ΟΙΚΤΟΣ

[shelby]

Ε ναι εσύ ρωτάς για οίκτο

[SUV]

Βασικά, εξήγησε τί θέλεις να πεις ή ποιό ακριβώς θέμα προσεγγίζεις, δηλαδή σου είπανε να κάνεις το εμβόλιο και εαν δεν το έκανες θα σε έδιωχναν γιατί φοβόντουσαν? εαν είναι αυτό, δεν είναι κάτι που θα έλεγα οτι είναι κακή συμπεριφορά λόγω κακής προαίρεσης αναγκαστικά, επειδή υπάρχει έντονο στοιχείο φόβου από μεριάς τους-όχι οτι το δικαιολογώ.

Αλλά, πες εσύ καλύτερα τί θες να πεις γιατί ίσως δεν σε αντιλαμβάνομαι

[SUV]

Ε ναι εσύ ρωτάς για οίκτο

Μανάρι μου, εγώ ρωτάω ναι, εγώ πάλι θες να σου απαντήσω???!!!!!
Αφού εσας ρωτάω!
Για ό,τι αφορά σε δικές μου περιπτώσεις ή προβληματισμούς, απαντώ και η ίδια

[shelby]

Ένα παράδειγμα έφερα. Άλλο παράδειγμα το porn revenge

[SUV]

ε, τι?

[shelby]

Τι θα λυπηθείς σε κάποιον που σε εκβιάζει να σου βγάλει τις ερωτικές στιγμές στο ίντερνετ

[ΓΑΛΗ]

Κάτι σαν αυτό που λέει η Antares, υπάρχουν καταστάσεις που θεωρώ οτι για να δείξει κάποιος οίκτο, θα πρέπει να είναι πολύ "φτασμένος πνευματικά" (γιατί υπάρχει και αυτό) και πάλι αυτό δεν σημαίνει οτι θα θελήσει να αφήσει τον άλλο ατιμώρητο, για πολλούς λόγους.

Βέβαια, εσείς δεν είπατε ποιές περιπτώσεις θεωρείται άξιες να επιδείξετε οίκτο και ποιές όχι.
Γενικεύσατε νομίζω, με ένα απόλυτο ναι ή ένα απόλυτο όχι.

Το παν είναι να αξιολογείς με γνώμονα την κριτική σου σκέψη τους λόγους για τους οποίους ένα άτομο φτάνει στο σημείο να σου φερθεί άσχημα. Για παράδειγμα πιστεύω πως θα συγχωρούσα εύκολα ένα άτομο που ζει σ ένα καταπιεσμένο περιβάλλον, είναι άνεργος και πορεύεται στην ζωή παρέα με κακοτυχίες. Αντίθετο, ένα άτομο που έχει λυμένα αρκετά προβλήματα στη ζωή του και δρα με βάση το προσωπικό του συμφέρον είναι ασυγχώρητο….νομίζω κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και δεν τσουβαλιάζεται σ ένα γενικό κανόνα!

Ο οίκτος είναι τελείως άσχετος με τη συγχώρεση. Είναι άλλο το να αντιλαμβάνεσαι το γιατί κάποιος λειτουργεί επιθετικά στη χ φάση και άλλο το να συγχωρείς την επίθεση. Άλλο το "ανέχομαι" για τον χ ή ψ λόγο και άλλο το "συγχωρώ".

Άλλο να βλέπεις τις αχίλλειες πτέρνες και άλλο να στοχεύεις στο κέντρο τους.

Καμία σχέση, το να βλέπεις τις αχίλλειες πτέρνες, είναι η ιδιότητα που έχεις να διακρίνεις ή να νομίζεις οτι διακρίνεις τις αδυναμίες του άλλου. Δεν είναι αυτό οίκτος. Και φυσικά, ο οίκτος έχει σχέση με την συγχώρεση, είτε σε συναισθηματικό επίπεδο είτε -και-πρακτικά.
Και μου φαίνεται περίεργο που δεν το καταλαβαίνεις, αν κρίνω από το οτι είσαι μια έξυπνη φαινομενικά γυναίκα. Ίσως πάλι να ήθελες κάτι άλλο να πεις (σορυ, μου έχεις δώσει την αίσθηση μετά από τα χρόνια στο φόρουμ, οτι το συνηθίζεις)

Εκτός από φαινομενικά έξυπνη είμαι και φαινομενικά λακωνική γυναίκα.

Κι έχω ήδη γράψει ότι ο οίκτος συνεπάγεται απαξίωση -> αδράνεια.

Επιχειρώ μια περισσότερο διευκρινιστή εξήγηση.

