Σχόλια στο YouTube

[Prepon]

Αν έρθει κάποιος φοιτητής της ΑΣΚΤ και σου τρίψει στα μούτρα πως η Σαγκρή και η κάθε Σαγκρή διδάσκει στην εν λόγω σχολή όλους τους
"καθώς πρέπει" χορούς και έχει αναγνωριστεί για αυτό διεθνώς, θα πεις πάλι πως είναι «ακατάλληλη για να «πληρώνεται από τους φόρους
σου»? Ορισμένοι ανεβήκατε στο καλάμι και το βγάλατε και βόλτα, μου φαίνεται.

Τι κάποιος;
Και όλοι να έρθουν, το ίδιο θα είναι για εμένα.

Τρελλούς στην εκπαίδευση δεν δέχομαι.

Μπορεί να είναι άριστος γνώστης του τσάμικου και συγχαρητήρια της. Να τον χορεύει στα πανηγύρια όσο θέλει. Μακρυά από παιδιά μόνο να ειναι

[Bazoomba]

Και η ανάγκη για την οποία σας ομιλώ μπορώ πολύ εύκολα να την ορίσω

Θα ειχε ενδιαφερον να το κανεις.

δεν υπάρχει φυσικά διότι έχω αυτήν την δυνατότητα του ορισμού της

μην παιρνεις ορκο

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Αν έρθει κάποιος φοιτητής της ΑΣΚΤ και σου τρίψει στα μούτρα πως η Σαγκρή και η κάθε Σαγκρή διδάσκει στην εν λόγω σχολή όλους τους
"καθώς πρέπει" χορούς και έχει αναγνωριστεί για αυτό διεθνώς, θα πεις πάλι πως είναι «ακατάλληλη για να «πληρώνεται από τους φόρους
σου»? Ορισμένοι ανεβήκατε στο καλάμι και το βγάλατε και βόλτα, μου φαίνεται.

Τι κάποιος;
Και όλοι να έρθουν, το ίδιο θα είναι για εμένα.

Τρελλούς στην εκπαίδευση δεν δέχομαι.

Μπορεί να είναι άριστος γνώστης του τσάμικου και συγχαρητήρια της. Να τον χορεύει στα πανηγύρια όσο θέλει. Μακρυά από παιδιά μόνο να ειναι

Και πως προκύπτει ότι είναι τρελή? Επειδή έκανε δύο αμφιλεγόμενες περφορμανς? Χώρια ότι η θέση πως οι «τρελοί» δε μπορούν να δουλέψουν σηκώνει πολλή συζήτηση αλλά ας το αφήσουμε αυτό για να μη ξεφύγουμε. Εν πάση περιπτώση βλέπω πως έχεις κολλήσει στη θέση σου. Εσύ ο ίδιος
γράφεις πως αν έρθουν όλοι οι φοιτητές της ΑΣΚΤ και σου αποδείξουν με στοιχεία πως η μαντάμ διδάσκει όλη τη «κοινώς αποδεκτή» χορογραφία
σωστά θα επιμένεις πως πρέπει να απολυθεί.

[hellegennes]

Ενδιαφέρον, γιατί όμως φίλε μου στο ένα αναγνωρίζεις τέχνη και στο άλλο όχι τέχνη; είναι το ψώνιο που αφαιρεί την τέχνη;

Μπορώ να σου πω εγώ γιατί θεωρώ ότι δεν είναι τέχνη. Δεν είναι τέχνη γιατί έχει φιλοδοξία να είναι τέχνη και δεν είναι γνήσια έκφραση συναισθημάτων και ψυχικού κόσμου, που είναι ο καθρέφτης της τέχνης. Με λίγα λόγια, προσπαθεί. Η τέχνη δεν θέλει προσπάθεια, θέλει πηγαία έκφραση. Ή, για να χρησιμοποιήσω μια πιο συγκεκριμένη λέξη: είναι επιτηδευμένο.

