ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 02 Οκτ 2019, 22:55
Ο Βέγγος μου αρέσει στο "Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης"
Δεν τον γουστάρω γενικά.Τι να κάνουμε.
Άσχετο, αλλά τώρα που σε βρήκα να υποθέσω ότι έχεις δει
όλες τις underground ταινίες του 80,Φυλακές Ανηλίκων,
Άγρια Νιάτα κλπ.Αν δεν τις έχεις δει εσυ,τότε κάποιος
φούρνος γκρέμισε
Kι ομως φιλε δεν ειμαι φαν των ταινιων 80 πλην ελαχιστων οπως
Bεγγος η Τεφρα ακομα και το 80
Με λογισμό και μ' όνειρο τσακίζουμε το ημιπρολεταριάτο!
zteo έγραψε: 02 Οκτ 2019, 09:53
Γενικα στην Ελλαδα δεν υπηρξε ποτε καποιο καλλιτεχνικο κινημα οπως Γαλλια-Ιταλλια ωστε να δημιουργησει ποιοτικο κινηματογραφο.Παντα επικρατουσαν αταλαντοι που το βλεπαν απλα σαν ξεπετα.Δειτε ξανα τις ταινιες της υποτιθεμενης Χυσης εποχης του Ελληνικου κινηματογραφου και θα δειται τοσα τεχνικα λαθη που θα χασεται το μετρημα.Επισης μιλαμε για σεναρια της πλακας οπου δεν εβγαζαν κανενα νοημα για σκηνοθεσια ουσιαστικα ανυπαρκτη βασιζομενη στους αυτοσχεδιασμους των ηθοποιων.
Είσαι λάθος. Τα τεχνικά λάθη ήταν θέμα μπάτζετ και όχι αταλαντοσυνης. Αταλαντοσυνης πχ θα έβρισκα στη μεριά των κριτικών και του κοινού (ειδικά του αριστερού για να τα λέμε όλα) που παραγνωρισε έναν εξαιρετικό σκηνοθέτη, τον Τάκη Κανελλοπουλο
Τα τεχνικα λαθη ηταν θεμα ελλειψεις γνωσεων και ικανοτητων και οχι λογω μπατζετ.Ο καλος σκηνοθετης ξερει να μεγαλουργει και με χαμηλο μπατζετ δεν χρειαζεται τα εκατομμυρια.
Οσο για την αριστερα κατα την γνωμη μου (τοσο το κοινο οσο και οι καλλιτεχνες) καναν τα εξης λαθη.
1.Δεν δημιουργησαν οι καλλιτεχνες ενα κινημα να εκφρασουν την διαφορετικοτητα τους.
2.Οτι θελαν να το πουν το λεγαν με εναν υπαρξιακο τροπο μη εκλαικευμενο με αποτελεσμα να μην αγγιζει τον λαο η τεχνη τους η το μυνημα τους.
3.Χειροκροτησαν ταινιες σαν κουλτουρα που δεν αξιζαν.
.
Φυσικά καί δέν χρειάζεται μπάτζετ όταν έχεις αρχιδάτα σενάρια.....
ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 02 Οκτ 2019, 19:29
Βιντεοταινίες για την ακρίβεια.Οι παραγωγοί τους σε μερικές
περιπτώσεις ήταν οι ίδιοι με εκείνους του κλασικού ελληνικού
κινηματογράφου.Η Καραγιάννης-Καρατζόπουλος είχε γυρίσει
βιντεοταινίες για παράδειγμα.Δε ζούσα τότε είναι η αλήθεια
αλλά με βάση αυτά που έχω ακούσει από παλιούς ηθοποιούς
ήταν πιο φτηνές και για αυτό έβγαιναν πολλές τότε.Επίσης,
υπήρχε μεγάλη διάδοση του βίντεο τότε.Οι παλιοί αναφέρουν
ότι όλες οι γειτονιές είχαν γεμίσει με ένα βιντεοκλάμπ.
