Phorum.com.gr

άλλη δύσκολη λέξη

Ελιά
[ΕΤΥΜΟΛ. Οι ελλ. τύποι ελαία < ελαίFα > ελαίwa > ελαίγουα > ελαίβα > ελαίδα και έλαιον < έλαιFον > ελαίwον > ελαίγουον > ελαίβον > ελαίδον καθώς και το αρμ. ewt «λάδι», egyp. dt «ελιά», αραβ. zaytun, pheonician zt Τα ελαία, έλαιον μέσω της Λατινικής εισήχθησαν και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες (πρβλ. ιταλ. oliva, olio, γαλλ. olive, huile, αγγλ. olive, oil).

Λείβω < λαίFω ;
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. λείβω μαρτυρείται εκ παραλλήλου με τον τ. λίψ και είναι αβέβαιο ποιος είναι ο αρχικός τ. Το λίψ εμφανίζει τη μηδενισμένη βαθμίδα του λείβω (πρβλ. νείφει: νίφα), ενώ το λοιβή την ετεροιωμένη. Το ρ. λείβω συνδέεται με λατ. libo «εκχέω, σπένδω» και με λ. της βαλτοσλαβικής οικογένειας που δεν εμφανίζουν ληκτικό -b- (πρβλ. αρχ. σλαβ. lějo, liti, λιθουαν. lieju, lieti, όλοι οι τ. με σημ. «χύνω, εκχέω»). Η αρχική σημ. της λ. (και γενικά της λεξιλογικής ομάδας) ήταν «χύνω κάτι σταγόνα σταγόνα». Στους πεζογράφους η λ. χρησιμοποιήθηκε με θρησκευτική σημ. «κάνω σπονδές, χοές» και αντικατέστησε το ρ. σπένδω.
ΠΑΡ. αρχ. λείβδην, λοιβή

λείβδην: κατὰ σταγόνας, Ἐτυμολ. Μέγ. 781. 26.
ελαίFον > ελείFον = ελείβδην > αυτό που πήρες στάλα-στάλα ή το φρούτο που μοίαζει να κρέμονται στάλες που αμα τις σταλαξεις βγανουν σταλα;

αφήνω κάτι να ρεύσει, χέω, χύνω κάτι («δάκρυα λεῑFον», Ομ. Ιλ. = σταγόνες δακρύων)

Libo.
PIE *h₂leybʰ-. Cognate with Ancient Greek ἀλείφω (aleíphō).

λεῖος
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. λεῑος < λειFος αντιστοιχεί στο λατ. levis < θ. levi-, που προήλθε είτε από θ. σε -u- (leu-) είτε σε -ο- (leo-). Η διαφορά αυτή λειF- ελληνικό αλλά lev- λατινικό δεν επιτρέπει να υποστηριχθεί με βεβαιότητα η αναγωγή και τών δύο σε ορισμένη ΙΕ ρίζα (βλ. και λίς, λιτός).

λειῶ > λειώνω + τριβή > λειωτρίβω

λείη ὑπόστασις

λίπ' ἐλαίῳ

egyp. dt «ελιά», αραβ. zaytun, pheonician zt,, hindi. Jaitoon, Punjabi. Jaitūna, αρμ. ewt, ձիթապտղի, dzit’aptghi , español. aceite, azeite > ασέιτε, αζέιτε, αθέιτε > ασεϊτούνα, αζεϊτούνα, αθεϊτούνα.

εικασία, όπως όλα..... Δέϊ + τ, Ζέϊ + τ, Θέϊ + τ > θηλυκό δέντρο, καρπός του Δευς/Ζευς/Θευς ;

egyptian. di = δώσε.
egyptian. -t = θηλυκό επίθημα για σύ, σού.
egyptian. dit = δωσμένη

...της ΑΘηνάς το δέντρο..

και τώρα η παράσταση ξεκινά "ο κραγκιόζης Λειτρουβιάρης στους Υλλίρι".... θα πέσει γέλωτας βασσειν...

ελληνικά. ελία < ηλείβδην < ελαίFon
sicilian. ullivi
alba. ulliri > uλλιρι

νοω πως ειναι αρκετα λειανά

τε λειώ σα με...

taxalata xalasa έγραψε: 14 Δεκ 2021, 04:44 άλλη δύσκολη λέξη

Ελιά

Spoiler

[ΕΤΥΜΟΛ. Οι ελλ. τύποι ελαία < ελαίFα > ελαίwa > ελαίγουα > ελαίβα > ελαίδα και έλαιον < έλαιFον > ελαίwον > ελαίγουον > ελαίβον > ελαίδον καθώς και το αρμ. ewt «λάδι», egyp. dt «ελιά», αραβ. zaytun, pheonician zt Τα ελαία, έλαιον μέσω της Λατινικής εισήχθησαν και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες (πρβλ. ιταλ. oliva, olio, γαλλ. olive, huile, αγγλ. olive, oil).

Λείβω < λαίFω ;
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. λείβω μαρτυρείται εκ παραλλήλου με τον τ. λίψ και είναι αβέβαιο ποιος είναι ο αρχικός τ. Το λίψ εμφανίζει τη μηδενισμένη βαθμίδα του λείβω (πρβλ. νείφει: νίφα), ενώ το λοιβή την ετεροιωμένη. Το ρ. λείβω συνδέεται με λατ. libo «εκχέω, σπένδω» και με λ. της βαλτοσλαβικής οικογένειας που δεν εμφανίζουν ληκτικό -b- (πρβλ. αρχ. σλαβ. lějo, liti, λιθουαν. lieju, lieti, όλοι οι τ. με σημ. «χύνω, εκχέω»). Η αρχική σημ. της λ. (και γενικά της λεξιλογικής ομάδας) ήταν «χύνω κάτι σταγόνα σταγόνα». Στους πεζογράφους η λ. χρησιμοποιήθηκε με θρησκευτική σημ. «κάνω σπονδές, χοές» και αντικατέστησε το ρ. σπένδω.
ΠΑΡ. αρχ. λείβδην, λοιβή

λείβδην: κατὰ σταγόνας, Ἐτυμολ. Μέγ. 781. 26.
ελαίFον > ελείFον = ελείβδην > αυτό που πήρες στάλα-στάλα ή το φρούτο που μοίαζει να κρέμονται στάλες που αμα τις σταλαξεις βγανουν σταλα;

αφήνω κάτι να ρεύσει, χέω, χύνω κάτι («δάκρυα λεῑFον», Ομ. Ιλ. = σταγόνες δακρύων)

Libo.
PIE *h₂leybʰ-. Cognate with Ancient Greek ἀλείφω (aleíphō).

λεῖος
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. λεῑος < λειFος αντιστοιχεί στο λατ. levis < θ. levi-, που προήλθε είτε από θ. σε -u- (leu-) είτε σε -ο- (leo-). Η διαφορά αυτή λειF- ελληνικό αλλά lev- λατινικό δεν επιτρέπει να υποστηριχθεί με βεβαιότητα η αναγωγή και τών δύο σε ορισμένη ΙΕ ρίζα (βλ. και λίς, λιτός).

λειῶ > λειώνω + τριβή > λειωτρίβω

λείη ὑπόστασις

λίπ' ἐλαίῳ

egyp. dt «ελιά», αραβ. zaytun, pheonician zt,, hindi. Jaitoon, Punjabi. Jaitūna, αρμ. ewt, ձիթապտղի, dzit’aptghi , español. aceite, azeite > ασέιτε, αζέιτε, αθέιτε > ασεϊτούνα, αζεϊτούνα, αθεϊτούνα.

εικασία, όπως όλα..... Δέϊ + τι, Ζέϊ + τι, Θέϊ + τι > δέντρο, καρπός του Δευς/Ζευς/Θευς ;

της ΑΘηνάς το δέντρο...

και τώρα η παράσταση ξεκινά "ο κραγκιόζης Λειτρουβιάρης στους Υλλίρι".... θα πέσει γέλωτας βασσειν...

ελληνικά. ελία < ηλείβδην < ελαίFon
sicilian. ullivi
alba. ulliri > uλλιρι

νοω πως ειναι αρκετα λειανά

τε λειώ σα με.

..

συνεχιζεται.

levis > light < ελαχύ < ελαχό < e-ra-wo < 𐀁 𐀨 𐀺 > ελαφό > ελαφρό > επιπλέει στο νερό...
olio < olivo < ολιο < ολιγο < e-ra-wo < 𐀁 𐀨 𐀺 > ολίFo > ολίWo > ολίγο > λιγάκι λαδάκι στάλα-στάλα...

quiz!

