Rakomelofronas έγραψε: 29 Αύγ 2022, 11:25
Ναύτης έγραψε: 29 Αύγ 2022, 10:47Το κόστος για τη δημιουργία κλειστών δομών -και των υποστηρικτικών υποδομών, π.χ. ιατρεία πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης, εκπαιδευτικές μονάδες κλπ, για να υποδεχθούν το σύνολο των παράτυπων μεταναστών ανεφίκτου απελάσεως που διαβιούν αυτή την στιγμή στην χώρα, αλλά και όσων εισέλθουν παρατύπως σ' αυτήν στο μέλλον, προστιθεμένου του μισθολογικού κόστους του προσωπικού που απαιτείται για να στελεχώσει τις δομές αυτές, είναι εντελώς απαγορευτικό για μια χώρα όπως η Ελλάδα (και για οποιαδήποτε μεμονωμένη χώρα της ΕΕ εδώ που τα λέμε).
Η Ελλάδα, ως κράτος-μέλος της ΕΕ είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί και να εφαρμόζει τις οδηγίες, τις αποφάσεις και τις κοινές δράσεις της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής άμυνας και ασφάλειας της ΕΕ, που την στιγμή αυτή, καίτοι θεωρείται ως "υψηλή πολιτική", παραμένει σε καθαρά διακυβερνητικό επίπεδο και γι' αυτό είναι εξαιρετικά χαμηλής αποτελεσματικότητας και απόδοσης. Οι διατλαντικές εταιρικές σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ είναι θεμελιώδεις στην οργάνωση και τη λειτουργία της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής άμυνας και ασφάλειας, ωστόσο οι διαφορετικές εθνικές επιδιώξεις, αλλά και τα διαφορετικά, επιμέρους προβλήματα που κάθε κράτος-μέλος αντιμετωπίζει σε σχέση με το μεταναστευτικό, είναι για την ώρα απαγορευτικά για τη διαμόρφωση μιας κοινής, υπερεθνικής ευρωπαϊκής στρατηγικής στο θέμα αυτό. Η Γαλλία υποστηρίζει με θέρμη τη λύση της ομοσπονδοποίησης της ΕΕ και νομίζω ότι αυτή είναι η μόνη λύση, τόσο για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, αλλά και άλλων γεωπολιτικών ζητημάτων, όσο και για να καταστεί τελικά η ΕΕ ένας σοβαρός οικονομικός και γεωπολιτικός παίκτης. Εν τούτοις, η ΕΕ πληρώνει, και στο μεταναστευτικό, το τίμημα της πολιτικής "διεύρυνση αντί για εμβάθυνση", με τρανότερο παράδειγμα εκείνο της Ουγγαρίας και της ομάδας Βίσεγκραντ γενικότερα.
Για το πρώτο επιμένω ότι έχω επιφυλάξεις αν δεν δω αριθμούς που θα συγκρίνουν μια υποθετική πολιτική αυτού του είδους με την υπάρχουσα πολιτική που αν μη τι άλλο έχει βρει τρόπο να εξωτερικεύει και κάποια κόστη στις τοπικές κοινωνίες. Δεν έχω απαίτηση να κάνεις κάτι τέτοιο, ούτε εγώ το έχω κάνει άλλωστε, οπότε ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Η ουσία είναι ότι η παράνομη μετανάστευση προς την Ελλάδα δεν έχει σταματήσει από το 1990 μέχρι σήμερα, έστω και αν το κράτος έρχεται εκ των υστέρων να καταγράψει και να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων τους μετανάστες λες και είναι αυθαίρετα.
