Υπήρξαν Γίγαντες;

[Αρίστος]

Από άρθρο μου:


Ο Νταβίντοβιτς θεωρεί πως η κατασκευή ασβεστολιθικών ογκολίθων (με τους οποίους πιστεύει πως κτίστηκε η Μεγάλη Πυραμίδα) είχε την προέλευση της στην Αλχημεία. Στην αρχαία Αίγυπτο βλέπει όχι μόνο την γενέτειρα της Αλχημείας αλλά και το λίκνο της χημείας. Για τον Ιμχοτέπ, το σοφό αρχιτέκτονα που έκτισε την πυραμίδα της Σακκάρα στην 27η χιλιετία π.Χ., ο Νταβίντοβιτς πιστεύει ότι κατείχε τα μυστικά από δύο φόρμουλες προκειμένου να κατασκευάζει τεχνητά ογκολίθους. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε διαβάζοντας τη Στήλη του Λιμού, που βρέθηκε σε ένα νησάκι κοντά στο Ασουάν και περιείχε σε ένα τμήμα της, τις "Αποκαλύψεις του Ιμχοτέπ".

Άλλη συγκλονιστική απόδειξη αποτελεί η Στήλη του Ιρτιζέν. Στη στήλη αυτή που σήμερα βρίσκεται στο Λούβρο, ο Ιρτιζέν, ένας αρχιτεχνίτης οικοδόμος της ιερατικής τάξης που έζησε το 2.000 π.Χ., δηλώνει πως κατέχει μια "μυστική γνώση" για να κατασκευάζει πέτρινα αγάλματα, όχι σκαλίζοντας τα αλλά χύνοντας τα σε καλούπια! Ο Ιρτιζέν διαβεβαιώνει πως χρησιμοποίησε μια μείξη υλικών που όταν χύνεται στα καλούπια αργότερα στερεοποιείται και μπορεί να αναπαράγει με αυτή κάθε είδους αντικείμενου η μορφής, μια ανάμειξη που η φωτιά δεν μπορεί να καταστρέψει ούτε το νερό να διαλύσει.


Η στήλη του Ιρτιζέν στο Λούβρο

Όλα αυτά μας οδηγούν πιστεύω σε ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα. Πως οι Αιγύπτιοι στην αρχή της εποχής του χαλκού είχαν τόσο προχωρημένες γνώσεις σε κάποιες επιστήμες που μόλις σήμερα τις ανακαλύπτουμε εκ νέου. Όμως στην αρχή της εποχής του χαλκού μόλις είχαν αρχίσει οι Αιγύπτιοι να εγκαταλείπουν τις καλαμοκαλύβες στις οποίες ζούσαν και να φτιάχνουν τα πρώτα σπίτια. Εκτιμώ λοιπόν πως οι επιστήμες τους πρέπει να ήταν κληρονομιά ενός προγενέστερου εξελιγμένου πολιτισμού που σε ένα μακρινό παρελθόν αφανίστηκε. Πως ο Θωθ που στην ελληνιστική περίοδο μετασχηματίστηκε σε Ερμή Τρισμέγιστο, ήταν πιθανότατα το συλλογικό όνομα τόσο των σοφών εκείνου του εξελιγμένου πολιτισμού όσο και των απογόνων τους. Αυτών που η αιγυπτιακή παράδοση ονομάζει και Ακόλουθους του Ώρου. Και πως ανάμεσα στις επιστήμες που μετέδωσαν στους πρωτογόνους Αιγυπτίους πρωτεύουσα θέση είχε η Αλχημεία, η αγαπημένη επιστήμη του Θωθ-Ερμή.

.

(συνέχεια από πριν)


Είδαμε ότι ο Νταβίντοβιτς θεωρεί πως τα ασύλληπτα κατορθώματα των Αιγυπτίων στα μεγαλιθικά τους μνημεία οφείλονται μόνο στις ιδιαίτερες αλχημικές τους γνώσεις και όχι στα εργαλεία τους, τα οποία πιστεύει πως ήταν τα τυπικά εργαλεία της εποχής του χαλκού. Πρέπει να έχει δίκιο διαφορετικά δέστε τι υπερεξελιγμένα εργαλεία θα πρέπει να χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι για να επεξεργαστούν με ακρίβεια σκληρότερα του σιδήρου πετρώματα.