ΜικρΑπόλλωνας και ΜικρΆρτεμις.

Δημτρόπουλος Τσατσάρας

taxalata xalasa έγραψε: 09 Δεκ 2021, 23:17 Στα δυσκολα...και αβεβαια...

Λαβρυς
Λαβρυάδες ή Λαβυάδες
viewtopic.php?p=2259980#p2259980

Λάβρυς.
Ετυμολογία <--- 𐤩𐤠𐤡𐤭𐤧𐤳‎
Από τη Λυδία (λάβρυς) και πιθανόν να σχετίζεται με το λαβύρινθος (labúrinthos, “labyrinth”).
προφορά IPA(κλειδί): /la.brys/ → /ˈla.βrys/ → /la.vris/
ουσιαστικό λάβρος • (Labrus) f (genitive λάβρος); τρίτη κλίση
Λυδική λέξη για είδος διπλού πέλεκυ, έμβλημα βασιλικού οίκου (axe, άξοναs)
Λυδοὶ γάρ «λάβρυν» τὸν πέλεκυν ὀνομάζουσι

λάβρος: 1) παρ’ Ὁμ. μόνον ἐπὶ φυσικῶν δυνάμεων, ὁρμητικός, βίαιος, σφοδρός, Ζέφυρος λάβρος ἐπαιγίζων Ἰλ. Β. 148· οὖρον... λάβρον ἐπαιγίζοντα δι’ αἰθέρος Ὀδ. Ο. 293·

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. έχει συνδεθεί με τους τ. λαβεῖν και λάζομαι «λαμβάνω, πιάνομαι». Κατ' άλλους, μπορεί να συνδέεται με το λατ. rabies «ορμή» (πρβλ. ἄκρος-acies), απ' όπου ράβρος και, με ανομοιωτική τροπή του πρώτου -ρ- σε -λ-, λάβρος


rabio
Από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *reb- ("βίαιος"), συγγενής με την παλαιά αγγλική rabbian ("to rage"), σανσκριτικά रभस् (rábhas, "βία, ενέργεια, ζήλος"), Tocharian A rapurñe ("επιθυμία").

labrus - rabrus - rabus - rabio ;

Όλα αυτά που γράφεις και κάποια ακόμα έχουν ρίζα λαβ, από τον αόριστο ελαβον
Αυτή είναι η ριζα για τα λάβρος, λαβή, λάφυρο κτλ




https://lsj.gr/wiki/%CE%BB%CE%B1%CE%BC% ... onolingual
"""""""""""""

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο ενεστωτικός τ. λαμβάνω σχηματίστηκε υστερογενώς από τον αόρ. ἔ-λαβ-ον / λαβ-εῖν, με έρρινο ένθημα (-μ- < -ν-) και σχηματιστικό μόρφημα -άνω (πρβλ. μανθάνω: ἔμαθον). Το θ. λαβ- του ἔλαβον ανάγεται σε (σ)λăβ- (< ΙΕ ρίζα (s)lagw- «πιάνω, αρπάζω», πρβλ. λάζομαι, λάβρος)
την εκτεταμένη βαθμίδα (λᾱβ- / ληβ·) εμφανίζει ο τ. του μέλλ. λήψομαι (πρβλ. και λῆψις, λῆμμα). Ο τ. του παρακμ. εἴληφα < σεσλᾱφ-, με σίγηση του -σ- και αντέκταση (το -φ- του θ. κατ' επίδραση ενός θ. λαφ- που απαντά στο λάφυρο και στο ἀμφιλαφής). Η ψίλωση του εἴληφα αντί εἵλειφα (< hειλᾱφ-) λόγω ανομοιώσεως τών δασέων (νόμος του Graffmann). Ο τ. λαββάνω < λαμβάνω, με αφομοίωση, ενώ ο μσν. και ο νεοελλ. τ. λαβαίνω σχηματίστηκε υποχωρητικά από τον αόρ. ἔλαβα (πρβλ. λαγχάνω: λαχαίνω, τυγχάνω: τυχαίνω).
""""""""""""""


Αυτή φαινομενικά είναι και η ρίζα του λαβρυς και του λαβύρινθου

Υπάρχει όμως ένα μεγάλο αλλά
Στα μυκηναικα ο λαβύρινθος εμφανίζεται ως dapuritijo
Εδώ έχουμε δηλαδή δ αντί για λ
Αυτό είναι συχνό φαινόμενο
Για παράδειγμα ο Οδυσσέας είναι γνωστός και ως Ολυσσέας, εξου και η λαϊκή ετυμολογία της Λισαβόνας από το όνομα του
Στα λατινικά το δάκρυ είναι λακριμα και δακριμα
Αυτή η εναλλαγή δείχνει ελληνικό δάνειο

Άραγε το δέλτα ήταν στην αρχική ρίζα, η το λάμδα;
Εντύπωση μεκανε που έφερες και την Δάφνη ως λαφνη,το έψαξα λίγο και βλέπω ότι το γράφει ο ησυχιος
Στα λατινικά η λέξη είναι Laurus και υποτίθεται ότι αρχικά ήταν dacrus

Αυτή η εναλλαγή δ και λ στην ελληνική γλώσσα, είναι το μόνο στοιχείο που με κάνει να αμφισβητώ λίγο την ερασμικη προφορά, ότι δηλαδή το δέλτα προφεροταν ως ντ

Γκουερινο 4 έγραψε:Ξεκινάς με ένα λάθος
Οι Σουμέριοι δεν συνορευαν με τους λεγομενους πρωτοσημιτες
Συνορευαν και στο τέλος κατακτηθηκαν από ένα γνωστό σημιτικο λαό τους ακκαδιους, σαν να λέμε δηλαδή σε σχέση με τους ιε από Γερμανούς, Ινδούς κτλ

Άρα κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν δανειστεί από αυτούς την λέξη υς για το γουρούνι

Δεν ξέρουμε όμως αν οι πρόγονοι των Σουμέριων συνόρευαν καθώς η καταγωγή των Σουμέριων δεν έχει διαλευκανθεί.

Γκουερινο 4 έγραψε:Εδώ το ζήτημα είναι το εξής τωρα
Για να υπάρχουν τόσο διαδεδομενες οι λέξεις ταύρος και υς στους σημιτικους και ιε λαούς, σημαίνει ότι οι λέξεις αυτές υπήρχαν στο αρχικό λεξιλόγιο των πρωτοομιλητων των γλωσσικων αυτών οικογενειών
Άρα αυτές οι δύο λέξεις αλληλοδανειστηκαν ανάμεσα στους δύο πρωτολαους αυτούς κάπου στον χώρο και στον χρόνο
Το φυσιολογικό είναι να έγινε αυτό κατά την εξημερωση των ζώων αυτών.
Άρα οι λαοί αυτοί είτε πρέπει να ζούσαν γειτονικα, είτε μέσω θαλάσσης να μπορούσαν να επικοινωνησουν για να γίνουν αυτά τα δάνεια

Όπως και να χει, με βάση αυτήν την λογική, αποκλείονται τα κουργκαν, γιατί δεν ανταποκρινονται σε καμία από τις δύο αυτές προϋποθέσεις

Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι ξεκάθαρο αν οι αποκαταστημένες λέξεις αφορούν τα εξημερωμένα ζώα. Θα μπορούσαν να είναι άγριες μορφές ζώων ή οι δύο πρωτογλώσσες να εμφανίστηκαν μετά την εξημέρωση των συγκεκριμένων ζώων. Επίσης πρέπει να υποθέσουμε ότι δεν υπήρξε ποτέ επαφή των Πρωτο-Σημιτών με τη στέπα (αυτό θέλει ψάξιμο). Επιπλέον μια ακόμα πιθανότητα που πρέπει να βάλουμε στο τραπέζι είναι η ομοιότητα στη μορφή και τη σημασία των δύο λέξεων να είναι συμπτωματική όπως π.χ. το αγγλικό bad και το περσικό bad. Εν τέλει μπορεί και η σημιτική και η ινδοευρωπαϊκή να είχαν μια παλιότερη γλώσσα πρόγονο και να κληρονόμησαν αυτή τη λέξη αλλά άντε βρες πού μπορεί να ήταν αυτός ο πρόγονος και πόσο απομακρύνθηκαν ο ΠΙΕ και ο Πρωτο-Σημιτικός κλάδος από την αρχική κοιτίδα της προγονικής τους γλώσσας.