[Prepon]

Αν έρθει κάποιος φοιτητής της ΑΣΚΤ και σου τρίψει στα μούτρα πως η Σαγκρή και η κάθε Σαγκρή διδάσκει στην εν λόγω σχολή όλους τους
"καθώς πρέπει" χορούς και έχει αναγνωριστεί για αυτό διεθνώς, θα πεις πάλι πως είναι «ακατάλληλη για να «πληρώνεται από τους φόρους
σου»? Ορισμένοι ανεβήκατε στο καλάμι και το βγάλατε και βόλτα, μου φαίνεται.

Τι κάποιος;
Και όλοι να έρθουν, το ίδιο θα είναι για εμένα.

Τρελλούς στην εκπαίδευση δεν δέχομαι.

Μπορεί να είναι άριστος γνώστης του τσάμικου και συγχαρητήρια της. Να τον χορεύει στα πανηγύρια όσο θέλει. Μακρυά από παιδιά μόνο να ειναι

Και πως προκύπτει ότι είναι τρελή? Επειδή έκανε δύο αμφιλεγόμενες περφορμανς? Χώρια ότι η θέση πως οι «τρελοί» δε μπορούν να δουλέψουν σηκώνει πολλή συζήτηση αλλά ας το αφήσουμε αυτό για να μη ξεφύγουμε. Εν πάση περιπτώση βλέπω πως έχεις κολλήσει στη θέση σου. Εσύ ο ίδιος
γράφεις πως αν έρθουν όλοι οι φοιτητές της ΑΣΚΤ και σου αποδείξουν με στοιχεία πως η μαντάμ διδάσκει όλη τη «κοινώς αποδεκτή» χορογραφία
σωστά θα επιμένεις πως πρέπει να απολυθεί.

Δεν έκανε αμφιλογεμενες περφορμανς, έκανε τρελλες.

Οι τρελλοί μπορούν να δουλέψουν, φυσικά. Όχι όμως με παιδιά , όχι να πλάθουν χαρακτήρες.

Δεν στέκομαι στην επάρκεια της γιατί δεν είμαι ειδικός. Μπορεί να είναι καλή στην ειδικότητα της. Αλλά σαν άνθρωπος μπορώ να αναγνωρίσω ποτε κάποιος είναι ζαβος.
Κι αυτή ειναι

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Εγώ έχω λίγο διαφορετική άποψη Στάθη, να πχ εκεί που λες για μετρήσιμα καλλιτεχνικά κριτήρια, αυτό για μένα είναι τουλούμπα χωρίς ρίγες, δεν υπάρχει για εμένα τέτοιο πράμα, μιλάμε για κάτι το οποίο δεν μπορούμε να ορίσουμε καλά καλά και εσύ θέλεις να το μετρήσουμε κιόλας; πιάσε το αυγό και κούρευτω.
Εγώ αναγνωρίζω την αξία όλων αυτών γιατί έμαθα με το χρόνο να εκτιμώ το έργο τους, απλά βάζω τον Μπαχ στην απέξω γιατί εφόσον μιλάμε για μουσική μόνο το μέγεθος του έργου του κάνει το μάτι σου να τρέμει, άσε τον πλούτο στην άκρη, είναι κάτι σαν τον Πραξιτέλη αντίστοιχα για την γλυπτική, δεν είναι απλά σπουδαία τα έργα του αλλά ταυτόχρονα και πάρα πολλά σε ποσότητα, αυτό και μόνο είναι τρομερά εντυπωσιακό για εμένα προσωπικά.
Εγώ πάνω από όλα εντοπίζω την ανάγκη Στάθη, όπου την βρίσκω βρίσκω και την αντίστοιχη αξία, το ταλέντο και όλα τα υπόλοιπα τα θεωρώ δεύτερα και τρίτα διότι αυτή είναι η αναγκαία (παν ηντέντηντ) σύμβαση για εμένα, όλα τα άλλα βρίσκονται στην πορεία και πολλές φορές δεν υπάρχει καν η ανάγκη να βρεθούν.

