θα πεθάνουμε [ένα δροσερό καλοκαιρινό θέμα με μπόλικο κέφι]

[omg kai 3 lol]

Μπορεί να υπάρξουν μελλοντικές που θα την γλυτώσουν ή τέλος πάντων θα το καθυστερούν αρκετά.

Τελείως να την γλυτώνουν, δηλ. να γερνάνε 0 δεν το πιστεύω. Θα έπρεπε να σταματήσουν το χρόνο, δηλ. πάλι να πεθάνουν.

Κοίταξε, όπως το βλέπω εγώ, αυτό που μπορεί να γίνει είναι να σταματήσει η διαδικασία της γήρανσης των κυτάρρων.
Δηλαδή θα μπορείς να πεθάνεις απο κάποια ασθένεια ή απο δυστύχημα αλλά θα φτάνεις τα 120 και θα είσαι σαν 40, που φυσικά δεν είναι και λίγο. Ταυτόχρονα θα προχωρήσει και η έρευνα πάνω στην κλωνοποίηση οργάνων απο βλαστοκύτταρα οπότε και οι ασθένειες που θα μπορούν να σε στείλουν θα μειωθούν καθώς οι μεταμοσχεύσεις απόλυτα συμβατών οργάνων θα γίνουν ρουτίνα.
Για να μην μιλήσουμε για το ενδεχόμενο να γίνεται ολόκληρη η ανθρώπινη συνείδηση upload σε κάποιο σύστημα και ουσιαστικά να ζεις αιώνια σε κάποιο cloud.
Φαντασίες και τρελά σενάρια; οκ ναι, αλλά η έρευνα σε όλα τα παραπάνω ήδη προχωράει και ας μην ξεχνάμε οτι το μέλλον είναι πολύ μεγάλο και τα όσα ζούμε σήμερα ούτε μπορούσε να τα διανοηθεί κάποιος πριν απο όχι 1000 χρόνια αλλά ούτε πριν απο 100.

σεναρια επιστημονικης φαντασιας κολλαγονο με καθρεπτακια σε ιθαγενεις, η μακροζωια επιτυγχανεται απο διατροφη, σωματικη ασκηση, ευ ζην,

αν ολη μερα για μια ζωη καθεσαι, τρως επεξεργασμενες τροφες, και εχεις το προσωπικο αγχος της καθημερινοτητας σαν αυτο που περιεγραψε ο φοσι πιο πανω που ειναι διαφορετικο με παραλλαγες στον καθενα δε σε σωζει μια μαγικη ενεσουλα,

η μεταμοσχευση οργανων σε χρονια ασθενεις μπορει πραγματι να καλυτερευσει την ποιοτητα ζωης τους αλλα δε θα βελτιωσει συνολικα το μεσο ορο της ποιοτητας ζωης των ανθρωπων.. μαλλον το αντιθετο θα παρατεινει για μερικα χρονια ακομα το επι της γης μαρτυριο τους..

οσο για το ανεβασμα της συνειδησης στο cloud τα AI μοντελα στην ουσια εκπαιδευονται σε πρωτη φαση για να μαθαινουν και να προβλεπουν τις καταναλωτικες μας συνηθειες, τι ψηφιζουμε, με τι ψυχαγωγουμαστε, κλπ. καποια στιγμη τα data και η ταχυτητα επεξεργασιας τους θα φτασει στον απολυτο βαθμο κατανοησης του ειδους... οποτε θα λειτουργει σαν τον γεωργο με τα δυο υποζυγια(βοδια) που τα καθοδηγει στο οργωμα σαν ζευγολατης του νου

[foscilis]

Μπορεί να υπάρξουν μελλοντικές που θα την γλυτώσουν ή τέλος πάντων θα το καθυστερούν αρκετά.

Τελείως να την γλυτώνουν, δηλ. να γερνάνε 0 δεν το πιστεύω. Θα έπρεπε να σταματήσουν το χρόνο, δηλ. πάλι να πεθάνουν.