Ο Φλάιντερς Πέτρι, ο κορυφαίος Αιγυπτιολόγος διαχρονικά, κατέληξε πως μόνο με πριόνια φτιαγμένα από μπρούτζο και διαμάντι θα μπορούσαν να κόψουν οι Αιγύπτιοι τον γρανίτη της σαρκοφάγου που βρέθηκε στο Θάλαμο του Βασιλιά της Μεγάλης Πυραμίδας. Και πως για να κοιλωθεί η σαρκοφάγος πρέπει να χρησιμοποιήθηκε ένα σωληνωτό πριόνι με διαμάντια "που χάραζε μιά αύλακα με την περιστροφή του".

Ο Kρίστοφερ Νταν, ένας διακεκριμένος μηχανικός και συγγραφέας, μελετώντας τα σκληρά πετρώματα που πριόνισαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, αποφάσισε πως μόνο με ένα πριόνι που θα περιστρεφόταν ωθούμενο από ηχητικά κύματα θα μπορούσαν να τα καταφέρουν. Δηλαδή μίλησε για ένα υπερηχητικό πριόνι και μάλιστα πρότεινε ότι αυτού του τύπου το πριόνι χρησιμοποιήθηκε και για να κοιλώσει τα γρανιτένια η βασάλτινα αγγεία της περιόδου Νακάντα με τον μακρύ και ιδιαίτερα στενό λαιμό. Αυτά για τα οποία ο Γκράχαμ Χάνκοκ δήλωσε πως ούτε ένας σύγχρονος γλύπτης που χρησιμοποιεί τρυπάνια από καρβίδιο του βολφραμίου δεν θα μπορούσε να τα κατασκευάσει.

Όμως οι Αιγύπτιοι γνωρίζουμε ότι δεν χρησιμοποιούσαν τέτοια εξωτικά εργαλεία. Αν όντως τα χρησιμοποιούσαν θα το βλέπαμε στις τοιχογραφίες των οικοδομημάτων τους, θα το μαθαίναμε από τα κείμενα σε διάφορες στήλες, θα μας το πληροφορούσαν οι λαοί εκείνοι που είτε είχαν εμπορικές σχέσεις μαζί τους είτε τους κατέκτησαν.


Ογκόλιθος από γρανίτη που βρέθηκε δίπλα στο ναό της Κοιλάδας. Τέτοια ακρίβεια στην επεξεργασία σήμερα θα μπορούσαμε να πετύχουμε μόνο με μηχανές σε βιομηχανικό περιβάλλον. Κι επειδή οι Αιγύπτιοι δεν είχαν μηχανές στη διάθεση τους που να κινούνται με ηλεκτρισμό μάλλον πρέπει να καταλήξουμε στην αλχημική επεξεργασία του γρανίτη πριν τη διαμόρφωση του.

.

[Αρίστος]

O βασικος λογος ξερετε που οι αρχαιολογοι δεν δεχονται τη θεωρια του Νταβιντοβιτς παροτι ειναι κορυφαιος επιστημονας ειναι γιατι αν δεχτουν πως οι Αιγυπτιοι ειχαν (αλ)χημικες γνωσεις που σημερα μονο αρχιζουμε να υποψιαζομαστε τις δυνατοτητες τους θα δημιουργουνταν ενα χασμα στη γραμμικη εξελιξη της ανθρωποτητας. Δεν θα μπορουσαν πρωτοποριακες επιστημονικες γνωσεις που ακομη δεν εχουν αποκρυσταλλωθει σημερα να τις χρησιμοποιουσαν σε μαζικη κλιμακα οι Αιγυπτιοι πριν 5000 χρονια. Και επειδη πριν 5000 χρονια οι Αιγυπτιοι εγκατελειπαν τις καλαμοκαλυβες για να κτισουν σπιτια καποιοι πολυ εξελιγμενοι τυποι πρεπει να τους μετεδωσαν αυτες τις γνωσεις. Και μονο με τη βοηθεια αυτων των γνωσεων ειχαμε αυτο το αποτομο εξελικτικο μπουμ που ονομαστηκε αιγυπτιακος πολιτισμος.

