Nero έγραψε: 01 Νοέμ 2018, 02:03
ΟΥΤΙΣ έγραψε: 01 Νοέμ 2018, 01:25
Ακόμη περιμένουμε να μας δώσεις μια πειστική εξήγηση για την Νομοθεσία του Ιουλιανού.
Τώρα οσο για την επίδραση της φάνηκε από τις αντιδράσεις και τις επικρίσεις ακόμη και σύγχρονων ομοϊδεατών του. Ουσιαστικά ο Ιουλιανός επεδίωκε να μετατρέψει τους Χριστιανούς σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Ενα ιδιότυπο απαρτχάιντ. Προφανώς, για τους νομοταγείς και πιστούς στην Ρωμαϊκή εξουσία χριστιανούς κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό, μιας και η αυτοκρατορία ήταν εξίσου δική τους.
Τα τρία χρόνια λοιπόν ήταν υπεραρκετά για να μείνει το στίγμα του στην ιστορία.
Υπερβολές. Ηταν ένας ιδιόρρυθμος άνθρωπος που πίστευε πολύ σε μια εξιδανικευμένη εικόνα του παρελθόντος την οποία πίστευε ότι χάλασαν οι χριστιανοί όπως πολλοί παγανιστές τις εποχής. Ούτε σε βαμβακοφυτίες ήθελε να βάλει τους χριστιανούς ούτε τους είχε καμιά προσωπική έχθρα,αλλά ήταν ρομαντικός τύπος και ελπίζει ότι θα καταφέρει να γυρίσει πίσω τον χρόνο. Δεν ήταν καν ο τυπικός αυτοκράτορας μανιακός αυτοκράτορας που μπορείς να πεις ότι έβγαζε τα βίτσια του πάνω στους χριστιανούς...να φανταστείς οι συγκλητικοί δεν τον γούσταραν αντί να δείχνει τη συνηθισμένη αυτοκρατορική μεγαλοπρέπεια ήταν υπερβολικά απλός άνθρωπος και καθόταν και έπιανε κουβέντα με όλους και άκουγε τα παράπονα του κάθε τυχάρπαστου χωρικού.
Καθόλου υπερβολές. Ίσα ίσα υπερβολική είναι η εξιδανίκευση του προσώπου του, επειδή λέει ήταν πολύ μορφωμένος και συμπεριφερόταν σαν φιλόσοφος ή επειδή ήταν ρομαντικός. Όλα αυτά δεν μας λένε και πολλά. Και ο Χίτλερ ήταν χορτοφάγος και ζωόφιλος. Δεν λέω βέβαια ότι ο Ιουλιανός ήταν Χίτλερ. Λέω όμως ότι ήταν μισαλλόδοξος και φανατικός. Με την ανάληψη του θρόνου ξεκίνησε την εκκαθάριση της κρατικής μηχανής από ικανότατα στελέχη, επειδή μόνο και μόνο ήταν Χριστιανικών πεποιθήσεων. Έπειτα προχώρησε και στην νομοθεσία του για την εκπαίδευση. Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνετε, αλλά με αυτόν τον τρόπο, στόχευε σε μια γενιά τουλάχιστον οι Χριστιανοί να μην μπορούν να κάνουν κανένα επάγγελμα άξιο λόγου για την εποχή εκείνη. Η νομοθεσία του αυτή στηλιτεύτηκε, επαναλαμβάνω, ακόμη και από Εθνικούς συγγραφείς, την οποία θεώρησαν αποτρόπαια. Ο Αμμιανός Μαρκελλίνος, ο ιστορικός, που ήταν κατά τα λοιπά υποστηρικτής του, τον επικρίνει σφοδρότατα.
Και φυσικά, ακόμη να ακούσω μια δικαιολογία για τις κινήσεις του αυτές.
«Δεν σου μιλώ για περασμένα, μιλώ για την αγάπη", Γιώργος Σεφέρης, Κίχλη.