Κοίταξε, όπως το βλέπω εγώ, αυτό που μπορεί να γίνει είναι να σταματήσει η διαδικασία της γήρανσης των κυτάρρων.
Δηλαδή θα μπορείς να πεθάνεις απο κάποια ασθένεια ή απο δυστύχημα αλλά θα φτάνεις τα 120 και θα είσαι σαν 40, που φυσικά δεν είναι και λίγο. Ταυτόχρονα θα προχωρήσει και η έρευνα πάνω στην κλωνοποίηση οργάνων απο βλαστοκύτταρα οπότε και οι ασθένειες που θα μπορούν να σε στείλουν θα μειωθούν καθώς οι μεταμοσχεύσεις απόλυτα συμβατών οργάνων θα γίνουν ρουτίνα.
Για να μην μιλήσουμε για το ενδεχόμενο να γίνεται ολόκληρη η ανθρώπινη συνείδηση upload σε κάποιο σύστημα και ουσιαστικά να ζεις αιώνια σε κάποιο cloud.
Φαντασίες και τρελά σενάρια; οκ ναι, αλλά η έρευνα σε όλα τα παραπάνω ήδη προχωράει και ας μην ξεχνάμε οτι το μέλλον είναι πολύ μεγάλο και τα όσα ζούμε σήμερα ούτε μπορούσε να τα διανοηθεί κάποιος πριν απο όχι 1000 χρόνια αλλά ούτε πριν απο 100.

Δεν έχεις παιδιά.

[gassim]

Τελείως να την γλυτώνουν, δηλ. να γερνάνε 0 δεν το πιστεύω. Θα έπρεπε να σταματήσουν το χρόνο, δηλ. πάλι να πεθάνουν.

Κοίταξε, όπως το βλέπω εγώ, αυτό που μπορεί να γίνει είναι να σταματήσει η διαδικασία της γήρανσης των κυτάρρων.
Δηλαδή θα μπορείς να πεθάνεις απο κάποια ασθένεια ή απο δυστύχημα αλλά θα φτάνεις τα 120 και θα είσαι σαν 40, που φυσικά δεν είναι και λίγο. Ταυτόχρονα θα προχωρήσει και η έρευνα πάνω στην κλωνοποίηση οργάνων απο βλαστοκύτταρα οπότε και οι ασθένειες που θα μπορούν να σε στείλουν θα μειωθούν καθώς οι μεταμοσχεύσεις απόλυτα συμβατών οργάνων θα γίνουν ρουτίνα.
Για να μην μιλήσουμε για το ενδεχόμενο να γίνεται ολόκληρη η ανθρώπινη συνείδηση upload σε κάποιο σύστημα και ουσιαστικά να ζεις αιώνια σε κάποιο cloud.
Φαντασίες και τρελά σενάρια; οκ ναι, αλλά η έρευνα σε όλα τα παραπάνω ήδη προχωράει και ας μην ξεχνάμε οτι το μέλλον είναι πολύ μεγάλο και τα όσα ζούμε σήμερα ούτε μπορούσε να τα διανοηθεί κάποιος πριν απο όχι 1000 χρόνια αλλά ούτε πριν απο 100.

Δεν έχεις παιδιά.

Εχω, τι σχέση έχει αυτό ;

[gassim]

Τελείως να την γλυτώνουν, δηλ. να γερνάνε 0 δεν το πιστεύω. Θα έπρεπε να σταματήσουν το χρόνο, δηλ. πάλι να πεθάνουν.