Γκουερινο 4 έγραψε:Ότι κάτοικοι από την Ελλάδα, το 9000 π. Χ αλλά και αργότερα, πήγαιναν με πλοία ως εκεί, αντάλλαζαν προϊόντα και εξημερωμένα ζώα
Το ότι τα εξημερωμένα ζώα που βρέθηκαν στην Κύθνο και τα Γιούρα δεν τα έφεραν μετανάστες από εκεί, το αιτιολογει με την λιθοτεχνια
Η λιθοτεχνια της περιοχής του Αιγαίου διατηρηθηκε η ίδια και μετά τις ανταλλαγές, και δεν είχε καμία σχέση με αυτή από το λεβαντ, η οποία ήταν πιο προηγμένη

Τα είδα τα βίντεο με τον Σαμψών αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περιοριστούμε μόνο σε αυτές τις περιοχές όσον αφορά το θέμα μας. Υπάρχουν και άλλες περιοχές απ’ όπου μπορούσαν να μεταναστεύσουν ή να έρθουν σε επαφή οι ανθρώπινοι πληθυσμοί Μέσης Ανατολής-Αιγαίου. Ας πούμε πόσες λιθοτεχνίες μοιάζουν ή διαφέρουν από όλη τη Μικρά Ασία και το Αιγαίο; Έχει κάνει κανείς σχετική έρευνα; Ούτε είναι γνωστό αν υπήρχε ακόμα η πρωτοσημιτική το 9000 π.Χ.

taxalata xalasa έγραψε: Πρεπει να μας ενδιαφερει, γιατι ο πολιτισμος φτιαχνει γλωσσα με βασεις για εξαπλωση.

Σιγά μη φτιάχνει και αεροπορικές βάσεις. Οι πολιτισμοί που έχουν την τάση να μετακινούνται είναι κυρίως οι ποιμενικοί-νομαδικοί. Κατά τ’ άλλα οι άνθρωποι μετακινούνται και λόγω άλλων κοινωνικών ή περιβαλλοντικών αιτιών. (π.χ. πιέσεις από άλλους λαούς, υπερπληθυσμός/έλλειψη εκτάσεων οικονομικής εκμετάλλευσης, κλιματικές αλλαγές κλπ). Σε κάθε περίπτωση η ΙΕ θεωρία δεν σχετιζόταν με την πρώτη εμφάνιση του ανθρώπινου πολιτισμού. Ήταν μια από τις πολλές γλώσσες που προέκυψαν μετά από αυτόν.

taxalata xalasa έγραψε:παραθετω Πελε και Μαραντονα και αντιπαραθέτεις τον Metin Oktay που ούτε καν είναι μογγολοειδής όπως οι οριτζιναλ νομαδες καβαλαραιοι που μαζωξε ο σελιουκίδας και τους εκανε στρατο ατακτων...https://www.discoverwalks.com/blog/wp-c ... _oktay.jpg

Πάλι άσχετο το ποιος ήταν πιο «παικταράς». Εμάς μας ενδιαφέρει αν οι γλώσσες μπορούν να εξαπλωθούν και χερσαία, πράγμα που είναι κοινή γνώση και παρόλα αυτά το έδειξα και με παραδείγματα.

taxalata xalasa έγραψε:Τα λινκ που εφερες επιβεβαιωνουν πως οι κρητες πελασγοι προ Αστεριου Ανακτος, aka Minoites, Minares ειναι ιδιοι γενετικα με τους αλλους πελασγους aka Mycenaeoi και ετσι εξηγηται και η λεξη μιναρας των αρχαιωτατων πατρωων πελασγων απο τσι πατραι που ναι φισκα τσι μιναρες.... ιδιο DNA γαρ....

οσον αφορα το 15% βορειων στους μυκηναιους πελασγους, εχει να κανει με το οτι βγαιναν οι πελασγοι για πλιατσκο στα συνορα με τους σκυθες στην ταυρικη και βουταγανε οσους μπορειγανε για οικιακους βοηθους και για θερισμο στα χωραφια και τσι μαθαινανε την τεχνη μαζι με την γλωσσα σγα-σγα. Καποιοι και καποιες απηδηχτηκανε με τσι ντοπιοι πελασγοι στην ξηρα και οχι στα νησια. Mykinaeoi με 10% βορειων ειναι ακριβως αυτο....

Ακριβώς, έχουν μεγάλες ομοιότητες γενετικά οι κύριοι πολιτισμοί του Αιγαίου αλλά εμένα με ενδιέφερε να καταδείξω τη βόρεια συνιστώσα που δεν προήλθε από τις φανταστικές εξορμήσεις για οικιακούς βοηθούς του ανυπόστατου αχταρμά "Πελασγομυκηναίων" αλλά επειδή οι άνθρωποι των βόρειων στεπών μετακινήθηκαν προς τα εδώ και όχι μόνο. Το ότι τα γενετικά τους ίχνη ανιχνεύονται και στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη όπως λέει το πρώτο link αποκαλύπτει πόσο διευρυμένες ήταν αυτές οι μετακινήσεις που κάποτε τις βρίσκαμε μόνο στο αρχαιολογικό υλικό.

taxalata xalasa έγραψε:που ήταν οι original Ινδοευρωπαίοι πρωτου εξαπλωθουν; αμα γραφεις που δεν ηταν, δεν τελειωνουμε ποτε. ουτε στην αυστραλια ηταν, ουτε στην παταγονια ηταν, κτλ......αυτο το παιχνιδι του δεν ας το γυρισουμε αλλιως να μας πεις που νομιζεις εσυ...και οχι "που δεν...

Το "πού ήταν" είναι ανοιχτό θέμα παρότι κάποιες θεωρίες είναι πιο δημοφιλείς από άλλες. Εγώ έχω πει την άποψή μου. Το θέμα εδώ ήταν να καταδειχθεί το λάθος σκεπτικό σου που ήθελε εξάπλωση σε όλη την Ευρώπη και την Ινδία το 5000 π.Χ. των original Ινδοευρωπαίων.

taxalata xalasa έγραψε:Με την γλωσσα, πρεπει να συνδυασεις τροπο ζωης. Οπου ξεκίνησε η γεωργία, ξεκινησε και ο πολιτισμος που ζουμε σημερα και οπως εξαπλωθηκε η τεχνη, εξαπλωθηκε μαζι και η γλωσσα της τεχνης. Οσοι γεωργοι ηταν κοντα σε θαλασσα ηταν αυτοι που διεδωσαν πρωτοι και μακρυτερα την γλωσσα τους με τα πλοια φορτωμενα προιοντα και σπορους και "ειδικους", προς αλλους τοπους με αγριμια χωρις φωνήεντα... και μάλλον κουβάλαγαν και ταυρους που ειναι το συμβολο της αγροτικης επαναστασης και πολιτισμου. Αμα ψαχνεις χωρικες ριζες για ΙΕ γλωσσα, πρεπει να βαλεις τον Ταυρο και οχι το Αλογο ως το ζωο που φτιαχνει πολιτισμο σταθερο με βασεις και πολεις, πυργους, burg. Οι νομαδες ησαν και ειναι παντα υλικο προς αναλωση και αφομοιωση απο τους σταθερους "εν αστυ" πολιτισμους.... Ο νομαδας ειναι νομαδας και οχι μεταναστης-επιδρομεας.... για το θεο δηλαδη....το μεταναστειν προϋποθετει αστειν.... ποιο αστειν ειχαν οι νομαδες για να φτιασουν γλωσσα.... δηλαδη καποτε να διαβαζουμε τις λεξεις που γραφουν οι ειδικοι πριν που την μαλακια τους η την σοφια τους για να δουμε αν στεκει η βαση του νοητου ¨οικοδομηματος" που γραφουν...

