Δεν έχω να κάνω κάποιον αντίλογο πάνω σε αυτά που λες γιατί δυστυχώς ισχύουν τα περισσότερα από όσα λες.paul25 έγραψε: 11 Αύγ 2018, 01:30 Πρώτο ερώτημα:
Κάποιες κάνουν ουσιαστική δουλειά αλλά είναι λίγες δυστυχώς μπροστά στη συντριπτική πλειοψηφία η οποία δεν κάνει τίποτα και ένα άλλο μέρος που κάνει λαμογιές.
Οι αιτίες; Πάρα πολλές...
1. Έλλειψη επιχειρηματικού πνεύματος
2, Έλλειψη επιχειρηματικής γνώσης (κοινωνικό marketing κλπ)
3. Έλλειψη χρόνου λόγω μειωμένου αριθμού εθελοντών
4. Έλλειψη εκπαίδευσης των εθελοντών και μελών
5. Έλλειψη τεχνικής γνώσης για αίτηση σε προγράμματα
6, Κωλισσιεργείες χρηματοδοτήσεων από το κράτος και εκταμιεύσεις δόσεων
7. Λόμπινγκ πολιτικών με ελάχιστες καθεστωτικές ΜΚΟ που καταλαμβάνουν όλο το χώρο πετώντας έξω τους μικρούς. (Αυτό γίνεται βέβαια σχεδόν σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους της χώρας, είναι στη κουλτούρα μας).
8. Καλλιέργεια κακής φήμης από τα ΜΜΕ στη κοινωνία, ενώ θα έπρεπε να έχουν θετική φήμη για να πηγαίνει ο κόσμος να συνεισφέρει.
9. Αδιαφορία του κράτους ως προς τις προτάσεις τους, δεν μπορούν να ασκήσουν πολιτική όσο δεν είναι μαζικές.
Αυτά πρόχειρα μου ήρθαν και φυσικά υπάρχουν και άλλα τόσα. Φυσικά και θέλουμε να έχουμε αποτελέσματα αλλά όπως καταλαβαίνεις με βάση τα παραπάνω θα πρέπει να αλλάξει η κουλτούρα του πολίτη, αν αλλάξει η κουλτούρα και εισρέει πολύς κόσμος, θα δημιουργηθεί η ανάλογη απαίτηση-πίεση για καλυτέρευση αυτών των δομών που υπολειτουργούν, όσοι περισσότεροι εμπλέκονται ενεργά θα απαιτήσουν διαφάνεια κλπ κλπ είναι καθαρά νόμος προσφοράς-ζήτησης. Δυστυχώς το περιβάλλον δεν είναι τάξη, είναι φόρος και κόστος, είναι φαινομενικά έξω από το κοινονικοοικονομικό μοντέλο και γι'αυτό είναι "τυφλό" σε ιδεολογίες, επομένως δεν εκφράζει τη καταπίεση μιας τάξης ή μάζας ανθρώπων που ζητά αλλαγές, συσπειρώνει μόνο πολίτες ετερόκλητους, από διαφορετικά ταξικά περιβάλλοντα, φαινομενικά χωρίς τίποτα κοινό παρά μόνο την έννοια για το περιβάλλον (που είναι γενική και αόριστη λίγο) καταλαβαίνεις γιατί ωρύομαι κάθε φορά ότι συνεχίζουμε να παράγουμε κοινωνικό-οικονομικές ιδεολογίες χωρίς να λαμβάνουμε και τον παράγοντα περιβάλλον; Ακόμα και μέσα στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα αυτού του είδους, όσοι ασχολούνται με περιβάλλον είναι λίγο "παρείες" δεν είναι ¨πιασάρικοι".
