ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 14 Μαρ 2020, 00:57
Nero έγραψε: 10 Μαρ 2020, 21:19
Namrail έγραψε: 10 Μαρ 2020, 21:00
Περίμενα και γω να κάνουν τίποτα πσαγμενες παρτούζες αλλά μάπα το καρπουζι.
Γενικά ο τύπος ήταν παράξενος και παραπονιάρης με πολύ απαιτητικά γούστα. Όπου πήγαινε λίγο πολύ απαιτούσε να τον στολίζει ο τοπικός ηγεμόνας με δώρα και να του προσφέρει στέγη και τροφή, το οποίο συνήθως το κατάφερνε γιατί ήταν χρήσιμος. Όπου θεωρούσε ότι δεν του φέρθηκαν καλά, είτε τους άφησε κακό review ή έκανε και παράπονα μέσα στα μούτρα τους.
Τα παράπονα για τις γυναίκες, "ότι δεν είναι ωραίες σαν τις δικές μας", "δεν είναι σεμνές" κλπ, ήταν συχνά....μέχρι που πήγε στην Ινδία και είδε με τα μάτια του να ρίχνουν ζωντανές γυναίκες στη νεκρική πυρά του συζύγου τους και λιποθύμησε απο το σοκ
Δεν τον λες και παράξενο.Άμα πηγαίνεις σα βασιλικος πρεβευτής σε ένα παλάτι, ζητάς πολυτέλειες, αλλιώς θα σε περάσουν
για μαλάκα ή τρελό.Στη τελική, ποιός θα αντιστεκόταν στο πειρασμό να πάει σε κάποιο παλάτι και να μη ζητήσει αρχοντική
περιποιήση, ιδίως αν είχε ταξιδέψει χιλιάδες μίλια με τις συνθήκες του 14ου αιώνα? Τώρα για τις γυναίκες στις Μαλδίβες,
δύο τινά παίζουν. Ή ο Μπατούτα έβαλε χέρι και προσπαθούσε να το παίξει ηθικό στοιχείο στη πατρίδα ή ήταν τίποτα
ντιγκιντάγκας.Πάντως να ήταν απαιτητικός σε όλα εκτός από το κοκό δε παίζει..
Άμα τον διαβάσεις θα καταλάβεις. Ήταν εξαιρετικά ιδιότροπος, καμιά φορά σε κωμικό βαθμό, σαν τον [ αλλά όχι μόνο user]hellegennes[/user] πάνω κάτω

Δεν πήγαινε παντού ως διπλωματικός απεσταλμένος. Η κύρια υπηρεσία που είχα να προσφέρει ήταν αυτή του καδή. Στην ουσία δούλευε σαν περιφερόμενος δικαστής, γι'αυτό ήταν χρήσιμος, ειδικά εκείνη την εποχή, αλλά δεν έκανε μόνο αυτό: άρπαζε όποια ευκαιρία εύρισκε μπροστά του για να ταξιδέψει και να βγάλει κανένα φράγκο. Τα δώρα που έπαιρνε απο τις διάφορες αυλές μετά συνήθως τα πουλούσε, γι'αυτό είχε και απαιτήσεις. Αν του έδιναν πλουσιοπάροχα δώρα είχε καλύτερες πιθανότητες να χρηματοδοτήσει το επόμενο ταξίδι.
Σε κάποια φάση όταν ήταν στην σημερινή Ρωσία πήρε το αυτί του για κάτι περίεργους τύπους στον βορά, σε μια χώρα που έχει 6 μήνες νύχτα που κυκλοφορούν με έλκηθρα και κάνουν εμπόριο με τους νότιους χωρίς να έρχονται ποτέ σε επαφή face to face, πιθανότατα ιθαγενείς στη Σιβηρία. Λέει ότι το σκέφτηκε να πάει μέχρι εκεί αλλά παρότι το έβρισκε ενδιαφέρον, ήταν υπερβολικά επικίνδυνο και δεν πίστευε ότι άξιζε απο οικνομικής απόψεως, δηλαδή σκεφτόταν εντελώς σαν επιχειρηματίας που ζούσε για την ευκαιρία.
ντιντής δεν ήταν σίγουρα. Έκανε κάπου 10 γάμους. Σε κάθε προορισμό παντρεύονταν και αο μια καινούργια την οποία παρατούσε μόλις έφευγε για τον επόμενο προορισμό

αν και φαντάζομαι ότι οι λόγοι ήταν εν μέρει οικονομικοί: ο γάμος συνοδεύονταν απο προίκα