Κοίταξε, όπως το βλέπω εγώ, αυτό που μπορεί να γίνει είναι να σταματήσει η διαδικασία της γήρανσης των κυτάρρων.
Δηλαδή θα μπορείς να πεθάνεις απο κάποια ασθένεια ή απο δυστύχημα αλλά θα φτάνεις τα 120 και θα είσαι σαν 40, που φυσικά δεν είναι και λίγο. Ταυτόχρονα θα προχωρήσει και η έρευνα πάνω στην κλωνοποίηση οργάνων απο βλαστοκύτταρα οπότε και οι ασθένειες που θα μπορούν να σε στείλουν θα μειωθούν καθώς οι μεταμοσχεύσεις απόλυτα συμβατών οργάνων θα γίνουν ρουτίνα.
Για να μην μιλήσουμε για το ενδεχόμενο να γίνεται ολόκληρη η ανθρώπινη συνείδηση upload σε κάποιο σύστημα και ουσιαστικά να ζεις αιώνια σε κάποιο cloud.
Φαντασίες και τρελά σενάρια; οκ ναι, αλλά η έρευνα σε όλα τα παραπάνω ήδη προχωράει και ας μην ξεχνάμε οτι το μέλλον είναι πολύ μεγάλο και τα όσα ζούμε σήμερα ούτε μπορούσε να τα διανοηθεί κάποιος πριν απο όχι 1000 χρόνια αλλά ούτε πριν απο 100.

Τα ξέρω όλα αυτά, τα παρακολουθώ, μάλιστα σε ένα πόντκαστ είχα ακούσει για κάποιον που έχει 50 πειραματόζωα ( ανθρώπους ) και παρατηρεί αντιστροφή, δηλ. τα άσπρα μάλλια τους άρχισαν να μαυρίζουν.

Εκεί που διαφωνώ είναι σε αυτό που έγραψες

να σταματήσει η διαδικασία της γήρανσης των κυτάρρων

Η σωστή λέξη είναι επιβραδύνεται και η διαφορά είναι θεμελιώδης. Αυτό πράγματι το πετυχαίνουν και σίγουρα οι εξελίξεις θα είναι τρομακτικές, γιατί με την νανοτεχνολογία και την πληροφορική να εξελίσσονται επίσης σε science fiction επίπεδο βοηθάει πολύ.

Ναι οκ, έχεις δίκιο. Επιβραδύνεται.

[student]

Spoiler

Κοίταξε, όπως το βλέπω εγώ, αυτό που μπορεί να γίνει είναι να σταματήσει η διαδικασία της γήρανσης των κυτάρρων.
Δηλαδή θα μπορείς να πεθάνεις απο κάποια ασθένεια ή απο δυστύχημα αλλά θα φτάνεις τα 120 και θα είσαι σαν 40, που φυσικά δεν είναι και λίγο. Ταυτόχρονα θα προχωρήσει και η έρευνα πάνω στην κλωνοποίηση οργάνων απο βλαστοκύτταρα οπότε και οι ασθένειες που θα μπορούν να σε στείλουν θα μειωθούν καθώς οι μεταμοσχεύσεις απόλυτα συμβατών οργάνων θα γίνουν ρουτίνα.
Για να μην μιλήσουμε για το ενδεχόμενο να γίνεται ολόκληρη η ανθρώπινη συνείδηση upload σε κάποιο σύστημα και ουσιαστικά να ζεις αιώνια σε κάποιο cloud.
Φαντασίες και τρελά σενάρια; οκ ναι, αλλά η έρευνα σε όλα τα παραπάνω ήδη προχωράει και ας μην ξεχνάμε οτι το μέλλον είναι πολύ μεγάλο και τα όσα ζούμε σήμερα ούτε μπορούσε να τα διανοηθεί κάποιος πριν απο όχι 1000 χρόνια αλλά ούτε πριν απο 100.

Τα ξέρω όλα αυτά, τα παρακολουθώ, μάλιστα σε ένα πόντκαστ είχα ακούσει για κάποιον που έχει 50 πειραματόζωα ( ανθρώπους ) και παρατηρεί αντιστροφή, δηλ. τα άσπρα μάλλια τους άρχισαν να μαυρίζουν.

