρίζες θρησκευτικές, στις Απταλικες και Σουφικες παραδόσεις ως το βότανο (μεταξύ άλλων) του Αγίου Ηλία.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει Απτάλικη παράδοση
Aptal λένε οι Τούρκοι τον άνθρωπο που δεν πατάει καλά στα πόδια του, εξου και ο χορός

Beria έγραψε: 29 Φεβ 2024, 16:34

Imperium έγραψε: 29 Φεβ 2024, 15:16
Το χασίσι στην ρεμπέτικη παράδοση έχει ρίζες θρησκευτικές, στις Απταλικες και Σουφικες παραδόσεις ως το βότανο (μεταξύ άλλων) του Αγίου Ηλία.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει Απτάλικη παράδοση
Aptal λένε οι Τούρκοι τον άνθρωπο που δεν πατάει καλά στα πόδια του, εξου και ο χορός

Σε κάποιες ελληνικές περιοχές του βορρά που έχουν και μουσουλμανικό πληθυσμό, παίζει ο προσδιορισμός "απτάλω" ή "αμπντάλω" (κάτι τέτοιο) και σημαίνει αυτό που λες. Χαζούλα, ονειροπαρμένη, ανίκανη κλπ αλλά μπορεί να εκφέρεται και με χιουμοριστικό τρόπο.

@Beria

Οι Αμπντ' Αλ(λαχ)? δλδ οι σκλάβοι του Αλλάχ ήταν ακραία σούφικη αίρεση, τεχνικα Μπεχτατζήδες, που ζούσαν κυρίως ως πλανόδιοι μουσικοί διάσπαρτοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Απαρνήση των γήινων, σαν φακίρηδες. Θα ήταν της μόδας σήμερα, όλο σκουλαρίκια και τρυπήματα.

Οι Abdal of Rum ήταν περιζήτητοι για την μουσική τους δεξιοτεχνία, και από τα έλαχιστα επίγεια αντικείμενα που έφεραν ήταν ένα μικρό σακί με χασίς.

Μιλάμε για παράδοση 400+ χρόνων περίπου, αν θυμάμαι καλά.

Ίσως ο τουρκικός όρος να αναφέρεται στον χώρο τους σε κατάσταση έκστασης/μέθης.

Άλλος μύθος (χωρίς ιστορική βάση) είναι η ελληνική καταγωγή του ζεϊμπέκικου χορού
Βασίζεται σε μια τρολιά του Θάνου Μούρραης -Βελλούδιου που έλεγε ότι το όνομά του προέρχεται από το Ζευς + Μπέκος (το ψωμί στα Φρυγικά!)

Ο χορός αυτός ήρθε στην Ελλάδα από τη Σμύρνη με το όνομα ο Τούρκικος

Οι Zeybek είναι Τουρκική φίλη, Μικρασιατική. Έχουν έναν χώρο, ζεϊμπέκικο, αλλά δεν είναι ίδιος με τον δικό μας. Υποτίθεται ότι εκφράζει τον αγέρωχο αητό. Κάποια λίγα κοινά στοιχεία ίσως υπάρχουν, αλλά το "δικό μας" έχει περάσει και άλλη επεξεργασία.

Imperium έγραψε: 29 Φεβ 2024, 17:13 Οι Zeybek είναι Τουρκική φίλη, Μικρασιατική. Έχουν έναν χώρο, ζεϊμπέκικο, αλλά δεν είναι ίδιος με τον δικό μας. Υποτίθεται ότι εκφράζει τον αγέρωχο αητό. Κάποια λίγα κοινά στοιχεία ίσως υπάρχουν, αλλά το "δικό μας" έχει περάσει και άλλη επεξεργασία.

Δεν υπάρχει δικός μας ζεϊμπέκικος. Ο χορός των Zeybek είναι που τον μετέφεραν οι μικρασιάτες στην Ελλάδα

Τα Τουρκικά Ζεϊμπέκικα που έχω δει (δεν είναι δύσκολο, ψάξε γιουτούμπι) είναι σαφώς διαφορετικά από αυτό που έχει εξελιχθεί ως το δικό μας.

Κι όπως είπες, όταν τον φέραν εδώ, Τούρκικο τον είπαν, όχι Ζεϊμπέκικο. Αυτό έχει δεχθεί άλλες - πιθανώς Απτάλικες;; - επιρροές.

Imperium έγραψε: 29 Φεβ 2024, 17:20 Τα Τουρκικά Ζεϊμπέκικα που έχω δει (δεν είναι δύσκολο, ψάξε γιουτούμπι) είναι σαφώς διαφορετικά από αυτό που έχει εξελιχθεί ως το δικό μας.

Κι όπως είπες, όταν τον φέραν εδώ, Τούρκικο τον είπαν, όχι Ζεϊμπέκικο. Αυτό έχει δεχθεί άλλες - πιθανώς Απτάλικες;; - επιρροές.