Η αδράνεια δεν συνεπάγεται συγγνώμη είναι απλώς πάγωμα των αρνητικών (και όχι θετικών συναισθημάτων) που νοιώθει ο κάθε ένας όταν δέχεται απρόκλητη επίθεση. Όταν παγώνει ή παγιώνεται το αρνητικό/απαξιωτικό συναίσθημα δεν προκαλεί θερμές εκδηλώσεις εκδίκησης, δεν προκαλεί καν οργή.

Η συγχώρεση σαφώς και είναι θετικό συναίσθημα γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να συμπάσχεις με τον άλλον, να αναιρείς τον εγωισμό σου, να ξεχνάς. Εγώ ας πούμε δεν έχω φτάσει στο ανώτερο επίπεδο της διαγραφής μνήμης, παραμένω στην κατηγορία "δεν ξεχνώ".

[SUV]

Καλό μου παιδί, γιατί κάνεις ερωτήσεις και δεν δίνεις απαντήσεις?

Θες την γνώμη μου? Νομίζω την είπα παραπάνω, σε όσα γράφω περι ελευθερίας κτλ

[shelby]

Σου κάνω ερωτήσεις γιατί θέλω να σου δείξω ότι υπάρχουν περιπτώσεις δύσκολες που δεν ξέρω πόσο καρδιά μπορεί να έχει ο άνθρωπος να δείξει οίκτο

[SUV]

Εκτός από φαινομενικά έξυπνη είμαι και φαινομενικά λακωνική γυναίκα.

Κι έχω ήδη γράψει ότι ο οίκτος συνεπάγεται απαξίωση -> αδράνεια.

Η αδράνεια δεν συνεπάγεται συγγνώμη είναι απλώς πάγωμα των αρνητικών (και όχι θετικών συναισθημάτων) που νοιώθει ο κάθε ένας όταν δέχεται απρόκλητη επίθεση. Όταν παγώνει ή παγιώνεται το αρνητικό/απαξιωτικό συναίσθημα δεν προκαλεί θερμές εκδηλώσεις εκδίκησης, δεν προκαλεί καν οργή.

Η συγχώρεση σαφώς και είναι θετικό συναίσθημα γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να συμπάσχεις με τον άλλον, να αναιρείς τον εγωισμό σου, να ξεχνάς. Εγώ ας πούμε δεν έχω φτάσει στο ανώτερο επίπεδο της διαγραφής μνήμης, παραμένω στην κατηγορία "δεν ξεχνώ".

Φαινομενικά, πολλά είμαστε όλοι μας, τεσπα

Σου έγραψα παραπάνω οτι η συγ-χώρεση αφορά είτε συναισθηματικό είτε πρακτικό επίπεδο είτε και τα δύο
Απο κει και πέρα, το πάγωμα του συναισθήματος δεν το λαμβάνω υπόψιν προσωπικά γιατί για εμένα έχει να κάνει με άνθρωπο που είναι "νεκρός" παγωμένος δηλαδή προ πολλού,οπότε και δεν με αφορά η άποψή του για το θέμα-δεν μπορεί να έχει άποψη ούτε θέση.
Αυτά που λες για την συγχώρεση, δεν είναι αναίρεση, είναι υπέρβαση.

Το καταλαβαίνω και το πιστεύω οτι δεν ξεχνάς, έχω την αίσθηση προσωπικά για εσένα οτι θα αρκούσε κάποιος να σε βρίσει έστω και ιντερνετικά ωστε να τον κυνηγήσεις μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου. Είναι ένα συμπέρασμα δικό μου αυτό, δεν σημαίνει κάτι, μπορείς να μην απαντήσεις.

[SUV]

Σου κάνω ερωτήσεις γιατί θέλω να σου δείξω ότι υπάρχουν περιπτώσεις δύσκολες που δεν ξέρω πόσο καρδιά μπορεί να έχει ο άνθρωπος να δείξει οίκτο

Λες να μην το ξέρω αγαπητή/τέ μου?
Τοποθετήσου λοιπόν εσύ.

Μην μου ξανακάνεις τα ίδια νάζια όμως, βαριέμαι εύκολα

[ΓΑΛΗ]

Εκτός από φαινομενικά έξυπνη είμαι και φαινομενικά λακωνική γυναίκα.

Κι έχω ήδη γράψει ότι ο οίκτος συνεπάγεται απαξίωση -> αδράνεια.

Η αδράνεια δεν συνεπάγεται συγγνώμη είναι απλώς πάγωμα των αρνητικών (και όχι θετικών συναισθημάτων) που νοιώθει ο κάθε ένας όταν δέχεται απρόκλητη επίθεση. Όταν παγώνει ή παγιώνεται το αρνητικό/απαξιωτικό συναίσθημα δεν προκαλεί θερμές εκδηλώσεις εκδίκησης, δεν προκαλεί καν οργή.

