Re: Είναι άπειρο το σύμπαν;
Δημοσιεύτηκε: 02 Μάιος 2019, 20:00
Πολλοί ενδιαφέρονται στο που πάμε και ελάχιστοι από που ερχόμαστε.
Πολλοί λιγότεροι για την θέση μας στο σύμπαν.
Ίσος η θέση μας στο σύμπαν είναι η ίδια η ύπαρξή του άλλως πως θα υπήρχε αν δεν υπήρχαμε εμείς? Θα έλεγα ότι είμαστε μια εξελιγμένη μετάλλαξη της σκεπτόμενης ενέργειας η οποία αντιλαμβάνεται την αυξομείωση της ενέργειας ως αντικείμενα με κενά και χρώματα. Για εμένα χώρος και χρόνος είναι κατασκεύασμα των ανθρώπων λόγο της ανάγκης που έχουν να προσδιορίσουν τον χώρο που ζουν και τον χρόνο ζωής τους.
Ας θέσουμε το ερώτημα ποιοι είμαστε εμείς μέσα στο σύμπαν?
Ο άνθρωπος κοιτάει πάντα προς τα έξω χωρίς να εξετάζει το μέσα του.
Υπάρχουν ερωτήματα που μας απασχολούν αλλά δεν τα θέτουμε γιατί είναι καλά κριμένα και σιγά σιγά βγαίνουν. Ένα από αυτά τα ερωτήματα είναι αν η φυσική μπορεί να συναντηθεί και να συμφωνήσει με την μεταφυσική.
Η φυσική δεν συμφωνεί ότι μπορούν να συναντηθούν κάπου. Αντίθετα η κβαντομηχανική λέει το αντίθετο. Η κβαντομηχανική σε διαφορά από την κλασική φυσική λέει ότι δεν υπάρχει πραγματικότητα παρά μόνον αν ο παρατηρητής αν η συνειδητότητα ας το πούμε ο νους δεν λάβει μέρος στο φαινόμενο.
Δηλαδή το φαινόμενο δεν είναι μόνο του αλλά έχει να κάνει με τον παρατηρητή. Βασικά το σύμπαν δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχαμε εμείς να το παρατηρούμε. Ή τουλάχιστον δεν μπορείς να αποκόψεις τον παρατηρητή από το σύμπαν.
Έχουμε την λανθασμένη εντύπωση πολλές φορές για πολλά πράγματα διότι εκεί μας πάνε οι αισθήσεις οι οποίες μας λένε ότι το σύμπαν είναι κλασικό, δηλαδή είναι εξωτερικό έχει αρχή... αλλά η πραγματικότητα που δεν βλέπουμε ( αυτό που βάζουμε κάτω από το χαλί ) είναι ότι ο χώρος είναι άπειρος ο χρόνος είναι άπειρος και δεν έχει καμία σχέση με την θεωρεία της σχετικότητας.
Το άπειρο ξεπερνά ακόμα και την φαντασία μας.
Η κβαντομηχανική έρχεται σήμερα και μας λέει ότι αν δεν είναι όλα αυτά 100% λάθος τότε δεν αντιπροσωπεύουν την ολική αλήθεια. Είναι εν μέρη σωστά. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι δύο αυτοί πόλοι δεν θα συναντηθούν. Πως θα συναντηθούν?... με την συμπληρωματικότητα. Η κλασική φυσική είναι μέρος του σύμπαντος αλλά δεν είναι το όλον.
Πολλοί λιγότεροι για την θέση μας στο σύμπαν.
Ίσος η θέση μας στο σύμπαν είναι η ίδια η ύπαρξή του άλλως πως θα υπήρχε αν δεν υπήρχαμε εμείς? Θα έλεγα ότι είμαστε μια εξελιγμένη μετάλλαξη της σκεπτόμενης ενέργειας η οποία αντιλαμβάνεται την αυξομείωση της ενέργειας ως αντικείμενα με κενά και χρώματα. Για εμένα χώρος και χρόνος είναι κατασκεύασμα των ανθρώπων λόγο της ανάγκης που έχουν να προσδιορίσουν τον χώρο που ζουν και τον χρόνο ζωής τους.
Ας θέσουμε το ερώτημα ποιοι είμαστε εμείς μέσα στο σύμπαν?
Ο άνθρωπος κοιτάει πάντα προς τα έξω χωρίς να εξετάζει το μέσα του.
Υπάρχουν ερωτήματα που μας απασχολούν αλλά δεν τα θέτουμε γιατί είναι καλά κριμένα και σιγά σιγά βγαίνουν. Ένα από αυτά τα ερωτήματα είναι αν η φυσική μπορεί να συναντηθεί και να συμφωνήσει με την μεταφυσική.
Η φυσική δεν συμφωνεί ότι μπορούν να συναντηθούν κάπου. Αντίθετα η κβαντομηχανική λέει το αντίθετο. Η κβαντομηχανική σε διαφορά από την κλασική φυσική λέει ότι δεν υπάρχει πραγματικότητα παρά μόνον αν ο παρατηρητής αν η συνειδητότητα ας το πούμε ο νους δεν λάβει μέρος στο φαινόμενο.
Δηλαδή το φαινόμενο δεν είναι μόνο του αλλά έχει να κάνει με τον παρατηρητή. Βασικά το σύμπαν δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχαμε εμείς να το παρατηρούμε. Ή τουλάχιστον δεν μπορείς να αποκόψεις τον παρατηρητή από το σύμπαν.
Έχουμε την λανθασμένη εντύπωση πολλές φορές για πολλά πράγματα διότι εκεί μας πάνε οι αισθήσεις οι οποίες μας λένε ότι το σύμπαν είναι κλασικό, δηλαδή είναι εξωτερικό έχει αρχή... αλλά η πραγματικότητα που δεν βλέπουμε ( αυτό που βάζουμε κάτω από το χαλί ) είναι ότι ο χώρος είναι άπειρος ο χρόνος είναι άπειρος και δεν έχει καμία σχέση με την θεωρεία της σχετικότητας.
Το άπειρο ξεπερνά ακόμα και την φαντασία μας.
Η κβαντομηχανική έρχεται σήμερα και μας λέει ότι αν δεν είναι όλα αυτά 100% λάθος τότε δεν αντιπροσωπεύουν την ολική αλήθεια. Είναι εν μέρη σωστά. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι δύο αυτοί πόλοι δεν θα συναντηθούν. Πως θα συναντηθούν?... με την συμπληρωματικότητα. Η κλασική φυσική είναι μέρος του σύμπαντος αλλά δεν είναι το όλον.
