Phorum.com.gr

Dwarven Blacksmith έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:23 Το πρόβλημα είναι ότι ενώ σωστά εντοπίζετε τη γραφικότητα κάποιων "μόνιμων θυμάτων", δεν βλέπετε ότι κάνετε κι εσείς το ίδιο πράγμα.
Αυτοθυματοποίηση και κλάψα για ένα διαφορετικό κοινό.

ritzeri έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:50

Dwarven Blacksmith έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:23 Το πρόβλημα είναι ότι ενώ σωστά εντοπίζετε τη γραφικότητα κάποιων "μόνιμων θυμάτων", δεν βλέπετε ότι κάνετε κι εσείς το ίδιο πράγμα.
Αυτοθυματοποίηση και κλάψα για ένα διαφορετικό κοινό.

Είναι στα πλαίσια των ίσων ευκαιριών.
Είσαι εναντίον τους;

Θεωρείς πως σε ένα πόλεμο η μία πλευρά πρέπει να χρησιμοποιεί αθέμιτα μέσα και η άλλη να επιλέξει να αυτοκαταστραφεί;

Ισότητα κύριοι, είτε θα κλαψομουνιαζουμε όλοι μαζί, είτε κομμένα τα πραιντ και οι αντισιπισιπισμοι

ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 15:03 Άνοιξα το συγκεκριμένο θέμα με αφορμή τις απόψεις που έχουν κατατεθεί για τον θάνατο του Κωστόπουλου και συγκεκριμένα τις επιτρεπτές/νομότυπες/παράτυπες/πολιτικώς ορθές ή λοξές/αποδεκτές ή απαράδεκτες κλπ εκφράσεις της βίας στο κοινωνικοπολιτικό πεδίο.

viewtopic.php?f=24&t=4409

Νομίζω ότι προς το παρόν δεν χρειάζονται περισσότερες διευκρινήσεις και για να μην σας κουράζω με αναλύσεις θέτω κατ' ευθείαν το ερώτημα:

Είναι ο θυμός προσωπικό δικαίωμα ή όχι;

Σε παραλλαγή:

Ποιοι δικαιούνται να θυμώνουν (και να εκφράζουν με βία αυτόν τον θυμό) και ποιοι όχι;

paul25 έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:48

sys3x έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:45
Μην πας μακριά ρε, άλωση της Τριπολιτσάς.
(:
Χρόνια πολλά.

Εντάξει! Όλοι ξέρουμε πως ήταν υπέρ του δέοντως σφαγή, δεν νομίζω να μην το καταλαβαίνει ένας σώφρον άνθρωπος αυτό.

Χαοτικός έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:53

ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 15:03 Άνοιξα το συγκεκριμένο θέμα με αφορμή τις απόψεις που έχουν κατατεθεί για τον θάνατο του Κωστόπουλου και συγκεκριμένα τις επιτρεπτές/νομότυπες/παράτυπες/πολιτικώς ορθές ή λοξές/αποδεκτές ή απαράδεκτες κλπ εκφράσεις της βίας στο κοινωνικοπολιτικό πεδίο.

viewtopic.php?f=24&t=4409

Νομίζω ότι προς το παρόν δεν χρειάζονται περισσότερες διευκρινήσεις και για να μην σας κουράζω με αναλύσεις θέτω κατ' ευθείαν το ερώτημα:

Είναι ο θυμός προσωπικό δικαίωμα ή όχι;

Σε παραλλαγή:

Ποιοι δικαιούνται να θυμώνουν (και να εκφράζουν με βία αυτόν τον θυμό) και ποιοι όχι;

Το πρώτο ερώτημα είναι έγκυρο.
Απάντηση : όχι δεν είναι δικαίωμα ο θυμός όπως δεν είναι δικαίωμα κανένα συναίσθημα. Ξέρεις αν μπορούσε να συνδεθεί το ένα με το άλλο (συναίσθημα και κοινωνική κατάσταση) θα φτάναμε να λέμε ότι κάποια συναισθήματα είναι και υποχρεώσεις. Υποχρεώνεσαι να μελαγχολήσεις αυτήν τη βδομάδα κλπ

Το δεύτερο δεν είναι ένα ερώτημα. Είναι 4 μάνι μάνι που τα υπολογίζω, ίσως και παραπάνω.
\Εσύ απλά δες τις αμέσως επόμενες απαντήσεις και πες μου αν σουθ ικανοποιεί την επιχείρησή να στήσεις ένα σοβαρό θέμα. Δες πιο μετά πως απαντά ο Εθερίαλ και σύγκρινε. Τέλος δες τι έγραψε ο νάνος που έπιασε κατευθείαν το νόημα. Και που κάποια στγμή και συ αυτό θα ακολουθήσεις, να λες καφρίλες.