.

[Πτολεμαίος]

Ο Φωσεττ αναφέρει στο βιβλίο του ότι ένα κόκκινο φυτό στη Λ. Αμερική χρησιμοποιουνταν από ένα είδος πουλιού, το οποίο έτριβε τα φύλλα του στο βράχο και έφτιαχνε τρύπες "μαλακώνοντας" την πέτρα.
Αν όντως υπηρχε/υπάρχει ένα τέτοιο φυτό θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να μάθουμε την χημική του σύσταση.

Επίσης, υπάρχει κάπου ένα τεράστιο μπλοκ πέτρας (μπορεί να έχει μπει κι εδώ, δεν παρακολούθησα το νήμα και πλέον "ξέφυγε" στις 180+ σελίδες) το οποίο είναι γύρω στα 20-25 μέτρα μακρύ και κάνα 4-5 μέτρα ύψος (υποθέτω και ανάλογο πλάτος) του οποίου η κοπή και μεταφορά θα ήταν λογικά ανεφικτη με την τεχνολογία περασμένων αιώνων.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Από άρθρο μου:


Ο Νταβίντοβιτς θεωρεί πως η κατασκευή ασβεστολιθικών ογκολίθων (με τους οποίους πιστεύει πως κτίστηκε η Μεγάλη Πυραμίδα) είχε την προέλευση της στην Αλχημεία. Στην αρχαία Αίγυπτο βλέπει όχι μόνο την γενέτειρα της Αλχημείας αλλά και το λίκνο της χημείας. Για τον Ιμχοτέπ, το σοφό αρχιτέκτονα που έκτισε την πυραμίδα της Σακκάρα στην 27η χιλιετία π.Χ., ο Νταβίντοβιτς πιστεύει ότι κατείχε τα μυστικά από δύο φόρμουλες προκειμένου να κατασκευάζει τεχνητά ογκολίθους. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε διαβάζοντας τη Στήλη του Λιμού, που βρέθηκε σε ένα νησάκι κοντά στο Ασουάν και περιείχε σε ένα τμήμα της, τις "Αποκαλύψεις του Ιμχοτέπ".

Άλλη συγκλονιστική απόδειξη αποτελεί η Στήλη του Ιρτιζέν. Στη στήλη αυτή που σήμερα βρίσκεται στο Λούβρο, ο Ιρτιζέν, ένας αρχιτεχνίτης οικοδόμος της ιερατικής τάξης που έζησε το 2.000 π.Χ., δηλώνει πως κατέχει μια "μυστική γνώση" για να κατασκευάζει πέτρινα αγάλματα, όχι σκαλίζοντας τα αλλά χύνοντας τα σε καλούπια! Ο Ιρτιζέν διαβεβαιώνει πως χρησιμοποίησε μια μείξη υλικών που όταν χύνεται στα καλούπια αργότερα στερεοποιείται και μπορεί να αναπαράγει με αυτή κάθε είδους αντικείμενου η μορφής, μια ανάμειξη που η φωτιά δεν μπορεί να καταστρέψει ούτε το νερό να διαλύσει.


Η στήλη του Ιρτιζέν στο Λούβρο

Όλα αυτά μας οδηγούν πιστεύω σε ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα. Πως οι Αιγύπτιοι στην αρχή της εποχής του χαλκού είχαν τόσο προχωρημένες γνώσεις σε κάποιες επιστήμες που μόλις σήμερα τις ανακαλύπτουμε εκ νέου. Όμως στην αρχή της εποχής του χαλκού μόλις είχαν αρχίσει οι Αιγύπτιοι να εγκαταλείπουν τις καλαμοκαλύβες στις οποίες ζούσαν και να φτιάχνουν τα πρώτα σπίτια. Εκτιμώ λοιπόν πως οι επιστήμες τους πρέπει να ήταν κληρονομιά ενός προγενέστερου εξελιγμένου πολιτισμού που σε ένα μακρινό παρελθόν αφανίστηκε. Πως ο Θωθ που στην ελληνιστική περίοδο μετασχηματίστηκε σε Ερμή Τρισμέγιστο, ήταν πιθανότατα το συλλογικό όνομα τόσο των σοφών εκείνου του εξελιγμένου πολιτισμού όσο και των απογόνων τους. Αυτών που η αιγυπτιακή παράδοση ονομάζει και Ακόλουθους του Ώρου. Και πως ανάμεσα στις επιστήμες που μετέδωσαν στους πρωτογόνους Αιγυπτίους πρωτεύουσα θέση είχε η Αλχημεία, η αγαπημένη επιστήμη του Θωθ-Ερμή.