Οι γλώσσες υπάρχουν και πριν και ανεξάρτητα από τη γεωργία ή την εξάπλωσή της. Το άλογο υπάρχει και σε σταθερούς και σε κινητούς πολιτισμούς, το ίδιο και τα βοοειδή. Δεν απορροφούνται πάντα οι νομάδες από τους σταθερούς πολιτισμούς (π.χ. περίπτωση Παθανων-Βαλούχων στα νότια αφγανοπακιστανκά σύνορα) ενώ και οι ίδιοι οι νομάδες μπορούν να αλλάξουν τρόπο ζωής και να υιοθετήσουν δομές σταθερού πολιτισμού κρατώντας ή επιβάλλοντας τη γλώσσα τους (Τούρκοι, Άραβες κλπ). Στις προϊστορικές στέπες είχαν κινητή-ποιμενική οικονομία αλλά και γεωργικούς οικισμούς.

taxalata xalasa έγραψε:Παρε και ε ωραιες φωτο απο ενα ωραιο βιβλιαρακι για να δεις που ξεκινησε η γλωσσα και γιατι στις σημιτικες θα βρουμε ιε ριζες και τουμπαλιν....

Άσχετες φωτογραφίες που σε καμία δεν αναφέρεται από πού ξεκίνησε η γλώσσα. Τώρα τι σχέση έχει από πού ξεκίνησε η ανθρώπινη γλώσσα η οποία μπορεί να φτάνει και το 200.000 π.Χ. με μια συγκεκριμένη ομογλωσσία που εξετάζουμε εδώ μόνο εσύ κατάλαβες. Προσπάθησε να μένεις στο θέμα και να μην επεκτείνεσαι σε άσχετα όπως η προέλευση της γλώσσας.

Jimmy81 έγραψε: 15 Δεκ 2021, 03:14

taxalata xalasa έγραψε: Πρεπει να μας ενδιαφερει, γιατι ο πολιτισμος φτιαχνει γλωσσα με βασεις για εξαπλωση.

Σιγά μη φτιάχνει και αεροπορικές βάσεις. Οι πολιτισμοί που έχουν την τάση να μετακινούνται είναι κυρίως οι ποιμενικοί-νομαδικοί. Κατά τ’ άλλα οι άνθρωποι μετακινούνται και λόγω άλλων κοινωνικών ή περιβαλλοντικών αιτιών. (π.χ. πιέσεις από άλλους λαούς, υπερπληθυσμός/έλλειψη εκτάσεων οικονομικής εκμετάλλευσης, κλιματικές αλλαγές κλπ). Σε κάθε περίπτωση η ΙΕ θεωρία δεν σχετιζόταν με την πρώτη εμφάνιση του ανθρώπινου πολιτισμού. Ήταν μια από τις πολλές γλώσσες που προέκυψαν μετά από αυτόν.

και όμως, φτιάχνει και διαστημικούς σταθμούς...
Αποδεδειγμένα και όχι ανακατασκευασμένα με άγνωστους χ,ψ,ω, υπάρχει λαός με πολιτισμό που είχε και έχει την τάση να μετακινείται συνεχώς, αλλά είναι κυρίως οι χαλκογδύτες-νομαδικοί κλαρινοπαίκτες. Αυτοί τι γλώσσα μετέφεραν και διέδωσαν για 2000 χρόνια; ίσως και παραπάνω, κανείς δεν ξέρει....

Η ΙΕ ειναι κλαδί και όχι ρίζα...

Jimmy81 έγραψε: 15 Δεκ 2021, 03:14

taxalata xalasa έγραψε:παραθετω Πελε και Μαραντονα και αντιπαραθέτεις τον Metin Oktay που ούτε καν είναι μογγολοειδής όπως οι οριτζιναλ νομαδες καβαλαραιοι που μαζωξε ο σελιουκίδας και τους εκανε στρατο ατακτων...https://www.discoverwalks.com/blog/wp-c ... _oktay.jpg

Πάλι άσχετο το ποιος ήταν πιο «παικταράς». Εμάς μας ενδιαφέρει αν οι γλώσσες μπορούν να εξαπλωθούν και χερσαία, πράγμα που είναι κοινή γνώση και παρόλα αυτά το έδειξα και με παραδείγματα.

Εξαπλώνεται πρώτα θαλάσσια και μετά γυρνάνε, χερσαία, οι απόγονοι των μαθητών με "χαλασμένο τηλέφωνο εφέκτ" για να μας πείσουν ότι είναι ο παππούς της.... 100 ο αλπος, 101 τα αλποπλα Τζίμη... το βλέπεις; ελά παππούλημ να σου δείξω τ' αμπελοχώραφά σου...

Jimmy81 έγραψε: 15 Δεκ 2021, 03:14

taxalata xalasa έγραψε:Τα λινκ που εφερες επιβεβαιωνουν πως οι κρητες πελασγοι προ Αστεριου Ανακτος, aka Minoites, Minares ειναι ιδιοι γενετικα με τους αλλους πελασγους aka Mycenaeoi και ετσι εξηγηται και η λεξη μιναρας των αρχαιωτατων πατρωων πελασγων απο τσι πατραι που ναι φισκα τσι μιναρες.... ιδιο DNA γαρ....

οσον αφορα το 15% βορειων στους μυκηναιους πελασγους, εχει να κανει με το οτι βγαιναν οι πελασγοι για πλιατσκο στα συνορα με τους σκυθες στην ταυρικη και βουταγανε οσους μπορειγανε για οικιακους βοηθους και για θερισμο στα χωραφια και τσι μαθαινανε την τεχνη μαζι με την γλωσσα σγα-σγα. Καποιοι και καποιες απηδηχτηκανε με τσι ντοπιοι πελασγοι στην ξηρα και οχι στα νησια. Mykinaeoi με 10% βορειων ειναι ακριβως αυτο....

Ακριβώς, έχουν μεγάλες ομοιότητες γενετικά οι κύριοι πολιτισμοί του Αιγαίου αλλά εμένα με ενδιέφερε να καταδείξω τη βόρεια συνιστώσα που δεν προήλθε από τις φανταστικές εξορμήσεις για οικιακούς βοηθούς του ανυπόστατου αχταρμά "Πελασγομυκηναίων" αλλά επειδή οι άνθρωποι των βόρειων στεπών μετακινήθηκαν προς τα εδώ και όχι μόνο. Το ότι τα γενετικά τους ίχνη ανιχνεύονται και στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη όπως λέει το πρώτο link αποκαλύπτει πόσο διευρυμένες ήταν αυτές οι μετακινήσεις που κάποτε τις βρίσκαμε μόνο στο αρχαιολογικό υλικό.

και που ξέρεις εσύ από που προήλθε;

Στο επαναλαμβάνω, τους βορειοανατολικοστεππάδες γειτόνους των θρακοπελασγών στην κριμαία, τους πέρνανε, έπειτα από συγκρούσεις, για οικιακούς βοηθούς και ερωτκούς παρτενέρ σε όλη την ήπειρο και οι ξάδερφοι κέλτες και οι τριτοξάδερφοι γερμανοσκανδιναβοί.

το 10% είναι αδύνατον να αλλάξει την γλώσσα των γηγενών αγροτών που έχουν φτιάξει γλώσσα για αιώνες πριν τους 10 καβαλαραίους που λες οτι ροβόλησαν στους πελασγούς.

Μόνο γουνοτόμαρα είχαν μαζί τους και τα αντάλλαζαν με λαδάκι, στάρι, μπύρα, βάκχο, ρίχνανε και καναν -ούτσο στα λιμά, κάναν και κάνα πλιάτσκο στο δρόμο για αλλού και αυτό ήταν όλο, αν ήταν...

Jimmy81 έγραψε: 15 Δεκ 2021, 03:14

taxalata xalasa έγραψε:που ήταν οι original Ινδοευρωπαίοι πρωτου εξαπλωθουν; αμα γραφεις που δεν ηταν, δεν τελειωνουμε ποτε. ουτε στην αυστραλια ηταν, ουτε στην παταγονια ηταν, κτλ......αυτο το παιχνιδι του δεν ας το γυρισουμε αλλιως να μας πεις που νομιζεις εσυ...και οχι "που δεν...

Το "πού ήταν" είναι ανοιχτό θέμα παρότι κάποιες θεωρίες είναι πιο δημοφιλείς από άλλες. Εγώ έχω πει την άποψή μου. Το θέμα εδώ ήταν να καταδειχθεί το λάθος σκεπτικό σου που ήθελε εξάπλωση σε όλη την Ευρώπη και την Ινδία το 5000 π.Χ. των original Ινδοευρωπαίων.

