Re: ΑΣ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΩΝ ΜΝΗΣΤΗΡΩΝ ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ..
Δημοσιεύτηκε: 15 Νοέμ 2020, 11:14
Παρόλο που πολλοί δεχόμαστε τα έπη σαν μυθιστορήματα, δεν παύουν να κρύβουν στοιχεία που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ιστορικά και έχουν βοηθήσει και στην επιστημονική αρχαιολογική έρευνα..
Είναι χαρακτηριστικό, ότι από όλες τις περιπέτειες του Οδυσσέα φεύγοντας από Τροία και μέχρι να φτάσει στην Ιθάκη, από όλα τα μέρη που αναφέρονται και έχουν εκφραστεί δεκάδες απόψεις για το γεωγραφικό προσδιορισμό τους, μόνο ένα έχει αποδειχτεί γεωγραφικά και ιστορικά.
Είναι η μετάβασή τους στη χώρα των Κικόνων, αμέσως μετά από την αποχώρησή του από την Τροία, που έχει εντοπιστεί στη σημερινή Μαρώνεια του νομού Ροδόπης. Εκεί, στα νότια του βουνού στον Άγιο Γεώργιο υπάρχει ισχυρή προϊστορική ακρόπολη (με κατοπινές προσθήκες βέβαια στις οχυρώσεις σε διάφορα σημεία), όπου μπορεί κανείς να ακολουθήσει τη διαδρομή που έκανε ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του για να λεηλατήσουν και να κατασφάξουν την πόλη.
Σύμφωνα με τον Όμηρο (οι Κίκονες ήταν σύμμαχοι των Τρώων γι'αυτό και το μένος του Οδυσσέα), προσάραξαν σε ακτή -που εντοπίζεται στην σημερινή τοποθεσία Σύναξη- και ακολουθώντας μια ρεματια (που το μέρος οι αρχαιολόγοι ονομάζουν σήμερα Οδύσσειο ρείθρο) - ανέβηκαν στην ακρόπολη και βίασαν, έκλεψαν και κατέσφαξαν τον πληθυσμό. Στην επιστροφή τους με τα λάφυρα, παρά τις αντιρρήσεις του Οδυσσέα να φύγουν άμεσα, εκείνοι έμειναν να διανυκτερεύσουν δίπλα στα πλοία τους ψήνοντας κατσίκια και πίνοντας κρασί, οπότε και οι διαφυγόντες Κίκονες συγκέντρωσαν όλη τη νύχτα πληθυσμό που βρίσκονταν διάσπαρτος στην περιοχή και επιτέθηκαν στους συντρόφους σκοτώνοντας πολλούς από αυτούς πριν αυτοί διαφύγουν με τα πλοία τους.
Ο Όμηρος γράφει ότι σεβάστηκαν μόνο τον ιερέα Μάρωνα και την οικογένειά του, οι οποίοι σε αντάλλαγμα του έδωσαν πολύτιμα αντικείμενα καθώς και κρασί -με το οποίο μετά τύφλωσαν τον Πολύφημο στην επόμενη περιπέτεια-. Για το αρχαίο κρασί αξίζει να γίνει ξεχωριστό άρθρο, ελπίζω να δοθεί η ευκαιρία να γράψω κάποια στιγμή δυο πράγματα.
Από την ιστορία αυτή με το Μάρωνα και τα δώρα που προσέφερε, διαπιστώνουμε ότι οι Κίκονες είχαν αναπτύξει κάποιας μορφής μεταλλουργία για να παράγουν πολύτιμα αντικείμενα και πράγματι, έχει εντοπιστεί αρχαίο μεταλλευτικό πηγάδι στην περιοχή, αλλά και ότι είχαν αναπτύξει και την τέχνη της οινοποιίας και αποδεικνύεται από το πλήθος των σκαλισμένων ληνών στη γύρω περιοχή -παράδοση που συνεχίστηκε και στα κλασικά, ελληνιστικά αλλά και βυζαντινά χρόνια. Κυρίως όμως, ότι σεβάστηκαν τον Μάρωνα και ότι υπάρχει σήμερα η θέση της αρχαίας Μαρώνειας σε πολύ κοντινή απόσταση από την Ισμάρα, την προϊστορική ακρόπολη, δείχνει ότι ο Όμηρος μετέφερε στο έπος του την ιστορία των πρώτων Χίων εποίκων στην περιοχή που ίδρυσαν την Μαρώνεια (η οποία τιμούσε τον Μάρωνα σαν βασιλιά/οικιστή/ιερέα), από την πρώτη σύγκρουση με το αυτόχθονο φύλο μέχρι την αρμονική γειτνίαση του και πιθανώς τη μετέπειτα συνένωση των δυο πληθυσμιακών ομάδων.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι από όλες τις περιπέτειες του Οδυσσέα φεύγοντας από Τροία και μέχρι να φτάσει στην Ιθάκη, από όλα τα μέρη που αναφέρονται και έχουν εκφραστεί δεκάδες απόψεις για το γεωγραφικό προσδιορισμό τους, μόνο ένα έχει αποδειχτεί γεωγραφικά και ιστορικά.