.

(συνέχεια από πριν)


Είδαμε ότι ο Νταβίντοβιτς θεωρεί πως τα ασύλληπτα κατορθώματα των Αιγυπτίων στα μεγαλιθικά τους μνημεία οφείλονται μόνο στις ιδιαίτερες αλχημικές τους γνώσεις και όχι στα εργαλεία τους, τα οποία πιστεύει πως ήταν τα τυπικά εργαλεία της εποχής του χαλκού. Πρέπει να έχει δίκιο διαφορετικά δέστε τι υπερεξελιγμένα εργαλεία θα πρέπει να χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι για να επεξεργαστούν με ακρίβεια σκληρότερα του σιδήρου πετρώματα.

Ο Φλάιντερς Πέτρι, ο κορυφαίος Αιγυπτιολόγος διαχρονικά, κατέληξε πως μόνο με πριόνια φτιαγμένα από μπρούτζο και διαμάντι θα μπορούσαν να κόψουν οι Αιγύπτιοι τον γρανίτη της σαρκοφάγου που βρέθηκε στο Θάλαμο του Βασιλιά της Μεγάλης Πυραμίδας. Και πως για να κοιλωθεί η σαρκοφάγος πρέπει να χρησιμοποιήθηκε ένα σωληνωτό πριόνι με διαμάντια "που χάραζε μιά αύλακα με την περιστροφή του".

Ο Kρίστοφερ Νταν, ένας διακεκριμένος μηχανικός και συγγραφέας, μελετώντας τα σκληρά πετρώματα που πριόνισαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, αποφάσισε πως μόνο με ένα πριόνι που θα περιστρεφόταν ωθούμενο από ηχητικά κύματα θα μπορούσαν να τα καταφέρουν. Δηλαδή μίλησε για ένα υπερηχητικό πριόνι και μάλιστα πρότεινε ότι αυτού του τύπου το πριόνι χρησιμοποιήθηκε και για να κοιλώσει τα γρανιτένια η βασάλτινα αγγεία της περιόδου Νακάντα με τον μακρύ και ιδιαίτερα στενό λαιμό. Αυτά για τα οποία ο Γκράχαμ Χάνκοκ δήλωσε πως ούτε ένας σύγχρονος γλύπτης που χρησιμοποιεί τρυπάνια από καρβίδιο του βολφραμίου δεν θα μπορούσε να τα κατασκευάσει.

Όμως οι Αιγύπτιοι γνωρίζουμε ότι δεν χρησιμοποιούσαν τέτοια εξωτικά εργαλεία. Αν όντως τα χρησιμοποιούσαν θα το βλέπαμε στις τοιχογραφίες των οικοδομημάτων τους, θα το μαθαίναμε από τα κείμενα σε διάφορες στήλες, θα μας το πληροφορούσαν οι λαοί εκείνοι που είτε είχαν εμπορικές σχέσεις μαζί τους είτε τους κατέκτησαν.


Ογκόλιθος από γρανίτη που βρέθηκε δίπλα στο ναό της Κοιλάδας. Τέτοια ακρίβεια στην επεξεργασία σήμερα θα μπορούσαμε να πετύχουμε μόνο με μηχανές σε βιομηχανικό περιβάλλον. Κι επειδή οι Αιγύπτιοι δεν είχαν μηχανές στη διάθεση τους που να κινούνται με ηλεκτρισμό μάλλον πρέπει να καταλήξουμε στην αλχημική επεξεργασία του γρανίτη πριν τη διαμόρφωση του.

.

.


Α.....Αυτός ο Ιρτιτζέν μας λέει για " μίξη υλικών ".....

Εννοεί γρανίτη σε σκόνη ;;;

Γιατί που να βρείς ενα βουνό σκόνης γρανίτη.....