αγνοώ την άποψή σου...ποια είναι;
πιο 5,000πχ...;
η ιστορία αρχίζει κάπου στο 10,000 πχ - 8,000 πχ που ξεκινάει η καλλίεργεια σιτηρών στην οροσειρά του ταύρου στη νότια ανατολία και στην άνω μεσοποταμία.
Είδες που εικάζεις πως έχω χ σκεπτικό επειδή έχεις ψ σκεπτικό που είναι αντίθετο με το χ, αλλά εγώ δεν είμαι χ..... ;

Jimmy81 έγραψε: 15 Δεκ 2021, 03:14

taxalata xalasa έγραψε:Με την γλωσσα, πρεπει να συνδυασεις τροπο ζωης. Οπου ξεκίνησε η γεωργία, ξεκινησε και ο πολιτισμος που ζουμε σημερα και οπως εξαπλωθηκε η τεχνη, εξαπλωθηκε μαζι και η γλωσσα της τεχνης. Οσοι γεωργοι ηταν κοντα σε θαλασσα ηταν αυτοι που διεδωσαν πρωτοι και μακρυτερα την γλωσσα τους με τα πλοια φορτωμενα προιοντα και σπορους και "ειδικους", προς αλλους τοπους με αγριμια χωρις φωνήεντα... και μάλλον κουβάλαγαν και ταυρους που ειναι το συμβολο της αγροτικης επαναστασης και πολιτισμου. Αμα ψαχνεις χωρικες ριζες για ΙΕ γλωσσα, πρεπει να βαλεις τον Ταυρο και οχι το Αλογο ως το ζωο που φτιαχνει πολιτισμο σταθερο με βασεις και πολεις, πυργους, burg. Οι νομαδες ησαν και ειναι παντα υλικο προς αναλωση και αφομοιωση απο τους σταθερους "εν αστυ" πολιτισμους.... Ο νομαδας ειναι νομαδας και οχι μεταναστης-επιδρομεας.... για το θεο δηλαδη....το μεταναστειν προϋποθετει αστειν.... ποιο αστειν ειχαν οι νομαδες για να φτιασουν γλωσσα.... δηλαδη καποτε να διαβαζουμε τις λεξεις που γραφουν οι ειδικοι πριν που την μαλακια τους η την σοφια τους για να δουμε αν στεκει η βαση του νοητου ¨οικοδομηματος" που γραφουν...

Οι γλώσσες υπάρχουν και πριν και ανεξάρτητα από τη γεωργία ή την εξάπλωσή της. Το άλογο υπάρχει και σε σταθερούς και σε κινητούς πολιτισμούς, το ίδιο και τα βοοειδή. Δεν απορροφούνται πάντα οι νομάδες από τους σταθερούς πολιτισμούς (π.χ. περίπτωση Παθανων-Βαλούχων στα νότια αφγανοπακιστανκά σύνορα) ενώ και οι ίδιοι οι νομάδες μπορούν να αλλάξουν τρόπο ζωής και να υιοθετήσουν δομές σταθερού πολιτισμού κρατώντας ή επιβάλλοντας τη γλώσσα τους (Τούρκοι, Άραβες κλπ). Στις προϊστορικές στέπες είχαν κινητή-ποιμενική οικονομία αλλά και γεωργικούς οικισμούς.

Πάλι δίνεις παραδείγματα ανίσχυρα για το παγκόσμιο γίγνεσθαι... μιλάς σε πλαίσια μεσαίωνα για εποχή προ γνωστής ιστορίας.

Jimmy81 έγραψε: 15 Δεκ 2021, 03:14

taxalata xalasa έγραψε:Παρε και ε ωραιες φωτο απο ενα ωραιο βιβλιαρακι για να δεις που ξεκινησε η γλωσσα και γιατι στις σημιτικες θα βρουμε ιε ριζες και τουμπαλιν....

Άσχετες φωτογραφίες που σε καμία δεν αναφέρεται από πού ξεκίνησε η γλώσσα. Τώρα τι σχέση έχει από πού ξεκίνησε η ανθρώπινη γλώσσα η οποία μπορεί να φτάνει και το 200.000 π.Χ. με μια συγκεκριμένη ομογλωσσία που εξετάζουμε εδώ μόνο εσύ κατάλαβες. Προσπάθησε να μένεις στο θέμα και να μην επεκτείνεσαι σε άσχετα όπως η προέλευση της γλώσσας.

μα εκεί είναι η ουσία, η γλώσσα υπάρχει ταυτόχρονα με όλα και όχι μόνη της και ανεξάρτητη από το ανθρωπολογικό, ζωϊκό και φυτικό παρελθόν....

Αν ο ταύρος έιναι αυτόχθων στην μεσόγειο, τότε η θρησκεία του ταύρου εξαπλώθηκε από τη μεσόγειο...
όπου υπήρξε πρώτα σταθερή εγκατάσταση και καλλιέργεια, δημιουργήθηκε ικάνος πολιτισμός και δόμησε σταδικά γλώσσα για να εξαπλωθεί και να ταϊσει τον συνεχόμενα αυξανόμενο πληθυσμό σε βάθος αιώνων...
και εδω και αλλου και παραλλου...

Τώρα, αν βρούμε αρκετές συνδέσεις με άλλες αρχαίες γλώσσες του παμπάλαιου κόσμου, τότε να δεις γέλια....

Γκουερινο 4 έγραψε: 15 Δεκ 2021, 01:00

taxalata xalasa έγραψε: 09 Δεκ 2021, 23:17 Στα δυσκολα...και αβεβαια...

Λαβρυς
Λαβρυάδες ή Λαβυάδες
viewtopic.php?p=2259980#p2259980

Λάβρυς.
Ετυμολογία <--- 𐤩𐤠𐤡𐤭𐤧𐤳‎
Από τη Λυδία (λάβρυς) και πιθανόν να σχετίζεται με το λαβύρινθος (labúrinthos, “labyrinth”).
προφορά IPA(κλειδί): /la.brys/ → /ˈla.βrys/ → /la.vris/
ουσιαστικό λάβρος • (Labrus) f (genitive λάβρος); τρίτη κλίση
Λυδική λέξη για είδος διπλού πέλεκυ, έμβλημα βασιλικού οίκου (axe, άξοναs)
Λυδοὶ γάρ «λάβρυν» τὸν πέλεκυν ὀνομάζουσι

λάβρος: 1) παρ’ Ὁμ. μόνον ἐπὶ φυσικῶν δυνάμεων, ὁρμητικός, βίαιος, σφοδρός, Ζέφυρος λάβρος ἐπαιγίζων Ἰλ. Β. 148· οὖρον... λάβρον ἐπαιγίζοντα δι’ αἰθέρος Ὀδ. Ο. 293·

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. έχει συνδεθεί με τους τ. λαβεῖν και λάζομαι «λαμβάνω, πιάνομαι». Κατ' άλλους, μπορεί να συνδέεται με το λατ. rabies «ορμή» (πρβλ. ἄκρος-acies), απ' όπου ράβρος και, με ανομοιωτική τροπή του πρώτου -ρ- σε -λ-, λάβρος


rabio
Από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *reb- ("βίαιος"), συγγενής με την παλαιά αγγλική rabbian ("to rage"), σανσκριτικά रभस् (rábhas, "βία, ενέργεια, ζήλος"), Tocharian A rapurñe ("επιθυμία").

labrus - rabrus - rabus - rabio ;

Όλα αυτά που γράφεις και κάποια ακόμα έχουν ρίζα λαβ, από τον αόριστο ελαβον
Αυτή είναι η ριζα για τα λάβρος, λαβή, λάφυρο κτλ




https://lsj.gr/wiki/%CE%BB%CE%B1%CE%BC% ... onolingual
"""""""""""""

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο ενεστωτικός τ. λαμβάνω σχηματίστηκε υστερογενώς από τον αόρ. ἔ-λαβ-ον / λαβ-εῖν, με έρρινο ένθημα (-μ- < -ν-) και σχηματιστικό μόρφημα -άνω (πρβλ. μανθάνω: ἔμαθον). Το θ. λαβ- του ἔλαβον ανάγεται σε (σ)λăβ- (< ΙΕ ρίζα (s)lagw- «πιάνω, αρπάζω», πρβλ. λάζομαι, λάβρος)
την εκτεταμένη βαθμίδα (λᾱβ- / ληβ·) εμφανίζει ο τ. του μέλλ. λήψομαι (πρβλ. και λῆψις, λῆμμα). Ο τ. του παρακμ. εἴληφα < σεσλᾱφ-, με σίγηση του -σ- και αντέκταση (το -φ- του θ. κατ' επίδραση ενός θ. λαφ- που απαντά στο λάφυρο και στο ἀμφιλαφής). Η ψίλωση του εἴληφα αντί εἵλειφα (< hειλᾱφ-) λόγω ανομοιώσεως τών δασέων (νόμος του Graffmann). Ο τ. λαββάνω < λαμβάνω, με αφομοίωση, ενώ ο μσν. και ο νεοελλ. τ. λαβαίνω σχηματίστηκε υποχωρητικά από τον αόρ. ἔλαβα (πρβλ. λαγχάνω: λαχαίνω, τυγχάνω: τυχαίνω).
""""""""""""""


