Re: Πάμε πόλεμο
Δημοσιεύτηκε: 12 Αύγ 2020, 17:44
Xρήστης Γεράκι από e-amyna
https://disqus.com/home/discussion/eamy ... 5026995436Περί οριοθέτησης, βαθμού επήρειας κι απόδοσης
Παρακάτω στα σχόλια αναφέρθηκε το άρθρο με υπολογισμούς σχετικά με τις αποδιδόμενες εκτάσεις που επανέρχομαι για κάποια σχόλια για όποιους τα βρίσκουν ενδιαφέροντα.
Όλοι αναφέρονταν και αναφέρονται σε απόδοση συνολικής έκτασης, το ίδιο γίνεται και στο άρθρο με τους υπολογισμούς του κου Δαγρέ κι όλοι πάνω κάτω καταλήγουν σε μια απόδοση, επί της συνολικής έκτασης, 45-55 χονδρικά, χωρίς να έχει σημασία αν ισχύει το 44-56 με ΧΘ 12νμ ή το 46,5-53,5 με ΧΘ 6νμ. Προσωπικά δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία κι ούτε καν ανέφερα στα σχόλια τέτοιο υπολογισμό στον οποίο είχα καταλήξει πριν το συγκεκριμένο άρθρο και μάλιστα με μηδενική απόκλιση τουλάχιστον στα 6νμ, παρόλο που τον είχα κάνει απλώς για να δω κατά πόσο ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα οι αρχικοί ισχυρισμοί 40-60.
Η δική μου διαφοροποίηση εξαρχής ήταν ότι εξέταζα μόνο το βαθμό επήρειας κι αυτό διότι θεωρούσα αυτονόητο ότι αυτός καθορίζει το αποτέλεσμα, καθώς βάσει του βαθμού επήρειας των σημείων βάσεων υπολογίζεται η θέση των σημείων οριοθέτησης που δημιουργούν τη γραμμή οριοθέτησης, η οποία καθορίζει τις αποδιδόμενες εκτάσεις.
➤ Πλήρης βαθμός επήρειας σημείων βάσης σημαίνει σημεία οριοθέτησης στη μέση απόσταση, κι άρα οριοθέτηση μέσης γραμμής.
➤ Μειωμένος βαθμός επήρειας σημείων βάσης σημαίνει ανάλογου βαθμού μετατόπιση των σημείων οριοθέτησης, άρα και της γραμμής οριοθέτησης
Εικονίδιο
Τα διεθνή δικαστήρια τονίζουν ότι η κατανομή της περιοχής είναι συνέπεια της οριοθέτησης κι όχι το αντίστροφο και ότι η οριοθέτηση δεν πραγματοποιείται με βάση τη διανεμητική δικαιοσύνη ή την ισοκατανομή.
(Δανία – Νορβηγία 1993 §64) the sharing-out of the area is therefore the consequence of the delimitation, not vice versa
https://www.icj-cij.org/fil...
(Λιβύη – Μάλτα 1985 §46) the principle that there can be no question of distributive justice https://www.icj-cij.org/fil...
(Ρουμανία – Ουκρανία 2009 §110 The test of disproportionality is not in itself a method of delimitation. It is rather a means of checking whether the delimitation line arrived at by other means needs adjustment because of a significant disproportionality in the ratios between the maritime areas which would fall to one party or other by virtue of the delimitation line
https://www.icj-cij.org/fil...
