Υπήρξαν Γίγαντες;

[Καβαλάρης]

Δεν μπορούν να είναι κάτι άλλο δεδομένης της χρονικής περιόδου που η Γκίζα και όλη η Αίγυπτος βρισκόταν κάτω από τη θάλασσα.

Μια χαρά μπορούν αν υπήρξε και άλλη καταβύθιση.

Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται ένα τέτοιο κενό.

Ρε γελοίε προπαγανδιστή, αυτή είναι εξωτερική φωτογραφία! Και η άλλη επίσης.

Ποιο μέσα δεν φαίνεται από όλες τις photo γι’ αυτό εμπιστεύομαι τους αρχαιολόγους που έχουν δουλέψει στην περιοχή (και με έργα αναστήλωσης) και μας διαβεβαιώνουν ότι το core δεν είναι τέλεια συνδεδεμένο.

Ναι ψεύτη. Κάτσε εσύ με τους αρχαιολόγους. Εμείς θα εμπιστευτούμε τα μάτια μας. Έβαλα πριν την περιήγηση στο εσωτερικό της πυραμίδας όπου φαίνεται η απόλυτη εφαρμογή των πετρών. Περισσότερες φωτογραφίες οι οποίες συμπεριλαμβάνουν και την λυγισμένη πυραμίδα εδώ:



Η ακρίβεια κόβει την ανάσα. Δείτε επίσης την σαρκοφάγο στο 15:30. Όλα αυτά εξηγούνται εύκολα με υγρό που έχει πήξει και όχι με πριόνια και σαχλαμάρες.

Φαίνεται αλλά κάνεις ότι δεν βλέπεις. Δες τα σημεία που έχω χρωματίσει δεξιά με κόκκινο που αποτελούν το διατηρημένο γυαλιστερό περίβλημα. Είναι τόσο καλά ενωμένα σαν συνεχές. Με το ζόρι διακρίνεις τις «γραμμές» όπου συνδέονται κι αυτό μόνο όταν μεγαλώσεις τη φωτογραφία.

Εσύ κάνεις ότι δεν βλέπεις ψεύτη. Κατ' αρχάς το περίβλημα είναι από άλλο υλικό και αν εστιάσουμε εκεί που δείχνεις φαίνεται επίσης ότι ήταν πολύ λεπτό. Δεν είναι και τόσο μεγάλο κατόρθωμα να πετύχεις εφαρμογή.

Έγινες και παλαιοντολόγος τώρα.

Δεν είναι το θέμα τι έγινα ψεύτη αλλά πού στα τσακίδια ανακάλυψες την εξέλιξη 10.000 χρόνια πριν.

Διότι όπως αναλύει κάτι τέτοιο ήταν πολύ πιθανό λόγω του μετρικού συστήματος των Αιγύπτιων. Άλλο ενδεχόμενο είναι απλά να ήξεραν προσεγγίσεις του π όπως φαίνεται και από τους μαθηματικούς παπύρους τους.

Υποθέσεις επί υποθέσεων.

Έχουμε βρει ράμπες σε διάφορα σημεία, όπως σε λατομεία και σε αιγυπτιακούς ναούς.

Τρίχες κατσαρές. Μια μικροσκοπική ανηφόρα και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Προφανώς οι Αιγύπτιοι θα χρησιμοποιούσαν κάτι τέτοιο. Απέχουμε πολύ όμως για την πυραμίδα.

Η Αίγυπτος την τρίτη χιλιετία π.Χ. είχε 1 με 1.5 εκατομμύρια πληθυσμό. Μια χαρά λοιπόν μπορούσαν να βρεθούν 10.000-20.000 εργάτες.

Αν μπορείς μια χαρά να βρεις τόσους εργάτες ψεύτη δεν γράφεις ποτέ "δεν ξέρουμε πόσοι ήταν διαθέσιμοι" διότι πολύ απλά δεν σε νοιάζει.

Δηλώσεις γράφεις και τι φαντάζεσαι ότι μπορεί να πετύχει κόβοντας δέντρα με σουγιαδάκια και άλλες άσχετες συγκρίσεις.

Δεν φαντάζομαι τίποτα ψεύτη. Βλέπω τα πειράματα που κάνουν οι ίδιοι.

