Η Τουρκία δεν θέλει το Αιγαίο στον έλεγχο της Ελλάδας, καθώς μειώνει την γεωπολιτική της ισχύ και αξία σε επιμέρους θέματα και την κρατάει μερικώς εγκλωβισμένη στην ανατολική Μεσόγειο, δυνητικά και κάπως ευάλωτη.
Και το πλέον αριστερό κόμμα να κυβερνήσει αυτή τη χώρα ως προς την Ελλάδα θα έχει την ίδια διεκδικητική πολιτική.
Προφανώς στο θέμα της Μέσης Ανατολής θα υπήρχε διαφοροποίηση ως προς τον Ερντογάν.
Και επί του προκειμένου πρέπει να τονίσουμε ότι η Γαλλία πούλησε λίγο τσαμπουκά επειδή ο Ερντογάν έμπλεξε στα χωράφια της, όχι για την ελληνοτουρκική κρίση.
Τα έχει περιγράψει ωραία ο πρώην πρέσβης της Γαλλίας στις ΗΠΑ.
«Αμφιβάλλω ότι θα επιδιώξουν τη σύρραξη», σημειώνει.
«Αλλά η πεποίθηση του Μακρόν είναι ότι ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί ένα ατύχημα είναι να δείξουμε ότι στεκόμαστε στο πλευρό των Ελλήνων. Για να ξεκινήσει κανείς μια διαπραγμάτευση με την Τουρκία, πρέπει να υπάρχει ισορροπία δυνάμεων. Αν η διαπραγμάτευση είναι αποκλειστικά
ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, το παιχνίδι θα έχει χαθεί εξαρχής – η Τουρκία θα εκμεταλλευθεί στο έπακρον την ισχύ της».
Ακόμα και αν έχει εδραιωθεί η αναγκαία ισορροπία δυνάμεων, με τη συνεργασία χωρών όπως η Αίγυπτος και το Ισραήλ, εκτιμά ότι θα είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί λύση: «
Θα πρέπει και οι δύο πλευρές να κάνουν σημαντικές υποχωρήσεις, σε επίπεδο πραγματικό και συμβολικό, και οι υποχωρήσεις αυτές να γίνουν αποδεκτές από τους εθνικιστές της κάθε χώρας. Γιατί υπάρχει και στην Ελλάδα θέμα εθνικισμού… Και δυστυχώς το πνεύμα των καιρών δεν είναι ένα πνεύμα κοινής λογικής».
«
Η Γαλλία και η διεθνής κοινότητα δεν παίρνουν θέση για το θέμα των εκκρεμών ζητημάτων με τις θαλάσσιες ζώνες», καταλήγει ο Αρό. «Πρόκειται για ιδιαιτέρως σύνθετα ζητήματα από τεχνικής και νομικής άποψης και
η Τουρκία έχει δίκιο ότι δεν γίνεται να αποκλειστεί εντελώς από το Αιγαίο εξαιτίας της ύπαρξης των νησιών. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την πολιτική εκφοβισμού της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα».
«Διακοπές από την Ιστορία»
O έμπειρος διπλωμάτης προειδοποιεί ότι η Αθήνα δεν πρέπει να περιμένει πολλά από την Ε.Ε. «Δεν θα υπάρξει κοινό μέτωπο υπέρ των κυρώσεων», προβλέπει. «Η Ευρώπη ως πολιτική οντότητα δεν υφίσταται πραγματικά. Είδατε πόσο διαφορετική ήταν η αντίδραση για τα γεγονότα στη Λευκορωσία σε σχέση με την Ανατολική Μεσόγειο. Είδατε τη γερμανική ανακοίνωση –ντροπιαστική, στα δικά μας μάτια– που καλούσε την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Τουρκία να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτές τις αντιδράσεις. Ενας είναι ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας κατά μία έννοια βρίσκονται σε διακοπές από την Ιστορία: ζουν σε έναν παραδεισένιο κόσμο, όπου όλα διευθετούνται μέσω πολιτισμένων συνομιλιών, δεν αναγνωρίζουν ότι η διπλωματία βασίζεται στη στρατιωτική ισχύ. Επιπλέον,
θεωρούν τα ελληνοτουρκικά μια εξωτική αντιπαράθεση, στην οποία δεν θέλουν να έχουν καμία εμπλοκή.
Αν είσαι στη Στοκχόλμη, δεν σε ενδιαφέρει το Καστελλόριζο – σε ενδιαφέρει να διατηρήσεις καλές σχέσεις με την Τουρκία. Τρίτον, υπάρχει η ιστορική, στρατηγική θεώρηση βάσει της οποίας
η Τουρκία είναι ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια του ΝΑΤΟ.
Τέλος, υπάρχει
η ειδική περίπτωση της Γερμανίας, με τη μεγάλη τουρκική μειονότητα και με τις στενές οικονομικές σχέσεις με την Τουρκία».
Πέρα όμως από την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα, γιατί έχει κινηθεί τόσο δυναμικά το Παρίσι κατά του τουρκικού επεκτατισμού; «
Η πολιτική αυτή απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου φάσματος επιθετικών κινήσεων της Τουρκίας», π.χ. στη Λιβύη και στη βόρεια Συρία, εξηγεί. Ο Αρό τονίζει τη σημασία της αμερικανικής απουσίας από την περιοχή στα χρόνια της προεδρίας Τραμπ. «Υπό μία φυσιολογική αμερικανική διοίκηση, η Τουρκία ποτέ δεν θα διενοείτο να στείλει στρατιώτες στη Λιβύη. Παραπονιόμασταν για τη φορτική παρουσία των Αμερικανών στην περιοχή, αλλά τώρα βλέπουμε τι συμβαίνει όταν λείπουν».
Αυτό έχει παίξει κρίσιμο ρόλο στη στάση του Μακρόν, εξηγεί: «Αυτό που λέει είναι ότι ο κόσμος αλλάζει, το περιβάλλον της Ευρώπης φλέγεται –Ουκρανία, Συρία, Λιβύη, Σαχέλ– και οι Αμερικανοί δεν αντιδρούν, οπότε πρέπει να δράσουμε εμείς».
https://www.kathimerini.gr/politics/561 ... i-syrraxi/