Αφού δεν σας νοιάει κανενός η οικογένεια. Να φωνάζετε μόνο σαν χουλιγκάνια για να εκτονώνετε τ΄αδιέξοδά σας στη ζωή προσανατολίζοντας το μίσος σας εκεί που νιώθετε μόνο ότι σας παίρνει και ποτέ σε όποια εξουσία σας γαμάει καθημερινά. Αυτό το γαμήσι απλά σπεύδετε να το ευλογήσετε.

sys3x έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:45

paul25 έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:41

ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:21 Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί σε κάποιες περιπτώσεις αποτελεί δικαιολογία και σε κάποιες άλλες είναι ένα άσχετο στοιχείο.

Σε ποιες περιπτώσεις η Βία αποτελεί δικαιολογία; Δεν γνωρίζω καμία σε ατομικό επίπεδο τουλάχιστον. Λέω σε ατομικό επίπεδο γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι σε συλλογικό αλλάζει το πράγμα πχ Εισβολή ΗΠΑ σε τριτοκοσμική χώρα (αλλά αυτό δεν είναι συνήθως αποτέλεσμα θυμού). Αν και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ξεσπάσματος βίας σε συλλογικό επίπεδο από το θυμωμένο λαό, στην ιστορία καταγράφονται με μια αύρα συλλογικής συνενοχής για τα έκτροπα που έγινα κατά το ξέσπασμα αυτό. Παράδειγμα το κλίμα τρομοκρατίας του επαναστατημένου Γαλλικού θυμωμένου και φτωχού λαού πριν τρεις αιώνες περίπου και δεν επικροτούνται.

Μην πας μακριά ρε, άλωση της Τριπολιτσάς.
(:
Χρόνια πολλά.

Χαοτικός έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:53

Να φωνάζετε μόνο σαν χουλιγκάνια για να εκτονώνετε τ΄αδιέξοδά σας στη ζωή προσανατολίζοντας το μίσος σας εκεί που νιώθετε μόνο ότι σας παίρνει και ποτέ σε όποια εξουσία σας γαμάει καθημερινά. Αυτό το γαμήσι απλά σπεύδετε να το ευλογήσετε.

Χαοτικός έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:59 Ότι κι αν έκανε ο Ζακ δεν μειώνει αυτό που κάνετε εσείς. Λες αν δεν μάθαινα ποτέ τον Ζακ να πίστευα άλλα; Για σας ρε; Για σας;

ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:49
Τι σχέση έχουν οι λαοί, οι επαναστάσεις κλπ με τα αφιονισμένα ούγκανα των αντιφάδων;

να το παίζεις Ηθική στην κασίδα του άλλου και να βρίσκεις δικαιολογία να πετάς τη σκούφια σου για παράτες, φτερά και κλαψομουνιάσματα είνα ΑΛΗΤΕΙΑ.

«Αυτή η ψυχάρα, αυτός ο αλήτης, αυτός ο γλυκός φίλος μας, φτιαγμένος, μπήκε (πρώτη φορά στη ζωή του) να κλέψει το κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια (ναι αυτό που βλέπετε στις ειδήσεις)... Η βασανισμένη, η γενναία, η γλυκιά, η σκληρή ψυχούλα του, στην κρίση του κάθε αναμάρτητου. Δεν θα συνέλθουμε και θα σ' αγαπάμε Ζακ μου» είχε γράψει χθες στο Facebook για τον θάνατό του, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος.

Σουβλίτσα έγραψε: 23 Σεπ 2018, 17:00

sys3x έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:45

paul25 έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:41

Σε ποιες περιπτώσεις η Βία αποτελεί δικαιολογία; Δεν γνωρίζω καμία σε ατομικό επίπεδο τουλάχιστον. Λέω σε ατομικό επίπεδο γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι σε συλλογικό αλλάζει το πράγμα πχ Εισβολή ΗΠΑ σε τριτοκοσμική χώρα (αλλά αυτό δεν είναι συνήθως αποτέλεσμα θυμού). Αν και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ξεσπάσματος βίας σε συλλογικό επίπεδο από το θυμωμένο λαό, στην ιστορία καταγράφονται με μια αύρα συλλογικής συνενοχής για τα έκτροπα που έγινα κατά το ξέσπασμα αυτό. Παράδειγμα το κλίμα τρομοκρατίας του επαναστατημένου Γαλλικού θυμωμένου και φτωχού λαού πριν τρεις αιώνες περίπου και δεν επικροτούνται.

Μην πας μακριά ρε, άλωση της Τριπολιτσάς.
(:
Χρόνια πολλά.