Αυτή φαινομενικά είναι και η ρίζα του λαβρυς και του λαβύρινθου

Υπάρχει όμως ένα μεγάλο αλλά
Στα μυκηναικα ο λαβύρινθος εμφανίζεται ως dapuritijo
Εδώ έχουμε δηλαδή δ αντί για λ
Αυτό είναι συχνό φαινόμενο
Για παράδειγμα ο Οδυσσέας είναι γνωστός και ως Ολυσσέας, εξου και η λαϊκή ετυμολογία της Λισαβόνας από το όνομα του
Στα λατινικά το δάκρυ είναι λακριμα και δακριμα
Αυτή η εναλλαγή δείχνει ελληνικό δάνειο

Άραγε το δέλτα ήταν στην αρχική ρίζα, η το λάμδα;
Εντύπωση μεκανε που έφερες και την Δάφνη ως λαφνη,το έψαξα λίγο και βλέπω ότι το γράφει ο ησυχιος
Στα λατινικά η λέξη είναι Laurus και υποτίθεται ότι αρχικά ήταν dacrus

Αυτή η εναλλαγή δ και λ στην ελληνική γλώσσα, είναι το μόνο στοιχείο που με κάνει να αμφισβητώ λίγο την ερασμικη προφορά, ότι δηλαδή το δέλτα προφεροταν ως ντ

ναι, το λαβ, ειναι ρίζα του λαβω '/ ληπτω / ληψω > ελαβον > ελαβιον > alive

αλλά νομίζω
η ρίζα είναι στο Λ που λαμβάνουμε κάθε ἔλα

ἔλα
ἥλιος, αὐγή, καῦμα (Lacon.), Hsch. (ϝελ-, cf.βέλα, γέλαν). που έ χει συμβεί
II imper. of ἐλάω, v. ἐλαύνω. ἐλάα, Att. for ἐλαία. ἐλάαν, Ep. inf. pres. of ἐλάω, ἐλαύνω, Hom.: but fut. in Il.17.496.
εἵλη: ἡ, η ζέστη του ήλιου ή η θερμότητα, σε Αριστοφ.

ελαβες ζωη και λαμβανεις καθε μερα γιατι αμα το Λ δεν στείλει τα Λ κάθε ἔλα, θα ψοφήσουμε ούλοι.


τα άλλα που έβαλα είναι παράγωγα που δίνουν όμως ρίζα αλλού.
Δίνουν Laurel ως φυτό. Άραγε οι Λαβρυάδες ήταν ιερείς λόγω του κρητικού Λάβρυ ή λόγω του φυτού; Νομίζω το αντίθετο. Πως ο θεσμός έδωσε το όνομα στο φυτό της περιοχής και πως δεν ετυμολογείται στα λατινικά το laurel για όνομα φυτού, όπως ούτε το olio.

το δάκρυ είναι [λείβδην] > ελάFδημα > λάFδημα > λάκρυμα > δάκρυμα...
ο Ουλίσσης [ ολυσσέας ] και το σικελιάνικο Ουλλίβι [Ελιές} είναι επίσης αξιοπρόσεχτα...

να σε πω. λες ο καπετανιος να καμε λαθος και να πηγαινε ουλο ΐσα και τον ειπανε Ουλίσσης ;
'η μηπως την ώρα που πήγαινε για τις Τραγουδιάρες, καταμεσίς τω ποντω, και ήταν δεμενος στο καταρτι ειχε κανει τατουαζ στο κουτελο την φραση "ου λυσεις" για να το βλεπουν τα συντεκνα


όσον αφορά την ερασμική, κάπου είναι λάθος, κάπου σωστή.
στα σύμφωνα νομίζω είναι πιο κοντά παρα στα φωνήεντα.

Παράδειγμα.

ελλ. δίδω
lat. dedo [προφορά > ;]
esp. doy [προφορά > δόι} ανευ ντ > lat. dedo = διδω.

πες το με κλειστη την μυτη. μπορεις να παραγεις τον ηχο δδδδδδδδδδ με την γλωσσα και τα δοντια, αν εχεις , αν δεν εχεις ειναι βοντια, Fοντια, γοντια, εξαρταται ποια -οντια λειπουν.... βεβαια, τα δοντια, μην λες δοdια, αλλα ξεχωρισε τους ηχους στο ν-τ και πες το δον-τια... εμεις κανουμε το λαθος, εικαζω, να λεμε d το ν-τ και δεν λεμε το πραγματικο D που ειναι ενρυνο Δ, αλλα όχι παντα.

τωρα πες Dios / Διος με ανοιχτα τα ρουθουνια και το Δ να βγει από την μυτη με την γλωσσα στα δον-τια
μπορεις να παραγεις τον ηχο συνεχομενα οπως στο δ με κλειστα τα ρουθουνια ; δδδδδδδδδδ; οχι; ναι;

Περίεργα πολλά, όπως.

ελλ. δειχνῠ́ω. γ,κ,χ
lat. dico > dictus [προφορά > ;]
esp. dedo [προφορά > ντέδο] = δάκτυλο > δειχνιτυ > lat. digitus > ντιχιτυς > ντάκτυλο.

κάποιες φορές ειναι κατι σαν νΔ, νΤ, αλλες ειναι καθαρο Δ και αλλες ειναι D(Ντ).

Δημητρο

Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι ξεκάθαρο αν οι αποκαταστημένες λέξεις αφορούν τα εξημερωμένα ζώα. Θα μπορούσαν να είναι άγριες μορφές ζώων ή οι δύο πρωτογλώσσες να εμφανίστηκαν μετά την εξημέρωση των συγκεκριμένων ζώων.

Πολύ αδύνατο μοιάζει αυτό το σενάριο
Ο νεολιθικος τρόπος ζωής στηρίχθηκε σε τρία συγκεκριμένα ζωα
Και τα τρία έχουν κοινές ρίζες σε ιε και σημιτικες γλώσσες
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι ονομασίες δανειστηκαν κατά τις ανταλλαγές εξημερωμενων ζώων ανάμεσα στους δύο πρωτολαους

Επίσης πρέπει να υποθέσουμε ότι δεν υπήρξε ποτέ επαφή των Πρωτο-Σημιτών με τη στέπα (αυτό θέλει ψάξιμο).

Τι ψάξιμο να θέλει;
Η στέπα δεν βρίσκεται ούτε κατά διάνοια στις προτεινόμενες περιοχές για κοιτίδα των πρωτοσημιτων



Αντίθετα η περιοχή levant είναι η

βασική υποψήφια, εκεί ακριβώς που ο Σαμψών λέει πως κάτοικοι του Αιγαίου πήγαν με πλοία και έφεραν εξημερωμενα ζώα ήδη από το 9000 π. Χ στην Κύθνο

Επιπλέον μια ακόμα πιθανότητα που πρέπει να βάλουμε στο τραπέζι είναι η ομοιότητα στη μορφή και τη σημασία των δύο λέξεων να είναι συμπτωματική όπως π.χ. το αγγλικό bad και το περσικό bad

Δεν είναι μία λέξη
Είναι ο ταύρος, το γουρούνι ακόμα και η κατσίκα
Εντάξει τώρα δεν γίνονται αυτά κατά τυχη

Εν τέλει μπορεί και η σημιτική και η ινδοευρωπαϊκή να είχαν μια παλιότερη γλώσσα πρόγονο και να κληρονόμησαν αυτή τη λέξη αλλά άντε βρες πού μπορεί να ήταν αυτός ο πρόγονος και πόσο απομακρύνθηκαν ο ΠΙΕ και ο Πρωτο-Σημιτικός κλάδος από την αρχική κοιτίδα της προγονικής τους γλώσσας.

