Phorum.com.gr

Κόκκορας έγραψε: 07 Φεβ 2020, 23:16 paul25 πολλα χρονια παιζω απλα περιστασιακα...δηλαδη οκ μπορει να περασει και χρονος χωρις να παιξω ενα ματς...αλλα μπορει και μια βδομαδα σερι να παιζω συνεχως!μην την ψαχνεις....το θεμα ιεναι να βρεις τραπεζι,αλλα και παιχτη ανταγωνιστικο...αυτα δεν ειναι τοσο ευκολα οσο ακουγονται

ρακετα εχω ηδη καλη,ακριβουτσικη μαλιστα(οχι ετοιμη,λαχιστα και ξυλο χωρια )!αλλα καιρο τωρα θελω να παω σε κατι καλυτερο...αλλωστε με τον καιρο θελει και αυτη αλλαγη...

ενθουσιασμο παντα ειχα να μαι ειλικρινης!αλλα χωρο δεν εβρισκα..θυμαμαι απο μικρος να ψαχνω ομαδα στην περιοχη μου..τζιφος!εχω φτασει σε φαση να πληρωνω εναν να ερχεται να με δειχνει πεντε πραγματα(τριχες!δεν εμφανιζοταν παρα σπανιως.λολ)εχω παιξει με ρομποτ!Λοολ
δεν ξερω αλλα αμα το γνωρισεις το αθλημα,τουλαχιστον μιλωντας για μενα,ειναι δυσκολο να ξεκολησει απο το μυαλο σου...παντα στο πισω μερος του μυαλου θα βρισκεται...ειναι καψουρα το ατιμο...

Για το οτι δεν βρισκεις τραπεζι και αντιπαλο που να σου κρατα ενδιαφερον το καταλαβαινω και εγω μια απο τα ιδια. Συνηθως μου λενε καποιοι "ξερω πινγκ πονγκ, επαιζα απο μικρος", παμε βρισκουμε και νοικιαζουμε τραπεζι και παιζουν αργα κρατωντας το μπαλακι ψηλα. Ενταξει, τσαμπα λεφτα και το αραιωσα. Υπαρχουν και υπαιθρια τραπεζια αλλα αυτα που ειναι σε καλη κατασταση ειναι σε πιο πλουσιοπεριοχες της Αθηνας (πχ Νοτια προαστια) και πολυ μακρια. Ποτε δε καταλαβα πως διατηρειτε ενα υπαιθριο τραπεζι πινγκ πονγκ που το τρωει η βροχη με ποια λογικη τα βαζουν οι Δημοι; Δεν βρισκεις ευκολα ομαδα (που να μην παιζεις με πιτσιρικια) ο πιο "κοντινος" μου ηταν ο Παναθηναικος για να πηγαινω.

Εχεις παιξει με ρομποτ; Που ρε θηριο; Ηταν μηχανημα σε ραγα που πηγαινε περα-δοθε η σου πεταγε απλα τα μπαλακια για ντραιβ και ρεβερ;

Πολυ ωραιο νημα.
Φοβερο το πινγκ πονγκ! Πανε 30 χρονια που ξεκινησα να παιζω, εχω αραιωσει πολυ την ενασχοληση την τελευταια δεκαετια. Θυμαμαι οτι οταν ειχα να παιξω για πολυ καιρο, για να ξαναμπω στο κλιμα και να πιασω καλο επιπεδο περναγε ενα διαστημα. Επισης, καπου στο 2000 ειχα λαβει μερος σε τουρνουα συνοικιακο (Ιταλια) και με ισοπεδωσαν. Οι Ιταλοι ασχολουνται αρκετα με το αθλημα.

Όταν έφτιαξα την εταιρία, αντί για τραπέζι συσκέψεων έβαλα ένα Kettler

Πριν από μερικά χρόνια έφτιαξε ο Πανιώνιος τμήμα πινγκ πονγκ και έπαιζα. Έφτιαξα και ρακέτα, ακριβουτσικη.