Εκεί που διαφωνώ είναι σε αυτό που έγραψες

να σταματήσει η διαδικασία της γήρανσης των κυτάρρων

Η σωστή λέξη είναι επιβραδύνεται και η διαφορά είναι θεμελιώδης. Αυτό πράγματι το πετυχαίνουν και σίγουρα οι εξελίξεις θα είναι τρομακτικές, γιατί με την νανοτεχνολογία και την πληροφορική να εξελίσσονται επίσης σε science fiction επίπεδο βοηθάει πολύ.

Ναι οκ, έχεις δίκιο. Επιβραδύνεται.

Άπαξ και μένουμε στο επιβραδύνεται, δεν αλλάζει τελικά τίποτα...πάλι ο χρόνος, ο θάνατος και ο φόβος, είναι εκεί και ορίζουν κάτι αναπόφευκτο

[gassim]

Spoiler

Τα ξέρω όλα αυτά, τα παρακολουθώ, μάλιστα σε ένα πόντκαστ είχα ακούσει για κάποιον που έχει 50 πειραματόζωα ( ανθρώπους ) και παρατηρεί αντιστροφή, δηλ. τα άσπρα μάλλια τους άρχισαν να μαυρίζουν.

Εκεί που διαφωνώ είναι σε αυτό που έγραψες

Η σωστή λέξη είναι επιβραδύνεται και η διαφορά είναι θεμελιώδης. Αυτό πράγματι το πετυχαίνουν και σίγουρα οι εξελίξεις θα είναι τρομακτικές, γιατί με την νανοτεχνολογία και την πληροφορική να εξελίσσονται επίσης σε science fiction επίπεδο βοηθάει πολύ.

Ναι οκ, έχεις δίκιο. Επιβραδύνεται.

Άπαξ και μένουμε στο επιβραδύνεται, δεν αλλάζει τελικά τίποτα...πάλι ο χρόνος, ο θάνατος και ο φόβος, είναι εκεί και ορίζουν κάτι αναπόφευκτο

Αυτό που λες είναι το λογικό, απλά λέω ότι σε βάθος χρόνου τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.

[student]

Spoiler

Ναι οκ, έχεις δίκιο. Επιβραδύνεται.

Άπαξ και μένουμε στο επιβραδύνεται, δεν αλλάζει τελικά τίποτα...πάλι ο χρόνος, ο θάνατος και ο φόβος, είναι εκεί και ορίζουν κάτι αναπόφευκτο

Αυτό που λες είναι το λογικό, απλά λέω ότι σε βάθος χρόνου τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Θεωρητικά μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά σε ένα ολόκληρο σύμπαν που δομικά εμπεριέχει τη φθορά και το θάνατο σαν συνάρτηση του χρόνου, είναι δύσκολο να φανταστώ ότι θα πετύχουμε εμείς, οι κάτοικοι ενός πλανήτη σε ένα από τα δισεκατομμύρια ηλιακά συστήματα του γαλαξία μας, ενός μικρού ανάμεσα σε δισεκατομμύρια γαλαξίες, την αθανασία για την πάρτη μας.

Πιο πιθανό στο βάθος του χρόνου που αναφέρεις να σκάσει πάνω μας κανά κομητάκι (από τα πολλά που κόβουν βόλτες, συντρίμμια από τον καθημερινό θάνατο πλανητών, ήλιων, γαλαξιών) και να πάψει να υπάρχει ο πλανήτης γη και ολόκληρο το είδος άνθρωπος, παρά να κάνουν οι άνθρωποι τον εαυτό τους αθάνατο.
Αλλά αν σε αυτό θέλεις να ελπίζεις, γούστο σου και καμάρι σου...ό,τι αναπαύει αποτελεσματικά τον καθένα στην αντιμετώπιση του φόβου της φθοράς και του θανάτου, είναι αξιοσέβαστο, imo.