Τα μετρήσιμα καλλιτεχνικά κριτήρια που αναφέρει ο στάθης έχουν να κάνουν με το εξής. Έχεις ένα τηλέφωνο 130 γκιγκα. Έχεις μέσα όλους τους κλασικούς συνθέτες. Τρέχεις στο δάσος σε αυτόματο πιλότο με τυχαίο παίξιμο. Ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση, ακούγεται ένα κομμάτι από Μότσαρτ. Πρόσεξε. Δεν ξέρεις ότι είναι Μότσαρτ. Ένα κομμάτι τόσο φρέσκο, σα να γράφτηκε χθες. Τόσο γεμάτο επιθυμία. Τόσο ακαταμάχητο στην φαινομενική του απλότητα. Νιώθεις το μυαλό σου να παίρνει φωτιά. Λες στον εαυτό σου, δεν μπορεί ανθρώπινο χέρι να έγραψε τέτοια θεική μουσική. Αυτά είναι τα καλλιτεχνικά κριτήρια. Εκεί που από μια θάλασσα μουσικής κάτι ξεχωρίζει. Κάτι ανεξήγητο, που αφήνει πίσω όλα τα άλλα. Μα να, τα εργαλεία είναι τα ίδια. Γιατί κανείς άλλος πριν ή μετά από αυτόν δεν έγραψε κάτι παρόμοιο; Μοναδικότητα. Αυτό είναι το καλλιτεχνικό κριτήριο.

Ίσως μετά το θάνατο του Μπαχ η μουσική του να σταμάτησε να παίζεται αν και νομίζω ότι δεν ήταν και τόσο διάσημος ακόμα κι όταν ζούσε. Το ίδιο είχε συμβεί και στον ρέμπραντ. Μια ίσως αλλαγή στη μόδα της εποχής. Ένα μικρό διάλειμμα προτού γίνει το αναπόφευκτο. Προτού κάποιος σταθεί μπροστά στην ενάτη ή στη νυχτερινή περίπολο και πει: Μαλάκα, που ήμουν τόσο καιρό. Ο χρόνος έχει τον τρόπο να βάζει τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Και σε 50 χρόνια από τώρα, που ο κάθε Μπίμπερ δεν θα αποτελεί ούτε ανάμνηση, η μουσική των Μπετόβεν και Μότσαρτ θα συνεχίσει να παίζεται και να συναρπάζει όχι λόγω κάποιου φαύλου κύκλου. Επειδή είναι πραγματικά τόσο καλοί.

Ο Μότσαρτ έγραφε κάθετα ολόκληρη παρτιτούρα με τη μία χωρίς να διορθώνει ακόμη και πάνω στην άμαξα, είχε ξεφύγει το παλικάρι.

Τι άλλο να πούμε.

[ST48410]

Δεν είναι τέχνη γιατί έχει φιλοδοξία να είναι τέχνη και δεν είναι γνήσια έκφραση συναισθημάτων και ψυχικού κόσμου, που είναι ο καθρέφτης της τέχνης. Με λίγα λόγια, προσπαθεί. Η τέχνη δεν θέλει προσπάθεια, θέλει πηγαία έκφραση. Ή, για να χρησιμοποιήσω μια πιο συγκεκριμένη λέξη: είναι επιτηδευμένο.

Μπα. Πολύ περιοριστικό και για πολύ λίγα είδη τέχνης. Ξεκάθαρη επιρροή δημοσιογραφικού τύπου των τελευταίων 5 δεκαετιών η αντίληψη αυτή. Δεν στο λέω να σε προσβάλω γιατί μπορεί στο γραπτό να φανεί λίγο άκομψο, αλλά αυτές τις αντιλήψεις κυρίως μάχομαι.

Για δες εδώ. Εξήγησέ μου πως ορίζεις την πηγαία έκφραση εδώ να καταλάβω λίγο μήπως έχω παρεξηγήσει κάτι και γράφω βλακείες από κεκτημένη ταχύτητα. Τι εκφράζει αυτό ας πούμε:



Παρεμπιπτόντως είναι ένα μικρό αριστούργημα σε μία συλλογή σπουδαίων έργων.