Την έχω ακόμα, και ψήνομαι για φορουμικο τουρνουά

Κόκκορας έγραψε: 07 Φεβ 2020, 23:23
Null ειναι ολα τα λεφτα το πινγκ πονγκ

Άμα έβρισκα χρόνο και άτομα θα ξανά έπαιζα άνετα.
Εν τω μεταξύ στο λύκειο κατασκεύαζαν ένα αυτοσχέδιο τραπέζι εξωτερικά και είχαμε καβλώσει όλοι
μόλις μάθαμε τι είναι, για κάποιον λόγο τους πήρε έναν χρόνο να το τελειώσουν, πρώτη λυκείου το είδαμε
δευτέρα παίξαμε είχα ξενερώσει πάρα πολύ. Στην συνέχεια επειδή μαζευόταν όλο το λύκειο να δει τα παιχνίδια
αγόρασαν δύο τραπέζια για το υπόγειο. Δεν ξέρω αν έχει μπει στα σχολεία το συγκεκριμένο άθλημα ή αν ηταν
πρωτοβουλία του γυμναστή μας, πάντως υπήρχε τεράστια ανταποκριση

ST48410 έγραψε: 07 Φεβ 2020, 22:57 +1 στο ωραίο νήμα.

Ποιος θυμάται το σετάκι με το φιλέ, τα στηρίγματα και τις 2 ξύλινες ρακέτες με επικάλυψη φελλού;

Ενίοτε παίζαμε και με κάτι μπαλάκια πιο βαριά από τα πλαστικά που τα ονόμαζαν κοκάλινα; Ήταν όντως τέτοια;

Κάτι sunflex είχα του κιλού (κάτι με 1000 θυμάμαι, δραχμές θα ήτανε μάλλον). Οι αξιοπρεπείς άρχιζαν από 4-5.000. Ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω τον αγώνα που έχασα από ένα τύπο με πολύ καλή ρακέτα. Ήμουν μάλλον καλύτερος γενικά και με καλύτερα αντανακλαστικά αλλά η δική μου ρακέτα με τίποτα δεν μπορούσε να κόψει τα φάλτσα που έβαζε.

Μπαλακια sunflex τα πορτοκαλι, τα χρησιμοποιουσαμε για εκπαιδευση (δεν προοριζονται απαραιτητα γι'αυτο το σκοπο). Εγω ειχα τρεις κουτες μπαλακια απευθειας απο Κινα με κινεζικα γραμματα απανω. Δεν τα ειχα παρει για το παιχνιδι, απλα μου τα ειχε φερει ο πατερας
μου που ηταν βιοτεχνης απο εναν συναδελφο του (βιοτεχνης κι αυτος) παιχνιδιων και με τις οποιες γεμιζε κουκλες.

Τωρα για τα "κοκαλινα" δεν το αντιλαμβανομαι πως το εννοεις, ωστοσο αυτα ηυαν κατασκευασμενα απο ζελατινη αλλα υπηρχαν καποια με διαφορετικη σκληροτητα, μηπως αυτο εννοεις;

paul25 έγραψε: 07 Φεβ 2020, 23:25

Κόκκορας έγραψε: 07 Φεβ 2020, 23:16 paul25 πολλα χρονια παιζω απλα περιστασιακα...δηλαδη οκ μπορει να περασει και χρονος χωρις να παιξω ενα ματς...αλλα μπορει και μια βδομαδα σερι να παιζω συνεχως!μην την ψαχνεις....το θεμα ιεναι να βρεις τραπεζι,αλλα και παιχτη ανταγωνιστικο...αυτα δεν ειναι τοσο ευκολα οσο ακουγονται

ρακετα εχω ηδη καλη,ακριβουτσικη μαλιστα(οχι ετοιμη,λαχιστα και ξυλο χωρια )!αλλα καιρο τωρα θελω να παω σε κατι καλυτερο...αλλωστε με τον καιρο θελει και αυτη αλλαγη...