Συνεπώς, κατά τη γνώμη μου, η σύγκριση αποδιδόμενων εκτάσεων έχει ενδιαφέρον να εξεταστεί σχετικά με
1) το πόσο πραγματικό δικαίωμα κατοχυρώσαμε
2) με τι βαθμό νησιωτικής επήρειας το κατοχυρώσαμε
3) με τι βαθμό δυσαναλογικότητας
Αναλυτικότερα
1) Η έκταση που κατοχυρώσαμε σε συμφωνία με την Αίγυπτο, ως ελληνικής αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης, είναι χονδρικά το 45% της συνολικής έκτασης που καθορίσθηκε μεταξύ 26ου και 28ου Μεσημβρινού. Το να συγκρίνεται ως δήθεν απώλεια εκτάσεων βάσει της αρχής μέσης γραμμής είναι παραπλανητικό διότι δεν υπάρχει τέτοια αρχή βάσει διεθνούς δικαίου στην οριοθέτηση ΥΦ/ΑΟΖ παρά μόνο η ευθυδικία. Όπως τονίζουν τα διεθνή δικαστήρια επί δεκαετίες, η οριοθέτηση ΥΦ/ΑΟΖ δεν είναι ζήτημα μαθηματικού υπολογισμού για αυτό υπάρχει η UNCLOS και τα διεθνή δικαστήρια, ενώ το άρθρο 121(2) προβλέπει ότι τα νησιά έχουν καταρχήν δικαίωμα το οποίο όμως οριοθετείται όπως στις άλλες ηπειρωτικές ακτές, αλλά μόνο οι νησιωτικές αντιμετωπίζονται δυσμενώς κι όχι οι ηπειρωτικές.
2) Ο βαθμός νησιωτικής επήρειας εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι είναι μειωμένος κατά 50%. Όπως έχω εξηγήσει και με εικόνα, το όριο πλήρους με το όριο μηδενικής νησιωτικής επήρειας, παράγει μια έκταση 3400νμ², την οποία η γραμμή οριοθέτησης μοιράζει σε δύο μέρη των 1700νμ². Συνεπώς, η γεωγραφία μας επέτρεψε με μόλις μισή νησιωτική επήρεια να έχουμε μόνο 5% απώλεια των αποδιδόμενων συνολικά εκτάσεων.
3) Η εξέταση της λεγόμενης αναλογικότητας του αποτελέσματος, όπως έχω εξηγήσει αναλυτικότερα σε άλλα σχόλια, δεν αποτελεί μέθοδο οριοθέτησης, αλλά παράγοντα αξιολόγησης του τελικού αποτελέσματος ώστε να υπάρχει ένας ικανοποιητικός βαθμός αναλογίας ή με άλλα λόγια να μην υπάρχει σημαντική δυσαναλογία του λόγου στα μήκη ακτών προς το λόγο των αποδιδόμενων εκτάσεων. Η προαιρετική διαδικασία ελέγχου αναφέρεται ως δοκιμή δυσαναλογικότητας (disproportionality test).
Στην περίπτωσή της οριοθέτησης οι αποστάσεις μεταξύ 26,00 Β - 27,59 Α :
➤ νοητή γραμμή στο μέσο γεωγραφικό πλάτος των νησιών είναι 96νμ (η απόσταση μεταξύ των Μεσημβρινών μειώνεται σε βορειότερα γεωγραφικά πλάτη)
➤ νοητή γραμμή που εφάπτεται της αιγυπτιακής ακτής είναι 101νμ
Άρα, στη σύγκριση απόστασης μεσημβρινών έχουμε 96/101= 0,95 (μείωση 5% λόγω γεωγραφικού πλάτους)
➤ η φυσική ακτογραμμή των νησιών κυμαίνεται από 110,7νμ που αναφέρει ο κος Δαγρές υπολογίζοντας όμως και δύο βράχους (Κουφονήσι, Ελάσα), μάλιστα και περιμετρικά την ακτή τους (συν. 8,8νμ) που αν αφαιρεθούν έχουμε σύνολο 101,9νμ.
