Phorum.com.gr

ΓΑΛΗ έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:54

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:51

ΓΑΛΗ έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:37

Ε, τότε τί ανακατεύεις τον Μαρξ;

Και αν θεωρείς ότι στις δημοκρατίες δεν υπάρχει δεσποτεία, καιρός είναι να κόψεις τα ηρωϊκά για τους ευνοούμενους του κάθε δεσπότη.



Σε έχει αποσυντονίσει το χάσιμο της πρωτιάς από τον Απριλιανό ή μου φαίνεται;

ΕΓΩ Ο ΑΙΝΕΙΑΝ άτομα σαν τον Απριλιανο τα ... κατασπαράζω για πρωινό !!!


Το τι είναι ιδιοκτησία μου και τι όχι το ρυθμίζει πάντοτε μία εξουσία,
Ακόμη και με το τι όρους και συνθήκες είναι κάτι δικό μου και το πώς το χρησιμοποιώ ωε ιδιοκτησία

Ο βασιλεύς όπως και εάν ονομάζεται (πρόεδρος της δημοκρατίας, καγκελάριος Γενικός γραμματέας του κόμματος κλπ κλπ ) είναι πάντοτε βασιλιάς
Απλά στος χώρες που γίνονται εκλογές ή κρατική εξουσία αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να είναι πιο φιλολαϊκή

Ε, εδώ που τα λέμε στις χώρες που γίνονται εκλογές είναι πολύ πιθανόν να βρεθεί και κάποιο λαϊκό παιδί στην εξουσία. Και αν δεν στηρίξει το σόι του, ποιον θα στηρίξει;

Το λαϊκό παιδί που θα βρεθεί στην εξουσία παύει να είναι λαϊκό παιδί

Και ο εργάτης που θα γίνει Αφεντικο παύει να είναι εργάτης
Κσι το όνειρο των εργατών είναι να γίνουν Αφεντικά όχι να είναι εργάτες...

Και ο ΑΙΝΕΙΑΝ ως μικροαστος θέλει να γίνει Αστος (Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη)

Green Dragon έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:38

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:24

Green Dragon έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:21

Οι εργαζόμενοι δεν θα εκλέξουν ένα προεδρείο που θα διοικεί μία εταιρεία;
Δεν θα έχουν κανόνες στην λειτουργία της ;
Δεν θα έχουν το δικαίωμα να επιβάλουν κυρώσεις σε όποιον δεν τηρεί αυτούς τους κανόνες;
Δεν θα έχουν ... αστυνομία να επιβάλουν αυτή την τήρηση αυτών των κανόνων;

Η θεωρία λέει ότι οι επιχειρήσεις θα λειτουργούν για το καλό του συνόλου και όχι για το κέρδος. Αν οι εργαζόμενοι είναι μέτοχοι θα δουλεύουν όμως για το κέρδος. Άρα;

Συνήθως δεν υπάρχει ποτε κοινή αντίληψη για το ποιο είναι το γενικό καλό του συνόλου σε όλα τα μέλη του συνόλου
Που το δικό τους προσωπικό καλό το θεωρούν ως καλό όλου του συνόλου (και τα δικά τους ατομικά προβλήματα ως προβλήματα όλου του συνόλου )

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 00:00

Green Dragon έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:38

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:24

Οι εργαζόμενοι δεν θα εκλέξουν ένα προεδρείο που θα διοικεί μία εταιρεία;
Δεν θα έχουν κανόνες στην λειτουργία της ;
Δεν θα έχουν το δικαίωμα να επιβάλουν κυρώσεις σε όποιον δεν τηρεί αυτούς τους κανόνες;
Δεν θα έχουν ... αστυνομία να επιβάλουν αυτή την τήρηση αυτών των κανόνων;

Η θεωρία λέει ότι οι επιχειρήσεις θα λειτουργούν για το καλό του συνόλου και όχι για το κέρδος. Αν οι εργαζόμενοι είναι μέτοχοι θα δουλεύουν όμως για το κέρδος. Άρα;

