Orion22 έγραψε: 18 Ιαν 2020, 13:21
kameron έγραψε: 18 Ιαν 2020, 11:41
Ο Σουλτάνος ρίχνει ανοιχτά το γάντι σε Γαλλία, Αίγυπτο, Εμιράτα και Σ.Α. και
πουλάει τρέλα:
Τις προθέσεις του ενόψει της κυριακάτικης διάσκεψης στο Βερολίνο για τη Λιβύη έδειξε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Σε άρθρο του στην ιστοσελίδα Politico ο πρόεδρος της Τουρκίας κατηγορεί την Ευρώπη για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή, ζητώντας της να μην προδώσει τις βασικές της αξίες, ενώ χαρακτηρίζει «ιστορικό λάθος» το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει τη Λιβύη «στο έλεος ενός βαρόνου πολέμων».
To άρθρο του Ερντογάν στην Politico:
«Η Λιβύη βρίσκεται στη δίνη ενός αιματηρού εμφυλίου πολέμου για περίπου 10 χρόνια. Ωστόσο, η διεθνής κοινότητα δεν έχει μέχρι σήμερα αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν σταμάτησε τη βία και δεν εγκαθίδρυσε την ειρήνη και τη σταθερότητα.
Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις συνέπειες αυτής της απάθειας, της έλλειψης ευαισθησίας.
Η κυβέρνηση της Λιβύης, αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη, έχει υποστεί επίθεση πολλών ετών από τον βαρόνο Χαλίφα Χαφτάρ. Προσπαθώντας να επιβάλει πραξικόπημα στη χώρα, η ένοπλη οργάνωση του Χαφτάρ λαμβάνει υποστήριξη από αντιδημοκρατικά κράτη, όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Παρά τις προσπάθειες για την παροχή πολιτικής λύσης, όπως η Συμφωνία Suheyrat του 2015, ο κόσμος δεν μπορεί να υποστηρίξει επαρκώς τους παράγοντες της διπλωματίας και του διαλόγου στη Λιβύη.
Η κρίση στη Λιβύη οδήγησε σε διάσπαση στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η οποία προσπαθεί ακόμα να αποφασίσει τι να κάνει στην περιοχή. Προστατεύοντας τη διπλωματία μέσω υποστήριξης της νόμιμης κυβέρνησης της Λιβύης, η Γερμανία θα φιλοξενήσει μια ειρηνευτική διάσκεψη στο Βερολίνο την Κυριακή. Αντίθετα, η Γαλλία βρίσκεται δίπλα στους πραξικοπηματίες του Χαφτάρ κι ενάντια στη νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης.
Άλλοι μπορεί να ρωτήσουν γιατί η Ευρώπη πρέπει να συμμετάσχει στη λιβυκή σύγκρουση, ενώ σε ολόκληρο τον κόσμο διεξάγονται πόλεμοι, συγκρούσεις και ανθρωπιστικές κρίσεις.
Καταρχάς, η πιθανότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση να μην δώσει την απαραίτητη υποστήριξη στην κυβέρνηση της Εθνικής Συναίνεσης της Λιβύης θα σήμαινε ότι προδίδει τις βασικές αξίες της Ευρώπης, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η εγκατάλειψη της Λιβύης στο έλεος ενός βαρόνου πολέμων θα ήταν ιστορικό λάθος.
Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι εάν εγκαταλειφθεί η νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης, η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει νέα προβλήματα και απειλές.
Οι τρομοκρατικές οργανώσεις όπως ο DAESH και η Αλ Κάιντα, οι οποίες υπέστησαν στρατιωτική ήττα στη Συρία και το Ιράκ, μπορούν να βρουν ένα αποτελεσματικό περιβάλλον στη Λιβύη και στη συνέχεια να ξυπνήσουν. Στην πραγματικότητα, είναι γνωστό ότι υπάρχουν ομάδες στις τάξεις του Χαφτάρ, οι οποίες μοιράζονται την ιδεολογία αυτών των τρομοκρατικών οργανώσεων. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η βία και η αστάθεια θα τροφοδοτήσουν την παράνομη μετανάστευση προς την Ευρώπη.
Ο εμφύλιος πόλεμος της Λιβύης είναι ένα χαρτί για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα υπερασπιστούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες τη φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη που αντιμετωπίζει μια νέα επίθεση; Διαφορετικά, αποφεύγουν τις ευθύνες τους όπως κάνουν στη Συρία.
Οι Eυρωπαίοι φίλοι και συμμάχοί μας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο απλά διαμαρτυρόμενοι και λέγοντας ότι ανησυχούν. Δεν μπορείτε να υπερασπιστείτε το διεθνές δίκαιο, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς να προχωράτε σε δράσεις.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι αν στρέφεις την πλάτη στη διπλωματία και επιβραβεύεις όσους κοροϊδεύουν τη διεθνή κοινότητα, τότε θα προκαλέσεις μεγαλύτερα προβλήματα. Ωστόσο, οι πρόσφατες εξελίξεις στη Λιβύη δείχνουν ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες εξακολουθούν να μην λαμβάνουν αυτά τα μαθήματα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δείξει στον κόσμο ότι είναι ένας αξιοθαύμαστος παίκτης στη διεθνή σκηνή. Η ειρηνευτική διάσκεψη στο Βερολίνο είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς αυτόν τον στόχο. Από την άλλη πλευρά, περιμένουμε από τους Ευρωπαίους ηγέτες να μιλούν λιγότερο και να κάνουν πιο συγκεκριμένα βήματα.