Β.....Οι γρανίτες που έχουν χρησιμοποιηθεί στις Πυραμίδες διαφέρουν στα "νερά" τους απο τους γνωστούς γρανίτες ;;;


Γ.....Αν τό "μείγμα" αυτών των γρανιτών αναλυόταν δεν θα βρίσκαμε διαφορετική σύσταση υλικών στους γρανίτες ;;;
.

[Αρίστος]

Κατ' αρχην οι Αυγυπτιοι δεν κατασκευαζαν αγαλματα απο μαρμαρο η ασβεστολιθο αλλα αποκλειστικα απο γρανιτη, διοριτη και βασαλτη, δηλαδη απο ορυκτα με βαθμο σκληροτητας πολυ μεγαλυτερο του σιδηρου.

Οταν ο Ιρτιζεν αναφερει οτι τετοια αγαλματα γινοντουσαν μεσω καλουπιων εννοει πιθανοτατα οτι ειχαν ενα τροπο οι Αιγυπτιοι μεσω μιας "μαγικης χημικης φορμουλας" να μαλακωνουν τον γρανιτη η το βασαλτη ωστε να μπορει να μπαινει μια ποσοτητα του στο καλουπι του αγαλματος. Στη συνεχεια και μεχρι να πηξει θα χαραζαν τις λεπτομερειες.

Ετσι για παραδειγμα θα μπορουσε να εξηγηθει πως κατασκεύασαν οι Αιγύπτιοι τα 730 πανομοιοτυπα γρανιτένια αγάλματα της θεάς λεαινας Σεκμέτ που τοποθετήθηκαν στον τάφο του Αμενχοτέπ του 3ου...

Πιθανοτατα τα εχυσαν σε καλουπια!



.

[ksk]

Spoiler

Τρομερό βιντεακι

να πετάξω εναν λιθο στην λίμνη, να δούμε αν μπορούμε να τον βγάλουμε.

το ρετσίνι γνωστό και ως κεχριμπαρι, γινέται απολίθωμα.



Το Ambar, Arabe, κεχριμπάρι, το αραβικό ή succino (από το λατινικό succinum) είναι μια απολιθωμένη ρητίνη φυτικής προέλευσης, που προέρχεται κυρίως από υπολείμματα κωνοφόρων και ορισμένων αγγειόσπερμων. Ετυμολογικά το όνομά του προέρχεται από το αραβικό عنبر, κεχριμπάρι «ό,τι επιπλέει στη θάλασσα», αφού επιπλέει στο θαλασσινό νερό, αν και αρχικά αναφερόταν σε άμβρα. Έχει κεχριμπαρένιο χρώμα, δηλαδή καστανοπορτοκαλί χρώμα, αν και υπάρχουν κίτρινες, μελί και πρασινωπές ποικιλίες. Μπορεί να είναι διαφανές ή ημιδιαφανές. Θεωρείται ημιπολύτιμος λίθος. Είναι βραβευμένο για το χρώμα και τη φυσική του ομορφιά από τη νεολιθική εποχή. Το κεχριμπάρι χρησιμοποιείται στα κοσμήματα και ως θεραπευτικός παράγοντας στη λαϊκή ιατρική.

Η ηλικία του κεχριμπαριού, εξηγεί, ποικίλλει σε διάφορα μέρη του κόσμου, ανάλογα με το κοίτασμα και τις παλαιοβοτανικές πηγές από τις οποίες προήλθε. μπορεί να είναι από 200 εκατομμύρια χρόνια έως 40 ή 20 εκατομμύρια

δηλαδη το ρετσινι αμα του βαλω χωμα μεσα και το αφησω σε καποιες συνθηκες γινεται λιθος αιώνιος.

μαλιστα.

λες να χαν βρει κανα τροπο οι προαιγύπτιοι και να καναν μαγικο υγρο με το ρετσινι....