[gassim]

Άπαξ και μένουμε στο επιβραδύνεται, δεν αλλάζει τελικά τίποτα...πάλι ο χρόνος, ο θάνατος και ο φόβος, είναι εκεί και ορίζουν κάτι αναπόφευκτο

Αυτό που λες είναι το λογικό, απλά λέω ότι σε βάθος χρόνου τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Θεωρητικά μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά σε ένα ολόκληρο σύμπαν που δομικά εμπεριέχει τη φθορά και το θάνατο σαν συνάρτηση του χρόνου, είναι δύσκολο να φανταστώ ότι θα πετύχουμε εμείς, οι κάτοικοι ενός πλανήτη σε ένα από τα δισεκατομμύρια ηλιακά συστήματα του γαλαξία μας, ενός μικρού ανάμεσα σε δισεκατομμύρια γαλαξίες, την αθανασία για την πάρτη μας.

Πιο πιθανό στο βάθος του χρόνου που αναφέρεις να σκάσει πάνω μας κανά κομητάκι (από τα πολλά που κόβουν βόλτες, συντρίμμια από τον καθημερινό θάνατο πλανητών, ήλιων, γαλαξιών) και να πάψει να υπάρχει ο πλανήτης γη και ολόκληρο το είδος άνθρωπος, παρά να κάνουν οι άνθρωποι τον εαυτό τους αθάνατο.
Αλλά αν σε αυτό θέλεις να ελπίζεις, γούστο σου και καμάρι σου...ό,τι αναπαύει αποτελεσματικά τον καθένα στην αντιμετώπιση του φόβου της φθοράς και του θανάτου, είναι αξιοσέβαστο, imo.

Σε προσωπικο επίπεδο δεν με αναπαύουν καθόλου αυτές οι σκέψεις καθώς δεν είναι κάτι που αφορά εμένα ή οποιονδήποτε είναι ζωντανός αυτή την στιγμή στην γη. Θεωρίες για το μέλλον λέμε, ίσως το οχι και τόσο μακρινό αλλά σίγουρα όχι αρκετά κοντινό για να μας αφορά προσωπικά.
Τώρα απο εκεί και πέρα, ναι είναι επίσης πιθανή μια εξαφάνιση της ανθρωπότητας για τον α ή β λόγο και είναι επίσης πολύ πιθανό δισεκατομμύρια άλλοι πολιτισμοί να έχουν ήδη κατακτήσει την αθανασία για την πάρτη τους.
Ποιός ξέρει....μάλλον κανείς.

[student]

Spoiler

Αυτό που λες είναι το λογικό, απλά λέω ότι σε βάθος χρόνου τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Θεωρητικά μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά σε ένα ολόκληρο σύμπαν που δομικά εμπεριέχει τη φθορά και το θάνατο σαν συνάρτηση του χρόνου, είναι δύσκολο να φανταστώ ότι θα πετύχουμε εμείς, οι κάτοικοι ενός πλανήτη σε ένα από τα δισεκατομμύρια ηλιακά συστήματα του γαλαξία μας, ενός μικρού ανάμεσα σε δισεκατομμύρια γαλαξίες, την αθανασία για την πάρτη μας.

Πιο πιθανό στο βάθος του χρόνου που αναφέρεις να σκάσει πάνω μας κανά κομητάκι (από τα πολλά που κόβουν βόλτες, συντρίμμια από τον καθημερινό θάνατο πλανητών, ήλιων, γαλαξιών) και να πάψει να υπάρχει ο πλανήτης γη και ολόκληρο το είδος άνθρωπος, παρά να κάνουν οι άνθρωποι τον εαυτό τους αθάνατο.
Αλλά αν σε αυτό θέλεις να ελπίζεις, γούστο σου και καμάρι σου...ό,τι αναπαύει αποτελεσματικά τον καθένα στην αντιμετώπιση του φόβου της φθοράς και του θανάτου, είναι αξιοσέβαστο, imo.