Η συγχώρεση σαφώς και είναι θετικό συναίσθημα γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να συμπάσχεις με τον άλλον, να αναιρείς τον εγωισμό σου, να ξεχνάς. Εγώ ας πούμε δεν έχω φτάσει στο ανώτερο επίπεδο της διαγραφής μνήμης, παραμένω στην κατηγορία "δεν ξεχνώ".

Φαινομενικά, πολλά είμαστε όλοι μας, τεσπα

Σου έγραψα παραπάνω οτι η συγ-χώρεση αφορά είτε συναισθηματικό είτε πρακτικό επίπεδο είτε και τα δύο
Απο κει και πέρα, το πάγωμα του συναισθήματος δεν το λαμβάνω υπόψιν προσωπικά γιατί για εμένα έχει να κάνει με άνθρωπο που είναι "νεκρός" παγωμένος δηλαδή προ πολλού,οπότε και δεν με αφορά η άποψή του για το θέμα-δεν μπορεί να έχει άποψη ούτε θέση.
Αυτά που λες για την συγχώρεση, δεν είναι αναίρεση, είναι υπέρβαση.

Το καταλαβαίνω και το πιστεύω οτι δεν ξεχνάς, έχω την αίσθηση προσωπικά για εσένα οτι θα αρκούσε κάποιος να σε βρίσει έστω και ιντερνετικά ωστε να τον κυνηγήσεις μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου. Είναι ένα συμπέρασμα δικό μου αυτό, δεν σημαίνει κάτι, μπορείς να μην απαντήσεις.

Για τον διαδικτυακό πόλεμο που έχω δεχθεί και το πως είχα αντιδράσει όταν είχα τον πλήρη έλεγχο της κατάστασης απέναντι σε κάτι ιντελεκτουέλ πουταναριά, κάποιοι ξέρουν περισσότερα πράγματα από σένα.

Εκεί έπαιξε για πρώτη φορά το πάγωμα που σου λέω. Έπεσαν απανωτά χ και για μένα, τελείωσε το θέμα. Μου έμειναν οι λίγοι και καλοί φίλοι που έχω μέχρι σήμερα και από τα πουταναριά δεν έμεινε ούτε δείγμα παρέας. Σκοτώθηκαν μεταξύ τους.

Με λίγα λόγια, το πχόρουμ για μένα είναι νηπιαγωγείο και με εκτιμήσεις πιτσιρικιών δεν ασχολούμαι. Αν μου κάνει κάποιος πραγματικά κακό, σαφώς θα ασχοληθώ μαζί του. Ενδελεχώς. Είμαι υπέρμαχος της αυτοδικίας.

[Kotas]

μονο οικτο για τετοια αρλεκιν νηματα

[SUV]

Για τον διαδικτυακό πόλεμο που έχω δεχθεί και το πως είχα αντιδράσει όταν είχα τον πλήρη έλεγχο της κατάστασης απέναντι σε κάτι ιντελεκτουέλ πουταναριά, κάποιοι ξέρουν περισσότερα πράγματα από σένα.

Εκεί έπαιξε για πρώτη φορά το πάγωμα που σου λέω. Έπεσαν απανωτά χ και για μένα, τελείωσε το θέμα. Μου έμειναν οι λίγοι και καλοί φίλοι που έχω μέχρι σήμερα και από τα πουταναριά δεν έμεινε ούτε δείγμα παρέας. Σκοτώθηκαν μεταξύ τους.

Με λίγα λόγια, το πχόρουμ για μένα είναι νηπιαγωγείο και με εκτιμήσεις πιτσιρικιών δεν ασχολούμαι. Αν μου κάνει κάποιος πραγματικά κακό, σαφώς θα ασχοληθώ μαζί του. Είμαι υπέρμαχος της αυτοδικίας.

ΩΠΑ ΩΠΑ

Δεν γνωρίζω οτι έχεις δεχθεί διαδικτυακό πόλεμο και ό,τι έγραψα δεν αφορούσε αυτό.
Αφορούσε ξεκάθαρα δική μου γνώμη για όσο σε ξέρω από εδώ μέσα.
Λυπάμαι πολύ για αυτό που έγραψες. Εντιτ: λυπάμαι πολύ για το γεγονός εννοώ.
Χαίρομαι που με κατανοείς, αν με κατανοείς, τουλάχιστον μέχρι κάποιο σημείο.

[SUV]

μονο οικτο για τετοια αρλεκιν νηματα

αχ, κοτα μου!