Πριν καμια 25 χρόνια έχω πάει μυκηνες και είμαι έξω από ένα θολωτο τάφο, δεν θυμάμαι ποιον από όλους

Τέλος πάντων κοιτάω και ξανακοιταω το πανωκασι, το πρεκι που λέμε στις οικοδομές, της εισόδου

Όσο το κοιτάω τόσο πιο πολύ το βλέπω σαν καθαρό τσιμέντο, μπετόν

Είναι εκείνη την ώρα και ένας αρχαιολόγος με κάτι γνωστούς του που μάλλον ήθελε να τους ξεναγήσει πριβε
Λέγε εγώ, λέγε αυτός κοντέψαμε να πιάστουμε στα χέρια, γιατί άρχισε να λέει μαλακιες

Ακόμα και τώρα πιστεύω ότι ήταν από μπετόν και όχι από ασβεστολιθο

Μου θύμισες κάτι σχετικό σε νεκρομαντείο... Λέγε αυτός, λέγε εγώ...

[Γκουερινο 4]

Spoiler

να πετάξω εναν λιθο στην λίμνη, να δούμε αν μπορούμε να τον βγάλουμε.

το ρετσίνι γνωστό και ως κεχριμπαρι, γινέται απολίθωμα.



Το Ambar, Arabe, κεχριμπάρι, το αραβικό ή succino (από το λατινικό succinum) είναι μια απολιθωμένη ρητίνη φυτικής προέλευσης, που προέρχεται κυρίως από υπολείμματα κωνοφόρων και ορισμένων αγγειόσπερμων. Ετυμολογικά το όνομά του προέρχεται από το αραβικό عنبر, κεχριμπάρι «ό,τι επιπλέει στη θάλασσα», αφού επιπλέει στο θαλασσινό νερό, αν και αρχικά αναφερόταν σε άμβρα. Έχει κεχριμπαρένιο χρώμα, δηλαδή καστανοπορτοκαλί χρώμα, αν και υπάρχουν κίτρινες, μελί και πρασινωπές ποικιλίες. Μπορεί να είναι διαφανές ή ημιδιαφανές. Θεωρείται ημιπολύτιμος λίθος. Είναι βραβευμένο για το χρώμα και τη φυσική του ομορφιά από τη νεολιθική εποχή. Το κεχριμπάρι χρησιμοποιείται στα κοσμήματα και ως θεραπευτικός παράγοντας στη λαϊκή ιατρική.

Η ηλικία του κεχριμπαριού, εξηγεί, ποικίλλει σε διάφορα μέρη του κόσμου, ανάλογα με το κοίτασμα και τις παλαιοβοτανικές πηγές από τις οποίες προήλθε. μπορεί να είναι από 200 εκατομμύρια χρόνια έως 40 ή 20 εκατομμύρια

δηλαδη το ρετσινι αμα του βαλω χωμα μεσα και το αφησω σε καποιες συνθηκες γινεται λιθος αιώνιος.

μαλιστα.

λες να χαν βρει κανα τροπο οι προαιγύπτιοι και να καναν μαγικο υγρο με το ρετσινι....

Πριν καμια 25 χρόνια έχω πάει μυκηνες και είμαι έξω από ένα θολωτο τάφο, δεν θυμάμαι ποιον από όλους

Τέλος πάντων κοιτάω και ξανακοιταω το πανωκασι, το πρεκι που λέμε στις οικοδομές, της εισόδου

Όσο το κοιτάω τόσο πιο πολύ το βλέπω σαν καθαρό τσιμέντο, μπετόν

Είναι εκείνη την ώρα και ένας αρχαιολόγος με κάτι γνωστούς του που μάλλον ήθελε να τους ξεναγήσει πριβε
Λέγε εγώ, λέγε αυτός κοντέψαμε να πιάστουμε στα χέρια, γιατί άρχισε να λέει μαλακιες

Ακόμα και τώρα πιστεύω ότι ήταν από μπετόν και όχι από ασβεστολιθο

Μου θύμισες κάτι σχετικό σε νεκρομαντείο... Λέγε αυτός, λέγε εγώ...

Για πες

[Befaios]

Α.....Αυτός ο Ιρτιτζέν μας λέει για " μίξη υλικών ".....

Εννοεί γρανίτη σε σκόνη ;;;

Γιατί που να βρείς ενα βουνό σκόνης γρανίτη.....