Θα είχαν πολύ περισσότερες ομοιότητες
Βέβαια δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με αυτήν την περίπτωση και ούτε θέλω, κυρίως για έναν λογο
Γιατί είμαι σίγουρος ότι θα πέσω πανω σε βιβλική αρχαιογλωσσολογια, η οποία θα προσπαθεί με στοιχεία βγαλμένα από τα γνωστά άδυτα να αποδείξει τον μύθο της βαβελ

Πάντα πίστευα πως η λέξη φρατηρ μπορεί να δώσει πολλές απαντήσεις σχετικά με τα ιε επιμέρους ζητήματα

Στην ελληνική γλώσσα η λέξη σημαίνει συγγενής, η μάλλον καλύτερα καποιος που είναι μέλος μιας ομάδος ,η οποία λεγόταν πατριά και φρατρια

Στις άλλες γλώσσες σημαίνει κυρίως αδελφός

Ας δούμε όμως τι λένε οι γλωσσολογοι



https://en.m.wiktionary.org/wiki/Recons ... 82t%C4%93r


This lexeme is widespread, though absent from Albanian[1][2] and rare in Anatolian.[1] Because it means "kinsman" in Greek,[1][2] and meant both "brother" and "kinsman, cousin" (or "comrade") in Celtic (e.g. Old Irish bráthair) and Baltic (e.g. in Latvian and Old Prussian),[2] some suspect it had similarly wider meaning in PIE (even in English "brother" is often used to refer to socially-affiliated non-relatives).[2]

Βλέπουμε λοιπόν ότι πλέον παραδέχονται ότι η λέξη είχε μια ευρεία έννοια αρχικά, αυτήν ακριβώς που διατήρησε η ελληνική γλωσσα

Η λέξη είναι πολύ σημαντική γιατί μας παραπέμπει σε οργάνωση κοινωνιών πιο πίσω και από την μεσολιθικη εποχή

Εγώ πιστεύω ότι αρχικά η οργάνωση ονομαζόταν πατριά, γιατί είχε ως ακρογωνιαιο λίθο έναν πατέρα.
Τα μέλη της όμως δεν μπορούσαν να ονομάζονται πατέρες και έτσι κατά το πατήρ δημιουργήθηκε το φρατηρ ως ονομασία των μελων

Άρα οι φρατερες δεν ήταν αδέλφια εξ αίματος, για αυτό μόνο η ελληνική γλώσσα έχει την λέξη αδελφός για να ονομάσει αυτήν την συγγενικη σχέση, κάτι που από ότι γνωρίζω δεν συμβαίνει στις άλλες γλώσσες

Πιστεύω ότι όλο αυτό δείχνει και τον τόπο προέλευσης της συγκεκριμένης λέξης και συνολικοτερα της γκωσσας

παίω < παFίω < παδίω < pavio < badio < bad

Γκουερινο 4 έγραψε: 16 Δεκ 2021, 01:13 Πάντα πίστευα πως η λέξη φρατηρ μπορεί να δώσει πολλές απαντήσεις σχετικά με τα ιε επιμέρους ζητήματα

Στην ελληνική γλώσσα η λέξη σημαίνει συγγενής, η μάλλον καλύτερα καποιος που είναι μέλος μιας ομάδος ,η οποία λεγόταν πατριά και φρατρια

Στις άλλες γλώσσες σημαίνει κυρίως αδελφός

Ας δούμε όμως τι λένε οι γλωσσολογοι



https://en.m.wiktionary.org/wiki/Recons ... 82t%C4%93r


This lexeme is widespread, though absent from Albanian[1][2] and rare in Anatolian.[1] Because it means "kinsman" in Greek,[1][2] and meant both "brother" and "kinsman, cousin" (or "comrade") in Celtic (e.g. Old Irish bráthair) and Baltic (e.g. in Latvian and Old Prussian),[2] some suspect it had similarly wider meaning in PIE (even in English "brother" is often used to refer to socially-affiliated non-relatives).[2]

Βλέπουμε λοιπόν ότι πλέον παραδέχονται ότι η λέξη είχε μια ευρεία έννοια αρχικά, αυτήν ακριβώς που διατήρησε η ελληνική γλωσσα

Η λέξη είναι πολύ σημαντική γιατί μας παραπέμπει σε οργάνωση κοινωνιών πιο πίσω και από την μεσολιθικη εποχή

Εγώ πιστεύω ότι αρχικά η οργάνωση ονομαζόταν πατριά, γιατί είχε ως ακρογωνιαιο λίθο έναν πατέρα.
Τα μέλη της όμως δεν μπορούσαν να ονομάζονται πατέρες και έτσι κατά το πατήρ δημιουργήθηκε το φρατηρ ως ονομασία των μελων

Άρα οι φρατερες δεν ήταν αδέλφια εξ αίματος, για αυτό μόνο η ελληνική γλώσσα έχει την λέξη αδελφός για να ονομάσει αυτήν την συγγενικη σχέση, κάτι που από ότι γνωρίζω δεν συμβαίνει στις άλλες γλώσσες

Πιστεύω ότι όλο αυτό δείχνει και τον τόπο προέλευσης της συγκεκριμένης λέξης και συνολικοτερα της γκωσσας

Αγνοώ αν όλες οι άλλες γλώσσες στο λινκ έχουν ετυμολόγηση της λέξης στην γλώσσα τους ή μόνο λένε "σημαίνει αυτό" δίχως εξήγηση;

πατηρ
1. = πατώ στον πάτο και ανθίζει > πατ + ηρ < πατω + εαρ = σποροδότης στον ανθό
2. = πατώ στον πάτο στον ανθό > πατ + ηρ < πατω + εαρ = σποροδότης στον ανθό

μετηρ
1. = με+τ+ηρ > με τον ανθό > με + το + ηρ < με + το + εαρ = έχει τον ανθό
2. = μετ+ηρ > μετα-ανθος > μετα + ηρ < μετα + εαρ = σπορανθός

φρατηρ
1. > πράτηρ = πράξη ανθισμένη < πράττειν + ηρ < πράξη + εαρ = σπόρος του ανθού
2. > πράτηρ = πράξη του ανθού < πραττειν + ηρ < πράξη + εαρ = σπόρος του ανθού
3. > πρατήρ = πράξη του πρατηρίου [πέρνημι > πόρνη] ανθού < πραττειν + ηρ < πράξη + εαρ = πορνανθόσπορος
--------------
όχι κατ' ανάγκην αδελφός/αδερφός εκ μητρός = δελφύ/δερφύ
--------------

αδερφός / αδελφός
1. Ελλ. αδελφός < α + δελφυ < α + μήτρα > α + δελ+φυ > α + δέλα + φύει
2. Ελλ. αδερφός < α + δερφυ < α + μήτρα > α + δερ+φυ > α + δέρα + φύει

= από αυτήν που φύει δέρα, δέλα, πέλα, βέλα, Wέλα, Fέλα, pelle, piel, πελλε, δέρμα
παράγωγα > πέλ-μα, πέλ-λας, πέλ-οψ, πελ-ασγοί > πελ-ασκοί > δερματινοί ασκοί

Αλπα. vëlla > Βέλλα > Wέλλα > Fέλλα > Πέλλα > Δέρρα > Δέλλα > Δέλλα φύς < Δελφύς

γι αυτό 'ναι βλάμηδες οι αλπάκιοι αραFαναίοι...

φάρα < αλπ. fara < lat. farro < ελλ. φαρο/φηρο < φερον < φερω > εις φαρος > σφαρος/σφαιρα > σπορος

φᾰράω: ἀροτριῶ, ἄφαρον φαρόωσι (ἐξυπακ. γῆν) Καλλ. Ἀποσπ. 183 (παρὰ τῷ Μεγ. Ἐτυμ. 788)· ἀλλ’ ὁ Ἡσύχ. μνημονεύει «φαροῦν· ἀροτριᾶν», καὶ «φαρῶσαι· ἀρόσαι, νεῶσαι» ἐκ τοῦ φαρόω· - πρβλ. ἄφαρος, ἀφάρωτος. (Ἴδε ἐν λ. φάρος).