[hellegennes]

Ότι βαριόταν και έγραφε ασκήσεις που δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα τις παίζουν στο μέλλον ως κανονικά κομμάτια.

[ST48410]

Δεν έκανε αμφιλογεμενες περφορμανς, έκανε τρελλες.

Δεν θα σου φαινόντουσαν ούτε τρελά ούτε αμφιλεγόμενα αυτά αν είχες δει την ιστορία αυτών των πραγμάτων που έχει κάποιες δεκαετίες και την εξέλιξή τους. Μπορεί να σου φαινόντουσαν ασήμαντα, μέτρια ή αδιάφορα. Θα άλλαζε η σκοπιά όμως.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Τι κάποιος;
Και όλοι να έρθουν, το ίδιο θα είναι για εμένα.

Τρελλούς στην εκπαίδευση δεν δέχομαι.

Μπορεί να είναι άριστος γνώστης του τσάμικου και συγχαρητήρια της. Να τον χορεύει στα πανηγύρια όσο θέλει. Μακρυά από παιδιά μόνο να ειναι

Και πως προκύπτει ότι είναι τρελή? Επειδή έκανε δύο αμφιλεγόμενες περφορμανς? Χώρια ότι η θέση πως οι «τρελοί» δε μπορούν να δουλέψουν σηκώνει πολλή συζήτηση αλλά ας το αφήσουμε αυτό για να μη ξεφύγουμε. Εν πάση περιπτώση βλέπω πως έχεις κολλήσει στη θέση σου. Εσύ ο ίδιος
γράφεις πως αν έρθουν όλοι οι φοιτητές της ΑΣΚΤ και σου αποδείξουν με στοιχεία πως η μαντάμ διδάσκει όλη τη «κοινώς αποδεκτή» χορογραφία
σωστά θα επιμένεις πως πρέπει να απολυθεί.

Δεν έκανε αμφιλογεμενες περφορμανς, έκανε τρελλες.

Οι τρελλοί μπορούν να δουλέψουν, φυσικά. Όχι όμως με παιδιά , όχι να πλάθουν χαρακτήρες.

Δεν στέκομαι στην επάρκεια της γιατί δεν είμαι ειδικός. Μπορεί να είναι καλή στην ειδικότητα της. Αλλά σαν άνθρωπος μπορώ να αναγνωρίσω ποτε κάποιος είναι ζαβος.
Κι αυτή ειναι

Μα δε δουλεύει καν με παιδιά. Με ενήλικες ανθρώπους συνεργάζεται. Τέλος πάντων, αυτή είναι η τελευταία παρατήρηση που κάνω σε
αυτό το νήμα.Βλέπω πως δεν είσαι πρόθυμος να αλλάξεις ούτε στο ελάχιστο την άποψη σου. Το ζητούμενο δεν είναι όμως τι πιστεύεις
εσύ αλλά το πόσο ελαφρά τη καρδία ο πρόεδρος ενός εν δυνάμει κοινοβουλευτικού κόμματος σπιλώνει την επαγγελματική υπόληψη ενός
ατόμου βλέποντας δύο και μόνο δύο βίντεος. Είναι ακόμη ενδιαφέρον πως αυτός ο πρόεδρος διαμαρτύρεται(πιθανότατα δικαιολογημένα)
πως κατηγορείται για χειροδικίες επί τη βάση ελλειπών στοιχείων.

[ST48410]

Ότι βαριόταν και έγραφε ασκήσεις που δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα τις παίζουν στο μέλλον ως κανονικά κομμάτια.

Αποβάλλεται ο κύριος...

sys3x βλέπεις τι εύκολο είναι αν δεν υπάρχουν κριτήρια;

[hellegennes]

Να τονίσω εδώ ότι δεν αστειεύομαι. Κυριολεκτώ. Το βλέπω αυτό σε μεγάλο μέρος του έργου του Μπαχ. Τεχνικά άρτιο, ως αριστουργηματικό, αλλά άψυχο. Νιώθω διαρκώς ότι ακούω ασκήσεις και πειραματισμούς και όχι έκφραση.