Άρα ποτέ δεν έχεις δει άνθρωπο να βελτιώνεται με την εξάσκηση. Ρε συ σε ποιον κόσμο ζεις;

Όχι πάντως στην ονειροχώρα που ζεις εσύ ψεύτη. Φυσικά και έχω δει βελτίωση με την εξάσκηση. Αλλά δεν έχω δει ποτέ να επιτυγχάνεται τέλεια εφαρμογή μεταξύ ογκολίθων (και μάλιστα γρανιτένιων) με χρήση πρωτόγονων εργαλείων.

Συνεπώς οι σχετικοί ισχυρισμοί είναι απλές αερολογίες.

Η Σφίγγα έτσι κι αλλιώς βράχος ήταν, μπορούσε να τον έχει πειράξει και προηγούμενος πληθυσμός ή απλά οι πρόγονοι των Αιγύπτιων αφού δεν ξέρουμε τι γλώσσα μιλούσαν οι πληθυσμοί της περιοχής την προ-δυναστική περίοδο (κατά πάσα πιθανότητα αιγυπτιακά). Οι πυραμίδες όμως χρειάζονται κεντρική εξουσία και ηγέτες που να εμπνέουν δέος στον λαό τους ώστε να μπορούν να κινητοποιήσουν χιλιάδες εργάτες. Το τελευταίο κριτήριο ικανοποιείται μόνο αφού η Αίγυπτος γίνεται οργανωμένο κράτος με κεντρική εξουσία.

Μπράβο λοιπόν στους αρχαίους Αιγύπτιους που γνώριζαν μια παραπάνω μέθοδο για να χτίσουν πυραμίδες.

Εδώ είναι το πρόβλημα ψεύτη. Όπως λένε και οι αγαπημένοι σου αιγυπτιολόγοι, δεν υπάρχουν στοιχεία ότι οι Αιγύπτιοι γνώριζαν αυτή την μέθοδο.

[Αρίστος]

Εμείς θα εμπιστευτούμε τα μάτια μας. Έβαλα πριν την περιήγηση στο εσωτερικό της πυραμίδας όπου φαίνεται η απόλυτη εφαρμογή των πετρών. Περισσότερες φωτογραφίες οι οποίες συμπεριλαμβάνουν και την λυγισμένη πυραμίδα εδώ:



Η ακρίβεια κόβει την ανάσα. Δείτε επίσης την σαρκοφάγο στο 15:30. Όλα αυτά εξηγούνται εύκολα με υγρό που έχει πήξει και όχι με πριόνια και σαχλαμάρες.

Πολυ ενδιαφερον υλικο που σαφως παραπεμπει στο υγρο που εχει πηξει.

.

[Befaios]

Στο 1:22 παραθέτει δύο φωτογραφίες, η αριστερή δείχνει το παράδοξο και το αδικαιολόγητο στις πέτρες που απαρτίζουν τα δοκάρια, όχι μόνο βρίσκονται στον άξονα τους αλλά συνεχίζουν και στον κάθετο τοίχο με στροφή.
Από την άλλη η πάνω λίθος διακόπτει στη μέση την μεσαία του δοκαριού.
Δεν υπάρχει καμία λογική κάποιος να καθόταν να κόβει λίθους με τόσες γωνίες χωρίς λόγο.
Είναι ξεκάθαρο ότι μιλάμε για χυτό υλικό και καλούπωμα.
Επίσης η όλη συμπεριφορά δείχνει αρκετά πρόχειρη και γκάου.
Επίσης στο 15:38 φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι καλούπωμα η δουλειά.
Επίσης σε κανέναν δεν κάνει εντύπωση ότι για να υπάρχουν τόσο μεγάλοι λίθοι θα πρέπει να έχουν μείνει έστω και στο ελάχιστο δείγματα παντού στον κόσμο από τα νταμάρια όπου θα είχαν αναβαθμούς και κυβιστική εικόνα όπως έχουν τα σημερινά;
Δεν υπάρχει όμως κάτι τέτοιο να το δούμε.