Σε προσωπικο επίπεδο δεν με αναπαύουν καθόλου αυτές οι σκέψεις καθώς δεν είναι κάτι που αφορά εμένα ή οποιονδήποτε είναι ζωντανός αυτή την στιγμή στην γη. Θεωρίες για το μέλλον λέμε, ίσως το οχι και τόσο μακρινό αλλά σίγουρα όχι αρκετά κοντινό για να μας αφορά προσωπικά.
Τώρα απο εκεί και πέρα, ναι είναι επίσης πιθανή μια εξαφάνιση της ανθρωπότητας για τον α ή β λόγο και είναι επίσης πολύ πιθανό δισεκατομμύρια άλλοι πολιτισμοί να έχουν ήδη κατακτήσει την αθανασία για την πάρτη τους.
Ποιός ξέρει....μάλλον κανείς.

[Μπίστης]

https://www.instagram.com/reel/C7VEq_Dh ... RmdXAwYg==

[νύχτα]

https://www.instagram.com/reel/C7VEq_Dh ... RmdXAwYg==

[AlienWay]

[νύχτα]

Η ανυπαρξία είναι το πρόβλημα, το ότι αποχωρίζεσαι αυτό τον κόσμο με ότι αγαπάς και ότι σε αγαπάει. Και αυτά δεν τελειώνουν, αν τελειώσουν πέφτεις σε κατάθλιψη και τότε πράγματι είσαι συναισθηματικά νεκρός.

αυτά ακριβώς σκέφτομαι και τον τρέμω

ότι δεν θα έχω προλάβει τίποτα, ότι θα χάσω -πέρα από τους δικούς μου- τον ήλιο,
τη θάλασσα, τα δέντρα και τα σύννεφα, τους περιπάτους μου και τις γάτες, όλα όσα
με συγκινούν, δε θέλω να χάσω τις συγκινήσεις μου

βλέπω τις γωνιές μου μες στο σπίτι και τις φαντάζομαι χωρίς εμένα
και με πιάνει τρομερή θλίψη

και δεν στενοχωριέμαι και θυμώνω μόνο για μένα, αλλά και για τον πατέρα
μου που έχει φτάσει 70 και αναρωτιέμαι αν ανησυχεί που περνάνε τα χρόνια
και το ότι θα αποχωριστεί τα εγγόνια του δεν φαντάζει πια τόσο μακρινό
και αν η μαμά μου είχε μια καλή ζωή ή θα φύγει παραπονεμένη και πώς
νιώθουν γενικά όλοι οι δικοί μου

για μένα αναρωτιέμαι αν θα καταφέρω να ζήσω χωρίς μαμά και μπαμπά,
εάν φύγουν πρώτοι, αν θα τα καταφέρω χωρίς την αγάπη τους

όταν πεθαίνουν άνθρωποι αγαπημένοι, εκτός του ότι σου λείπουν αφόρητα,
χάνεις και σημαντικό μερτικό από την αγάπη, φτιάχνεις καινούριο εαυτό
αλλά λείπουν βασικά κομματάκια που σ έχουν προσδιορίσει


επίσης, τρέμω για τη στιγμή που θα αντιληφθώ πως πεθαίνω, γιατί θεωρώ
πως το νιώθεις όταν έρχεται

τεράστια ευλογία να φεύγεις στον ύπνο σου, σπουδαίο πράγμα

μεγάλη αδικία πάντως, εμένα με θυμώνει το γεγονός, δεν χωράει στο μυαλό μου,
γι αυτό μίλησα για σοβαρούς ενήλικες που έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα, εγώ
αισθάνομαι τόση δα σ αυτό το θέμα, σα να μη κατανοώ τίποτα, γι αυτό ίσως
μοιάζουν παιδιάστικα αυτά που σκέφτομαι και μοιράζομαι

υποθέτω πως αν έχει κανείς δική του οικογένεια, τρομάζει για άλλους λόγους

[νύχτα]