Μιας και το αναφέρεις, εχθές είχαμε την επέτειο, συνέλαβαν λοιπόν τα μέλη πολιτιστικού συλλόγου που παρουσιάζαν γιορτή γιατί έφεραν οπλισμό, μη δηλωμένο (δεν διευκρινίστηκε αν συνέλαβαν μόνο τους φουστανελάδες ή και αυτούς που ήταν ντυμένοι μωαμεθανοί ).
Δηλαδή το κράτος έκανε το χρέος του απέναντι στην εγκληματικότητα

Καταλαβαίνεις, σαν λογικό παιδί που είσαι τί λέμε δω πέρα.

Για το θέμα της Άλωσης της Τριπολιτσάς, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.
Εγώ να κάτσω να συζητήσω και για το οτι πνευματικά ούτε ολες οι σφαγές των Επαναστατημένων παίζει να δικαιολογουνται ή να δικαιολογούνται απόλυτα...ούτε είμαι σίγουρη πώς κρίνονται "επάνω" αυτές οι πράξεις ή με τί μπορεί να εξιλεώνονται. Όσο και αναγκαία συνθήκη ή αναπόφευκτη κατάληξη και να είναι εδώ στα γήινα. Αλλά είναι μεγάλη κουβέντα. Και φυσικά τις απαντήσεις ατοφιες είμαι η τελευταία που θα μπορούσα να τις δώσω.

Ηθικά ξερά και σκέτα (δηλαδή σε επίπεδο κοινωνίας και πολιτικής) δεν μπορει να μιλά ΚΑΝΕΝΑΣ για πόσους αιώνες πριν, για έναν λαό που ζούσε στις συνθήκες που ζούσε.

Το ίδιο δεν μπορεί να μιλά κανένας με τέτοια ευκολία για περιστατικά αυτοάμυνας/αυτοδικίας σε μια χώρα που είναι υπο διάλυση, οι πολίτες υποφέρουν να τα βγάλουν πέρα καθημερινά και που καθημερινά, σε συγκεκριμένες περιοχές ιδιαιτέρως, η εγκληματικότητα είναι φαινόμενο καθημερινό. Δεν είμαι υπερ της βίας. ΑΛλά να το παίζεις Ηθική στην κασίδα του άλλου και να βρίσκεις δικαιολογία να πετάς τη σκούφια σου για παράτες, φτερά και κλαψομουνιάσματα είνα ΑΛΗΤΕΙΑ.

Χαοτικός έγραψε: 23 Σεπ 2018, 16:53

ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 15:03 Άνοιξα το συγκεκριμένο θέμα με αφορμή τις απόψεις που έχουν κατατεθεί για τον θάνατο του Κωστόπουλου και συγκεκριμένα τις επιτρεπτές/νομότυπες/παράτυπες/πολιτικώς ορθές ή λοξές/αποδεκτές ή απαράδεκτες κλπ εκφράσεις της βίας στο κοινωνικοπολιτικό πεδίο.

viewtopic.php?f=24&t=4409

Νομίζω ότι προς το παρόν δεν χρειάζονται περισσότερες διευκρινήσεις και για να μην σας κουράζω με αναλύσεις θέτω κατ' ευθείαν το ερώτημα:

Είναι ο θυμός προσωπικό δικαίωμα ή όχι;

Σε παραλλαγή:

Ποιοι δικαιούνται να θυμώνουν (και να εκφράζουν με βία αυτόν τον θυμό) και ποιοι όχι;

Το πρώτο ερώτημα είναι έγκυρο.
Απάντηση : όχι δεν είναι δικαίωμα ο θυμός όπως δεν είναι δικαίωμα κανένα συναίσθημα. Ξέρεις αν μπορούσε να συνδεθεί το ένα με το άλλο (συναίσθημα και κοινωνική κατάσταση) θα φτάναμε να λέμε ότι κάποια συναισθήματα είναι και υποχρεώσεις. Υποχρεώνεσαι να μελαγχολήσεις αυτήν τη βδομάδα κλπ

Το δεύτερο δεν είναι ένα ερώτημα. Είναι 4 μάνι μάνι που τα υπολογίζω, ίσως και παραπάνω.
\Εσύ απλά δες τις αμέσως επόμενες απαντήσεις και πες μου αν σουθ ικανοποιεί την επιχείρησή να στήσεις ένα σοβαρό θέμα. Δες πιο μετά πως απαντά ο Εθερίαλ και σύγκρινε. Τέλος δες τι έγραψε ο νάνος που έπιασε κατευθείαν το νόημα. Και που κάποια στγμή και συ αυτό θα ακολουθήσεις, να λες καφρίλες.

Αφού δεν σας νοιάει κανενός η οικογένεια. Να φωνάζετε μόνο σαν χουλιγκάνια για να εκτονώνετε τ΄αδιέξοδά σας στη ζωή προσανατολίζοντας το μίσος σας εκεί που νιώθετε μόνο ότι σας παίρνει και ποτέ σε όποια εξουσία σας γαμάει καθημερινά. Αυτό το γαμήσι απλά σπεύδετε να το ευλογήσετε.