Έχοντας κατά νου πως η Ευρώπη δεν ενδιαφέρεται πολύ για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στη Λιβύη, η προφανής επιλογή είναι η συνεργασία με την Τουρκία, η οποία έχει υποσχεθεί ήδη στρατιωτική βοήθεια.
Η Τουρκία υποστηρίζει πλήρως τη νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης, όπως αυτή αναγνωρίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη. Ως μέρος των τελευταίων συμφωνιών για την ασφάλεια και τη στρατιωτική συνεργασία που υπογράψαμε, δεσμευθήκαμε να προστατέψουμε την κυβέρνηση της Λιβύης από τους κακοποιούς. Από την άποψη αυτή, θα εκπαιδεύσουμε τις δυνάμεις ασφαλείας της Λιβύης, θα συμβάλουμε στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, της εμπορίας ανθρώπων και άλλων σοβαρών απειλών κατά της διεθνούς ασφάλειας.
Η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι σήμερα. Στο ιστορικό αυτό όριο, όσοι αγωνίζονται για την ειρήνη πρέπει να είναι θαρραλέοι. Πρέπει να κάνουν ό, τι μπορούν για να τερματίσουν τη βία. Η Ευρώπη, ο αρχαίος φίλος και σύμμαχος για την επίτευξη αυτού του στόχου μπορεί να βασιστεί στην Τουρκία».
θα το ψάξω και στο πρωτότυπο γιατι πρόκειται για τόσο συμπυκνωμένο σανό που κοντεύει να γίνει διαμάντι.
και δεν είναι μόνο κατά των χωρών που λες στην αρχή, έχει απασφαλίσει και βάλει κατά
πάντων Ίου συμπεριλαμβανομένης
Υ.Γ ... και υπερασπιστής του φιλελευθερισμού ο ερντο.
Έτσι εξηγείται και η
Ημισεληνοφορία υπερ ερντογάνηδος, ότι πει Αυτός από αγκέλες φεντερίκες κλπ Ίου-σουργελα
βάζω και το πρωτότυπο γιατί ο μεταφραστής πρεπει να ναι ο ίδιος με τον του τσίπρα στο ισραήλ....
fertile grounds=αποτελεσματικό έδαφος
Recep Tayyip Erdoğan is president of Turkey.
ANKARA — Libya has been grappling with a bloody civil war for almost a decade. And yet, so far, the international community has failed to live up to its responsibility to end the violence and restore peace and stability.
Today, we’re witnessing the consequences of that apathy.
Libya’s government, which the United Nations recognizes, has been under attack by the warlord Khalifa Haftar for several years. His armed group, which seeks to carry out a coup d’état in the country, enjoys support from the anti-democratic governments of Egypt, Saudi Arabia and the United Arab Emirates among others.
Despite efforts to broker a political solution, such as the 2015 Skhirat agreement, the world has not done enough to support pro-diplomacy and pro-dialogue actors in Libya.
The EU needs to show the world that it is a relevant actor in the international arena.
In Europe, the issue has divided the Continent, which has yet to make up its mind about what to do in Libya. Germany, which supports the country’s legitimate government and advocates diplomacy, will host a peace conference in Berlin on Sunday. By contrast, France has sided with the Libyan coup plotter, Haftar, against that country’s legitimate government.
Some may wonder why Europe ought to get involved in the Libyan conflict in the first place, given that there are other wars, confrontations and humanitarian crises unfolding all around the world.
For one, the European Union’s potential failure to adequately support Libya’s Government of National Accord would be a betrayal of its own core values, including democracy and human rights. To leave Libya at the mercy of a warlord would be a mistake of historic proportions.
Moreover, Europe will encounter a fresh set of problems and threats if Libya’s legitimate government were to fall.
Terrorist organizations such as ISIS and Al Qaeda, which suffered a military defeat in Syria and Iraq, will find a fertile ground to get back on their feet. Indeed, some groups that largely share those terrorist organizations’ ideology, including the Madkhali-Salafis, are fighting alongside Haftar. If the conflict rages on, the violence and instability will also fuel irregular migration toward Europe.
The Libyan civil war serves as a litmus test for the EU. Will European leaders uphold the liberal world order in the face of yet another attack? Or will they abdicate their responsibilities, as they did in Syria, to watch the crisis unfold from the sidelines?
Our European friends and allies need to understand that they cannot change the world simply by complaining and expressing concern. International law, democracy and human rights cannot be defended without assuming some responsibility.
History teaches us that rewarding those who turn their backs on diplomacy and make a mockery of the international community only leads to more serious problems down the road. And yet the most recent developments in Libya suggest that some European leaders haven’t learned these lessons.
The EU needs to show the world that it is a relevant actor in the international arena. The upcoming peace conference in Berlin is a very significant step toward that goal. European leaders, however, ought to talk a little less and focus on taking concrete steps.
Keeping in mind that Europe is less interested in providing military support to Libya, the obvious choice is to work with Turkey, which has already promised military assistance.
Turkey fully supports Libya’s U.N.-backed, legitimate government. Under the most recent security and military cooperation agreements, we pledged to protect the Libyan government from coup plotters. In this regard, we will train Libya’s security forces and help them combat terrorism, human trafficking and other serious threats against international security.
Europe finds itself at a crossroads. And at this historic junction, those working for peace must be courageous and do everything in their power to end violence. Europe can count on Turkey — an old friend and loyal ally — to achieve that goal.