ενθουσιασμο παντα ειχα να μαι ειλικρινης!αλλα χωρο δεν εβρισκα..θυμαμαι απο μικρος να ψαχνω ομαδα στην περιοχη μου..τζιφος!εχω φτασει σε φαση να πληρωνω εναν να ερχεται να με δειχνει πεντε πραγματα(τριχες!δεν εμφανιζοταν παρα σπανιως.λολ)εχω παιξει με ρομποτ!Λοολ
δεν ξερω αλλα αμα το γνωρισεις το αθλημα,τουλαχιστον μιλωντας για μενα,ειναι δυσκολο να ξεκολησει απο το μυαλο σου...παντα στο πισω μερος του μυαλου θα βρισκεται...ειναι καψουρα το ατιμο...

Για το οτι δεν βρισκεις τραπεζι και αντιπαλο που να σου κρατα ενδιαφερον το καταλαβαινω και εγω μια απο τα ιδια. Συνηθως μου λενε καποιοι "ξερω πινγκ πονγκ, επαιζα απο μικρος", παμε βρισκουμε και νοικιαζουμε τραπεζι και παιζουν αργα κρατωντας το μπαλακι ψηλα. Ενταξει, τσαμπα λεφτα και το αραιωσα. Υπαρχουν και υπαιθρια τραπεζια αλλα αυτα που ειναι σε καλη κατασταση ειναι σε πιο πλουσιοπεριοχες της Αθηνας (πχ Νοτια προαστια) και πολυ μακρια. Ποτε δε καταλαβα πως διατηρειτε ενα υπαιθριο τραπεζι πινγκ πονγκ που το τρωει η βροχη με ποια λογικη τα βαζουν οι Δημοι; Δεν βρισκεις ευκολα ομαδα (που να μην παιζεις με πιτσιρικια) ο πιο "κοντινος" μου ηταν ο Παναθηναικος για να πηγαινω.

Εχεις παιξει με ρομποτ; Που ρε θηριο; Ηταν μηχανημα σε ραγα που πηγαινε περα-δοθε η σου πεταγε απλα τα μπαλακια για ντραιβ και ρεβερ;

οχι με κανονικο ρομποτ αντιπαλο,αλλα στυλ προπονηση,μονο που αυτο ηταν προχω ρομποτ,πληθωρα κινησεων

οντως στην ελλαδα υπαρχει παρεξηγηση με το αθλημα,πολλοι θεωρουν την μπαλα να πηγαινει ντριν ντρον ψηλα και να περναει επιτυχια!το χουν καταταξει το αθληματακι σε ενα επιπεδο τυπου μπιλιες
δεν ειναι κακο βεβαια να μην ξερεις ολοι καπως ξεκιναμε.αλλα να ξερεις οτι δεν ξερεις ειναι το καλυτερο...και για σενα γι ανα βελτιωθεις και ...για τους αλλους


τα Outdoor και σε δημους ειναι τρεχα γυρευε!αμα δεν τους βαζουν καλυμμα(ποιος θα το κανει;) συντομα γινονται ξυλο για το τζακι(ιδιως αν συνδυαστει με την απαραμμιλη αδιαφορια για καθε δημοσιο αγαθο που επιδεικνυει ο μεσος ελληνας και με δεδομενο το σεβασμο που δειχνεται σε αυτο το αθλημα στην ελλαδα,μην συζητας)

μακαρι να ειχαμε 10 μυρια επαγγελματιες αθλητες οπως η Κινα
πανε στον παναθηναικο,εγω παοκτσης ειμαι(σκατουλες τωρα,ακου ειμαι!το ταυτισαμε και με εμας,εννοω υποστηριζω ΠΑΟΚ),αλλα δεν εχω κολημα με αυτα και Ηρακλη θα πηγαινα και Αρη (ισως )αν ηταν κοντα

Beria έγραψε: 07 Φεβ 2020, 23:33 Όταν έφτιαξα την εταιρία, αντί για τραπέζι συσκέψεων έβαλα ένα Kettler