Β.....Οι γρανίτες που έχουν χρησιμοποιηθεί στις Πυραμίδες διαφέρουν στα "νερά" τους απο τους γνωστούς γρανίτες ;;;


Γ.....Αν τό "μείγμα" αυτών των γρανιτών αναλυόταν δεν θα βρίσκαμε διαφορετική σύσταση υλικών στους γρανίτες ;;;
.

Αν πας στην 125 σελίδα του νήματος έχω βάλει ήδη κάτι σχετικό που απαντάει σε αυτά που ρωτάς.
Τα ξαναβάζω:

https://www.nsf.gov/discoveries/disc_su ... view=false
Το λιγκ που έδωσε ο Καβαλάρης νομίζω το έχουμε ξαναδεί, αλλά δεν το θυμόμουν και λόγο των πολλών πληροφοριών ξεχάστηκε.
Έχω συλλέξει τα πιο βασικά σημεία:

............Davidovits claimed that the stones of the pyramids were actually made of a very early form of concrete created using a mixture of limestone, clay, lime and water.

............I burst out laughing," says Barsoum. If the pyramids were indeed cast, he says, someone should have proven it beyond a doubt by now, in this day and age, with just a few hours of electron microscopy................

............They found that the tiniest structures within the inner and outer casing stones were indeed consistent with a reconstituted limestone.

............The stones also had a high water content--unusual for the normally dry, natural limestone found on the Giza plateau..........in other words, their atoms were not arranged in a regular and periodic array..........

............The sample chemistries the researchers found do not exist anywhere in nature. "Therefore," says Barsoum, "it's very improbable that the outer and inner casing stones that we examined were chiseled from a natural limestone block."...........

............recently discovered the presence of silicon dioxide nanoscale spheres (with diameters only billionths of a meter across) in one of the samples. This discovery further confirms that these blocks are not natural limestone.........

............sublime and truly humbling" that this 4,500-year-old limestone is so true to the original that it has misled generations of Egyptologists and geologists.......

............Egyptologists are consistently confronted by unanswered questions: How is it possible that some of the blocks are so perfectly matched that not even a human hair can be inserted between them? Why, despite the existence of millions of tons of stone, carved presumably with copper chisels, has not one copper chisel ever been found on the Giza Plateau?...........

............How the Egyptians hoisted 70-ton granite slabs halfway up the great pyramid remains as mysterious as ever........

[Αρίστος]

Εξαιρετικο ποστ Βefaios!!!

.

[ksk]

Spoiler

Πριν καμια 25 χρόνια έχω πάει μυκηνες και είμαι έξω από ένα θολωτο τάφο, δεν θυμάμαι ποιον από όλους

Τέλος πάντων κοιτάω και ξανακοιταω το πανωκασι, το πρεκι που λέμε στις οικοδομές, της εισόδου

Όσο το κοιτάω τόσο πιο πολύ το βλέπω σαν καθαρό τσιμέντο, μπετόν

Είναι εκείνη την ώρα και ένας αρχαιολόγος με κάτι γνωστούς του που μάλλον ήθελε να τους ξεναγήσει πριβε
Λέγε εγώ, λέγε αυτός κοντέψαμε να πιάστουμε στα χέρια, γιατί άρχισε να λέει μαλακιες

Ακόμα και τώρα πιστεύω ότι ήταν από μπετόν και όχι από ασβεστολιθο

Μου θύμισες κάτι σχετικό σε νεκρομαντείο... Λέγε αυτός, λέγε εγώ...

Για πες

Κοντέψαμε να πιαστούμε στα χέρια...

[Αρίστος]

Απο αρθρο μου παλι.

O Ανρί λε Σατελιέ (1850-1936), διάσημος Γάλλος χημικός και μεταλλουργός, ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά με τα κατορθώματα των Αιγύπτιων στα σκληρά πετρώματα. Παρατήρησε πως ένα άγαλμα του Φαραώ Χεφρήνα, φτιαγμένο από τον σκληρότατο διορίτη, δεν είχε καθόλου σημάδια χάραξης από εργαλεία. Τέτοια ακρίβεια κατασκευής σε ένα πραγματικό γλυπτό αριστούργημα θα ήταν αδιανόητη από απλά χάλκινα εργαλεία και μάλιστα χωρίς σημάδια χάραξης. Όταν εντόπισε το ίδιο και σε άλλα αγάλματα κατέληξε πως οι Αιγύπτιοι έφτιαχναν τέτοια έργα αφού έχυναν μιά υγροποιημένη μορφή του πετρώματος σε καλούπια.