Συνήθως δεν υπάρχει ποτε κοινή αντίληψη για το ποιο είναι το γενικό καλό του συνόλου σε όλα τα μέλη του συνόλου
Που το δικό τους προσωπικό καλό το θεωρούν ως καλό όλου του συνόλου (και τα δικά τους ατομικά προβλήματα ως προβλήματα όλου του συνόλου )

Άρα καταλήγουμε σε αυτό που είπα - οι επιχειρήσεις μπορούν να σταθούν μόνο σαν κρατικές υπαγόμενες στην κεντρική εξουσία ή ιδιωτικές υπαγόμενες στην κεντρική ιδιωτική εξουσία της εταιρείας. Σαν επιχειρήσεις που ανήκουν στους εργαζόμενους που είναι ένα και αυτό είδος ιδιωτικής κατάστασης η πράξη έχει δείξει ότι δεν μπορούν να δουλέψουν αποτελεσματικά ούτε έστω σε επίπεδο αποτελεσματικότητας κρατικής επιχείρησης.

Green Dragon έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 07:46 Σαν επιχειρήσεις που ανήκουν στους εργαζόμενους που είναι ένα και αυτό είδος ιδιωτικής κατάστασης η πράξη έχει δείξει ότι δεν μπορούν να δουλέψουν αποτελεσματικά ούτε έστω σε επίπεδο αποτελεσματικότητας κρατικής επιχείρησης.

Γιατί..;

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:55

πατησιωτης έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:36

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:32 Έλεγε ο αείμνηστος Βασιλης Ραφαηλιδης σε κάποια βιβλία του για τον καπιταλισμό ότι το ότι οι εταιρείες γίνονται όλο και πιο πολύ ανώνυμες με πλήθος μετοχών βοηθάει στο να εξελιχθούν σε σοσιαλιστικές στο μέλλον

Επειδή νόμιζε ότι το καθοριστικό γνώρισμα του καπιταλισμού είναι η ατομική ιδιοκτησία και μάλιστα η μεγάλη ατομική ιδιοκτησία.
Ομως εξ ίσου σημαντικό είναι η ύπαρξη ή μη της αγοράς.Εάν η εταιρία υπόκειται στον ανταγωνισμό της αγοράς,αυτά που φαντάζεται είναι δύσκολο να γίνουν.

Το να γίνονται οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες όλο και πιο πολύ ανώνυμες με πλήθος μετοχών, που πολλοί εργαζόμενοι σε αυτές να έχουν μετοχές, δεν είναι ένα είδος μετάβασης σταδιακά σε μία σοσιαλιστική κοινωνία ;

Από τον Ραφαηλιδη διάβασα τέτοιες θεωρίες

Eγραψα τον λόγο για τον οποίο δεν ισχύει και για ποιό λόγο αυτός νόμιζε κάτι παρόμοιο.Εφ όσον υπόκεινται στους νόμους της αγοράς και για να επιβιώσουν πρέπει να βγάζουν κέρδος,ο διευθυντής της εταιρίας αναγκαστικά πρέπει να τις διοικεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια που καθορίζουν μισθούς,ιεραρχία,προσλήψεις και απολύσεις εργαζομένων.

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 09 Ιούλ 2022, 23:32 Έλεγε ο αείμνηστος Βασιλης Ραφαηλιδης σε κάποια βιβλία του για τον καπιταλισμό ότι το ότι οι εταιρείες γίνονται όλο και πιο πολύ ανώνυμες με πλήθος μετοχών βοηθάει στο να εξελιχθούν σε σοσιαλιστικές στο μέλλον