αξιος,εγω ψαχνομαι αντι τραπεζαριας στο σπιτι
αλλα δεν ξερω πως να το φερω

λεω να κανω σαν τους πολιτικους,στην αρχη κατι εξωφρενικο...να της δειξω ενα τραπεζι απο αυτα τα επαγγελματικα με τις μεγαλες βασεις τα αμετακινητα!με προστατευτικα σταντ γυρω γυρω
και μετα να ρθει ως λυση λογικη και αξιολογος συμβιβασμος ενα τραπεζι που μπορει να γινει κομματια οποτε θελουμε

sauce toast;

Lestat έγραψε: 07 Φεβ 2020, 23:27 Πολυ ωραιο νημα.
Φοβερο το πινγκ πονγκ! Πανε 30 χρονια που ξεκινησα να παιζω, εχω αραιωσει πολυ την ενασχοληση την τελευταια δεκαετια. Θυμαμαι οτι οταν ειχα να παιξω για πολυ καιρο, για να ξαναμπω στο κλιμα και να πιασω καλο επιπεδο περναγε ενα διαστημα. Επισης, καπου στο 2000 ειχα λαβει μερος σε τουρνουα συνοικιακο (Ιταλια) και με ισοπεδωσαν. Οι Ιταλοι ασχολουνται αρκετα με το αθλημα.

ολοι ασχολουνται,πλην του γαλατικου χωριου στις σκανδιναβικες χωρες να δεις(μην το παμε δηλαδη μονο τα κλασικα,ασια δηλ κινα,κορεα,ιαπωνια και τα ρεστα παγωτο)

ναι συμβαινει αυτο που λες οταν δεν παιζεις καιρο...ειναι το πιο εγκεφαλικο αθλημα στον κοσμο..οποτε θελει λιγο χρονο οταν απεχεις να τα αφομοιωσεις εκ νεου,σαν τα μαθηματικα ενα πραγμα
εχει βαθος η τεχνικη,οι δε αντιδρασεις που απαιτει πολυ γρηγορες...συν τοις αλλοις πρεπει να σκεφτεσαι κιολας μεσα στο παιχνιδι σε dt χρονο!

Κόκκορας έγραψε: 07 Φεβ 2020, 21:11 Ασχολείται κανείς με το άθλημα; ή μονο να γράφετε οπαδικές αρλούμπες για άλλους που κλωτσούν είστε πρώτοι;

για να μετρηθούμε λίγο(αν υπάρχουμε) και τότε ίσως ανοίξει και λίγη κουβεντούλα

Που εχει να παω να παιξω;

paul25 έγραψε: 07 Φεβ 2020, 23:47

ST48410 έγραψε: 07 Φεβ 2020, 22:57 +1 στο ωραίο νήμα.

Ποιος θυμάται το σετάκι με το φιλέ, τα στηρίγματα και τις 2 ξύλινες ρακέτες με επικάλυψη φελλού;

Ενίοτε παίζαμε και με κάτι μπαλάκια πιο βαριά από τα πλαστικά που τα ονόμαζαν κοκάλινα; Ήταν όντως τέτοια;

Κάτι sunflex είχα του κιλού (κάτι με 1000 θυμάμαι, δραχμές θα ήτανε μάλλον). Οι αξιοπρεπείς άρχιζαν από 4-5.000. Ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω τον αγώνα που έχασα από ένα τύπο με πολύ καλή ρακέτα. Ήμουν μάλλον καλύτερος γενικά και με καλύτερα αντανακλαστικά αλλά η δική μου ρακέτα με τίποτα δεν μπορούσε να κόψει τα φάλτσα που έβαζε.