.

[taxalata xalasa]

Απο αρθρο μου παλι.

O Ανρί λε Σατελιέ (1850-1936), διάσημος Γάλλος χημικός και μεταλλουργός, ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά με τα κατορθώματα των Αιγύπτιων στα σκληρά πετρώματα. Παρατήρησε πως ένα άγαλμα του Φαραώ Χεφρήνα, φτιαγμένο από τον σκληρότατο διορίτη, δεν είχε καθόλου σημάδια χάραξης από εργαλεία. Τέτοια ακρίβεια κατασκευής σε ένα πραγματικό γλυπτό αριστούργημα θα ήταν αδιανόητη από απλά χάλκινα εργαλεία και μάλιστα χωρίς σημάδια χάραξης. Όταν εντόπισε το ίδιο και σε άλλα αγάλματα κατέληξε πως οι Αιγύπτιοι έφτιαχναν τέτοια έργα αφού έχυναν μιά υγροποιημένη μορφή του πετρώματος σε καλούπια.

.

[last train to London]

Απο αρθρο μου παλι.

O Ανρί λε Σατελιέ (1850-1936), διάσημος Γάλλος χημικός και μεταλλουργός, ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά με τα κατορθώματα των Αιγύπτιων στα σκληρά πετρώματα. Παρατήρησε πως ένα άγαλμα του Φαραώ Χεφρήνα, φτιαγμένο από τον σκληρότατο διορίτη, δεν είχε καθόλου σημάδια χάραξης από εργαλεία. Τέτοια ακρίβεια κατασκευής σε ένα πραγματικό γλυπτό αριστούργημα θα ήταν αδιανόητη από απλά χάλκινα εργαλεία και μάλιστα χωρίς σημάδια χάραξης. Όταν εντόπισε το ίδιο και σε άλλα αγάλματα κατέληξε πως οι Αιγύπτιοι έφτιαχναν τέτοια έργα αφού έχυναν μιά υγροποιημένη μορφή του πετρώματος σε καλούπια.

.

Να με συγχωρείς αλλά τα δεδομένα που υπάρχουν δείχνουν άλλα πράγματα. Δείχνουν ότι όντως έγινε κοπή των ογκόλιθων, όσο και να μας φαίνεται απίστευτο.
Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι ατελείωτες κατασκευές και κοπές στα λατομεία, όπως για παράδειγμα ο παρακάτω οβελίσκος.

[Αρίστος]

Εννοειται οτι υπηρξε κοπη των ογκολιθων αλλα θα μπορουσε να εγινε στα σημεια που ειχε διαποτισθει ο γρανιτης με το "μαλακτικο" υγρο.

.

[last train to London]

Εννοειται οτι υπηρξε κοπη των ογκολιθων αλλα θα μπορουσε να εγινε στα σημεια που ειχε διαποτισθει ο γρανιτης με το "μαλακτικο" υγρο.

.

Όπως και να το δεις είναι πολύ περίεργο ακόμα και η κοπή με μαλακτικό υγρό.
Πες πως δεχόμαστε αυτή την θεωρία βρίσκουμε πάλι αδιέξοδο στο πως εισχώρησε το υγρό κάτω από τον οβελίσκο και πως έγινε η κοπή του στο κάτω μέρος καθώς και η ανάσυρση του από το έδαφος το οποίο είναι πολύ στενό.
Στο βίντεο επίσης λέει πως με τον ίδιο τρόπο κόπηκαν και τα Μοάι στο νησί του Πάσχα, πάλι στα λατομεία εκεί βρίσκουμε την ίδια ημιτελή τεχνική. Άρα δεν ήταν κάποιο μυστικό που κρατούσαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αλλά μια τεχνική η οποία εφαρμοζόταν σε όλο τον πλανήτη τότε και σε μας είναι παντελώς άγνωστη.
Το αξιοπερίεργο είναι πως μια τόσο διαδεδομένη τεχνική δεν πέρασε ως γνώση σε εμάς.