στο επίπεδο της γιγάντιας οργανωσης είναι. Στην ουσία και οι καπιταλιστες έχουν καταλάβει ότι δεν χωρά η γιγάντια κοινωνική παραγωγή μέσα στα στενότατα όρια της ατομικής ιδιοκτησίας, γιαυτό συνενώνουν τα κεφάλαια τους. Όταν λέμε ότι οι υλικές προυποθέσεις είναι επαρκείς για την επαναστατική μετάβαση στον σοσιαλισμό-κομμουνισμό από κεί πηγάζει. Οι καπιταλιστές για να διογκώσουν την παραγωγή και το κέρδος τους σπάνε την ατομική επιχείρηση, συνενόνωνται. Οταν δεν μπορούν να το κάνουν ούτε με τα δικά τους κεφάλαια, δανείζονται από άλλους καπιταλιστές, επιδοτούνται από το κράτος ή βάζουν το κράτος να δημιουργήσει τις προυποθέσεις για την απρόσκοπτη κεφαλαιοκρατική παραγωγή. Π.χ ζίμενς με χιτλερ.

πατησιωτης έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 08:05 που καθορίζουν μισθούς,ιεραρχία,προσλήψεις και απολύσεις εργαζομένων.

ενίοτε και περικοπές ώστε προπάντων να μην μένουν απλήρωτοι οι μέτοχοι που παράγουν αέρα..

Η Γαλλία εθνικοποίησε την αντίστοιχη ΔΕΗ. Κανονικά όλα τα μονοπώλια πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο

Aprilianos έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 08:20 Η Γαλλία εθνικοποίησε την αντίστοιχη ΔΕΗ. Κανονικά όλα τα μονοπώλια πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο

Η ίδια η άρχουσα τάξη προσδίδει στο κράτος, κάτω βεβαίως και από την επίδραση της ταξικής πάλης, τέτοιες λειτουργίες που είναι απαραίτητες για την οργάνωση της κοινωνίας, όπως τα δημόσια έργα, την εκπαίδευση, την υγεία, την πρόνοια κλπ. Δε σημαίνει όμως ότι το αστικό κράτος αυτές τις λειτουργίες τις διεκπεραιώνει προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Είναι αναγκαίοι όροι για τη λειτουργία της κοινωνίας, προς όφελος της κυρίαρχης τάξης, που θέλει έργα υποδομής, για να παράγει και να εμπορεύεται την παραγωγή που είναι ιδιοκτησία της. Θέλει εργατική δύναμη που να είναι ικανή να κινεί τα μέσα παραγωγής, άρα χρειάζεται και την ανάλογη μόρφωση - ειδίκευση. Θέλει επίσης εργατική δύναμη ικανή να παράγει συνεχώς νέα αξία, υπεραξία, άρα να είναι τόσο υγιής, όσο να μπορεί να κινεί τα μέσα παραγωγής, αλλά και να αναπαράγεται η ίδια. Στην εποχή του μονοπωλιακού καπιταλισμού αυτές οι λειτουργίες του κράτους προσαρμόζονται ολοένα και πιο στενά στις απαιτήσεις των μονοπωλίων, σε συνδυασμό με την ολοένα και πιο οργανική ενασχόληση του κράτους με την υπόθεση της καπιταλιστικής οικονομίας στο σύνολό της.

Ετσι στην εποχή του ιμπεριαλισμού, η δύναμη του αστικού κράτους συνενώνεται ολοένα και πιο σφιχτά με τη δράση των μονοπωλίων, τάση η οποία επίσης είναι αντικειμενική. Αυτή η συνένωση είναι ο κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός (ΚΜΚ).