➤ η φυσική ακτογραμμή Αιγύπτου είναι 108νμ
Άρα, στη σύγκριση μήκους ακτών 101,9/108= 0,94 (6% μικρότερο μήκος ελληνικών ακτών)
Με τη δοκιμή δυσαναλογικότητας Αιγύπτου – Ελλάδας διαπιστώνεται ότι:
➤ Ο λόγος του μήκους των ακτών μεταξύ μεσημβρινών είναι είτε στη νοητή γραμμή στο 0,95, είτε στη φυσική ακτογραμμή στο 0,94
➤ Ο λόγος αποδιδόμενων εκτάσεων είναι είτε 46,5/53,5= 0,87 με ΧΘ 6νμ, είτε 44/56= 0,79 με ΧΘ 12νμ.
Άρα δεν προκύπτει σημαντική δυσαναλογία ώστε να δικαιολογεί προσαρμογή της γραμμής οριοθέτησης.
Πρόχειρα ψάχνοντας βρήκα στη δικαστική υπόθεση Υεμένης – Ερυθραίας (παρ.168) ότι οι αντίστοιχοι λόγοι 1,31 μήκους ακτών, κατά το δικστήριο δεν ήταν σημαντικά δυσανάλογος του 1,09 των αποδιδόμενων εκτάσεων, ώστε να δικαιολογείται διορθωση. https://legal.un.org/riaa/c...
Από τα παραπάνω, εφόσον είναι σωστά, συμπεραίνεται ότι μάλλον η οριοθέτηση είχε αποτέλεσμα να κατανείμει σε εμάς το ~45% της συνολικής θαλάσσιας έκτασης που καθορίστηκε λόγω μισής νησιωτικής επήρειας αφού όπως τα υπολογίζω η έκταση μεταξύ πλήρους και μηδενικής νησιωτικής επήρειας αποδόθηκε 50-50.
Αν κι εκεί κάποιος θα μπορούσε να συνεχίσει την προσπάθεια να ερμηνεύσει το αποτέλεσμα με το να αφαιρέσει την έκταση 125νμ² που αποδόθηκε στην Αίγυπτο με βοηθητική γραμμή γενικής κατεύθυνσης της λιβυκής ακτογραμμής (σημείο e), οπότε αν αφαιρέσεις την απώλεια αυτή από το όφελος του 50-50 της έκτασης των 3400νμ²: 1700-125 = 1575/3400 = 0,46 – 0,54 απόδοση της συνολικής έκτασης μεταξύ γραμμής οριοθέτησης και μέσης γραμμής.
Η απόδοση αυτή ως αναλογία εμφανίζεται χονδρικά όπως έδειξα σε όλες τις μετρήσεις και συγκρίσεις της οριοθέτησης. Εφόσον κινείται σε ένα αρμονικό πνεύμα αναλογίας είναι τίμια διακρατική συμφωνία και δίκαιη επειδή αντικατοπτρίζει το διεθνές δίκαιο όπως εφαρμόζεται σε δικαστικές επιλύσεις και στη νομολογία που παράγουν.
Εφόσον η μέση γραμμή στην υπό εξέταση έκταση δεν γινόταν αποδεκτή παγίως (και) από την Αίγυπτο τότε η μόνη διέξοδος για να ενισχυθεί η διπλωματική μας θέση έναντι της τουρκικής προσπάθειας επιβολής τετελεσμένων, ήταν η δικαστική επίλυση. Διαδικασία χρονοβόρα και το κυριότερο ότι δεν θα μας εξασφάλιζε ευνοϊκότερη λύση, μάλλον χειρότερη και στην καλύτερη περίπτωση παρόμοια.
Η ουσία είναι να απαλλαγούμε από τη μίζερη νοοτροπία να καταγγέλλεται η όποια θεωρητική απώλεια επί δυνητικών δικαιωμάτων, αγνοώντας ότι η οριοθέτηση, ο καθορισμός μόνιμων νόμιμων δικαιωμάτων επιτυγχάνεται με διακρατική συμφωνία ή δικαστική επίλυση, κι αγνοώντας ότι η κάθε σύγκριση περί απώλειας βάσει μέσης γραμμής έχει και την αντίστροφη σύγκριση από την άλλη πλευρά περί απώλειας βάσει μηδενικής νησιωτικής επήρειας.