[Γκουερινο 4]

Τρομερό βιντεακι

[Befaios]

Τρομερό φυσικά, στο 17ο λεπτό αναρωτιέται ρητορικά (και ειρωνικά) ότι με κάποιο χοντρικό υπολογισμό έχουμε γύρω στους 10 εκατομμύρια λίθους να απαρτίζουν τα τόσα μνημεία και στις μέρες μας δεν μπορούν να κάνουν ούτε μια...;
Δείχνει και κάποια παλιά βίντεο όπου κάθονται με το πριόνι και έχουν προχωρήσει λίγα εκατοστά σε μερικές μέρες...με αυτές τις μεθόδους 10 εκατομμύρια κυβόλιθους δεν φτιάχνεις.

[taxalata xalasa]

...Η ακρίβεια κόβει την ανάσα. Δείτε επίσης την σαρκοφάγο στο 15:30. Όλα αυτά εξηγούνται εύκολα με υγρό που έχει πήξει και όχι με πριόνια και σαχλαμάρες.

Τρομερό βιντεακι

να πετάξω εναν λιθο στην λίμνη, να δούμε αν μπορούμε να τον βγάλουμε.

το ρετσίνι γνωστό και ως κεχριμπαρι, γινέται απολίθωμα.



Το Ambar, Arabe, κεχριμπάρι, το αραβικό ή succino (από το λατινικό succinum) είναι μια απολιθωμένη ρητίνη φυτικής προέλευσης, που προέρχεται κυρίως από υπολείμματα κωνοφόρων και ορισμένων αγγειόσπερμων. Ετυμολογικά το όνομά του προέρχεται από το αραβικό عنبر, κεχριμπάρι «ό,τι επιπλέει στη θάλασσα», αφού επιπλέει στο θαλασσινό νερό, αν και αρχικά αναφερόταν σε άμβρα. Έχει κεχριμπαρένιο χρώμα, δηλαδή καστανοπορτοκαλί χρώμα, αν και υπάρχουν κίτρινες, μελί και πρασινωπές ποικιλίες. Μπορεί να είναι διαφανές ή ημιδιαφανές. Θεωρείται ημιπολύτιμος λίθος. Είναι βραβευμένο για το χρώμα και τη φυσική του ομορφιά από τη νεολιθική εποχή. Το κεχριμπάρι χρησιμοποιείται στα κοσμήματα και ως θεραπευτικός παράγοντας στη λαϊκή ιατρική.

Η ηλικία του κεχριμπαριού, εξηγεί, ποικίλλει σε διάφορα μέρη του κόσμου, ανάλογα με το κοίτασμα και τις παλαιοβοτανικές πηγές από τις οποίες προήλθε. μπορεί να είναι από 200 εκατομμύρια χρόνια έως 40 ή 20 εκατομμύρια

δηλαδη το ρετσινι αμα του βαλω χωμα μεσα και το αφησω σε καποιες συνθηκες γινεται λιθος αιώνιος.

μαλιστα.

λες να χαν βρει κανα τροπο οι προαιγύπτιοι και να καναν μαγικο υγρο με το ρετσινι....

[Γκουερινο 4]

Τρομερό βιντεακι

να πετάξω εναν λιθο στην λίμνη, να δούμε αν μπορούμε να τον βγάλουμε.

το ρετσίνι γνωστό και ως κεχριμπαρι, γινέται απολίθωμα.



Το Ambar, Arabe, κεχριμπάρι, το αραβικό ή succino (από το λατινικό succinum) είναι μια απολιθωμένη ρητίνη φυτικής προέλευσης, που προέρχεται κυρίως από υπολείμματα κωνοφόρων και ορισμένων αγγειόσπερμων. Ετυμολογικά το όνομά του προέρχεται από το αραβικό عنبر, κεχριμπάρι «ό,τι επιπλέει στη θάλασσα», αφού επιπλέει στο θαλασσινό νερό, αν και αρχικά αναφερόταν σε άμβρα. Έχει κεχριμπαρένιο χρώμα, δηλαδή καστανοπορτοκαλί χρώμα, αν και υπάρχουν κίτρινες, μελί και πρασινωπές ποικιλίες. Μπορεί να είναι διαφανές ή ημιδιαφανές. Θεωρείται ημιπολύτιμος λίθος. Είναι βραβευμένο για το χρώμα και τη φυσική του ομορφιά από τη νεολιθική εποχή. Το κεχριμπάρι χρησιμοποιείται στα κοσμήματα και ως θεραπευτικός παράγοντας στη λαϊκή ιατρική.