Το κράτος, επίσης, πάντα διατηρεί σχετική αυτοτέλεια απέναντι στα ξεχωριστά μονοπώλια. Και υπάρχει μερίδα της αστικής τάξης που στον καταμερισμό εργασίας της είναι επιφορτισμένη με τις κρατικές υποθέσεις και την πολιτική. Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου, εκπροσωπώντας τα γενικά καπιταλιστικά συμφέροντα, έρχεται σε αντίθεση με ορισμένες μερίδες του κεφαλαίου. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ το 1995 απαγόρευσαν προγραμματισμένες επενδύσεις αμερικανικών επιχειρήσεων στο Ιράν. Στην Ελλάδα, κατά την περίοδο 1975-'76-'77, έγιναν μια σειρά κρατικοποιήσεις από την κυβέρνηση Καραμανλή, η οποία έθεσε στην κρατική ιδιοκτησία την «Ολυμπιακή», τις αστικές συγκοινωνίες (ΕΑΣ), τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο (ΗΣΑΠ), τον όμιλο Ανδρεάδη (Εμπορική Τράπεζα και 17 άλλες επιχειρήσεις, τις οποίες έλεγχε, π.χ. Ναυπηγεία Ελευσίνας), που συνάντησαν την αντίδραση ισχυρών κύκλων της άρχουσας τάξης. Η τότε ηγεσία του ΣΕΒ κατηγόρησε την κυβέρνηση για «σοσιαλμανία»*. Βεβαίως, και η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακολούθησε ανάλογη τακτική με άλλη διαδικασία, αυτή της δημιουργίας του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ), για να διατηρήσει και να εξυγιάνει, υποτίθεται, τις προβληματικές επιχειρήσεις, προκειμένου να μην αυξηθεί η ανεργία. Ετσι, κοινωνικοποίησε τις ζημιές (τις πλήρωσε ο κρατικός προϋπολογισμός) και ωφελήθηκε συνολικά η αστική τάξη. Σήμερα, βεβαίως οι συνθήκες απαιτούν το ξεπούλημά τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

*μήπως πολλοι δεν αναπαράγουν τη φωνή του σεβ ότι ο καραμανλής ήταν σοσιαλιστής;

Aprilianos έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 08:20 Η Γαλλία εθνικοποίησε την αντίστοιχη ΔΕΗ. Κανονικά όλα τα μονοπώλια πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο

Επειδη οι Φωτοπουλοι ειναι πιο παραγωγικοι?

Unique έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 08:39

Aprilianos έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 08:20 Η Γαλλία εθνικοποίησε την αντίστοιχη ΔΕΗ. Κανονικά όλα τα μονοπώλια πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο

Επειδη οι Φωτοπουλοι ειναι πιο παραγωγικοι?

ε κανε μαθηματα στο οικονομικο επιτελειο του μακρον ντε

Fluffy έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 08:40

Unique έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 08:39

Aprilianos έγραψε: 10 Ιούλ 2022, 08:20 Η Γαλλία εθνικοποίησε την αντίστοιχη ΔΕΗ. Κανονικά όλα τα μονοπώλια πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο

Επειδη οι Φωτοπουλοι ειναι πιο παραγωγικοι?

ε κανε μαθηματα στο οικονομικο επιτελειο του μακρον ντε

Δε χρειαζεται. Θα παρει και αυτος τα μαθηματα της Σοσιαλιστηκης πρακτικης της Σρι Λανκα.

Στον κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό, λόγω της σύμφυσης κράτους - μονοπωλίων, τα όρια, ανάμεσα στο τμήμα της αστικής τάξης που ασχολείται με την πολιτική και στους ιδιοκτήτες, μάνατζερ, άλλα ανώτερα διευθυντικά στελέχη των μονοπωλίων, γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα. Υπάρχει συνεχής μετακίνηση διευθυντικών στελεχών ιδιωτικών επιχειρήσεων σε ανώτερες κρατικές θέσεις, κρατικές επιχειρήσεις, σύμβουλοι κλπ. - και αντίστροφα. Είναι σύνηθες φαινόμενο στις αστικές κυβερνήσεις στην περίοδο του ιμπεριαλισμού. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του «πόθεν έσχες» των πολιτικών, αρκετοί αστοί πολιτικοί παράγοντες έχουν στην ιδιοκτησία τους μετοχές επιχειρήσεων. Επίσης, τα λεγόμενα διαπλεκόμενα συμφέροντα είναι μια πλευρά, μια έκφραση της σύμφυσης.

Ενα γνωστό παράδειγμα από την ιστορία είναι ότι η άνοδος του Χίτλερ στην Καγκελαρία της Γερμανίας (30/1/1933) αποφασίστηκε σε κοινή σύσκεψη του Χίτλερ με εκπροσώπους των κορυφαίων γερμανικών μονοπωλίων, στις 4/1/1933.