Είναι η μετάβασή τους στη χώρα των Κικόνων, αμέσως μετά από την αποχώρησή του από την Τροία, που έχει εντοπιστεί στη σημερινή Μαρώνεια του νομού Ροδόπης. Εκεί, στα νότια του βουνού στον Άγιο Γεώργιο υπάρχει ισχυρή προϊστορική ακρόπολη (με κατοπινές προσθήκες βέβαια στις οχυρώσεις σε διάφορα σημεία), όπου μπορεί κανείς να ακολουθήσει τη διαδρομή που έκανε ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του για να λεηλατήσουν και να κατασφάξουν την πόλη.
Σύμφωνα με τον Όμηρο (οι Κίκονες ήταν σύμμαχοι των Τρώων γι'αυτό και το μένος του Οδυσσέα), προσάραξαν σε ακτή -που εντοπίζεται στην σημερινή τοποθεσία Σύναξη- και ακολουθώντας μια ρεματια (που το μέρος οι αρχαιολόγοι ονομάζουν σήμερα Οδύσσειο ρείθρο) - ανέβηκαν στην ακρόπολη και βίασαν, έκλεψαν και κατέσφαξαν τον πληθυσμό. Στην επιστροφή τους με τα λάφυρα, παρά τις αντιρρήσεις του Οδυσσέα να φύγουν άμεσα, εκείνοι έμειναν να διανυκτερεύσουν δίπλα στα πλοία τους ψήνοντας κατσίκια και πίνοντας κρασί, οπότε και οι διαφυγόντες Κίκονες συγκέντρωσαν όλη τη νύχτα πληθυσμό που βρίσκονταν διάσπαρτος στην περιοχή και επιτέθηκαν στους συντρόφους σκοτώνοντας πολλούς από αυτούς πριν αυτοί διαφύγουν με τα πλοία τους.
Ο Όμηρος γράφει ότι σεβάστηκαν μόνο τον ιερέα Μάρωνα και την οικογένειά του, οι οποίοι σε αντάλλαγμα του έδωσαν πολύτιμα αντικείμενα καθώς και κρασί -με το οποίο μετά τύφλωσαν τον Πολύφημο στην επόμενη περιπέτεια-. Για το αρχαίο κρασί αξίζει να γίνει ξεχωριστό άρθρο, ελπίζω να δοθεί η ευκαιρία να γράψω κάποια στιγμή δυο πράγματα.
Από την ιστορία αυτή με το Μάρωνα και τα δώρα που προσέφερε, διαπιστώνουμε ότι οι Κίκονες είχαν αναπτύξει κάποιας μορφής μεταλλουργία για να παράγουν πολύτιμα αντικείμενα και πράγματι, έχει εντοπιστεί αρχαίο μεταλλευτικό πηγάδι στην περιοχή, αλλά και ότι είχαν αναπτύξει και την τέχνη της οινοποιίας και αποδεικνύεται από το πλήθος των σκαλισμένων ληνών στη γύρω περιοχή -παράδοση που συνεχίστηκε και στα κλασικά, ελληνιστικά αλλά και βυζαντινά χρόνια. Κυρίως όμως, ότι σεβάστηκαν τον Μάρωνα και ότι υπάρχει σήμερα η θέση της αρχαίας Μαρώνειας σε πολύ κοντινή απόσταση από την Ισμάρα, την προϊστορική ακρόπολη, δείχνει ότι ο Όμηρος μετέφερε στο έπος του την ιστορία των πρώτων Χίων εποίκων στην περιοχή που ίδρυσαν την Μαρώνεια (η οποία τιμούσε τον Μάρωνα σαν βασιλιά/οικιστή/ιερέα), από την πρώτη σύγκρουση με το αυτόχθονο φύλο μέχρι την αρμονική γειτνίαση του και πιθανώς τη μετέπειτα συνένωση των δυο πληθυσμιακών ομάδων.