Ok, τότε ξεκινάμε ότι από το ότι ο ίδιος ο θάνατος τις περισσότερες φορές δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνος, και μάλιστα πολλές φορές δεν είναι και καθόλου επώδυνος (πχ σε εγκεφαλικό είναι αμφίβολο αν καταλαβαίνεις καν το οτιδήποτε). Κάπου διάβαζα ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουν πονέσει κάποιες στιγμές στη ζωή τους πολύ περισσότερο από όσο θα πονέσουν την στιγμή του θανάτου τους. Επίσης, ως άθεοι ξέρουμε ότι το "μετά το θάνατο" είναι ακριβώς ίδιο με το "πριν την γέννηση", δηλαδή τίποτα. Το οποίο σημαίνει ότι δεν υπάρχει λόγος να σε αγχώνει.

Η συχνή επαφή με τη φύση νομίζω ότι βοηθάει πολύ στο να συνειδητοποιήσει κάποιος τη θέση του στον φυσικό κόσμο ως μέρος ενός αιώνιου κύκλου. Το να βλέπουμε ανθρώπους να γεννιούνται και να πεθαίνουν είναι κάτι διαφορετικό επειδή είτε το θέλουμε είτε όχι μας προκαλεί πάντα μια έντονη συναισθηματική αντίδραση. Αλλά με τα φυτά και τα ζώα είναι πιο εύκολο να το δει κάποιος πιο αποστασιοποιημένα και σιγά-σιγά να τοποθετήσει και τον εαυτό του ως κομμάτι αυτού του κύκλου ζωής και θανάτου.

Έπειτα υπάρχει και η δύναμη του "τώρα". Ή αλλιώς, αυτό που λένε "the good old days are now". Αν ζεις αναπολώντας το παρελθόν ή ανησυχώντας για το μέλλον, τότε χάνεις το τώρα, το οποίο τελικά είναι το μόνο που έχει σημασία. Στο yt υπάρχουν πολλά βιντεάκια που διάφοροι ηλικιωμένοι μιλάνε για πράγματα που έχουν μετανιώσει. Πολλά από αυτά είναι αντιφατικά, αλλά το ότι δεν ζούσαν το "τώρα" κάθε τους στιγμή είναι κάτι που το λένε πολύ συχνά. Επίσης, κάτι άλλο που παρατηρεί κανείς είναι ότι άτομα που έχουν πολλά ενδιαφέροντα σε μεγάλη ηλικία, ακόμα και όταν πλησιάζει ο θάνατος, λένε ότι δεν μετανιώνουν σχεδόν για τίποτα και δεν έχουν καν χρόνο να σκεφτούν τί έκαναν λάθος ή τί θα γίνει αύριο. Αν δηλαδή έχεις συνέχεια κάτι που να σε γεμίζει και να το κάνεις με ευχαρίστηση, πραγματικά δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς τον θάνατο.

Αυτό το βλέπεις και ιδίοις όμμασι σε διάφορα άτομα του περιβάλλοντός σου. Για να πω για ένα διάσημο πρόσωπο, πρόπερσι έτυχε να γνωρίσουμε την Κάρμεν Ρουγγέρη σε μια παιδική παράσταση. Σήμερα είναι 80 χρονών, και μόνο να μιλήσεις 5 λεπτά μαζί της διαπιστώνεις ότι δεν είναι δυνατόν να φοβάται το θάνατο επειδή πολύ απλά είναι απασχολημένη συνεχώς με ένα σωρό άλλα πράγματα. Αλλά φυσικά μπορείς να βρεις και ένα σωρό άλλους ηλικιωμένους με ιστοσελίδες ή κανάλια στο yt που έχουν τόσο πάθος με αυτό που κάνουν, ώστε να μην δίνουν καμμία ιδιαίτερη σημασία στον χρόνο που περνάει. Εντελώς τυχαία, έτυχε πρόσφατα να ανακαλύψω τον Tim Rowett που σε ηλικία 66 χρονών ξεκίνησε κανάλι στο yt που σήμερα έχει 2 εκ συνδρομητές.