[ST48410]

Να τονίσω εδώ ότι δεν αστειεύομαι. Κυριολεκτώ.

Το ξέρω. Δεν έβαλα το έργο στην τύχη.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Δεν έκανε αμφιλογεμενες περφορμανς, έκανε τρελλες.

Δεν θα σου φαινόντουσαν ούτε τρελά ούτε αμφιλεγόμενα αυτά αν είχες δει την ιστορία αυτών των πραγμάτων που έχει κάποιες δεκαετίες και την εξέλιξή τους. Μπορεί να σου φαινόντουσαν ασήμαντα, μέτρια ή αδιάφορα. Θα άλλαζε η σκοπιά όμως.

H έννοια του αμφιλεγόμενου καλλιτέχνη συνδέεται με τις εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους απόψεις που ακούγονται/γράφονται/λέγονται/διαβάζονται για το έργο του. Η έννοια αυτή δε συνδέεται κατ'ανάγκη με την αχρηστία ή την τρέλα του.

Θα επαναλάβω όμως πως για να χαρακτηρίσουμε τη Σαγκρή ως ανεπαρκή στα διδακτικά της καθήκοντα, χρειαζόμαστε άλλα στοιχεία.

[ST48410]

Να τονίσω εδώ ότι δεν αστειεύομαι. Κυριολεκτώ. Το βλέπω αυτό σε μεγάλο μέρος του έργου του Μπαχ. Τεχνικά άρτιο, ως αριστουργηματικό, αλλά άψυχο. Νιώθω διαρκώς ότι ακούω ασκήσεις και πειραματισμούς και όχι έκφραση.

Αισθάνομαι ότι σου χρωστάω μια αναλυτικότερη απάντηση. Δεν τα ακούω αυτά πρώτη φορά όπως μπορείς να υποθέσεις. Υπάρχει μία πεποίθηση (εσφαλμένη κατά την ταπεινή μου γνώμη) ότι το έργο τέχνης οφείλει να "αγγίζει την ψυχή σου" και αν δεν το κάνει αυτό δεν είναι καλό. Η πεποίθηση αυτή είναι δημιούργημα συγκεκριμένων κύκλων με συγκεκριμένα συμφέροντα αλλά δεν είναι της ώρας.

Για να εξηγήσω γιατί αυτή η πεποίθηση είναι προβληματική έχω κατά καιρούς αναφέρει:

* Την λανθασμένη εντύπωση ότι η μουσική είναι μία και καταλαβαίνουμε όλοι όλα. Έτσι μετά ότι δεν μας μιλάει υποθέτουμε ότι φταίει αυτό.
* Την διάκριση των ειδών της τέχνης και τις απαιτήσεις που έχει κάθε ένα. Άλλα πράγματα απαιτούνται στο χώρο της σοβαρής, άλλα στο χώρο της εμπορικής/ελαφράς και άλλα στο χώρο της παραδοσιακής δημιουργίας. Θα δεις χαρακτηριστικά πως οι θιασώτες του έργου που εκφράζει κάτι και μιλάει στην ψυχή του ακροατή τείνουν να αντιμετωπίζουν τα ήδη της τέχνης ως ένα πράγμα
* Την ύπαρξη καλλιτεχνικών κριτηρίων για την κρίση του έργου
* Την κρίση του έργου μέσα στο ιστορικό του πλαίσιο και σε σύγκριση με τα σύγχρονα ομοειδή του
* Την αναζήτηση και τον θαυμασμό πνευματικού επιτεύγματος στο έργο τέχνης.
* Το ότι μπορεί να σε συγκινήσει και να μιλήσει στην ψυχή σου κάτι για εξωκαλλιτεχνικούς λόγους άρα δεν μπορεί να είναι αυτό κριτήριό σου για την αξιολόγηση της ποιότητας ενός έργου

Στα απαριθμώ για να σου φέρω στο μυαλό όλες τις σχετικές συζητήσεις που κατά καιρούς έχουμε κάνει. Ελπίζω να βγάζει νόημα.