Η τηλεόραση είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.Επειδή τότε ζούσα,
θυμάμαι ότι η ιδιωτική τηλεόραση αρχικά είχε θεωρηθεί μια
πολύ μεγάλη καινοτομία.Είχε γίνει τρεντ που λένε και στη
γλώσσα του Μάρκετινγκ.
Ο κινηματογράφος όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ακολουθούσε
το ίδιο μοτίβο με σήμερα.Ειδικά στην επαρχία βλέπαμε μόνο
τις εμπορικές ταινίες.Και στην Αθήνα δηλαδή το ίδιο θυμάμαι
όταν κατέβαινα.
Θα μπορούσαν να έπαιζαν στον κινηματογράφο πρώτα και μετά απο ένα χρόνο να έβγαιναν σε βίντεο, όπως γινόταν με τις ξένες.
Αλλά ο ελληνικός κινηματογράφος τότε προοριζόταν για ταινίες όπου κάποιος για δύο ώρες θα κόβει βόλτες μόνος του στο σπίτι και θα επαναλαμβάνει όλη την ώρα τη ρήση "ταμ-τουμ"" και βάσει αυτού ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης θα 'θελαν να περάσουν κάποιο "βαθυστόχαστο" μύνημα. Θα 'χε και επιβράβευση απο την τάδε θολο-ακαδημία τεχνών του εξωτερικού κλπ.
ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 02 Οκτ 2019, 19:29
Βιντεοταινίες για την ακρίβεια.Οι παραγωγοί τους σε μερικές
περιπτώσεις ήταν οι ίδιοι με εκείνους του κλασικού ελληνικού
κινηματογράφου.Η Καραγιάννης-Καρατζόπουλος είχε γυρίσει
βιντεοταινίες για παράδειγμα.Δε ζούσα τότε είναι η αλήθεια
αλλά με βάση αυτά που έχω ακούσει από παλιούς ηθοποιούς
ήταν πιο φτηνές και για αυτό έβγαιναν πολλές τότε.Επίσης,
υπήρχε μεγάλη διάδοση του βίντεο τότε.Οι παλιοί αναφέρουν
ότι όλες οι γειτονιές είχαν γεμίσει με ένα βιντεοκλάμπ.
Η τηλεόραση είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.Επειδή τότε ζούσα,
θυμάμαι ότι η ιδιωτική τηλεόραση αρχικά είχε θεωρηθεί μια
πολύ μεγάλη καινοτομία.Είχε γίνει τρεντ που λένε και στη
γλώσσα του Μάρκετινγκ.
Ο κινηματογράφος όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ακολουθούσε
το ίδιο μοτίβο με σήμερα.Ειδικά στην επαρχία βλέπαμε μόνο
τις εμπορικές ταινίες.Και στην Αθήνα δηλαδή το ίδιο θυμάμαι
όταν κατέβαινα.
Θα μπορούσαν να έπαιζαν στον κινηματογράφο πρώτα και μετά απο ένα χρόνο να έβγαιναν σε βίντεο, όπως γινόταν με τις ξένες.
Αλλά ο ελληνικός κινηματογράφος τότε προοριζόταν για ταινίες όπου κάποιος για δύο ώρες θα κόβει βόλτες μόνος του στο σπίτι και θα επαναλαμβάνει όλη την ώρα τη ρήση "ταμ-τουμ"" και βάσει αυτού ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης θα 'θελαν να περάσουν κάποιο "βαθυστόχαστο" μύνημα. Θα 'χε και επιβράβευση απο την τάδε θολο-ακαδημία τεχνών του εξωτερικού κλπ.
Δηλαδή μου λες ότι οι αιθουσάρχες πιέζονταν για να δείξουν ταινίες του
Αγγελόπουλου και οι πιέσεις ήταν τόσο ισχυρές που έγραφαν στα παλία
τους τα παπούτσια α)την κερδοφορία τους β)τα δίκτυα διανομής των μεγάλων
παραγωγών?Υπερβολικό μου φαίνεται.Και αντε να το δεχτούμε αυτό.Τις
δεκαετίες από το 90 και μετά που δείχνουν όλα τα blockbusters τι άλλαξε?
ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 02 Οκτ 2019, 22:55
Ο Βέγγος μου αρέσει στο "Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης"
Δεν τον γουστάρω γενικά.Τι να κάνουμε.
Άσχετο, αλλά τώρα που σε βρήκα να υποθέσω ότι έχεις δει
όλες τις underground ταινίες του 80,Φυλακές Ανηλίκων,
Άγρια Νιάτα κλπ.Αν δεν τις έχεις δει εσυ,τότε κάποιος
φούρνος γκρέμισε
Kι ομως φιλε δεν ειμαι φαν των ταινιων 80 πλην ελαχιστων οπως
ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 02 Οκτ 2019, 19:29
Βιντεοταινίες για την ακρίβεια.Οι παραγωγοί τους σε μερικές
περιπτώσεις ήταν οι ίδιοι με εκείνους του κλασικού ελληνικού
κινηματογράφου.Η Καραγιάννης-Καρατζόπουλος είχε γυρίσει
βιντεοταινίες για παράδειγμα.Δε ζούσα τότε είναι η αλήθεια
αλλά με βάση αυτά που έχω ακούσει από παλιούς ηθοποιούς
ήταν πιο φτηνές και για αυτό έβγαιναν πολλές τότε.Επίσης,
υπήρχε μεγάλη διάδοση του βίντεο τότε.Οι παλιοί αναφέρουν
ότι όλες οι γειτονιές είχαν γεμίσει με ένα βιντεοκλάμπ.
Η τηλεόραση είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.Επειδή τότε ζούσα,
θυμάμαι ότι η ιδιωτική τηλεόραση αρχικά είχε θεωρηθεί μια
πολύ μεγάλη καινοτομία.Είχε γίνει τρεντ που λένε και στη
γλώσσα του Μάρκετινγκ.
Ο κινηματογράφος όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ακολουθούσε
το ίδιο μοτίβο με σήμερα.Ειδικά στην επαρχία βλέπαμε μόνο
τις εμπορικές ταινίες.Και στην Αθήνα δηλαδή το ίδιο θυμάμαι
όταν κατέβαινα.
Θα μπορούσαν να έπαιζαν στον κινηματογράφο πρώτα και μετά απο ένα χρόνο να έβγαιναν σε βίντεο, όπως γινόταν με τις ξένες.
Αλλά ο ελληνικός κινηματογράφος τότε προοριζόταν για ταινίες όπου κάποιος για δύο ώρες θα κόβει βόλτες μόνος του στο σπίτι και θα επαναλαμβάνει όλη την ώρα τη ρήση "ταμ-τουμ"" και βάσει αυτού ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης θα 'θελαν να περάσουν κάποιο "βαθυστόχαστο" μύνημα. Θα 'χε και επιβράβευση απο την τάδε θολο-ακαδημία τεχνών του εξωτερικού κλπ.
Δηλαδή μου λες ότι οι αιθουσάρχες πιέζονταν για να δείξουν ταινίες του
Αγγελόπουλου και οι πιέσεις ήταν τόσο ισχυρές που έγραφαν στα παλία
τους τα παπούτσια α)την κερδοφορία τους β)τα δίκτυα διανομής των μεγάλων
παραγωγών?Υπερβολικό μου φαίνεται.Και αντε να το δεχτούμε αυτό.Τις
δεκαετίες από το 90 και μετά που δείχνουν όλα τα blockbusters τι άλλαξε?
Όπως σου έγραψα πιο πάνω, έπαιζαν ξένες παραγωγές.
zteo έγραψε: 02 Οκτ 2019, 10:02
Δυο παραδειγματα θα σου δωσω.
Στην ταινια Παπαφλεσσας η χορογραφια των μαχων ειναι σαν να βλεπεις να πολεμουν τραβεστι που προσεχαν να μην σπασουν κανενα νυχι.
Η πες μου σε ποσσες ταινιες εκεινης της περιοδου δεν βλεπεις την σκια του μικροφωνου στον τειχο.
