Phorum.com.gr

Έχασαν ένα δαχτυλίδι και το έψαχναν. Μόλις το βρήκαν άρχισαν να χοροπηδάνε γυμνόστηθες. Μετά σφιχταγγαλιαδτηκαν πιέζοντας τα στήθη τους μεταξύ τους. Μετά έπεσαν κάτω αγγαλιασμενες. Που να μένουν αυτές; Είναι τρεις κοπέλες και ένα αγόρι. Λογικά στο κάμπινγκ.

Τρέμω απ' το κρύο στην παραλία αλλά έχω περιέργεια πόσο θα κάτσουν τα κορίτσια. Αυτές δεν κρυώνουν, τι διάολο;

Να κοιτάς τις ρωγες τους ,αυτες θα σου δώσουν την λυση

perseus έγραψε: 02 Σεπ 2019, 19:57 Να κοιτάς τις ρωγες τους ,αυτες θα σου δώσουν την λυση

Σκεπάστηκαν με τις πετσέτες. Μήπως θέλουν να κάνουν νυχτερινό μπάνιο;

Πιθανόν να εισαι σε εγρηγορση

perseus έγραψε: 02 Σεπ 2019, 20:04 Πιθανόν να εισαι σε εγρηγορση

Όχι έφυγαν τελικά. Έβγαλα όμως φωτογραφία το ηλιοβασίλεμα. Κάτι τύποι τις προσκάλεσαν για τσιγαρακι στη σκηνή αλλά δεν πήγαν.

Στο δωμάτιο μέσα ακούω έναν παλμικό βόμβο και νιώθω κάτι περίεργο στα τύμπανο. Το κινητό όμως δείχνει 0 db.

Ορέστης 35 έγραψε: 02 Σεπ 2019, 21:30 Στο δωμάτιο μέσα ακούω έναν παλμικό βόμβο και νιώθω κάτι περίεργο στα τύμπανο. Το κινητό όμως δείχνει 0 db.

Paranormal activity, τύπε!

Πόσο κάνει ένα κτήμα στην Αντίπαρο να το μετατρέψω σε κάμπινγκ; Είναι τόσο ήσυχο νησί που είναι βλακια να μένεις σε διαμέρισμα. Θα φτιάξω μικρές ψάθινες καλύβες, σαν Στρουμφοχωριό.

Ορέστης 35 έγραψε: 02 Σεπ 2019, 21:55 Πόσο κάνει ένα κτήμα στην Αντίπαρο να το μετατρέψω σε κάμπινγκ; Είναι τόσο ήσυχο νησί που είναι βλακια να μένεις σε διαμέρισμα. Θα φτιάξω μικρές ψάθινες καλύβες, σαν Στρουμφοχωριό.

Oρεστη προσπαθησε να κανεις αποτομη εισοδο σε χωρο με πολλα γυναια χωρις ομως να τις αντικρυσεις ουτε μια στιγμη

Eθνικοκοινωνιστης έγραψε: 02 Σεπ 2019, 21:58

Ορέστης 35 έγραψε: 02 Σεπ 2019, 21:55 Πόσο κάνει ένα κτήμα στην Αντίπαρο να το μετατρέψω σε κάμπινγκ; Είναι τόσο ήσυχο νησί που είναι βλακια να μένεις σε διαμέρισμα. Θα φτιάξω μικρές ψάθινες καλύβες, σαν Στρουμφοχωριό.

Oρεστη προσπαθησε να κανεις αποτομη εισοδο σε χωρο με πολλα γυναια χωρις ομως να τις αντικρυσεις ουτε μια στιγμη

Δε νομίζω να μου δώσουν σημασία φίλε.

Ορέστης 35 έγραψε: 02 Σεπ 2019, 21:58

Eθνικοκοινωνιστης έγραψε: 02 Σεπ 2019, 21:58

Ορέστης 35 έγραψε: 02 Σεπ 2019, 21:55 Πόσο κάνει ένα κτήμα στην Αντίπαρο να το μετατρέψω σε κάμπινγκ; Είναι τόσο ήσυχο νησί που είναι βλακια να μένεις σε διαμέρισμα. Θα φτιάξω μικρές ψάθινες καλύβες, σαν Στρουμφοχωριό.

Oρεστη προσπαθησε να κανεις αποτομη εισοδο σε χωρο με πολλα γυναια χωρις ομως να τις αντικρυσεις ουτε μια στιγμη

Δε νομίζω να μου δώσουν σημασία φίλε.

δοκιμασε το

Ναι Ορέστη βάλε στόχο να κοιτάς τις μύτες από τα παπούτσια σου

Naida έγραψε: 02 Σεπ 2019, 22:04 Ναι Ορέστη βάλε στόχο να κοιτάς τις μύτες από τα παπούτσια σου

aLiCat έγραψε: 01 Σεπ 2019, 11:16

Ορέστης 35 έγραψε: 01 Σεπ 2019, 10:55

aLiCat έγραψε: 01 Σεπ 2019, 10:38

Πολύ ωραία κι αυτή Ορέστη.
Σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς επαγγελματικά με τη φωτογραφία;

Δε νομίζω ότι έχω ταλέντο.

Νομίζω πως αδικείς τον εαυτό σου και είναι κρίμα.
Τουλάχιστον εγώ παρατηρώ μια εξαιρετική αίσθηση των "κάδρων, με δύναμη κι ευαισθησία ταυτόχρονα.
Στη θέση σου, θα του έδινα μια ευκαιρία.

Θα ήθελα να γίνω σκηνοθέτης για να αναπαριστω τα ενδιαφέροντα πράγματα που έχω δει. Να βρω ηθοποιούς που να μοιάζουν στις νεαρές γαλλίδες, να τις βάλω να χορεύουν, να φλερτάρουν, με τον ίδιο τρόπο. Να περασει μέσα από το γυαλί το συναίσθημα της χαράς, η πηγαία ζωντάνια, η αυθόρμητη χωρίς δεύτερες σκέψεις επικοινωνία.

Και ίσως να έκανα κάποιες μικρές νοθείες. Αντί ο πρωταγωνιστής να κάθεται στην ξαπλώστρα απαντώντας μονολεκτικά, να σηκωθεί όρθιος! Να στεριωθει στα πόδια του. Και να ζητήσει την μαντμαζελ σε ένα χορό. Ένα τανγκό στην παραλία. Η άμμος τινάζεται απ' τα πόδια τους και είναι σαν να πετάνε.

Κλισέ αλλά ποιος δεν θα ήθελε να το ζήσει;

Μετά η σκηνή αλλάζει απότομα όπως στα όνειρα. Το ζευγάρι χορεύει στην προκυμαία. Ακούγεται η Πρέβεζα του Παπακωνσταντίνου. Της ψιθυρίζει στο αυτί ότι είναι ένα ποίημα που γράφτηκε από κάποιον που αηδιασμένος από την κοινωνία αυτοκτόνησε. Της μεταφράζει σιγανα τους στίχους έναν έναν ενώ πλησιάζουν στην άκρη της προκυμαίας.

"Est-ce que j'existe? vous demandez".Την πιάνει σφιχτά σχεδόν πριν πέσουν. Παύση. "et ensuite... tu n'existe pas!"

Κι αυτό λίγο κλισέ.

Μετά η σκηνή ξαναλλαζει. Ο πρωταγωνιστής είναι ξαπλωμένος στην ξαπλώστρα και ακούει δυνατα Παπακωνσταντινου με κλαμμένα μάτια, ενώ φαντάζεται τις προηγούμενες σκηνές.