δεν φοβάμαι τον πόνο, μα την απόγνωση που θα αισθανθώ τη στιγμή
που θα το συνειδητοποιήσω ότι φεύγω

αυτό με την επιστροφή στο τίποτα, είναι ακόμη πιο αγχωτικό και θλιβερό

στο μεταξύ έχεις ζήσει φίλε μου, κι έχεις αγαπήσει ένα σωρό πράγματα,
εγώ δε θέλω να αποχωριστώ καμία από τις αγάπες μου, την αγαπάω την ζωή,
έστω κι αυτή τη μίζερη ζωή που κάνω με τις μικροσυγκινήσεις της

έχεις δίκιο για την παρατηρήση της φύσης, είναι κάπως ανακουφιστικό

η ενασχόληση με το παρελθόν και η ανησυχία για το μέλλον είναι οι βασικοί
λόγοι της κατάθλιψης και των νευρώσεων...

και ναι, πράγματι κάποιοι άνθρωποι και οι επιλογές τους αποτελούν έμπνευση
και μπορείς να πάρεις κουράγιο και να ελπίζεις, μα δεν μπορείς να είσαι σίγουρος
για το αν φοβούνται τον θάνατο, γιατί πολλοί ξεκινούν συνεχώς πράγματα και
φροντίζουν να μένουν πάντα απασχολημένοι ακριβώς επειδή αισθάνονται πως οι
δραστηριότητές τους λειτουργούν ως αντιπερισπασμός, ότι όσο είναι αεικίνητοι
ξεφεύγουν από τον θάνατο

το κίνητρο βέβαια ίσως έχει μικρή σημασία στη συγκεκριμένη περίπτωση

εσύ ηρεμείς με όλες αυτές τις σκέψεις;

[νύχτα]

Η γιαγιά μου ποτέ δε χώνεψε ότι θα πεθάνει, ή μάλλον ότι υπήρχε θέμα στο οποίο δεν έπαιζε να γίνει το δικό της και συγκεκριμένα ο θάνατος. Από τα 65 και μετά της έγινε εμμονή, σταμάτησε να τρώει για να μη λειτουργεί ο μεταβολισμός, δυσκολευόταν να κοιμηθεί γιατί φοβόταν ότι δε θα ξυπνήσει, πήγαινε ξύπναγε τον παππού μου "Μίμη ζεις;" ("Δυστυχώς" απαντούσε αυτός). Στα 75 εθίστηκε στα ταβόρ που της τα "συνταγογράφησε" η ρούλα η κομμώτρια. Το αποτέλεσμα ήταν ακραία οστεοπενία. Στα 82 έσπασε τη λεκάνη της επειδή σηκώθηκε το βράδυ να πάρει 2ο ταβόρ και παραπάτησε μισοζαλισμένη από το πρώτο. Πέθανε λίγους μήνες μετά, κατάκοιτη και εντελώς τρελαμένη, δυο μέρες πριν τα 83.

Ο παππούς μου που ήταν πιο επικούρειος έζησε άλλα 6 χχρόνια, αν και τρομερά δυστυχισμένος γιατί του έλειπε. "Για μένα αυτή η γυναίκα αυτοκτόνησε, δεν πέθανε" μου έλεγε.

Το έχασε την τελευταία εβδομάδα της ζωής του, σηκώθηκε το βράδυ κι έκανε μαλακίες για λίγα λεπτά ώσπου σκόνταψε και χτύπησε πολύ άσχημα το κεφάλι του. Έπεσε κατάκοιτος και χωρίς ιδιαίτερη επαφή με το περιβάλλον, 4 μέρες μετά πέθανε στο κρεβάτι του.'Ηταν 5 χρόνια μεγαλύτερος από τη γιαγιά που σημαίνει ότι συνολικά έζησε 11 χρόνια περισσότερα και με φοβερή ποιότητα.

προσπαθώ να καταλάβω το πόιντ σου και φοβάμαι πως δεν τα καταφέρνω