Μπράβο γιαννόπουλα. Αν και συνήθως ποστάρεις λαλακίες, η συγκεκριμένη σου παράθεση πάει όντως στην ουσία του προβλήματος.
Μας λέει λοιπόν, η κυρία που παραθέτει ο γιαννόπουλας, ότι ισχύει σαν γενική αρχή, το εξής:
Κατά τα γινόμενα δεκτά στη θεωρία[1] και τη νομολογία[2], το έγκλημα της απάτης (386 Π.Κ.) δε στοιχειοθετείται εάν η ζημία του εξαπατηθέντος (ή του τρίτου) ισοσταθμίζεται με ισάξια αντιπαροχή, η οποία περιήλθε σ’ αυτόν από την πράξη στην οποία παραπείσθηκε.
Ωστόσο, αυτή η θεωρητική παραδοχή ειδικά στις περιπτώσεις απάτης κατά την πρόσληψη, πολλές φορές δεν εφαρμόζεται. Γιατί;
Επί περιπτώσεων απάτης περί την πρόσληψη...η ως άνω θεωρητική παραδοχή, ωστόσο, δεν έχει τύχει απήχησης στη νομολογία, καθόσον αυτό που νομολογιακά διακηρύσσεται είναι ότι[4], επί υποθέσεων απάτης περί την πρόσληψη, η παρεχόμενη εργασία δε συνιστά ισάξια αντιπαροχή που αντισταθμίζει την προκληθείσα περιουσιακή βλάβη, καθότι τούτο προϋποθέτει τη νομιμότητα της αντιπαροχής.
Η αντιπαροχή θεωρείται ντε φάκτο
μη ισάξια, για το μόνο λόγο πως δεν είναι νόμιμη.
Αυτή την ακροβασία (δηλαδή μια γενική παραδοχή να μην εφαρμόζεται σε ειδικές συνθήκες) εγώ την αντιλαμβάνομαι ως μια (μπερδεμένη βέβαια) δικλείδα ασφαλείας του συστήματος.
Τι είδους δικλείδα ασφαλείας; Δικλείδα που επιχειρεί να αποδώσει ευθύνες σε όσους πλαστογράφησαν τίτλους σπουδών και προσελήφθησαν για να κάνουν δουλειές που οι γνώσεις τους δεν επαρκούσαν, για να κάνουν. Ένας γουαναμπι γιατρός πχ που πλαστογράφησε τίτλο σπουδών, προσελήφθη και έλαβε αμοιβή γιατρού, ενώ δεν είχε τις ικανότητες να λειτουργεί ως τέτοιος. Με απλούστερα λόγια πήρε παραπάνω χρήματα με βάση τις γνώσεις του (ζημία δημοσίου) και πρόσφερε υπηρεσίες που άξιζαν λιγότερα χρήματα από αυτά που έπαιρνε.
Όπως το λέει και αυτή που παραθέτει ο γιαννόπουλας:
Με άλλες λέξεις, σε περίπτωση πρόσληψης προσώπου σε δημόσια θέση εξαιτίας αξιόποινης παραπλάνησης εκ μέρους του ως προς τις απαιτούμενες να συντρέχουν στο πρόσωπό του προϋποθέσεις για την κατάρτιση συμβάσεως εργασίας, η περιουσιακή βλάβη του Ελληνικού Δημοσίου συνίσταται αντικειμενικά στη δαπάνη που υποβλήθηκε για την απασχόληση προσώπου διαφορετικού από εκείνο που σύμφωνα με το νόμο έπρεπε να απασχοληθεί, δεν μπορεί δε να κρίνεται ότι νομίμως, ευλόγως και αζημίως για το Ελληνικό Δημόσιο λαμβάνει αυτός μισθό, εκ του λόγου και μόνον ότι δεν απολύθηκε ή ότι προσέρχεται στον τόπο της εργασίας του κατά την καθορισμένη ώρα και, αναλόγως, αποχωρεί, διότι τα παραπάνω δεν συνιστούν άνευ ετέρου ισάξια αντιπαροχή, αφού βάσει των συγκεκριμένων αναγκών και επιδιώξεων, ο εργοδότης απέβλεπε σε συγκεκριμένες ιδιότητες, προσδιοριζόμενες μάλιστα από το νόμο, που εξασφαλίζουν ένα minimum ηθικών και άλλων εγγυήσεων στο δημόσιο τομέα, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι κρίσιμο στοιχείο της σύμβασης εργασίας είναι και η αυτοπρόσωπη και προσήκουσα παροχή εργασίας…».
Τη φράση "μίνιμουμ ηθικών και άλλων εγγυήσεων", ακόμα και αν ακούγεται γενικόλογη, την αντιλαμβάνεται εύκολα ο καθένας όταν πρόκειται για μια θέση γιατρού πχ. Διότι πράγματι, όταν δεν είσαι γιατρός και πλαστογραφείς πτυχίο, παίρνοντας τη θέση, σημαίνει εκ των πραγμάτων ότι δεν διαθέτεις μια σειρά εγγυήσεων σε πρακτικό και ηθικό επίπεδο.
Προφανώς, δεν συμβαίνει το ίδιο με την περίπτωση της καθαρίστριας. Η διαφορά των τυπικών προσόντων που έχει κάποια που τέλειωσε την πέμπτη δημοτικού σε σύγκριση με εκείνη που τέλειωσε και την έκτη, είναι ανύπαρκτη όταν μιλάμε για μια θέση στον τομέα της καθαριότητας.
Σε αυτή την περίπτωση το "μίνιμουμ των ηθικών και άλλων εγγυήσεων", εξαρτάται πολύ περισσότερο από τον χαρακτήρα και την ατομική συμπεριφορά του κάθε ατόμου και καθόλου από τη διαφορά των γνώσεων που προκύπτουν επειδή ο ένας τέλειωσε την πέμπτη και ο άλλος την έκτη.
Μια διαφορά γνώσεων που είναι ανύπαρκτη, αφού εκ των πραγμάτων ένας άνθρωπος για να λειτουργήσει σε μια κοινωνία, στη διάρκεια της ζωής του αφομοιώνει με φυσικό τρόπο τις γνώσεις που αποκτά ένας μαθητής της έκτης δημοτικού, μόνο και μόνο επειδή παρακολούθησε τη συγκεκριμένη τάξη, κάτι που φυσικά δεν ισχύει με κάποιον που ισχυρίζεται ότι έχει παρακολουθήσει ένα συγκεκριμένο μεταπτυχιακό, αλλά δεν το έχει παρακολουθήσει.