Δεύτερο ερώτημα:
Φυσικά και αρκούν, σε σχέση με μια επιχείρηση, μια ΜΚΟ είναι πιο ευέλικτη στους πόρους της, λαμβάνει χορηγίες, προγράμματα (πιο εύκολα εφόσον η ΕΕ τα περισσότερα λεφτά του ΕΣΠΑ τα δίνει για θέματα που μάχονται οι ΜΚΟ) και έχει και επιχειρηματική δράση με μηδενικό κόστος προσωπικού αφού είναι εθελοντές. Έχουν αυτή τη δομή γιατί όπως είπα πριν όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει επιχειρηματίας που έχει σκοπό το κέρδος να ανοίξει μια επιχείρηση περίθαλψης άγριων πτηνών γι"αυτό και είναι ευέλικτες και μη-κερδοσκοπικές. Τελευταία έχω παρατηρήσει ότι από τις οικονομικές σχολές προωθούν μια ιδέα μίξης start up επιχειρηματικότητας με προσωπικό που θα πηγαίνει εθελοντικά και οι οποίες φυσικά έχουν ως αντικείμενο κάτι κοινωνικό.
Αυτό δε προβλέπεται, όμως μπορεί το κράτος να γίνει επενδυτής και να του αποφέρει κέρδος η επένδυση, μόνο στους τομείς του περιβάλλοντος εκείνοι που μπορεί η αγορά να στηρίξει και οι οποίοι καλούνται "πράσινη αγορά" ή "πράσινη επιχειρηματικότητα" ή "πράσινες επενδύσεις" ή επειδή είναι σε ανάπτυξη "πράσινη ανάπτυξη". Αυτοί οι τομείς όμως δεν είναι όλο το περιβάλλον, ωστόσο είναι σημαντικό να αναπτυχθούν διότι συνεισφέρουν θετικά. Τέτοιοι τομείς είναι η ενέργεια, η ηλεκτροκίνηση κλπ. Μόνο ο,τι μεταφράζεται σε αγορά αποφέρει κέρδη.
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι αν η μόνη κινητήριος δύναμη για την προστασία του περιβάλλοντος είναι το οικονομικό κέρδος τότε ίσως θα έπρεπε να επαναπροσδιοριστεί αυτή η σχέση ώστε να μην αντιμετωπίζεται το περιβάλλον μόνο ως αγορά ή με όρους επιχειρηματικότητας διότι δεν υπάρχει πλέον αυτή η πολυτέλεια.
Υπάρχουν πλέον πολύ μεγάλα οικολογικά προβλήματα που αφορούν την ποιότητα της ζωής μας και το μέλλον γενικότερα του πλανήτη που, κατά τη γνώμη μου, είναι πάνω από κάθε οικονομικό κέρδος και αργά ή γρήγορα θα βρεθούμε με καταστάσεις μη αναστρέψιμες πλέον.
Επίσης, δεν είμαι σίγουρη πλέον αν τα κόστη για τις ΜΚΟ είναι μηδενικά και αν τα έσοδα τους από επιχορηγήσεις και τα σχετικά επαρκούν να καλύψουν τα έξοδά τους. Μπορεί να εργάζονται εθελοντές αλλά υπάρχουν και άλλα λειτουργικά έξοδα. Κι, επίσης, το γεγονός ότι εργάζονται εθελοντές δεν είναι κάτι που με κάνει να αισθάνομαι σιγουριά.
Γιατί ξαναλέω η προστασία του περιβάλλοντος δεν πρέπει να βασίζεται στην ευαισθησία 5-10 ανθρώπων που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι.
Καλές οι ΜΚΟ και ο εθελοντισμός αλλά είναι καλύτερο να υπάρχει κάτι πιο οργανωμένο, πιο στοιχειοθετημένο και οι εμπλεκόμενοι να ασχολούνται επαγγελματικά με αυτό το θέμα και να αμείβονται για τις υπηρεσίες τους και για να μην αισθάνονται μαλάκες αλλά κυρίως για να δείξει το κράτος ότι παίρνει στα σοβαρά τα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Για μένα ο εθελοντισμός έχει νόημα μόνο στο πλαίσιο ευαισθητοποίησης των πολιτών να φυτέψουμε κανά δεντράκι, να καθαρίσουμε καμιά παραλία όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές και άλλα τέτοια χαζοχαρούμενα. Ως εκεί είναι ο εθελοντισμός.
Για μεγαλύτερης έκτασης προβλήματα είναι καθαρά κρατική ευθύνη και δεν έχει καμιά θέση ο εθελοντισμός.