Φαραω / πφαραω / Fαραω / Wαραω / γουαραω / βαραω / παραω / δαραω / ταραω / θαραω
Φαλαω / πφαλάω / Fαλαω / Wαλαω / γουαλαω / βαλαω / παλαω / δαλαω / ταλαω / θαλαω

γουαραω / καραω / χαραω / γκαραω
γουαλαω / καλαω / χαλαω / γκαλαω

δαραω / λαραω > λάρ'σσα
δαλαω / λαλαω > λάλ'σα

ανάλυση

α-ε-ι-η-ο-ου-υ-ω

λ
φαλος / πφαλος / Fαλος / Wαλος / γουαλος / βαλος / παλος / δαλος / ταλος / θαλος
φελος / πφελος / Fελος / Wελος / ουελος / βελος / πελος / δελος / τελος / θελος
φηλος / πφηλος / Fηλος / Wηλος / γουηλος /βηλος/ πηλος / δηλος / τηλος / θηλος
φιλος / πφιλος / Fιλος / Wιλος / γουιλος / βιλος / πιλος / διλος / τιλος / θιλος
φολος / πφολος / Fολος / Wολος / γουολος / βολος / πολος / δολος / τολος / θολος
φουλος / πφουλος / Fουλος / Wουλος / γουουλος / βουλος / πουλος / δουλος / τουλος / θουλος
φυλος / πφυλος / Fυλος / Wυλος / γουυλος / βυλος / πυλος / δυλος / τυλος / θυλος
φωλος / πφωλος / Fωλος / Wωλος / γουωλος / βωλος / πωλος / δωλος / τωλος / θωλος

ρ
φαρος / πφαρος / Fαρος / Wαρος / γουαρος / βαρος / παρος / δαρος / ταρος / θαρος
φερος / πφερος / Fερος / Wερος / ουερος / βερος / περος / δερος / τερος / θερος
φηρος / πφηρος / Fηρος / Wηρος / γουηρος / βηρος / πηρος / δηρος / τηρος / θηρος
φιρος / πφιρος / Fιρος / Wιρος / γουιρος / βιρος / πιρος / διρος / τιρος / θιρος
φορος / πφορος / Fορος / Wορος / γουρος / βορος / πορος / δορος / τορος / θορος
φουρος / πφουρος / Fουρος / Wουρος / γουουρος / βουρος / πουρος / δουρος / τουρος / θουρος
φυρος / πφυρος / Fυρος / Wυρος / γουυρος / βυρος / πυρος / δυρος / τυρος / θυρος
φωρος / πφωρος / Fωρος / Wωρος / γουωρος / βωρος / πωρος / δωρος / τωρος / θωρος






coproright . atta 400^th pharaoh taxalataxalaseus...

Γκουερινο 4 έγραψε: 16 Δεκ 2021, 01:13 [...]
Πιστεύω ότι όλο αυτό δείχνει και τον τόπο προέλευσης της συγκεκριμένης λέξης και συνολικοτερα της γκωσσας

Εγώ πάλι πιστεύω ότι όλο αυτό δείχνει την προέλευση της γριάς γκιόσας...

Γκουερινο 4 έγραψε: 16 Δεκ 2021, 01:13 Πάντα πίστευα πως η λέξη φρατηρ μπορεί να δώσει πολλές απαντήσεις σχετικά με τα ιε επιμέρους ζητήματα

Στην ελληνική γλώσσα η λέξη σημαίνει συγγενής, η μάλλον καλύτερα καποιος που είναι μέλος μιας ομάδος ,η οποία λεγόταν πατριά και φρατρια

Στις άλλες γλώσσες σημαίνει κυρίως αδελφός

Ας δούμε όμως τι λένε οι γλωσσολογοι



https://en.m.wiktionary.org/wiki/Recons ... 82t%C4%93r


This lexeme is widespread, though absent from Albanian[1][2] and rare in Anatolian.[1] Because it means "kinsman" in Greek,[1][2] and meant both "brother" and "kinsman, cousin" (or "comrade") in Celtic (e.g. Old Irish bráthair) and Baltic (e.g. in Latvian and Old Prussian),[2] some suspect it had similarly wider meaning in PIE (even in English "brother" is often used to refer to socially-affiliated non-relatives).[2]

Βλέπουμε λοιπόν ότι πλέον παραδέχονται ότι η λέξη είχε μια ευρεία έννοια αρχικά, αυτήν ακριβώς που διατήρησε η ελληνική γλωσσα

Η λέξη είναι πολύ σημαντική γιατί μας παραπέμπει σε οργάνωση κοινωνιών πιο πίσω και από την μεσολιθικη εποχή

Εγώ πιστεύω ότι αρχικά η οργάνωση ονομαζόταν πατριά, γιατί είχε ως ακρογωνιαιο λίθο έναν πατέρα.
Τα μέλη της όμως δεν μπορούσαν να ονομάζονται πατέρες και έτσι κατά το πατήρ δημιουργήθηκε το φρατηρ ως ονομασία των μελων

Άρα οι φρατερες δεν ήταν αδέλφια εξ αίματος, για αυτό μόνο η ελληνική γλώσσα έχει την λέξη αδελφός για να ονομάσει αυτήν την συγγενικη σχέση, κάτι που από ότι γνωρίζω δεν συμβαίνει στις άλλες γλώσσες

Πιστεύω ότι όλο αυτό δείχνει και τον τόπο προέλευσης της συγκεκριμένης λέξης και συνολικοτερα της γκωσσας

Ας συνεχίσουμε λίγο με την λέξη φρατηρ

Γράφει το λεξικό


https://lsj.gr/wiki/%CF%86%CF%81%CE%AC% ... onolingual


Η λ. ανάγεται στην ΙΕ ρίζα bhrāter- «αδελφός, συγγενής εξ αίματος» και συνδέεται με: αρχ. ινδ. bhrātar-, αβεστ. brātar-, λατ. frater (πρβλ. γαλλ. frere, ιταλ. fratello), γοτθ. brōpar, αρχ. άνω γερμ. bruoder (πρβλ. γερμ. Bruder), αγγλοσαξ. brōpor, αρχ. ιρλδ. brāth(a)ir (πρβλ. αγγλ. brother). Αξιοσημείωτο είναι, ωστόσο, το γεγονός ότι η λ. αυτή, η οποία απαντά στις υπόλοιπες ΙΕ γλώσσες με την αρχική σημ. «αδελφός», στην Ελληνική (με εξαίρεση τους δύο τ. του Ησύχ.: φράτωρ
ἀδελφός και φρήτηρ
ἀδελφός) δεν διατήρησε τη σημ. αυτή, αλλά χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει τα μέλη μιας φατρίας, μιας αδελφότητας, τα οποία συνδέονταν μεταξύ τους με φυλετικούς ή, συχνά, και οικογενειακούς δεσμούς, κυρίως όμως με σχέσεις αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι η σημασιολογική αυτή εξέλιξη, η οποία είχε πιθ. συντελεστεί ήδη στην ΙΕ, συνοδεύθηκε στην Ελληνική και με ορισμένες μορφολογικές διαφοροποιήσεις του τ. φράτηρ ως προς τον τονισμό και την κλίση σε σχέση με άλλες λ. που δηλώνουν πρόσωπα συγγενικά, πρβλ. φράτηρ, φράτερος, φράτερες, σε αντιδιαστολή προς τα πατήρ: πατρός: πατέρες, μήτηρ: μητρός: μητέρες κ.λπ. Τέλος, παρλλ. προς τον τ. φράτηρ απαντά και ο τ. φράτωρ, -ορος, με κλίση κατά τα αρσ. σε -ωρ, -ορος (πρβλ. ῥήτωρ, -ορος)].
"""""""""""""""


Έχουμε λοιπόν και γραμματική διαφοροποίηση στην κλίση
Δεν έχει γενική φρατρος όπως ο πατήρ αλλά και τα μπραδερ των βαρβάρων, αλλά φρατερος, φρατηρος

Το να αναρωτιέται κανείς γιατί συνέβη αυτό, κατά την γνώμη μου είναι αστείο και θα είχε λογική εξήγηση να το κάνει μόνο αν δεν ήταν η ελληνική, η μητρική του γλώσσα.

Ο λόγος είναι ότι είτε σήμερα είτε πριν 5.000 χρόνια η λέξη φρατρος είναι για κάποιον Έλληνα γλωσσοδετης
Για αυτό έγινε στην γενική φρατερος
Απόδειξη για αυτό είναι και το εξης
Στην αρχή η ομάδα αυτή λεγόταν πατριά
Όταν ονομαστηκε φρατρια λόγω των φρατερων, δηλαδή των μελών, σιγά σιγά έφυγε το ρ μετά τι φ και η λέξη έγινε φατρια,εξαιτειας του γλωσσοδέτη που προκαλούσε