Μπαλακια sunflex τα πορτοκαλι, τα χρησιμοποιουσαμε για εκπαιδευση (δεν προοριζονται απαραιτητα γι'αυτο το σκοπο). Εγω ειχα τρεις κουτες μπαλακια απευθειας απο Κινα με κινεζικα γραμματα απανω. Δεν τα ειχα παρει για το παιχνιδι, απλα μου τα ειχε φερει ο πατερας
μου που ηταν βιοτεχνης απο εναν συναδελφο του (βιοτεχνης κι αυτος) παιχνιδιων και με τις οποιες γεμιζε κουκλες.

Τωρα για τα "κοκαλινα" δεν το αντιλαμβανομαι πως το εννοεις, ωστοσο αυτα ηυαν κατασκευασμενα απο ζελατινη αλλα υπηρχαν καποια με διαφορετικη σκληροτητα, μηπως αυτο εννοεις;

Τα πορτοκαλί δεν μου πολυάρεσαν αλλά αν ο χώρος είχε λευκούς τοίχους/ταβάνι τότε βοηθούσαν πολύ οπτικά. Τα αγαπημένα μου ήταν τα SHIELD.

Όταν αναφέρομαι σε κοκάλινα μιλάω για μπαλάκια πολύ μεγαλύτερου βάρους συγκριτικά και από διαφορετικό υλικό. Αν η ρακέτα ήταν κατηγορίας πούπουλου ζοριζόσουν αρκετά. Και θόρυβος. Πολύς θόρυβος. Και αν τύχαινε να φας καρφί στο πρόσωπο...

Φοιτητής το σαλόνι μου ήταν ένας τεράστιος χώρος με ένα κανονικό τραπέζι πινγκ-πονγκ και 4 πολυθρόνες γύρω γύρω για τους θεατές
Ούτε τηλεόραση είχαμε βάλει με τον συγκάτοικο

Έχω κερδίσει δύο σχολικά τουρνουά πριν από 3,5 δεκαετίες, τότε έπαιζα συχνά στην αίθουσα του Αγίου Κοσμά.
Στο Πανεπιστήμιο αργότερα στη Γαλλία μπήκα για ένα φεγγάρι στην πρώτη ομάδα και πήγαμε και αποστολή εκτός έδρας στη grenoble, έπαιξα αναπληρωματικός, πήρα και ένα ματς! Μετά το παράτησα λόγω φόρτου, κακώς.

Είχα μια ρακέτα stiga, καλή αμυντική μου έλεγαν οι ειδήμονες, στην τύχη βέβαια την είχα διαλέξει, ήμουν όμως φουλ αμυντικός παίκτης.

Κόκκορας έγραψε: 07 Φεβ 2020, 23:57

Lestat έγραψε: 07 Φεβ 2020, 23:27 Πολυ ωραιο νημα.
Φοβερο το πινγκ πονγκ! Πανε 30 χρονια που ξεκινησα να παιζω, εχω αραιωσει πολυ την ενασχοληση την τελευταια δεκαετια. Θυμαμαι οτι οταν ειχα να παιξω για πολυ καιρο, για να ξαναμπω στο κλιμα και να πιασω καλο επιπεδο περναγε ενα διαστημα. Επισης, καπου στο 2000 ειχα λαβει μερος σε τουρνουα συνοικιακο (Ιταλια) και με ισοπεδωσαν. Οι Ιταλοι ασχολουνται αρκετα με το αθλημα.

ολοι ασχολουνται,πλην του γαλατικου χωριου στις σκανδιναβικες χωρες να δεις(μην το παμε δηλαδη μονο τα κλασικα,ασια δηλ κινα,κορεα,ιαπωνια και τα ρεστα παγωτο)

ναι συμβαινει αυτο που λες οταν δεν παιζεις καιρο...ειναι το πιο εγκεφαλικο αθλημα στον κοσμο..οποτε θελει λιγο χρονο οταν απεχεις να τα αφομοιωσεις εκ νεου,σαν τα μαθηματικα ενα πραγμα
εχει βαθος η τεχνικη,οι δε αντιδρασεις που απαιτει πολυ γρηγορες...συν τοις αλλοις πρεπει να σκεφτεσαι κιολας μεσα στο παιχνιδι σε dt χρονο!