Η ηλικία του κεχριμπαριού, εξηγεί, ποικίλλει σε διάφορα μέρη του κόσμου, ανάλογα με το κοίτασμα και τις παλαιοβοτανικές πηγές από τις οποίες προήλθε. μπορεί να είναι από 200 εκατομμύρια χρόνια έως 40 ή 20 εκατομμύρια

δηλαδη το ρετσινι αμα του βαλω χωμα μεσα και το αφησω σε καποιες συνθηκες γινεται λιθος αιώνιος.

μαλιστα.

λες να χαν βρει κανα τροπο οι προαιγύπτιοι και να καναν μαγικο υγρο με το ρετσινι....

Πριν καμια 25 χρόνια έχω πάει μυκηνες και είμαι έξω από ένα θολωτο τάφο, δεν θυμάμαι ποιον από όλους

Τέλος πάντων κοιτάω και ξανακοιταω το πανωκασι, το πρεκι που λέμε στις οικοδομές, της εισόδου

Όσο το κοιτάω τόσο πιο πολύ το βλέπω σαν καθαρό τσιμέντο, μπετόν

Είναι εκείνη την ώρα και ένας αρχαιολόγος με κάτι γνωστούς του που μάλλον ήθελε να τους ξεναγήσει πριβε
Λέγε εγώ, λέγε αυτός κοντέψαμε να πιάστουμε στα χέρια, γιατί άρχισε να λέει μαλακιες

Ακόμα και τώρα πιστεύω ότι ήταν από μπετόν και όχι από ασβεστολιθο

[Λοξίας]

Πριν καμια 250 χρόνια έχω πάει μυκηνες και είμαι έξω από ένα θολωτο τάφο, δεν θυμάμαι ποιον από όλους

Τέλος πάντων κοιτάω και ξανακοιταω το πανωκασι, το πρεκι που λέμε στις οικοδομές, της εισόδου

Όσο το κοιτάω τόσο πιο πολύ το βλέπω σαν καθαρό τσιμέντο, μπετόν

Είναι εκείνη την ώρα και ένας αρχαιολόγος με κάτι γνωστούς του που μάλλον ήθελε να τους ξεναγήσει πριβε
Λέγε εγώ, λέγε αυτός κοντέψαμε να πιάστουμε στα χέρια, γιατί άρχισε να λέει μαλακιες

Ακόμα και τώρα πιστεύω ότι ήταν από μπετόν και όχι από ασβεστολιθο

Fixed...

[taxalata xalasa]

Πριν καμια 250 χρόνια έχω πάει μυκηνες και είμαι έξω από ένα θολωτο τάφο, δεν θυμάμαι ποιον από όλους

Τέλος πάντων κοιτάω και ξανακοιταω το πανωκασι, το πρεκι που λέμε στις οικοδομές, της εισόδου

Όσο το κοιτάω τόσο πιο πολύ το βλέπω σαν καθαρό τσιμέντο, μπετόν

Είναι εκείνη την ώρα και ένας αρχαιολόγος με κάτι γνωστούς του που μάλλον ήθελε να τους ξεναγήσει πριβε
Λέγε εγώ, λέγε αυτός κοντέψαμε να πιάστουμε στα χέρια, γιατί άρχισε να λέει μαλακιες

Ακόμα και τώρα πιστεύω ότι ήταν από μπετόν και όχι από ασβεστολιθο

Fixed...

το στομαχι μου ρεεεεε......

[Γκουερινο 4]

[Λοξίας]

Τι γελάτε ρε;
Αφού ήταν κολλητός με τον Τουταγχαμών.
Μάλιστα τον φώναζε χαϊδευτικά Τούτη...

[taxalata xalasa]

Τι γελάτε ρε;
Αφού ήταν κολλητός με τον Τουταγχαμών.
Μάλιστα τον φώναζε χαϊδευτικά Τούτη...

Του ταχα ημών.
συγγενής μου αυτός απ' τη μεριά τσ μητρός μου.

Λες να ήξευρε τον Γκουερίνο ο πάππος;

[Λοξίας]

Τον ήξερε απλώς;
Μαζί ψαρεύανε κροκοδείλους στον Νείλο αφού...