Άντε πάλι με τις Απτάλικες επιρροές; Τι είναι αυτές;

Είμαστε τυχεροί (?) που ζούμε σε μια εποχή στην οποία βλέπουμε την ενσωμάτωση δύο ακόμα ξένων παραδόσεων στην Ελλάδα: Black Friday και Halloween. Η πρώτη έχει ήδη σταθεροποιηθεί από το 2010. Και τα κατάφερε εύκολα αφού συνδέεται με εκπτώσεις-τυράκι για τον ταλαιπωρημένο από τα μνημόνια και την συνεχόμενη ακρίβεια Έλληνα.
https://black-friday.gr/pos-eftase-to-b ... in-ellada/

(Η μεγάλη εξάπλωση, ήρθε από το 2010 και μετά, όπου μεγάλες πλατφόρμες αγοραπωλησίας και γίγαντες του ηλεκτρονικού εμπορίου, ξεκίνησαν μεγάλες εκπτώσεις την Μαύρη Παρασκευή.)

Η δεύτερη το παλεύει τα τελευταία χρόνια και μάλλον με το κατάλληλο σπρώξιμο θα τα καταφέρει. Από άρθρο του 2022...
https://www.ieidiseis.gr/ellada/168194/ ... -ta-ethima

Παραδοσιακά, στην Ελλάδα δεν γιορτάζουμε το Halloween, ωστόσο τα τελευταία χρόνια η γιορτή έχει αρχίσει να γίνεται περισσότερο γνωστή στη χώρα μας, ειδικά μέσα από ορισμένες επιχειρήσεις, που επιλέγουν να στολίζουν ανάλογα το χώρο τους, πουλώντας εορταστική διακόσμηση, τρόφιμα και ροφήματα.


Στρώνουν περίτεχνα το έδαφος οι παγκοσμιοποιητές του Σόρος πρώτα με τις μεγάλες, "αθώες' παραδόσεις και αργότερα με τις εθνοκτόνες παραδόσεις του γουόκ κάλτσουρ

Imperium έγραψε: 29 Φεβ 2024, 17:13 Οι Zeybek είναι Τουρκική φίλη, Μικρασιατική. Έχουν έναν χώρο, ζεϊμπέκικο, αλλά δεν είναι ίδιος με τον δικό μας. Υποτίθεται ότι εκφράζει τον αγέρωχο αητό. Κάποια λίγα κοινά στοιχεία ίσως υπάρχουν, αλλά το "δικό μας" έχει περάσει και άλλη επεξεργασία.

Oι Ζεϊμπέκηδες δεν ήταν φυλή. Ήταν αρματωλοί που ζούσαν στην δυτική μικρά Ασία σε καθεστώς ημιπαρανομιας. Κάτι σαν τους δικούς μας κλέφτες.

Όχι, έτσι το είπα, για να τσιμπήσεις Beria!

Αλλά δες το κάπως έτσι:
Όταν ο Ανδρούτσος και ο Καραϊσκάκης στήναν χωρό με ντερβισάδες, τι χωρεύαν άραγε; Οι ντερβισάδες, φυσικά, ήταν Σούφιδες, και μάλλον Μπεχτατσήδες αφου αυτοί επικρατούσαν στον χώρο. Ποιοι ήταν οι χωροί τους; Και γιατί ήταν τόσο επιδραστική η συμμετοχή τους στην τελετή;

Οι Μικρασιάτες πότες τι χώρους μάθαιναν στους τεκέδες που πήγαιναν; Υπήρχε ακόμα Σουφική αλληλεπίδραση; Σίγουρα, για να ονομάσουν τον χώρο Τούρκικο! Ποιος Τουρκικός όμως, δεδομένου ότι οι Σούνιδες δεν τα πολυέχουν με τον χωρό; Και μάλιστα με τον εκστασιακό! Άρα κάτι σε Σούφικο/Μπεκτασι/Αλεβί συνέβαινε.

Πμπ, φαντάζομαι θα το ξέρεις ότι οι Αέρηδες ετέλεσαν ως Σούφικος τεκές, και υπάρχουν αναπαραστάσεις απ' τον 19ο που δείχνουν Σούφι να χορεύουν.

Μουσικό διάλειμμα

Ο «Απτάλικος», παραδοσιακός χορός της Μικράς Ασίας, είναι μοναχικός ή αντικρυστός χορός, αποτελεί είδος ζεϊμπέκικου. Είναι πολεμικός χορός και χορεύεται από ένα ή δύο άτομα.

Δεν υπάρχει τυποποίηση στα βήματα του χορού.

Κάθε χορευτής έχει τις δικές του κινήσεις και βήματα. Κάποιοι λένε πως προέρχεται απο την πόλη Αττάλεια και άλλοι από τη τουρκική λέξη aptal – ανόητος.

Χορεύεται επίσης στην Καισάρεια και τη Λέσβο ή στην πιο γρήγορη εκδοχή του –ως καρσιλαμάς, χορεύεται στη Σύρο, στην Ίμβρο, στη Μακεδονία, στην Κύθνο, στη Θράκη, στα Γιαννιτσά, στην Καππαδοκία και στη Μαγνησία. Ο ρυθμός του είναι 9/8, ή εννιάσημος.

https://www.karamanlidika.gr/aptalikos/