Ειναι αγνωστο αθλημα, για την πλειοψηφια.
Ενα εντυπωσιακο στοιχειο που το κανει να διαφερει πχ απο το ποδοσφαιρο (περα απο τα προφανη) ειναι οτι ο παιχτης που ειναι καλυτερος θα κερδισει. Για παραδειγμα, μπορει να εχεις 10 παιχτες σε ενα τουρνουα, ο καθενας απο τους οποιους να βρισκεται σε διαφορετικο επιπεδο κλασης. Θα τερματισουν απο την 1η εως την 10η θεση αναλογα με τις δυνατοτητες αυτες που κατεχουν. Πολυ δυσκολα να γινει η εκπληξη. Τωρα θα πει καποιος οτι αυτος ειναι ενας παραγοντας που στερει την μαγεια που εχουν πχ τα ομαδικα αθληματα οπου καποιες φορες κερδιζει ο πιο αδυναμος. Δεν ειναι ετσι ομως. Στο πινγκ πονγκ μπορεις να ανεβεις επιπεδο και να βρεθεις να κερδιζεις εσυ αυτον που λιγο καιρο πριν σε ειχε νικησει, ως ανωτερος τοτε. Υπαρχει ανταγωνισμος και με τον αντιπαλο και με τον εαυτο σου.
Προφανως ειναι κι άλλα ομαδικα αθληματα στο ιδιο στυλ σε ο,τι αφορα την ανταγωνιστικοτητα, τα levels κλπ.

ετσι ακριβως ειναι,σωστη παρατηρηση.σε αυτο λιγο μοιαζει με το τενις ανδρων(των γυναικων εχει πολλες εκπληξεις κατα κανονα)
οι τρεις πρωτοι ειναι π.χ ατρωτοι σχεδον...ακομα και ο πρωτος με τον δευτερο εχει περιοδους που εχουν σημαντικη διαφορα στο πινγκ πονγκ!
αλλα ποτε δεν ξερεις στο μελλον ποιος θα ξεπεταχθει

σε χαμηλοτερα επιπεδο η διαφορα δειχνει ακομα πιο χαωδης,καποιος καλος σε τοπικο επιπεδο στα ματια των πολλων δειχνει πρωταθλητης!μολις παει λιγο παραεξω βλεπει εναν τοπικο πρωταθλητη ο οποιος στα ματια του δειχνεια τρωτος κ.ο.κ
π.χ δεν το εχει το ποδοσφαιρο σε καμια περιπτωση αυτο..και μετριος να εισαι μια καλη φυσικη κατασταση να εχεις και εναν καλο μανατζερ θα βγαλεις λεφτα,κατι θα κανεις.
στο πινγκ πονγκ ξεδιπλωνονται ολες οι αδυναμιες σου οσο πιο ψηλα κοιτας(ανεβαινεις ομως και εσυ,ειναι σωστο αυτο που λες)
ειναι πολυπλοκο αθλημα,θελει σπιρταδα,καλα αντανακλαστικα,πολυ καλη τεχνικη,καλη φυσικη κατασταση(και την ημερα του αγωνα δεν εχει ειμαι ηρωας μπορω καντε μου την ενεση,αν δεν εισαι καλα απλα εχεις χασει πανηγυρικα)

τωρα ενταξει μονο την κινα να βαλεις 10 μυρια επαγγελματιες παιχτες,χωρια τις αλλες ασιατικες και ευρωπαικες χωρες
και μιλαμε για ατομικο αθλημα!που να διακριθεις!δυσκολο.(γι αυτο ο βαλντνερ ειναι γιγαντας)το κανεις για την ευχαριστηση σου,για την προσωπικη σου ετσι καψουρα

Στην εποχη μου ο πιο καλος ομιλος στην Ελλαδα ηταν αυτος των Χανιων Κρητης. Ειχε πολλους αθλητες του ψηλα στη καταταξη και ειχαν πολυ καλη φημη. Ηταν κανενας απο εκει;