Η ΕΕ δεν είναι αυτοτελής γεωπολιτική οντότητα και, όπως λες και ο ίδιος, τίποτα απ' όσα συστήνει στα κράτη - μέλη σχετικά με τον στρατό και την πολιτική ασφαλείας τους δεν είναι υποχρεωτικό. Αν και η Ελλάδα είναι έτοιμη από καιρό να γίνει επαρχία - κρατίδιο ενός τέτοιου υπερκράτους, στον σημερινό κόσμο κάτι τέτοιο είναι μάλλον αδύνατο να υπάρξει. Οι ΗΠΑ πατάνε γερά στην Ευρώπη μέσω οικονομίας και φυσικά μέσω ΝΑΤΟ και παγίως επιδιώκουν την αποτροπή της πολιτικής ενοποίησης μεγάλων τμημάτων της Ευρασίας, είναι δε αυτές, μαζί με το ΗΒ, που έσπρωξαν δυνατά τη διεύρυνση του 2004, στην οποία παραλίγο να συμπεριληφθεί και η Τουρκία. Αν περιμένουμε ευρωενωσιακή λύση (και) σε αυτό το ζήτημα, ζήτω που καήκαμε.
Το κόστος διαχείρισης των εγκαταστάσεων (Facilities Management) για 6 από τις 28 υφιστάμενες Δομές Φιλοξενίας/Προσωρινής Υποδοχής μεταναστών ανήλθε το 2021 σε περίπου μισό δις ευρώ. Και μιλάμε μόνο για τη διαχείριση των εγκαταστάσεων δομών κυριότατα ανοιχτού τύπου που φιλοξενούν λίγες χιλιάδες μεταναστών. Φαντάσου τώρα πόσο θα είναι το συνολικό ετήσιο κατασκευαστικό και λειτουργικό κόστος κλειστών δομών, και των απαραίτητων υποστηρικτικών υποδομών, ικανών να φιλοξενήσουν το σύνολο των παράτυπων μεταναστών της χώρας. Δεν διαθέτει η πατρίδα μας ούτε τούς πόρους, ούτε το προσωπικό, ούτε τις υποδομές για κάτι τέτοιο.
Ακόμα, όμως, κι αν υποθέσουμε ότι αύριο η ΕΕ εγκρίνει ένα κονδύλι που θα καλύπτει το συνολικό ετήσιο κόστος μιας τέτοιας ρύθμισης, ας πούμε 30-40 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως μόνο για τη χώρα μας, καταλαβαίνεις τι θα σήμαινε αυτό;
Θα σήμαινε ότι η Ελλάδα θ μετατρεπόταν, οικειοθελώς και αυτοβούλως, στην ανθρωποαποθήκη της ΕΕ. Και μάλιστα στο διηνεκές.
Πιστεύεις ότι θα ήταν προς το συμφέρον της χώρας μας μια τέτοια εξέλιξη; Γιατί, αν το ψάξεις, θα δεις ότι κάποιοι εκ των εταίρων μας έχουν κατά καιρούς εκφράσει κάτι τέτοιες προτάσεις (ή περίπου τέτοιες προτάσεις). Διερευνητικά.
Η ΕΕ ασφαλώς δεν αποτελεί την στιγμή αυτή μια ενιαία πολιτική οντότητα. Για να γίνει, όπως κατά τη γνώμη μου είναι το ευκταίο, θα πρέπει να περάσει στο στάδιο της πολιτικής ολοκλήρωσης, δηλαδή της ομοσπονδοποίησης. Αυτό επιδιώκει, ας πούμε, η Γαλλία.
Οι ευρωατλαντικές σχέσεις δεν πρόκειται να μεταβληθούν ούτε στην περίπτωση ομοσπονδοποίησης της ΕΕ. Απλώς η ΕΕ θα καταστεί ένας πάρα πολύ ισχυρός περιφερειακός παίκτης.
Κατά τα λοιπά, επιστρέφοντας στο μεταναστευτικό, η μόνη, προς το παρόν, ορθολογική και εφικτή λύση είναι εκείνη που ήδη συμβαίνει:
Αυστηρή αστυνόμευση των συνόρων, σφράγισμα του Έβρου, αλλά και των υπολοίπων βορείων διαδρομών, pushbacks στο Αιγαίο (φυσικά γίνονται), υποτυπώδης λειτουργία δομών φιλοξενίας, προσπάθειες ταυτοποίησης ώστε να καταστούν δυνατές απελάσεις και συνεχείς καταγγελίες στα διεθνή φόρα για την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού (με τη μορφή υβριδικού πολέμου) από την πλευρά της Τουρκίας.