Δειγμα τις αταλαντωσυνης των σκηνοθετων.
Ο Παπαφλέσσας είναι πολύ ωραία προσπάθεια .Μην κοιτάς τις μάχες εκείνη την εποχή πάνω κάτω έτσι γυρίζονταν .Δε υπήρχε ο ρεαλισμός που υπάρχει τώρα.
Πάντως από τις αγαπημενες μου της περιόδου είναι του Φώσκολου το χώμα βάφτηκε κόκκινο .Στο πνεύμα των γουέστερ της εποχής για μένα δεν έχει να ζηλέψει τπτ. Ούτε σε ερμηνείες ούτε σε σκηνικά από αντίστοιχα Αμερικάνικα
Τίμια ταινία ο Παπαφλέσσας. Το χώμα βάφτηκε κόκκινο αλησμόνητα, ήταν όμως προδικτατορικη. Επί δικτατορίας έγινε ο Αστραπογιαννος. Ταινία που το ότι γυρίστηκε τότε προσφέρεται για κάποια χρήσιμα αν και πιθανως αιρετικά συμπεράσματα για το τότε καθεστώς.
Και ο Αστραπόγιαννος αγαπημένη τανία .Για πες τι συμπέρασμα έβγαλες ;
"Υπάρχουν στιγμές στις οποίες ένας λαός οφείλει ,αν θέλει να μείνει μεγάλος ,να είναι ικανός να πολεμήσει ...Έστω και χωρίς ελπίδα νίκης. Μόνο διότι πρέπει "
πάντως πριν το 67 ο Φίνος έκανε πολύ σοβαρή προσπάθεια να πιάσει ευρωπαικά στάνταρ . .Του κιλού βγήκαν από ανταγωνιστές του κυρίως.
Ο Φίνος έβγαζε μια ταινία τον χρόνο με σοβαρό μπάτζετ και οι άλλοι με το κιλό
Και μόνο που έκανε την Ηλέκτρα του Κακογιάννη για μενά αρκεί
Άσχετο η κάλπικη λίρα ισχυεί ότι ήταν η πρώτη σπονδυλωτή ταινία στον κόσμο ;
"Υπάρχουν στιγμές στις οποίες ένας λαός οφείλει ,αν θέλει να μείνει μεγάλος ,να είναι ικανός να πολεμήσει ...Έστω και χωρίς ελπίδα νίκης. Μόνο διότι πρέπει "
ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 02 Οκτ 2019, 15:44
Τέλος να προσθέσουμε ότι οι ελληνικές ταινίες του 60-70
είχαν πέραση ανάμεσα στα άλλα γιατί δεν είχαν υπότιτλους.
Ο κόσμος που είχε λαική καταγωγή δεν ήξερε ξένες γλώσσες
προφανώς και δε μπορούσε καλά καλά να διαβάζει γρήγορα τα
ελληνικά.
Εάν ζούσες εκείνη την εποχή θα θυμάσαι ότι επίσης μεγάλη επιτυχία είχαν και οι τούρκικες για τον ίδιο λόγο που έχουν σήμερα τα σήριαλ.Την πλοκή που μοιάζει με ελληνική πλοκή.Δεν είναι αποκλειστικά θέμα γλώσσας.Τέλος η τεχνολογική αλλαγή ασφαλώς επηρεάζει τα πάντα αλλά δεν συμβαίνει σε δύο χρόνια.Εδώ για πολιτικούς λόγους κατέρρευσαν τα πάντα τη δεκαετία του 70 και αντικαταστάθηκαν από επιδοτούμενες ταινίες που έβλεπαν ελάχιστοι.
Θα προσθέσω ότι στα βίντεοκλαμπ της δεκαετίας του '80 έβλεπα σαν παιδί τμήμα στα ράφια υπό τον τίτλο Τουρκικά.
Αυτα βέβαια πατησιωτη δεν υποδηλώνουν "πολιτισμικό χάσμα"
Την ελληνοτουρκική σχέση την έχω συζητήσει σε άλλο νήμα.
μέ Φούντα Ανέστη Βλάχο 