[taxalata xalasa]

Τον ήξερε απλώς;
Μαζί ψαρεύανε κροκοδείλους στον Νείλο αφού...

αμ γι αυτο εχω συνταγη τσ μητρογιαγια μου για

κροκόδειλο κροκκίοις
κροκόδειλο σε βίτ σε κολιανδρίοις
κροκόδειλο αλμίοις

...λέω και εγώ τόσα χρόνια...! ...που έμαθε η γιαγιά μου να φτιάν κροκόδειλο;

τώρα εξηγούνται όλα.

να σαι καλά λοξία. κέρδισες το ξ που σου είχα στηερήσει αδίκως.

[Αρίστος]

Από άρθρο μου:


Ο Νταβίντοβιτς θεωρεί πως η κατασκευή ασβεστολιθικών ογκολίθων (με τους οποίους πιστεύει πως κτίστηκε η Μεγάλη Πυραμίδα) είχε την προέλευση της στην Αλχημεία. Στην αρχαία Αίγυπτο βλέπει όχι μόνο την γενέτειρα της Αλχημείας αλλά και το λίκνο της χημείας. Για τον Ιμχοτέπ, το σοφό αρχιτέκτονα που έκτισε την πυραμίδα της Σακκάρα στην 27η χιλιετία π.Χ., ο Νταβίντοβιτς πιστεύει ότι κατείχε τα μυστικά από δύο φόρμουλες προκειμένου να κατασκευάζει τεχνητά ογκολίθους. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε διαβάζοντας τη Στήλη του Λιμού, που βρέθηκε σε ένα νησάκι κοντά στο Ασουάν και περιείχε σε ένα τμήμα της, τις "Αποκαλύψεις του Ιμχοτέπ".

Άλλη συγκλονιστική απόδειξη αποτελεί η Στήλη του Ιρτιζέν. Στη στήλη αυτή που σήμερα βρίσκεται στο Λούβρο, ο Ιρτιζέν, ένας αρχιτεχνίτης οικοδόμος της ιερατικής τάξης που έζησε το 2.000 π.Χ., δηλώνει πως κατέχει μια "μυστική γνώση" για να κατασκευάζει πέτρινα αγάλματα, όχι σκαλίζοντας τα αλλά χύνοντας τα σε καλούπια! Ο Ιρτιζέν διαβεβαιώνει πως χρησιμοποίησε μια μείξη υλικών που όταν χύνεται στα καλούπια αργότερα στερεοποιείται και μπορεί να αναπαράγει με αυτή κάθε είδους αντικείμενου η μορφής, μια ανάμειξη που η φωτιά δεν μπορεί να καταστρέψει ούτε το νερό να διαλύσει.


Η στήλη του Ιρτιζέν στο Λούβρο

Όλα αυτά μας οδηγούν πιστεύω σε ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα. Πως οι Αιγύπτιοι στην αρχή της εποχής του χαλκού είχαν τόσο προχωρημένες γνώσεις σε κάποιες επιστήμες που μόλις σήμερα τις ανακαλύπτουμε εκ νέου. Όμως στην αρχή της εποχής του χαλκού μόλις είχαν αρχίσει οι Αιγύπτιοι να εγκαταλείπουν τις καλαμοκαλύβες στις οποίες ζούσαν και να φτιάχνουν τα πρώτα σπίτια. Εκτιμώ λοιπόν πως οι επιστήμες τους πρέπει να ήταν κληρονομιά ενός προγενέστερου εξελιγμένου πολιτισμού που σε ένα μακρινό παρελθόν αφανίστηκε. Πως ο Θωθ που στην ελληνιστική περίοδο μετασχηματίστηκε σε Ερμή Τρισμέγιστο, ήταν πιθανότατα το συλλογικό όνομα τόσο των σοφών εκείνου του εξελιγμένου πολιτισμού όσο και των απογόνων τους. Αυτών που η αιγυπτιακή παράδοση ονομάζει και Ακόλουθους του Ώρου. Και πως ανάμεσα στις επιστήμες που μετέδωσαν στους πρωτογόνους Αιγυπτίους πρωτεύουσα θέση είχε η Αλχημεία, η αγαπημένη επιστήμη του Θωθ-Ερμή.

.